De meest historische dag op Wall Street

Wat is er met de wereld aan de hand als de New York Fed voor $ 1 biljoen aan bijna gratis geld beschikbaar heeft en de mega-banken van Wall Street er geen behoefte aan hebben?

De New York Fed deelde gisterochtend in de VS 129,60 miljard dollar uit tegen een gemiddelde rente van 0,112%. Dat was voor een eendaagse lening aan één of meer trading-bedrijven van Wall Street. De specifieke namen van bedrijven die de leningen aangaan zijn een goed bewaard geheim bij de Federal Reserve - net zoals ze dat waren tijdens de financiële crisis in 2008, totdat media-rechtszaken en een wetswijziging de namen van de banken openbaar maakten. Het enige dat het publiek vandaag de dag mag weten, is dat alle 24 primary-dealers van de Fed (handelshuizen op Wall Street) van de faciliteit mogen lenen. (Zie bijgaande lijst.)

De New York Fed bood gistermorgen ook 500 miljard dollar aan in een lening van 28 dagen en, verbazingwekkend genoeg, had ze slechts aanbiedingen voor $ 18,45 miljard van de $ 500 miljard die werd uitgeleend tegen een gemiddelde rente van 0,151%.

Ondanks die slechte vertoning vanmorgen op haar geldstrooifeestje, deed de New York Fed een verrassingsaankondiging en zei dat ze (ook gisteren) om 13.30 uur (lokale tijd) nòg een weggeefactie van $ 500 miljard er tegenaan zou gooien. En ook nu kwamen er kopers voor slechts $ 19,40 miljard van de $ 500 miljard opdagen. De leningen zijn verstrekt tegen de ongelooflijk lage gemiddelde rente van 0,102%.
 

Hetzelfde gebrek aan vraag was er vorige week donderdag en vrijdag toen de Fed probeerde om, bijna gratis, $ 1,5 biljoen weg te geven gedurende de tweedaagse periode. Hoe kan dit gebrek aan hebzucht van de typische varkens aan de trog worden verklaard? We komen daar straks op terug. Maar eerst nog even over de historische dag van gisteren.

De Amerikaanse aandelenmarkt vestigde gisteren nieuwe records - allemaal even slecht. De Dow Jones Industrial Average leed het ergste puntenverlies in haar geschiedenis en sloot 2.997 punten lager op 20.188,52, waarmee alle winsten in de afgelopen drie jaar effectief zijn gewist. Op 20 januari 2017, toen Donald Trump werd beëdigd als president, sloot de Dow op 19.827. Het is nu in totaal met slechts 1,8% gegroeid in die periode.

De Dow had gisteren ook het op één na slechtste procentuele verlies in haar geschiedenis en verloor 12,93%. Dat verlies wordt alleen overschreden door Black Monday, 19 oktober 1987, toen de Dow 22,6% kwijtraakte. Het versloeg nauwelijks 28 oktober 1929 toen de Dow 12,8% verloor en luidde in van wat de ergste beurscrash in de geschiedenis zou worden. Van eind 1929 tot 1933 zou de aandelenmarkt 90% van zijn waarde verliezen en de pieken die het in 1929 had behaald kon het pas 25 jaar later opnieuw behalen.

We kunnen de historische dag op Wall Street ook in perspectief bekijken, bijvoorbeeld afgezet tegen de welbekende Tulpenrally (het grappige is dat het vrijwel dezelde periode van het jaar bestrijkt):


De CBOE Volatility Index (VIX), die de impliciete volatiliteit van de Standard and Poor's 500 meet, steeg gisteren naar een intraday-piek van 82,69, een punt dat zelfs hoger was dan op 21 november 2008 tijdens het hoogtepunt van de financiële crisis toen één van Amerika's grootste federaal-verzekerde banken, Citigroup's Citibank, die door de Federal Reserve was toegestaan om een onverantwoordelijk derivatencasino te worden, inplodeerde. Dit is wat we toen schreven over de situatie op 24 november 2008:
"De vijfdaagse doodsmars van Citigroup, vorige week, was surrealistisch. We hebben weinig slechtere financiële back-upplannen gezien dan die van deze wereldwijde bankgigant. Maandag was er een vergadering met werknemers om het ontslag van 52.000 employee's aan te kondigen. Op dinsdag kwam de aankondiging dat Citigroup binnen een maand 53% van het geld van een intern hedgefonds had verloren en $ 17 miljard aan activa die op de Kaaimaneilanden waren verstopt, weer op de balans waren terugbracht. Woensdag kwam het opwekkende nieuws dat een advocatenkantoor beweerde dat Citigroup iets dat het MAT Five Fund heette, "veilig" en "zeker" was, alleen om te kunnen zien hoe het 80% van zijn waarde verloor. Donderdag stapte de Saoedische prins Walid bin Talal, uit dat visionaire land waar vrouwen niet mogen autorijden, naar voren om ons te verzekeren dat Citigroup "ondergewaardeerd" is en dat hij meer aandelen kocht. De volgende dag daalde het aandeel nog eens 20% in waarde, terwijl 1,02 miljard aandelen van eigenaar veranderden. Het sloot op $ 3,77.
In totaal verloor het aandeel vorige week 60% en dit jaar 87%. De marktwaarde van het bedrijf is nu gedaald van meer dan 250 miljard dollar in 2006 tot 20,5 miljard dollar op vrijdag 21 november 2008. Dat is 4,5 miljard dollar minder dan Citigroup belastingbetalers verschuldigd is van het bail-out-programma van de Amerikaanse schatkist."

In plaats van Citigroup te ontmantelen omdat het een insolvente instelling was en niet in aanmerking kwam voor een reddingsplan, hield het Amerikaanse Congres een pistool tegen het hoofd van de belastingbetalers en pompte het 45 miljard dollar aan eigen vermogen in Citigroup; de federale overheid gaf de bank meer dan $ 300 miljard aan vermogensgaranties; en de Federal Reserve - de schoothondjesregulator van Citigroup - verstrekte in het geheim voor $ 2,5 biljoen (!) aan cumulatieve leningen aan Citigroup in de hoop dat het Congres nooit zou ontdekken hoe nalatig het was geweest bij het reguleren van deze zombiebank. De Fed had zelfs de euvele moed om junk-obligaties en aandelen te accepteren als onderpand op sommige van de leningen van Citigroup, in een tijd waarin beide in vrije val waren gekomen. De Fed verstrekte veel van deze leningen aan Citigroup tegen een rentetarief van minder dan de helft van één procent, terwijl Citigroup doorging met het in rekening brengen van dubbele rentetarieven op haar consumentenkredietkaarten, bestuurders royale bonussen kregen en in problemen verkerende gezinnen uit hun huizen zette.

We spoelen nu weer vooruit naar gisteren. Citigroup was de slechtst presterende bank van alle Wall Street-reuzen en verloor 19,30% op één handelsdag. Op 15 september 2008, de dag dat Wall Street in crisis verkeerde, vroeg Lehman Brothers faillissement aan, moest Merrill Lynch worden overgenomen door Bank of America en AIG was op een dag verwijderd van een overheidsovername, daalden de aandelen van Citigroup slechts 15,14%.
En wat de Amerikaanse mainstream media ook vertellen, alles wat je hoort is dat de banken van Wall Street voldoende kapitaal hebben. Deze twee dingen kunnen niet tegelijkertijd waar zijn: de Federal Reserve zou in dat geval namelijk de afgelopen zes maanden niet  honderden miljarden dollars per week in de banken van Wall Street en hun handelsactiviteiten hoeven te pompen (lang voordat er ergens ter wereld een uitbraak van coronavirus was)...... dus als deze banken wel degelijk over voldoende kapitaal zouden beschikken.


Aandelenkoersgrafiek van Citigroup versus Goldman Sachs, Bank of America, JPMorgan Chase, Morgan Stanley sinds 14 februari 2020.


De grafiek hierboven laat zien dat de grote "universele" banken van Wall Street, die een giftige handelscultuur vertegenwoordigen, samen tientallen biljoenen dollars aan duistere derivaten bezitten met federaal verzekerde banken, die worden gesteund door de Amerikaanse belastingbetaler. Die banken handelen opnieuw als een kudde net als bij de financiële crash van 2008. Citigroup verloor sinds 14 februari van dit jaar 48% van zijn marktwaarde.

Nadat de Federal Reserve Citigroup in 2008 had toegestaan zichzelf op te blazen met derivaten, en uiteindelijk in 2009 als penny-stock werd verhandeld, heeft dezelfde Fed Citigroup in staat gesteld voor astronomische bedragen vrij verkrijgbare derivaten aan te houden. Op 30 september 2019 heeft de federaal verzekerde bank van Citigroup volgens de laatste gegevens die beschikbaar zijn van het Office of the Comptroller of the Currency, voor $ 49 biljoen (nominaal bedrag) aan derivaten, wat $ 16,8 biljoen méér is dan toen het zichzelf opblies het laatste kwartaal van 2008.

En Citigroup is niet de enige. JPMorgan Chase, Goldman Sachs, Morgan Stanley en Bank of America hebben ook een waanzinnig niveau bereikt van derivatenblootstelling. Hun waarschijnlijke tegenpartijen van verzekeringsmaatschappijen, zoals bekendgemaakt door het Office of Financial Research, hebben dit jaar ook enorme hoeveelheden gemeenschappelijk eigen vermogen verloren. En Deutsche Bank, de grootste bank van Duitsland, is een andere tegenpartij die kapitaal is wkijtgeraakt en "all time lows" heeft neergezet.

Dit is waarschijnlijk de belangrijkste reden dat de Federal Reserve geen gebruik heeft gemaakt van haar Sectie 13, lid 3, noodleningsautoriteit en een bail-out-programma voor handelspapieren en andere soortgelijke programma's heeft opgezet. Krachtens de Dodd-Frank-wetgeving inzake financiële hervormingen van 2010 kan de Fed deze noodkredietautoriteiten alleen gebruiken als ze het Senate Banking Committee en House Financial Services Committee daarvan op de hoogte stelt, inclusief de namen van de banken die het geld krijgen. De Federal Reserve wordt ook niet toegestaan individuele banken te redden zoals in 2008 en kan alleen brede kredietverleningsprogramma's verstrekken.

Fed-voorzitter Jerome Powell heeft herhaaldelijk tegenover het Amerikaanse Congres verklaard dat de banken in Wall Street (die het reguleert) over voldoende liquiditeit en kapitaal beschikken. De Fed heeft alle stresstests voor deze banken goedgekeurd en hen in staat gesteld om jaarlijks tientallen miljarden dollars uit te geven aan het terugkopen van eigen aandelen en het uitkeren van dividend aan hun aandeelhouders. Wat zou het brede publiek en de politiek ervan denken als nu blijkt dat de Fed deze banken heeft toegestaan om dezelfde geldverliezende afgeleide casino's te worden als in 2008 en dat ze voor wéér een nieuwe bail-out-operatie biljoenen dollars méér nodig hebben?

In het begin van dit artikel vroegen we ons af hoe het gebrek aan hebzucht bij de grote Amerikaanse banken kon worden verklaard (zij namen lang niet alle "bijna-gratis"-geld op dat zij konden. De reden die in ons opkomt en wellicht bij iedereen die de geldpolitiek van de Fed nauwlettend heeft gevolgd, is dat er maar een handvol banken op Wall Street zijn die dit geld wanhopig nodig hebben. Sinds het begin van dit programma afgelopen najaar heeft de New York Fed limieten opgelegd aan hoeveel elk van de 24 Wall Street-bedrijven bij elk aanbod zou kunnen lenen. Het verwijst naar deze limiet als een "voorstel".

Zo kunnen bedrijven bijvoorbeeld voor de laatste leningen van $ 500 miljard een "voorstel" doen tot $ 20 miljard aan leningen die worden gedekt door US Treasury-onderpand en tot $ 20 miljard aan leningen die worden gedekt door door de overheid gesteunde hypotheekobligaties. Het is niet duidelijk of de Fed een individuele bank een totaal van 40 miljard dollar zou verstrekken voor die specifieke lening of slechts 20 miljard dollar voor beide voorstellen. Het is ook niet duidelijk of de Federal Reserve, zonder medeweten van het publiek, een algemene limiet heeft opgelegd voor hoeveel een bank binnen een bepaalde periode kan lenen.

Maar wat de ongeplande middagleningoperatie van gisteren suggereert, is dat een bank die afgelopen donderdag of vrijdag of vanmorgen heeft geleend, toen misschien méér hulp nodig had.
We hebben gekeken hoe de belangrijkste primary-dealers van de Fed handelden om te zien welke banken de meeste nood lieten zien. Rond 14:30 uur lokale tijd vertoonden deze banken grote dalingen: Citigroup daalde met een angstaanjagende 18,24%; Morgan Stanley daalde met 14,35%; Bank of America daalde met 14,38% en JPMorgan Chase daalde met 13,64%.

Deutsche Bank handelde eerder op de dag aan de beurs van New York op een nieuw historisch dieptepunt van $ 4,99, voordat het terugkeerde naar $ 5,39 bij een procentuele daling van 9,67%. Dat betekent dat de bank slechts $ 11,5 miljard aan eigen vermogen overhoudt, tegenover tientallen biljoenen dollars (nominaal) aan blootstelling van derivaten.

En wat de Federal Reserve vandaag betreft: die haalt ècht alles uit de kast. De Amerikaanse centrale bank liet weten dat het - net als tijdens de schuldencrisis in 2008 - bedrijven rechtstreeks helpt door het opkopen van kortlopende bedrijfsobligaties. De reden dat de koersen op Wall Street weer de weg omhoog vonden.


Het beleid van de Federal Reserve is slechts op één gedachte gestoeld:
.





[17 maart 2020]

Afdrukken Doorsturen