De totale schuld aan effektenkredieten (die gebruikt worden om aandelen te kopen) is in één jaar tijd met 49 procent gestegen tot $ 814 miljard. Het werkelijke totaalbedrag kan in de duizenden miljarden lopen.
Gisteren schreven we een artikel op ons blog over Jerome Powell, de voorzitter
van de Federal Reserve, die afgelopen zondagavond voor een interview verscheen
bij het CBS-onderzoeksprogramma "60 Minutes". In dat programma beweerde hij ook
dat hij volledig onwetend was over de hoogte van de kredietschulden die
momenteel worden gebruikt om de aandelenmarkt op te blazen tot het ene nieuwe
historische hoogtepunt na het andere. Het gesprek hierover tussen Powell en 60
Minutes-gastheer Scott Pelley, verliep als volgt:
Pelley: "De effectenindustrie heeft gemeld dat $ 814 miljard is geleend door
mensen die op de aandelenmarkt beleggen, geleend tegen hun portefeuilles. Dat is
een stijging van 49 procent ten opzichte van vorig jaar. En de laatste keer dat
het zo veel steeg, was in 2007, vóór de Grote Recessie. En de tijd dat het
zoveel groeide daarvóór was 1999, net voor de dotcom-implosie. Op welk punt
begint de Federal Reserve dit speculatieve opbieden op aandelenkoersen op basis
van geleend geld in toom te houden?"
Powell: "Dat klinkt als effektenkredieten. Ik ken die statistieken niet. Ik kan
echt niet reageren op die statistieken. Ik zou zeggen dat het belangrijkste dat
we doen, is dat we ervoor zorgen dat de financiële instellingen die we reguleren
en controleren de risico's begrijpen die ze lopen, deze goed beheren, veel
kapitaal, veel liquiditeit en sterk ontwikkelde risicobeheersystemen hebben,
zodat ze de risico's die ze lopen begrijpen en plannen hebben om ermee om te
gaan. En op die manier, als er bijvoorbeeld schokken zijn, als er een grote
marktcorrectie zou komen, zul je financiële instellingen zien die sterk genoeg
zijn om dat te weerstaan. Niet alleen particuliere financiële instellingen, maar
ook markten en dat soort dingen, betalingsbedrijven en dat soort dingen. Dat is
echt wat we doen."
Om te weten hoe goed Powell's actieplan stand hield toen de pandemie in de lente
van vorig jaar toesloeg, lees dan
ons artikel van 12 juni vorig jaar.
Pelley gaf Powell perfecte voorbeelden van hoe buitensporige niveaus van
hefboomwerking en onbelemmerde risicobereidheid op Wall Street de financiële
markten en de Amerikaanse economie kunnen opblazen, daarbij verwijzend naar 2007
en 1999. Tegenwoordig houdt de Federal Reserve toezicht op enkele van de meest
schuldenlastige financiële instellingen ter wereld - inclusief banken van Wall
Street die niet alleen hun eigen interne hefboomwerking aanwakkeren, maar ook
obscene niveaus van hefboomwerking voeden door honderden miljarden dollars uit
te lenen aan hedgefondsen. Het is een belediging voor het Amerikaanse volk dat
Powell beweert onwetend te zijn over één van de belangrijkste statistieken die
worden gebruikt om overmatige hefboomwerking in het financiële systeem te
controleren.
Een goede reden dat Powell deze kwestie van effektenkredieten misschien wilde
ontwijken, is dat hij uit zijn tijd als insider van Wall Street heel goed weet
dat de door Pelley aangehaalde "margin debt" van $ 814 miljard slechts het topje
van de ijsberg is. De effektenkredieten-schuld van $ 814 miljard is het laatste
bedrag dat door de zelfregulerende instantie van Wall Street, FINRA, is
gerapporteerd op 28 februari 2021. Dat cijfer is inderdaad 49 procent hoger dan
de $ 545 miljard die eind februari in 2020 werd gerapporteerd.
Maar zoals Powell heel goed weet, en het publiek dat net door de recente
implosie van het hedgefonds Archegos Capital Management te weten is gekomen,
rapporteren de grootste banken van Wall Street in werkelijkheid niet alle
schulden uit hoofde van die de sterke stijging van de aandelenkoersen aanwakkeren.
Volgens FINRA's Regel 4521 zijn bedrijven van Wall Street-bedrijven alleen
verplicht om "margin debt" te rapporteren voor "margin accounts voor kliënten"
aangehouden bij 'member firms'. Met "leden-firma's" bedoelt FINRA de
effektenmakelaar/dealers waarop het toezicht houdt. FINRA houdt geen toezicht op
banken van Wall Street die zich óók bezighouden met handel met een hoge
hefboomwerking - het houdt alleen toezicht op de effektenmakelaars/dealers die
eigendom zijn van die bankholdings. Volgens het meest recente rapport van het
Office of the Comptroller of the Currency (OCC) heeft Goldman Sachs Bank
USA, een federaal verzekerde bank, bijvoorbeeld $ 271,65 miljard aan activa
versus een notioneel (nominaal) bedrag van $ 42,24 biljoen (!) aan derivaten.
Op 1 april gaf een verslaggever van de Financial Times, Robert Armstrong,
inzicht in hoe banken van Wall Street private derivatencontracten creëren die
bekend staan als swaps, om op magische wijze effektenkredieten die worden
gebruikt voor de handel in aandelen om te zetten in eenvoudige leningen met
onderpand voor rapportagedoeleinden. Dit heeft de banken van Wall Street in
staat gesteld om deze kredieten voor de ogen van de toezichthouders geheim te
houden en daarmee ogenschijnlijk dramatisch de rapportage van de
effektenkredieten in het financiële systeem te laag te waarderen. Armstrong
schrijft:
"Banken verdienen gestage inkomstenstromen op total return swaps via de
reguliere vergoedingen die investeerders zoals hedgefondsen betalen om de
overeenkomst aan te gaan. De belegger wordt vervolgens door de bank betaald als
het aandeel, of andere gerelateerde activa, inclusief indices, in waarde stijgt.
De bank biedt beleggers ook eventuele dividenden die bij het aanhouden van de
aandelen komen kijken.
De bank compenseert haar blootstelling door ofwel de onderliggende aandelen te
bezitten, de tegenovergestelde positie in te nemen bij andere cliënten met een
tegengestelde mening, of door een hedge te kopen van een andere financiële
instelling.
Als de koers van het aandeel daalt, moet de belegger regelmatig betalingen doen,
variërend van dagelijks tot driemaandelijks, om de bank kloppend te maken."
Maar volgens talrijke mediaberichten gaf de ruilovereenkomst die de banken met
Archegos hadden, haar volledige discretie over welke aandelen ze wilden kopen en
verkopen, waardoor deze structuur gewoon klonk als een ontwijking van de regels
inzake transparantie en risico. Deze swapstructuur heeft er niet alleen voor
gezorgd dat het bedrag van de "margin debt" in het systeem als geheel dramatisch
te laag werd gerapporteerd, maar het heeft hedgefondsen ook in staat gesteld om
een veel hogere initiële schuldenpositie te verkrijgen dan is toegestaan onder
Verordening T van de Federal Reserve, die de initiële marge tegen 50 procent van
de aankoopprijs van het aandeel, niet de zes-tegen-één marge (en mogelijk hoger)
die door de banken van Wall Street aan het Archegos-hedgefund werd verstrekt.
De Federal Reserve is gevraagd om te informeren of er een officiële regel of
verordening is die hedgefondsen vrijstelt van de "margin"-vereisten van
Verordening T. De Amerikaanse centrale bank antwoordde dat ze "niet op de hoogte
is van enige regel die deze bedrijven vrijstelt van de vereisten van Verordening
T." Het is duidelijk dat wat de banken van Wall Street hebben gedaan, rijp is
voor rechtszaken en hoorzittingen van het Amerikaanse Congres.
De vraag is hoeveel hedgefondsen dezelfde swap-manoeuvre, die op Wall Street een
lucratief bedrijfsmodel is geworden, gebruiken?
Financial Times-verslaggever Armstrong merkt het volgende op: "Het bedrijf, dat
snel is gegroeid sinds de financiële crisis, is goed voor meer dan de helft van
de totale inkomsten uit aandelenfinanciering van banken, volgens berekeningen
van Finadium - meer dan het traditionele verstrekken van effektenkredieten en
het uitlenen van aandelen voor het shorten samen. Synthetische financiering
bleef in de eerste helft van dit jaar onderdeel van andere vormen van het
financieren van eigen vermogen."
Het bedrijf in kwestie, FINTRX, noemt zichzelf de "vooraanstaande Family Office-oplossing
voor gegevens en onderzoek". Volgens het bedrijf zijn er "3.000 unieke Family
Offices wereldwijd". Tot nu toe is er dit jaar slechts één opgeblazen in de VS (Archegos),
waardoor miljarden dollars aan verliezen zijn ontstaan bij door de Federal
Reserve gereguleerde banken. Hoeveel langer duurt het voordat de
Senaatscommissies voor het bankwezen en de financiële dienst van het huis
hoorzittingen plannen?
Een andere maatstaf die suggereert dat dit niet-gerapporteerde debacle van de
effektenkredieten terug kan komen om Jerome Powell's onzinnige verklaring over
"margin debt" op 60 Minutes te achtervolgen, is het OCC-rapport dat
aantoont dat JPMorgan Chase op 31 december 2020 $ 2,65 biljoen (!) aan
aandelenderivaten onder zich had.
[13 april 2021]
Afdrukken
Doorsturen