Er schijnt een grote behoefte, reëel of gefantaseerd, te bestaan aan "koolstofvrije" energiebronnen. Het blijkt dat kernenergie daar één van is en als zodanig wordt aanbevolen door het IPCC. Je zou dus zeggen dat dat een zwaar argument is om in te zetten voor kernenergie. Maar zo werkt het tegenwoordig niet. We hebben te maken met politici en ngo's die hebben besloten dat de opwarming van de aarde te wijten is aan menselijke activiteit (en vooral niet om andere redenen). Voor hen is kernenergie blijkbaar een verzwarende factor van "klimaatverandering".
De Europese Commissie heeft zich onder het voorzitterschap van Ursula
von Der Leyen tot taak gesteld een Europese Green New Deal uit te
voeren, met als doelstelling het bereiken van CO2-neutraliteit in 2050
, namelijk een CO2-voetafdruk van netto nul. Wat het klimaat betreft
wordt verwacht dat de uitstoot van broeikasgassen tegen 2030 met
minstens 55% zal dalen. Een illusie, daar niet van, en of het nodig is
daarover hebben we het ook niet. Waar we het wel over willen hebben is
kernenergie. Aanhangers van deze Green New Deal willen het aandeel van
kernenergie in de energieproductie verkleinen. Met name Duitsland en
Oostenrijk zijn terughoudend om het in de energietransitiefase te
gebruiken.
Een aantal elementen toont echter aan dat een effectieve vermindering
van de CO2-uitstoot juist moet gebeuren door middel van kernenergie
wil je het (door politici en klimaatfanatici) gewenste effect bereiken.
Het zou een troef voor Frankrijk kunnen zijn, ware het niet dat
men ook hier denkt aan het afbouwen van het gebruik van kernenergie.
Volgens een start-up project biedt een tool om de energiegerelateerde CO2-uitstoot te visualiseren.
Volgens deze bron geeft Nederland 436 gram CO2 per kilowattuur (KWh)
af, Frankrijk 74 gram en Duitsland 399 gram. De productie in ons land
omvat ongeveer 3% kernenergie, 27% hernieuwbare energie en ruim 37%
aardgas. Frankrijk omvat 69% kernenergie, 20% hernieuwbare energie en
11% aardgas. Dat van Duitsland bedraagt 9,5% kernenergie, 36%
hernieuwbare energiebronnen, 34% steenkool en 13,5% gas (live-standen
van vandaag rond 17.00 uur).
Frankrijk is (dankzij kernenergie) de minst vervuilende
energieproductie in Europa, na die van Zweden en Noorwegen die
afhankelijk zijn van waterkracht; zeer effectief, maar het kan niet
overal worden gebruikt.
Oostenrijk en Denemarken, waarvan de productie voor het grootste deel
afhankelijk is van hernieuwbare energiebronnen (respectievelijk 79% en
82%), halen 138 gram per KWh voor Oostenrijk en 164 gram voor KWh voor
Denemarken. Kernenergie is daarom een doorslaggevende factor om de
CO2-uitstoot te verminderen.
Is het gevaarlijk? De rampen van Tsjernobyl en Fukushima zouden dat
kunnen doen geloven en de mainstream media steunen deze stelling. Maar
als het tussen 1971 en 2009 wereldwijd 4.900 doden had veroorzaakt,
zou het voor dezelfde periode 1,84 miljoen doden hebben vermeden,
blijkt een studie gepubliceerd in het tijdschrift Environmental Science & Technology.
Juist door fossiele brandstoffen te vervangen die verantwoordelijk
zijn voor absoluut bepaalde luchtverontreiniging (verschrikkelijk in
de voormalige communistische USSR, naast andere grote boosdoeners)
terwijl het risico op nucleaire incidenten beperkt blijft. De ramp van
Fukushia is vooral te wijten aan het bouwen van een kerncentrale op
een (letterlijk en figuurlijk) rampzalige plek.
Zowel in Duitsland als in Frankrijk gaat de keuze om kernreactoren te
sluiten telkens gepaard met de heropening van kolen- of
gascentrales. Een onlogische en contraproductieve houding, gezien de
doelstellingen.
De Franse kernenergie is de derde industriële sector in dat land, na
de automobielsector en de luchtvaart. Frankrijk is een van de weinige
landen, samen met Rusland en China, die alle aspecten kunnen dekken,
inclusief het onderhoud van de reactor. Een voordeel dat hetland door
het door de Europese Unie uitgedragen milieubeleid dreigt te verliezen.
In Europese discussies heeft Frankrijk de krachten gebundeld met
Hongarije en Tsjechië om kernenergie te verdedigen, maar deze twee
landen wenden zich tot Rusland voor het beheer van hun
energiecentrales. Rosatom, het Russische nucleaire bedrijf in handen
van de staat, is begonnen met de bouw van twee nieuwe reactoren in
Hongarije, die een aanvulling zullen zijn op de vier eenheden van de
enige energiecentrale van het land, in Paks.
De Russen zijn ook van plan het contract binnen te halen voor de bouw
van een nieuwe reactor in de Tsjechische energiecentrale Dukovany.
Rusland heeft alle kansen in die gebieden die het beheerste toen de
bestaande reactoren werden gebouwd. Het Franse discours dat pleit voor
de uitfasering van kernenergie helpt niet om de concurrentie van
Moskou tegen te gaan.
Het zou paradoxaal zijn voor de dubbelzinnige positie van Duitsland om
de Europese Unie terug te brengen in de sfeer van de Russische
energie-invloed terwijl hun voorzitterschap de Europese soevereiniteit
verdedigt. Een probleem dat des te serieuzer moet worden genomen nu
Rusland en China deze industrie opnieuw (door)ontwikkelen.
Zonder een stevig nucleair beleid zou de Europese Unie overweldigd
kunnen raken door zowel energiekwesties als milieu- en geopolitieke
kwesties die de Verenigde Staten hebben begrepen: zoals we eerder
hebben opgemerkt probeerde de regering-Trump een kader te bieden
dat gunstig was voor de herontwikkeling van de Amerikaanse nucleaire
industrie.
In onze weekend nieuwsbrief een kritisch artikel over windturbines.
[Afbeeldingen en bronnen (links) zijn voorbehouden aan abonnee's]
Wilt u kennismaken met onze weekend nieuwsbrief? Op de homepage van onze site
kunt u een recent exemplaar gratis downloaden.
[12 november 2020]
Afdrukken
Doorsturen
