Afgelopen week heeft het EU-nepparlement informeel overeenstemming bereikt over een "fonds voor wederopbouw en transformatie" als reactie op de corona-crisis. Die wederopbouw (alsof zojuist de Derde Wereldoorlog is beëindigd) heeft een prijskaartje van 2.000 miljard euro. Het corona geld gaat echter vooral naar de hobby- en pretplannetjes van de Europese Commissie. Wordt het niet eens tijd het voorbeeld van de Britten op te volgen en als de bliksem de EU vaarwel te zeggen?
Afgelopen week heeft het EU-nepparlement informeel overeenstemming
bereikt over een "fonds voor wederopbouw en transformatie" als reactie
op de corona-crisis. Wederopbouw: alsof de Derde Wereldoorlog net is
afgelopen! Er wordt gezegd dat het een volume heeft van twee biljoen
euro, tweeduizend miljard euro dus. Deze 2.000 miljard moeten worden
opgehaald "door de uitgifte van langlopende herstelobligaties die
worden gegarandeerd door de EU-begroting" (en wordt uitbetaald "door
middel van leningen en vooral door middel van subsidies, rechtstreekse
betalingen voor investeringen en eigen vermogen"), dat wil zeggen door
schulden waarvoor de lidstaten gezamenlijk aansprakelijk zijn.
Het plan is eergisteren behandeld in een "stemming op afstand", en
werd aangenomen met 505 stemmen voor, 119 tegen en 69 onthoudingen.
Goedkeuring was een kwestie van vorm omdat niet alleen
vertegenwoordigers van de informele grote coalitie van christen-democraten,
sociaal-democraten en liberale macronisten het eens waren, maar ook
die van de groene en conservatieve fracties. Leider van de
socialistische fractie Iratxe García Pérez zei dat het nepparlement
bereid was "om zijn ideologische en nationale verschillen op te lossen"
om een "verenigd Europa" te zien, zoals beloofd door EVP-voorzitter
Manfred Weber, "waarin alle delen zich economisch zullen herstellen".
Het "omvangrijke corona-herstelpakket", dat de leden van het Europees
nepparlement al in hun recente resolutie van april eisten, moet lang
genoeg lopen om de "verwachte diepe en langdurige gevolgen van de
huidige crisis" aan te pakken. Lang genoeg, dus dat kan (door de "langdurige
gevolgen"ook wel eens erg lang genoeg zijn. Het moet "onze economieën
hervormen" door het ondersteunen van het midden-en kleinbedrijf en "het
aantal banen en vaardigheden vergroten om de gevolgen van de crisis
voor werknemers, consumenten en gezinnen te beperken". Mooie woorden
en voornemens, maar het grootste deel van die 2 biljoen zal
ongetwijfeld gaan naar de grootste hobby's van de Europese Commissie
die zij de burgers door de strot wil drukken, met of zonder hulp van
het nepparlement. Maar de parlementsleden spelen het spelletje gewoon
mee, en "dringen aan op het stellen van prioriteiten voor
investeringen in de Green Deal en de digitale agenda en
tot het opzetten van een nieuw op zichzelf staand Europees
gezondheidsprogramma."
De geldhonger van de nepparlementsleden blijft - ook tijdens de
coronacrisis - groot. De leden van het Europees nepparlement herhalen
hun eis om een pakket nieuwe "eigen middelen" (bronnen van
EU-inkomsten) in te voeren. Deze inkomsten moeten voorkómen dat de
directe bijdragen van de lidstaten aan de EU-begroting verder stijgen
om aan de financiële behoeften van het meerjarig financieel kader en
het nieuwe herstel- en transformatiefonds te kunnen voldoen. Aangezien
het plafond voor de EU-ontvangsten wordt uitgedrukt in bni, dat naar
verwachting aanzienlijk zal dalen als gevolg van de crisis, vragen de
leden van het Europees nepparlement ook "om een onmiddellijke en
permanente verhoging van het plafond van eigen middelen".
Het stemgedrag van de Nederlandse afgevaardigden:
Voorstemmers: PvdA (Jongerius, Piri, Tang, Tax, Chahim, Wolters),
GroenLinks (Eickhout, Strik, Van Sparrentak), D66 (In ’t Geld,
Rafaela), 50 Plus (Tom Manders).
Tegenstemmers: CDA (Berendsen, Lenaers, Schreijer-Pierik, De Lange
niet gestemd), FvD (Eppink, Rooken, Roos), CU (Van Dalen), SGP (Ruissen),
PvdD (Hazekamp), PVV (De Graaff), GO (Rookmaker), VVD (Azmani,
Groothuis, Huitema, Nagtegaal, Schreinemacher).
De sceptici hadden zo hun redenen. Eén van hen was de Duitse
afgevaardigde Markus Ferber, een lid van de CSU, die verklaarde dat "hij
ervan uit gaat dat het erom gaat zoveel mogelijk geld onvoorwaardelijk
beschikbaar te maken voor de lidstaten". Hiermee opent volgens de
Augsburgse man "een vat dat men nooit meer dicht zal krijgen".
Het feit dat andere leden van het Europees nepparlement juist een vat
willen dat niet meer dicht gaat, wijst op de doelstellingen die in de
ontwerpresolutie zijn uiteengezet. Volgens dit zouden de leningen,
subsidies en "rechtstreekse betalingen" aan de lidstaten niet alleen
de economische en sociale systemen moeten beschermen tegen een corona-gerelateerde
verstoring, maar ook andere kwesties zoals de "digitale agenda" en de
hobby van Frans Timmermans ("Green Deal") moeten bevorderen. Onder het
mom van de coronacrisis wil Brussel dus gewoon een ordinaire bak met
geld om haar plannetjes te kunnen realiseren - of de burgers het nu
willen of niet, en of de burgers en bedrijven nu van de coronacrisis
te lijden hebben of niet.
Het coronavirus is de ideale crisis om af te leiden van de instortende
wereldeconomie. De onvermijdelijke crash is nog steeds het zwaaiende
Damocles-zwaard boven onze hoofden. De op schulden drijvende economie
wordt opnieuw opgepompt met een dikke financieringspot, jan-met-de-pet
mag betalen. Zo niet vandaag, dan morgen, of volgend jaar na de
verkiezingen. 2 biljoen euro - nogmaals: dat is tweeduizend miljard
euro. De Britten zijn net op tijd uit de EU gestapt....
EU-voorzitster, de Duitse geflopte minister van Defensie en dus bij
uitstek de geschikte persoon voor de huidige functie Ursula von der
Leyen, wil de coronacrisis ook gebruiken om andere projecten uit te
voeren, zoals het terugdringen van de CO2-uitstoot. "Vroeg of laat",
zegt de CDU-politicus, "zullen wetenschappers een vaccin tegen het
coronavirus vinden" dat "tegen klimaatverandering" niet zal bestaan.
Daarom zou volgens haar slechts een niet gespecificeerd "groot deel
van het geld" dienen om de economie nieuw leven in te blazen (ze
bedoelt kennelijk een planeconomie onder centraal - Brussels - gezag
invoeren) en de gezondheidszorg uit te breiden (nadat die al jaren
kapot bezuinigd is). Met de rest wil ze haar InvestEU-kredietprogramma
uitbreiden en "strategische investeringen" doen.
Ze hoopt natuurlijk dat het voor het Europese publiek gemakkelijker
zal zijn om dit te accepteren tijdens de coronacrisis dan in een tijd
waarin de EU-gemeenschapsschuld een onafhankelijk onderwerp zou zijn
voor dergelijke projecten. Al in 2007 legde Naomi Klein in haar boek
"The Shock Strategy" uit hoe politici en economen crisissituaties
misbruiken om projecten uit te voeren die anders misschien geen
meerderheid van de bevolking zouden hebben. De voorbeelden die ze
noemt, zijn voornamelijk privatiseringen en dereguleringen die de
politiek en de mainstream media de afgelopen twee decennia van de 20e
en het eerste decennium van de 21e eeuw hebben gedomineerd. Maar het
onderliggende mechanisme kan ook voor andere projecten worden gebruikt
(Juncker en Schulz gebruikten ook graag en vaak de Naomi-Klein-strategie).
Dit is momenteel ook duidelijk te zien in de Verenigde Staten, waar de
Democraten in het Huis van Afgevaardigden een extra coronapakket van $
3 biljoen hebben binnengehaald. Naast een helikoptertoeslag van $ 6000
voor elk Amerikaans huishouden, bevat dit pakket verschillende
componenten die niet noodzakelijkerwijs verband houden met epidemische
bestrijding. Dit omvat bijvoorbeeld het geld voor het opzetten van
nieuwe meldpunten van de federale staat om "haatmisdrijven" te melden.
Evenzo vallen beurzen voor kunst, sociale wetenschappen en
milieubescherming op. Veel geld wordt uiteraard ook naar Wall Street
doorgesluisd.
Het feit dat Amerikaanse burgers in de toekomst alle lokale en
staatsbelastingen moeten kunnen aftrekken van de belastingen in
Washington, zou ook bijzonder voordelig zijn voor democratisch
bestuurde staten en gemeenten, waar de belastingen vaak hoger zijn. De
Republikeinse afgevaardigde in de Senaat, John Barrasso, is van mening
dat het pakket van 1.815 pagina's niet alleen opgeblazen is, maar ook
zó bevooroordeeld is dat het zijn republikeins gecontroleerde kamer
nooit zal passeren.
Gelooft u nog steeds dat die eurobonds er niet komen?
[17 mei 2020]
