De belofte van de voorzitter van de Amerikaanse centrale bank, Jerome Powell, aan het Amerikaanse volk dat er "veel meer is dat de Fed kan doen", in combinatie met zijn "uitleg" dat de Federal Reserve "digitaal geld kan bijdrukken" was genoeg om vandaag in beleggersland de grootste paniekaankopen in de geschiedenis te laten gebeuren. Maar wat zijn de woorden van de Fed-voorzitter eigenlijk waard?
De belofte van de voorzitter van de Amerikaanse centrale bank, Jerome
Powell, aan het Amerikaanse volk dat er "veel meer is dat de Fed kan
doen", in combinatie met zijn "uitleg" dat de Federal Reserve "digitaal
geld kan bijdrukken" - naast het nieuws dat (alweer) een kleine
coronavirus-vaccinproef (8! personen getest) veelbelovend lijkt te
zijn was genoeg om vandaag in beleggersland de grootste paniekaankopen
in de geschiedenis te laten gebeuren.
Kennelijk hebben beleggers nog steeds een groot vertrouwen in de
Federal Reserve, en in haar voorzitter Jerome Powell. Op de
opmerkingen van Powell komen we zometeen terug, maar we gaan eerst wat
meer informatie geven over deze Fed-topman, en waar hij in het
verleden gewerkt heeft.
Private-equityfondsen worden ook wel "handelaren in schulden", "aasgieren"
of "zakelijke overvallers" genoemd. Wat een private equity-fonds
doorgaans doet, is bedrijven opkopen door schulden op de balans op te
stapelen, waardevolle activa zoals onroerend goed te verkopen,
gigantische dividenden op te halen voor de private equity-partners ten
nadele van werknemers en klanten, en vervolgens, vaak, het
bedrijf in een faillissement te storten terwijl duizenden werknemers
worden ontslagen of het hele bedrijf wordt geliquideerd.
Wat weinig mensen weten is dat de twee topmannen van de Amerikaanse
centrale bank, de Federal Reserve, die een nieuw reddingsfonds van $
4,54 biljoen voor Wall Street implementeren (waarbij ze $ 454 miljard
van belastingbetalers gebruiken om de verliezen van Wall Street op te
vangen), beiden rijk zijn geworden door te werken voor één van 's
werelds grootste private equity-bedrijven: de Carlyle Group.
Volgens zijn officiële curriculum vitae was Fed-voorzitter Jerome
Powell van 1997 tot 2005 partner bij de Carlyle Group. In november
2017 berekende Stephen Gandel, die toen voor Bloomberg News schreef,
dat de rijkdom van Powell ongeveer $ 112 miljoen zou kunnen bedragen.
De man die verantwoordelijk is voor het toezicht op de grootste
criminele banken op Wall Street,de vice-voorzitter voor toezicht van
de Federal Reserve, Randal Quarles, is zelfs rijker dan Jerome Powell.
Volgens het financiële bekendmakingsformulier van Quarles van 1 juni
2017 zou hij ongeveer $ 125 miljoen waard zijn. In 2017 zat er voor
tussen de $ 10 miljoen en $ 50 miljoen aan investeringen van Quarles
in de Carlyle Group. Op alleen die investeringen van Carlyle ontving
Quarles jaarlijks een bedrag van tussen de $ 2 miljoen en $ 10 miljoen.
(De regering staat federale werknemers toe een belachelijk breed scala
aan vermogenswaarden en inkomsten te rapporteren op formulieren voor
financiële bekendmaking.) Quarles was van 2007 tot 2013 algemeen
directeur bij Carlyle Global Financial Services Partners. De
investeringen van Carlyle zijn vervangen door verschillende
investeringen, lezen we op Quarles' meest recente formulier voor
financiële informatie.
De huidige en voormalige partners van Carlyle Group zijn
medeverantwoordelijk voor de reeks faillissementen en ontslagen
werknemers die zij hebben achtergelaten in hun zoektocht naar rijkdom
uit de buyout-doelen. Carlyle had tijdens de laatste financiële crisis
verschillende faillissementen met méér in de laatste twee jaar.
In november 2018 schreven Peter Whoriskey en Dan Keating van de
Washington Post een verwoestende kritiek op hoe Carlyle haar
investering in een verpleeghuisketen, HCR ManorCare, had behandeld,
die in maart 2018 faillissement had aangevraagd. De auteurs schreven
dat er een stijging van 29 procent in ernstige schendingen van de
gezondheidscode bij HCR ManorCare was in de jaren vóór het
faillissement en ná een financiële deal uit 2011 die "$ 1,3 miljard
uit het bedrijf haalde" voor Carlyle-investeerders terwijl de
verpleeghuisketen met schulden werd opgezadeld. Onder dezelfde deal
werd het grootste deel van het onroerend goed van het bedrijf verkocht,
waardoor het nu huur moest betalen aan de nieuwe eigenaren. Kort
daarna vonden honderden ontslagen plaats, waardoor de kwetsbare
bewoners volgens het artikel werden verwaarloosd.
De verslaggevers van de Washington Post legden uit wat de gevolgen
zijn van dit soort artiesten die verpleeghuizen runnen voor de meest
kwetsbaren in de samenleving:
"Het gebrek aan zorg had verwoestende gevolgen. Een man had zoveel
opioïden gekregen dat hij volgens de inspectierapporten met spoed naar
een ziekenhuis moest worden gebracht. Tijdens een busreis zonder
toezicht naar de kerk - een medewerker begeleidde zes patiënten die
niet zonder hulp konden lopen - draaide een bewoner achteruit op een
rolstoelhelling en kreeg een hersenbloeding."
"Toen een assistent van een verpleegster die een hulp had moeten
hebben, een verlamde vrouw probeerde op te tillen, viel de vrouw en
brak zij haar heup, waarbij haar hoofd op de grond onder het bed van
haar kamergenoot belandde."
In januari 2018 heeft een ander bedrijf waar de activa al uit waren
gehaald en dat eigendom was vande Carlyle Group, Philadelphia
Energy Solutions (PES), het faillissement aangevraagd. Reuters legde
uit wat er was gebeurd: "Het door Carlyle geleide consortium heeft ten
minste $ 594 miljoen aan contante uitkeringen van PES opgehaald
voordat het instortte, blijkt uit een beoordeling van
faillissementsaanvragen door Reuters. Carlyle betaalde in 2012 $ 175
miljoen voor haar tweederde belang in de raffinaderij. Meer dan de
helft van de uitkeringen aan de door Carlyle geleide investeerders
werd gefinancierd door leningen tegen PES-activa die de raffinaderij
nu niet kan terugbetalen, zo blijkt uit de ingediende stukken."
Vorig jaar heeft Philadelphia Energy Solutions haar tweede
faillissement in twee jaar ingediend. Het volgde op een grote brand in
de fabriek. Volgens Reuters verloren 1.000 werknemers hun baan. In
februari van dit jaar keurde de faillissementsrechter de verkoop van
het verkoolde terrein van 1300 hectare goed aan een bedrijf dat van
plan is er een gemengd industriepark van te maken.
Hawaiian Telcom werd in 2005 gelanceerd vanuit activa die Carlyle van
Verizon had overgenomen. Carlyle had geen ervaring met het runnen van
een telefoonmaatschappij. Carlyle laadde het op met schulden en het
bedrijf ging minder dan vier jaar later in 2008 failliet.
Door het bedrijfsmodel van Carlyle stapelen zich meer faillissementen
en banenverlies op. In december vorig jaar diende Carlyle een kant en
klaar faillissementsplan in voor Acosta Inc., een verkoop- en
marketingbedrijf dat het in 2014 voor $ 4,75 miljard had gekocht. De
faillissementsovereenkomst riep de grote schuldeisers van Acosta op om
wat waarden te aanvaarden in ruil voor het kwijtschelden van ongeveer
$ 3 miljard aan schulden. In april van dit jaar heeft Apex Parks Group
faillissement aangevraagd, met een aanzienlijk eigendomsbelang in
handen van Carlyle Group. Het bedrijf exploiteert pretparken en
waterparken in de Verenigde Staten.
Veel Amerikanen zullen zich herinneren dat de iconische
investeringsbank van Wall Street, Bear Stearns, op 16 maart 2008
instortte onder het gewicht van giftige weddenschappen. Maar weinig
Amerikanen zullen zich waarschijnlijk herinneren dat drie dagen voor
het heengaan van Bear Stearns, een waanzinnig gecreëerde creatie van
Carlyle Group, Carlyle Capital Corp., óók instortte en werd
geliquideerd.
In 2007, te midden van wat de ergste financiële ineenstorting zou
worden sinds de Grote Depressie, diende Carlyle Capital Corp. een
aandelenuitgifte in Amsterdam in. Onder de bookrunners van de deal
bevonden zich Citigroup, JPMorgan, Deutsche Bank, Lehman Brothers en
Bear Stearns - dezelfde banken die Carlyle Capital geld leenden via
repo-leningen om hun wilde leveraged inzetten te doen. (Lehman en Bear
zouden zichzelf opblazen en verdwijnen als gevolg van dezelfde giftige
investeringen als Carlyle Capital. Citigroup blies zichzelf ook op met
die investeringen, maar werd in het geheim gesteund door de Federal
Reserve met $ 2,5 biljoen aan goedkope doorlopende leningen gedurende
meer dan twee jaar, wat later bleek uit een audit uitgevoerd door het
Government Accountability Office.)
In het biedingsbericht voor de deal stond dat Carlyle Capital zou
investeren in het volgende: RMBS (residential mortgage-backed
securities - door woninghypotheken gedekte effecten); junk-obligaties
(hoogrentende obligaties); bankleningen; mezzanineschulden;
noodlijdende schulden; "debtor-in-possession" and "non-performing
loans", derivaten van deze activaklassen, inclusief kredietderivaten.
Naast het selecteren van de slechtst mogelijke investeringen op het
slechtst mogelijke moment in de geschiedenis, legde het
biedingsmemorandum uit hoe de investeringen zouden worden benut, en de
tekst was als volgt:
"Zodra de netto-opbrengst van het wereldwijde aanbod volledig is
ingezet in de verschillende activaklassen waarin we willen investeren,
verwachten we dat onze leverage ratio ongeveer 29 keer zal zijn...".
Het aandeel ging in Amsterdam voor omgerekend $ 20 naar de beurs. In
het voorjaar van het jaar daarop werd het voor 35 dollarcent
verhandeld. Carlyle Capital is bij het faillissement in maart 2008 in
gebreke gebleven met een schuld van $ 16 miljard.
Carlyle Capital verschilt niet veel van het bailoutfonds van $ 4,54
biljoen dat Powell en Quarles nu uitrollen voor Wall Street. Het heeft
een hoge hefboomwerking (met een factor 1:10); het koopt giftig afval
op van Wall Street; het heeft "dom" geld veiliggesteld om de verliezen
op te vangen. Het Amerikaanse ministerie van Financiën overtuigde het
Congres er op de een of andere manier van om $ 454 miljard aan
belastinggeld te besteden uit de recente stimuleringswet (die bekend
staat als de CARES-wet) om verliezen (van de grootbanken) op te vangen
in dit Wall Street-bailoutfonds.
Een bekend gezegde op Wall Street is dat als je “put lipstick on a
pig” en het aan het publiek probeert te verkopen, je op een zogenaamde
"roadshow" gaat om de deal te promoten. Op 26 maart gaf Fed-voorzitter
Powell een ongekend interview op de Amerikaanse tv in de Today-show.
Hij legde het fonds met grote hefboomwerking voor Wall Street als
volgt uit:
“In bepaalde omstandigheden, zoals nu, hebben we de mogelijkheid om in
wezen onze noodkredietautoriteiten te gebruiken en de enige beperking
is hoeveel ruggesteun we krijgen van het Treasury Department. We
moeten volledige zekerheid krijgen voor onze leningen, zodat we geen
geld verliezen. Dus de schatkist komt met geld over de brug terwijl we
inschatten wat de verliezen zouden kunnen zijn... Effectief is $ 1 aan
verliesabsorptie van steun van het ministerie genoeg om $ 10 aan
leningen te steunen."
Er is absoluut geen regel die zegt dat de Federal Reserve geen geld
kan verliezen. De Federal Reserve Act, het statuut dat de Fed regelt,
zegt simpelweg dat het "goede zekerheden" moet accepteren die geschikt
zijn om de leningen die het verstrekt te garanderen. De Fed eiste geen
belastinggeld toen ze in het geheim 29 biljoen dollar uitdeelde aan
doorlopende leningen tegen onderpand, zoals instortende junk
obligatiess en aandelen tijdens de financiële crisis van 2007-2010.
Zowel Powell als Quarles hebben nog een verontrustende
gemeenschappelijke band. Beide hebben miljoenen dollars die worden
beheerd door de gigantische internationale investeringsmanager,
BlackRock. Volgens het financiële bekendmakingsformulier van 2019 van
Powell heeft hij in het hoogste bereik $ 11,6 miljoen aan BlackRock's
iShares en andere BlackRock-investeringen. Volgens het financiële
bekendmakingsformulier van 21 juli 2019 van Quarles heeft hij in het
topbereik $ 19,6 miljoen aan BlackRock iShare-investeringen.
Als Powell en Quarles nog steeds die BlackRock-investeringen hebben,
is dat een groot belangenconflict. Beide mannen staan de New York Fed
toe om twee reddingsfaciliteiten voor bedrijfsobligaties op te zetten
voor een totaal van $ 750 miljard, die BlackRock als
investeringsmanager zullen gebruiken. De programma's, bekend als de
bedrijfskredietfaciliteit op de primaire markt en de
bedrijfskredietfaciliteit op de secundaire markt, zullen 75 miljard
dollar aan belastinggeld van de CARES-wet gebruiken om verliezen op te
vangen. Beide faciliteiten zullen de aankoop van zowel
investeringswaardig als junk-gewaardeerde obligaties mogelijk maken,
op voorwaarde dat ze op 22 maart van investment grade-kwaliteit waren.
De Secondary Market Corporate Credit Facility zal BlackRock in staat
stellen zijn eigen Exchange Traded Funds op te kopen, inclusief die
met junk-obligaties.
Het is ongekend dat de Federal Reserve voor driekwart biljoen dollar
aan bedrijfsobligaties opkoopt. Het is zowel ongekend als krankzinnig
voor de Federal Reserve om junk ovligaties te kopen en BlackRock, die
er persoonlijk baat bij heeft, de programma's te laten beheren.
Wanneer zoiets ongekends gebeurt en het gebeurt onder auspiciën van
twee mannen die afkomstig zijn van de Carlyle Group, is het lang
voorbij de tijd voor hoorzittingen van het Congres.
En dan nu over het nieuws waarop de beurzen een grote rally laten zien.
De mededelingen van de Fed voorzitter, waardoor de markten opnieuw
opgepompt worden,
zijn hier te lezen.
Jerome Powell zegt dat de biljoenen dollars aan extra federale
schulden ter ondersteuning van de Amerikaanse economie tijdens het
coronavirus in de komende decennia zouden kunnen worden afbetaald. Die
verklaring van Powell is schaamteloos, het ondermijnt elke
geloofwaardigheid die men denkt te hebben achtergelaten - hij zegt
eigenlijk dat de volgende generaties kunnen opdraaien voor de
financiële gevolgen van zijn rampzalige beleid. O, vergeten we het
bijna: de afgelopen zes decennia heeft de Amerikaanse regering nooit
iets van de staatsschuld afgelost.
Het is nog niet eens zo lang geleden - om precies te zijn november
vorig jaar - dat Powell
het volgende verklaarde
voor het Joint Economic Committee van het Congres: “The federal budget
is on an unsustainable path, with high and rising debt.” Toen
bedroeg het tekort ongeveer $ 1,1 biljoen..... inmiddels is dat
gestegen naar $ 4,0 biljoen.
Ook vindt Powell het kunnen lenen tegen een lage rente een sterk punt,
maar vergeet niet dat in een sterke, groeiende economie de rente nooit
zo laag kan zijn. Daarnaast heeft hij de rente in een aantal stappen
verlaagd om een recessie te voorkómen, wat overigens niet gebeurd is,
vandaar dat hij nu zegt te willen voorkomen dat het land in een
depressie terechtkomt.
Binnenkort een uitgebreid artikel over de Federal Reserve, de centrale
bank die niet federaal is en ook geen reserves heeft.
[18 mei 2020]
