We staan er nog steeds versteld van hoe het "fenomeen" Greta Thunberg (en de actiegroep "Fridays for Future"), geholpen door de lyrische mainstream media, erin slagen dat zij zoveel mensen achter het hele klimaatgebeuren krijgen. Is er nu niemand die zich afvraagt hoe dergelijke massale bijeenkomsten, al deze georganiseerde reizen en optredens van de jonge Greta, het geld en de organisatiemedewerkers die dit vereist, binnen enkele maanden tot zi'n euforie en geoliede machine hebben geleid? Wie zitten hier achter? En wat is hun verborgen agenda?
Greta, het lieve kind, waarvan de ouders ongetwijfeld hebben gezien dat zij
het verdienmodel van Al Gore tot in de finesses beheerst... En wel met
de vinger naar anderen wijzen, maar het zelf niet zo nauw nemen wat
betreft wegwerpverpakkingen en plastic...
Op een dag komt er een fotograaf "toevallig" bij Greta langs en maakt
foto's van de eenzame klimaatspijbelaar. Haar verhaal wordt
gepubliceerd en het getuigt van de dappere kleine heldin Greta en haar
angst voor het einde van de wereld, door klimaatverandering, overal
ter wereld.
De mainstream media storten zich erop, en zo - "onbedoeld" - wordt de
basis gelegd voor het feit dat binnenkort de naam Greta op ieders
lippen is. Gewoon een "gelukkig toeval" dat deze man, Ingmar Rentzhog,
toevallig een public relations-expert was, langs kwam en zijn hart
opende voor de kleine Greta. En "toevallig" heeft de heer Rentzhog ook
uitstekende contacten in organisaties die barsten van het geld en een
dicht, wereldwijd vertakt netwerk en zeer rijke financiers hebben.
Nauwelijks is Greta gefotografeerd, een paar dagen nadat ze haar Tail
Strike op de klimaatschool begon, toen haar moeder een boek over
zichzelf en Greta en hun weg naar buiten, uitbracht. De titel van het
(in juni in ons land te verschijnen) boek: "Ons huis staat in brand"
(link hier, voor als u
20 euro
weg wilt gooien).
Overigens plaatst Ingmar Rentzhog op de dag van de boeklancering zijn
ontroerende foto van Greta op Instagram en Facebook, samen met een
lang, ontroerend artikel.
O ja, er is ook nòg een klimaatjager in Zweden, Isabella Nilsson
Jarvandi, een jaar jonger dan Greta en actief in de Zweedse Gele Hesjes
beweging. Zij wil ook het klimaat redden en het milieu beschermen.
Maar zij vecht ook tegen globalisering en het migratiepact. Jammer,
maar dat is natuurlijk niet mogelijk. Het past niet in het politieke
correcte westerse denkbeeld, en al helemaal niet in Zweden. En zelfs
dàn helpt het niet dat ze een migrantenkind is.
Dan gaat het snel. Er volgt een meesterlijke pr-campagne, duidelijk
gericht op de enthousiaste en goedgelovige jongeren over de hele
wereld. Het mengsel van een onschuldige tiener, vlammende overtuiging
en een hippe campagne, moedigt het spijbelen voor de "goede zaak" aan.
Nu moet ze nog een grote opkomst maken, zodat de hele wereld het op tv
kan zien. Geen probleem, dat is ook mogelijk - en mist zijn uitwerking
niet. Hoewel het eigenlijk alleen maar een theatervoorstelling is -
voor een bijna lege zaal:
De Zweedse staatstelevisie toonde haar bij de katheder met een
gepassioneerd pleidooi, voor drastische maatregelen om het klimaat in
de wereld te redden. Greta wendde zich blijkbaar tot de crème de la
crème van het klimaatbeleid. Zelfs
RTL nieuws
sprak over een "indrukwekkende
speech". Maar
een korte video
die de volgende dag
op televisie werd uitgezonden, onthulde dat Greta eigenlijk voor een
bijna lege zaal sprak. De meeste afgevaardigden hadden de conferentie
al verlaten.
Eind december onthulde ook het
tijdschrift Samhällsnytt (screenprint
hieronder, Google vertaald) dat Greta haar toespraak voor een bijna
lege zaal op de VN Klimaatconferentie in Katowice had gehouden,
terwijl de Zweedse staatstelevisie net deed alsof ze had gesproken
voor een groot aantal enthousiaste, applaudiserende politici.
Greta's moeder, Malena Ernman, een bekende sopraan en links activiste, bevestigde
vervolgens op Facebook dat milieuactiviste Bo Thorén haar dochter had
aangeworven. Thorén is lid van de raad van bestuur van Fossilfritt
Dalsland en is een bekend vertegenwoordiger van de internationale
milieubeweging Extinction Rebellion, een internationale, radicale
milieubeweging, die sinds afgelopen najaar ook actief is in Zweden.
Deze beweging tracht klimaatvriendelijk beleid te forceren door
directe actie en burgerlijke ongehoorzaamheid. In het Verenigd
Koninkrijk heeft de beweging de krantenkoppen gehaald en zijn
verschillende activisten gearresteerd. In Zweden zijn ook acties
gepland om aandacht te trekken voor de beweging.
Voor we ingaan op de financiering van dit "klimaatproject" nog even
iets over de vader van Greta. De vader van Greta is een drijvende
kracht achter het geheel en werkt samen met
WeDontHaveTime AB, dat zijn
bedrijfsmodel laat aansluiten bij het Verdrag van Parijs en de grote
activiteiten op het gebied van klimaatinformatie, activiteiten die met
CO2-certificaten worden gefinancierd. Deze "Good Cause Company"
WeDontHaveTime AB promoot nadrukkelijk pr voor de akkoorden van Parijs
en de klimaatagenda inzake klimaatverandering, inderdaad, de
klimaatagenda die precies deze CO2-emissierechten heeft geïntroduceerd.
Dat hier met de
CO2-certificaten en hoge geldbedragen
wordt gewerkt, lijdt geen twijfel.
Hadmut Danisch, een onafhankelijke Duitse computerwetenschapper heeft
bij de politie van Berlijn geïnformeerd wie het gigantische evenement
met Greta Thunberg bij de Brandenburger Tor had georganiseerd. Hij
kreeg te horen dat de bijeenkomst door één persoon was geregistreerd,
maar persoonlijke gegevens van die persoon kon hem om redenen van
privacy niet worden verstrekt.
Hadmut Danisch hierover:
Moet u zich voorstellen: iemand die een evenement houdt in de meest
imposante plaats van de Bondsrepubliek, de Brandenburger Tor, vlak
naast de Reichstag, waarover de pers laaiend enthousiast is, de
televisie het uitzendt, daarvoor ook nog een nominatie voor de Gouden
Camera krijgt, waarbij mensen er massaal heen gaan en Iedereen denkt
dat onze toekomst zal worden gered - en vanwege privacy-redenen mag
men niet weten wie het georganiseerd heeft? Was men bij Pegida ook zo
preuts over het bekendmaken van de organisatoren?
En ja, die
Gouden Camera
prijs, toch mooi voor iemand die met het
milieu begaan is, dat er ook een brandstof-slurpende Volkswagen bij
geleverd werd.
De tweede vraag die Hadmut Danisch aan de Berlijnse
politie-autoriteiten stelde was:
Was Berlijn actief betrokken bij dit evenement of alleen passief?
Welke rol speelde Berlijn hierin?
De reactie van de Berlijnse politie die volgde was een uitwijding over
een constitutionele uitvoering van de grondwet en demonstraties,
artikel 8 van de Duitse Grondwet, vrijheid van meningsuiting en wat de
wetgever in het algemeen bedoelt.
Maar het was geen antwoord op de vraag. Er zijn andere, zeer legitieme
vragen van de kant van Danisch en ze worden allemaal ontwijkend of
helemaal niet beantwoord. Hadmut Danisch maakt mee wat veel bloggers
vaak ondervinden: de autoriteiten wimpelen alles af en alle pogingen
om erachter te komen wie er achter de hele, gigantische jeugd- en
mediahype rond Greta zit, lopen op niets uit.
Hetzelfde overkwam de ervaren journalist
Roland Tichy. Hij ontdekte
dat het hele financiële gebeuren en blijkbaar een deel van de
organisatiestructuur worden beheerd door de stichting
"Plant for the
Future Foundation":
De schijnbaar spontane demonstraties van studenten op vrijdag zijn
niet zo spontaan: op de achtergrond trekt de "Plant for the Future
Foundation" aan de touwtjes; ze innen en beheren het geld dat door
studenten wordt binnengehaald.
En zo komt er, stap voor stap, licht in de ïnformatieduisternis over
de "Fridays for Future"-beweging. De enorme omvang en in het oog
springende goede organisatie èn financiële middelen vallen vooral hèn
op, die met eigen middelen hebben geprobeerd een evenement te
organiseren wat nog niet eens de grootte krijgt van 10% van wat de
Greta-Thunberg-beweging uit haar mouw schudt.
Vooral de wettelijke obstakels, die vaak veel tijd en correspondentie,
verplichtingen en bijlagen met zich meebrengen.... en dan nog
maar hopen dàt je een vergunning krijgt - hoe is het mogelijk dat
zoiets opeens zó snel kan gaan?
Tot nu toe hebben de alternatieve media zaken gevonden, die wat vreemd
aandoen bij de Greta-hype en wat veel weg heeft van een goed geplande
en georkestreerde hype. En nu komt Roland Tichy er dus achter dat een
stichting "Plant-for-the Future" achter Greta Thunberg staat:
Als gevolg hiervan is deze stichting eigenaar van de "Fridays for
Future"-bankrekening waardoor het het beheer voert over de donaties
die daarop geboekt worden. De stichting beslist aan wie en voor wat de
donaties van "Fridays for Future" worden gebruikt. Dus er is een nauwe
financiële betrokkenheid aan de stichting - terwijl "Fridays for
Future" zegt dat men niet gebonden is aan een organisatie.
Hoeveel de mainstream media hiervan deelgenoot zijn en het publiek
enthousiasmeren voor deze beweging, blijkt uit het feit dat het
artikel van Tichy onmiddellijk leidt tot een "verdedigingsartikel" in
Der Spiegel. In eerste instantie worden alle mensen die twijfelen aan
deze verdacht geoliede propaganda-machine verondersteld "rechts" te
zijn.
Een activist van de FFF (Friday for Future) kan kritiekloos los gaan,
terwijl de redacteur van Der Spiegel-editor nergens op in gaat, en de
activist de onschuld zelve is: "En we hadden graag willen de auteur
van de blogpost het graag uitgelegd. Maar hij heeft ons nooit gebeld."
Hij had dat graag geprobeerd, meldt Roland Tichy, maar helaas stootte
hij vaak zijn neus. Er staat bijvoorbeeld geen telefoonnummer op de
contactpagina van de FFF-website, wat op zichzelf al een waarschuwing
omdat het hier een stichting betreft. Van elke organisatie en
stichting zou je toch mogen verwachten dat zij een telefoonnummer
opgeven. Ook wordt er geen contactpersoon genoemd. Er is slechts één
e-mail-adres te vinden, maar die niet wordt beantwoord. De
journalisten van Der Spiegel hadden Roland Tichy eens kunnen vragen,
dan hadden ze van hem gehoord dat erhij getracht heeft contact te
maken.
"We hebben niets te verbergen" luidt de
schreeuwende kop
van Der
Spiegel, en ook dat is niet echt waar.
Want een e-mailverzoek aan de "Plant-for-the-Future Foundation" levert
wat informatie op. De stichting is eigenaar van de
donatie-bankrekening van FFF. Die donatie-rekening van FFF is slechts
een subaccount van de "Plant-for-the-Planet Foundation"-rekening. Met
andere woorden, het geld dat te goeder trouw aan FFF is en wordt
geschonken, is eigenlijk eigendom van de Plant-for-the-Future
Foundation. Ze kan ermee doen wat ze wil. Dat is precies wat verborgen
wordt gehouden voor het publiek.
En FFF heeft geen eigen toegang tot die rekening, kan niet
onafhankelijk zien hoeveel geld er binnen komt en hoeveel er uit gaat
en voor wat. FFF moet er maar op vertrouwen dat de stichting alles
open en eerlijk communiceert. Dit wordt bevestigd door de
Plant-for-the-Planet Foundation zelf:
We informeren Fridays for Future regelmatig over binnengekomen
donaties. Evenzo informeren we Fridays for Future over de betalingen
die voor hen zijn gedaan op basis van ingediende facturen die door ons
zijn beoordeeld en betaald.
De activist in het interview in
Der Spiegel
bevestigt zelfs de sub-rekening.
Maar hij beweert hier dat de FFF zelf geld ten laste van de rekening
heeft afbetaald tegen "de juiste facturering". Maar slechts één van de
twee beweringen kan stemmen. Mocht de activist gelijk hebben, dan zou
dat betekenen dat de FFF een volmacht heeft via de
FFF-donatie-subrekening van de Foundation. Dan zou de stichting de
FFF-activisten niet "regelmatig moeten informeren" welke donaties en
betalingen voor FFF gedaan zijn.
Bij dit alles moeten we bedenken dat de stichting in grote problemen
zou kunnen komen als de rekening van studenten en activisten door een
grote mate van "zelfbediening" mogelijk zou kunnen leiden tot (misschien
onbedoelde) onregelmatigheden.
Op de een of andere manier begrijpt de jonge activist niet helemaal
dat de FFF-donatierekening op de een of andere manier ten goede komt
aan de stichting zelf en haar doelen:
Alle donaties die naar ons gaan worden als
zodanig aangewend voor "Fridays for Future". En dit gebruik komt
overeen met het statutaire doel van "Plant for the Planet": het
bevorderen van natuurbehoud.
Dat klinkt verdacht, want de stichting zou projecten van het
FFF-donatiefonds kunnen financieren, en de jonge activisten vinden het
prima zo, omdat het "ergens wel goed" zit. Ja, juridisch gezien lijkt
het zelfs alsof het FFF een project is van de Plant-for-the-Future
Foundation, omdat de stichting alleen betalingen kan doen als ze het
geld op hun bankrekening aanwenden voor in hun statuten opgenomen
gespecificeerde doeleinden. En de stichting moet ook deze activiteiten
en projecten volgens §57 van het geldende belastingwetboek bij wet
uitvoeren. Voor dit doel kan het ook gebruik maken van externe
personen, maar zij moeten handelen onder leiding en
verantwoordelijkheid van de stichting. Wat op zijn beurt betekent dat
de Stichting gemachtigd is om instructies te geven aan deze personen,
dat wil zeggen de opdrachtgever en het hoofd van de FFF-beweging is.
Roland Tichy trekt derhalve de volgende conclusie:
Ofwel aanvaardt men dat het slechts een project
van de Plant-for-the-Planet Foundation is en fungeert men als hun
assistenten, ofwel er is een gebrek aan charitatieve activiteiten van
Fridays for Future.
Bij alle juridische ondoorzichtige zaken is daarom vast te stellen:
1. De algemeen door de mainstream media geuite bewering over Fridays
for Future dat men niet gebonden is aan een organisatie, wordt
weerlegd als zijnde onwaar. Men is wel degelijk gebonden aan de
Plant-for-the-Planet Foundation.
2. Het uit donaties bestaande vermogen van Fridays for Future behoort
toe aan de Plant-for-the-Planet Foundation. Die beslist over het
gebruik ervan. Of Fridays for Future aanspraak kan maken op de
donaties door het legitiem te maken, is twijfelachtig, omdat dat aan
de wettelijke status niet kan worden afgeleid.
3. Of donatie-certificaten mogen worden uitgegeven, is juridisch
gezien niet duidelijk. Toch werden die door Fridays for Future aan de
donoren aangeboden.
4. Fridays for Future en Plant-for-the-Planet Foundation worden
aangespoord om het publiek te informeren over wie de leiders en de
initiatiefnemers van Fridays for Future zijn en hoe de juridische
structuren en afhankelijkheden zijn.
Het is dus duidelijk: de opmerking over de zelfstandigheid van de FFF,
dat ze "op geen enkele manier gebonden is aan partijen of andere
organisaties",
is onjuist. Fridays voor Future is gekoppeld aan de
Plant-for-the-Planet Foundation, een in Duitsland gevestigde,
charitatieve stichting van de vice-president van de Duitse Club van
Rome.
Daar doet de Club van Rome ook
niet geheimzinnig
over.
De kindsoldaten van de klimaatbeschermingsindustrie worden als
boegbeeld gebruikt. Hierover lezen we op de website
Achgut:
Iedereen die de organisatie achter " Fridays for
Future" hier (in Duitaland) doorlicht, komt de vice-president van de
Duitse Club van Rome tegen, Frithjof Finkbeiner. Zijn zoon Felix
Finkbeiner verscheen tien jaar geleden als een milieu-messias voor
kinderen met "Plant for the Planet" in het openbaar en voor de
Verenigde Naties. Nu is Felix te oud en volgt Greta in zijn voetsporen.
En "Plant for the Planet" beheert de donatierekening van "Fridays for
Future".
Frithjof Finkbeiner is een rijke, oude man en hij was een ondernemer,
produceerde o.a.
bouwmaterialen
en was actief in onroerend goed, en
hij ontdekte later de mogelijkheden van de klimaatindustrie.
Achgut
schrijft:
Hij is onder meer voorzitter van de raad van
toezicht van de Desertec Stichting. Het gelijknamige consortium werd
in 2009 met veel tamtam opgericht, maar het idee om zonne-energie
vanuit de Sahara naar Europa te brengen is een luchtspiegeling
gebleken. Alle grote Duitse bedrijven die erbij betrokken waren,
hebben hun handen van dit project af getrokken, nadat er war p.r. geen
voordeel meer te behalen viel: bij Finkbeiner past het beter in zijn
portfolio, hij is immers onder meer een voorstander van een ecologisch
"Global Marshal Plan".
In 2011 deed de jonge Felix Finkbeiner hetzelfde als Greta Thunberg
dat vandaag de dag doet: hij was de "oprichter" van het
studenteninitiatief "Plant-for-the-Planet", de stichting die nu de
Greta-Thunberg-FFF-beweging leidt. In die tijd trad hij op in het
televisieprogramma Gottschalk Live en zei plichtsgetrouw alles wat hij
te zeggen had: zijn studenteninitiatief plantte bomen, "omdat
volwassenen zoveel CO2 in de lucht blazen." Als je zijn lezing hier
bekijkt, kun je niet anders dan bepaalde overeenkomsten met Greta
Thunberg herkennen in zijn gerepeteerde gedrag, dat ook vaak als "aangekleed"
lijkt.
In 2008 verscheen Felix zelfs voor het Europees nepparlement.
Greta Thunberg deed het medio deze maand nog even na (voor de
milieucommissie van het
Europees nepparlement):
Fridays for Future is géén beweging, en jongeren die denken het beste
met de natuur voor te hebben fungeren slechts als kindsoldaten voor
een uiterst discutabele klimaatindustrie. Zij worden voor een hóger
doel misbruikt: doodordinair geld. In dit artikel hebben we vooral een
kritische blik willen werpen op de klimaatindustrie, en ook op Greta
Thunberg. In feite moet dan ook niet de volledige aandacht gericht
zijn op háár, maar op de krachten àchter haar. Want is het echt
acceptabel om een tiener (die ook nog het syndroom van Asperger
heeft) als boegbeeld te misbruiken om donaties in te zamelen en links
politiek gedachtengoed te verspreiden?
Tenslotte: door het uitnodigen van het "boegbeeld"
Greta Thunberg (die, zoals hierboven op de foto is te zien, zelfs
openlijk samenwerkt met de activistische radicale groepering
Extinction Rebellion) helpt de politieke partij
GroenLinks méé dat
misbruik in stand te houden.
Dit artikel is het eerste in een reeks (alleen voor abonnee's) over
hoe de heersende elite en NGO's kinderen misbruiken voor hun eigen
gewin. In de volgende afleveringen wordt dieper ingegaan op diverse
NGO's, de mensen die er achter zitten, de methodieken die zij
gebruiken, het manipuleren van kinderen en (jong-)volwassenen over
zaken waar zij te weinig van af weten, en financiële structuren en
samenwerkingsverbanden tussen organisaties, bedrijven en geldschieters.
