Er gebeurden heel interessante dingen tijdens de grote Amerikaanse verkiezingsronde van dit jaar. Toen hen werd gevraagd de 46e president van de Verenigde Staten te kiezen, moest er ook een keus gemaakt worden voor een derde van de Senaat en het volledige Huis van Afgevaardigden. Daarnaast waren er ook kiezers die konden stemmen bij lokale referenda over verschillende kwesties van sociaal-economisch belang. Een artikel over machtsverhoudingen in de Amerikaanse politiek en geld..... veel geld!
In Californië, met zijn grofweg 40 miljoen inwoners, weerhield de
duidelijke en voorspelbare overwinning van de democratische
presidentskandidaat Joe Biden de kiezers er niet van om te kiezen voor
"propositie 16", die erop gericht is een principe van positieve
discriminatie voor vrouwen en minderheden bij hun toegang tot openbare
banen en op universiteiten te realiseren. Ondanks een enorm budget dat
is besteed aan de promotie van het project en de steun van heel
Californië, inclusief Joe Biden's running mate Kamala Harris, lijkt
het erop dat de Amerikaanse droom van gelijke behandeling is gebaseerd
op de verdiensten van elk individu en niet op zijn soort of zijn
huidskleur.
Een resultaat dat des te merkbaarder is nu feminisme en antiracisme,
dat erg in de mode is op Amerikaanse campussen, jammerlijk wegzakken
in de autoritaire radicalisering van de annuleringscultuur, een
techniek die erin bestaat tegenstanders uit het publieke debat te
verwijderen. Merk ook op dat Donald Trump volgens opiniepeilingen "uit
de stembus" zijn score bij minderheden heeft verbeterd in vergelijking
met 2016.
De tweede tegenslag voor voorstanders van meer regelgeving door de
overheid is "voorstel 22", gepresenteerd door vier grote spelers in
transport en thuisbezorging via speciale internet-apps om chauffeurs
en bezorgers aan het werk te houden. De status van zelfstandige werd
goedgekeurd door 58% van de kiezers in Californië. Uber, Lyft en de
anderen vochten voor het ongedaan maken van een recente Californische
wet die deze bedrijven verplicht hun partners als werknemers te
behandelen. Het individuele initiatief en de ondernemersgeest die ook
deel uitmaken van de Amerikaanse droom lijken dan ook springlevend.
Zou het vertrek van Trump betekenen dat Joe Biden een goede deal zou
zijn voor de Amerikanen? Gezien zijn programma van
overheidsuitgaven, belastingen en aanvullende voorschriften is het
twijfelachtig. Donald Trump was ook niet erg nauwgezet met de uitgaven,
met als gevolg dat het overheidstekort explosief is toegenomen en dat
de overheidsschuld van de Verenigde Staten nu op meer dan 100%
van het bbp staat , maar hij heeft in ieder geval belastingen sterk
verlaagd en hij elimineerde veel onnodige regelgeving, wat tot uiting
kwam in de groei van de Amerikaanse economie en een
werkloosheidspercentage dat daalde tot 3,5% vóór de uitbraak van het
Coronavirus.
Maar met Biden is 11 biljoen dollar aan extra uitgaven over 10 jaar
gepland om Obamacare (volksgezondheidsverzekering) uit te breiden,
zijn eigen Green New Deal (ecologie en klimaat) te financieren,
sociale uitkeringen te verhogen, scholen te financieren en de economie
nieuw leven in te blazen in de context van Covid-19. Geconfronteerd
hiermee is het duidelijk de bedoeling om nieuwe belastingen in te
voeren, maar de uitgaven zijn zo "uit de hand" gelopen dat de
Amerikaanse schuldenberg enorm zal blijven groeien. Dat is de
verrassing die Biden nog voor zijn kiezers in petto heeft. De
vooruitzichten zijn somber mede gezien de verwachte vertraging van de
wereldeconomie na de Covid-pandemie.
Maar dat is nog niet alles. Joe Biden (die
nu al doet alsof hij president is) is ook van plan
om alle mogelijke aspecten van het leven van zijn landgenoten
drastisch te reguleren, van arbeidsovereenkomsten tussen werkgevers en
werknemers tot vrijheid van meningsuiting op sociale netwerken,
precies zoals de Avia-wet (ongrondwettelijk) in Frankrijk probeert te
doen. De eerste schoten zijn al gelost: een woordvoerder van Joe Biden
uit felle kritiek op Facebook. Nett als in ons land zijn in de VS
democraten voor vrijheid van meningsuiting..... zolang het maar hùn
mening is.
Joe Biden zal evenwel zijn programma waarschijnlijk niet naar eigen
goeddunken kunnen uitvoeren. Hij zal rekening moeten houden met de wil
van het Congres, maar alle tekenen wijzen er op dat de Senaat
republikeins zal blijven terwijl de Democratische meerderheid in het
Huis van Afgevaardigden op het punt staat veel van zijn glans te
verliezen.
Vóóraf wezen veel peilingen de Republikeinen aan als de grote
verliezers voor de Senaat, maar in feite is dit min of meer de status
quo. Er was geen "blauwe golf ". De Republikeinen hadden een
meerderheid van 53 van de 100 senatoren, twee uit elke staat. Ze
winnen er 50, Democraten 46, twee voor de Onafhankelijken en twee
moeten nog worden beslist. Dat we denken dat de Senaat Republikeins
zal blijven baseren we op de staat Georgia - dat een primeur heeft
voorbij het postsysteem met twee rondes: zelfs als geen van de twee
Republikeinen erin slaagt de grens van 50% te overschrijden, staan ze
allebei in gunstige afstand tot de rest.
Ook voor de nieuwe president geldt dat alle belastingwetgeving
uiteindelijk door de Senaat moet worden aangenomen met een meerderheid
van 50 stemmen (op de 100). Voor niet-fiscale handelingen geeft de
Senaat zijn leden het recht om ze te blokkeren. Blokkering opheffen
vereist de stem van 60 van zijn leden.
Dit zal het enthousiasme van de nieuwe president behoorlijk beperken.
Een eenvoudig voorbeeld: Joe Biden heeft gezegd dat hij zich vanaf de
eerste dag van zijn presidentschap zal aansluiten bij het
Klimaatakkoord van Parijs. Leuke politieke daad, maar het heeft geen
enkele juridische waarde: de Amerikaanse grondwet vereist dat alle
internationale overeenkomsten worden geratificeerd door de Senaat.
.
De rest van dit artikel is bestemd voor abonnee's.
Wilt u kennismaken met onze weekend nieuwsbrief? Op de homepage van onze site
kunt u een recent exemplaar gratis downloaden.
[10 november 2020]
Afdrukken
Doorsturen