Het westers testament van de oorlog in Afghanistan

Terwijl de Amerikaanse president Joe Biden de terugtrekking van de troepen uit Afghanistan vóór 11 september (9/11) aankondigt, toont een analyse aan dat de Afghaanse oorlog ten minste 241.000 levens en $ 2,26 biljoen heeft gekost.




In de nasleep van de aankondiging van de Amerikaanse president "Sleepy" Joe Biden dat hij van plan is om alle reguliere Amerikaanse gevechtstroepen terug te trekken uit Afghanistan vóór de verjaardag van de aanslagen van 11 september 2001 dit jaar, hebben experts van het Costs of War Project afgelopen vrijdag een update vrijgegeven over wat bijna twee decennia van oorlog aan zowel dollars als mensenlevens heeft gekost.

Naar schatting 241.000 mensen zijn omgekomen als direct gevolg van de oorlog, en de Verenigde Staten hebben sinds de Amerikaanse invasie in 2001 in totaal zo'n $ 2,26 biljoen ($ 2.260.000.000.000) uitgegeven aan militaire operaties in Afghanistan en Pakistan, volgens het project, dat gehuisvest is in het Watson Institute for International and Public Affairs van de Brown University en het Frederick S. Pardee Center for the Study of the Longer-Range Future van de Universiteit van Boston.

"Deze gruwelijke cijfers zijn een bewijs van de kosten van oorlog, eerst voor het Afghaanse volk, en vervolgens voor de soldaten en de bevolking van de Verenigde Staten", zei co-directeur van het project, professor Catherine Lutz van de Brown University, in een verklaring. "De oorlog zo snel mogelijk beëindigen, is het enige rationele en humane dat je kunt doen."

De nieuwe cijfers van het Costs of War-project maken deel uit van een bijna tien jaar durende inspanning van mededirecteur en professor Neta Crawford van Boston University om de kosten van oorlogen na 9/11 te volgen in niet alleen Afghanistan en Pakistan, maar ook in Irak, Somalië, Syrië en Jemen, Somalië en daarbuiten.

Het aantal doden omvat Amerikaanse militairen en contractors, burgers van het ministerie van Defensie, Afghaanse en Pakistaanse nationale militairen en politie, andere geallieerde troepen, burgers, oppositiestrijders, journalisten, mediawerkers en humanitaire hulpverleners. Het project merkt op dat "deze cijfers geen rekening houden met sterfgevallen als gevolg van ziekte, verlies van toegang tot voedsel, water, infrastructuur en / of andere indirecte gevolgen van de oorlog."

De financiële kosten omvatten Overseas Contingency Operations-budgetten van de Amerikaanse ministeries van Defensie- en Buitenlandse Zaken, de oorlogsgerelateerde verhogingen van het basisbudget van het ministerie van Defensie van de VS, veteranenzorg en geschatte rente op geleend geld om de oorlog te financieren. Het omvat geen toekomstige kosten van veteranenzorg of toekomstige rentebetalingen.

"De uitgaven van het ministerie van Defensie, met meer dan $ 900 miljard in Afghanistan, zijn het topje van de ijsberg", zei Crawford. "De kosten van de oorlog in Afghanistan omvatten de escalatie naar Pakistan, miljoenen vluchtelingen en ontheemden, de verloren gegane levens van strijders en niet-strijders, en de noodzaak om voor Amerikaanse veteranen te zorgen. Het basisbudget van het Pentagon is ook verhoogd."

"We publiceren deze schattingen zodat het Amerikaanse volk een beter begrip krijgt van de omvang van de inspanning en de gevolgen", legt ze uit. "Het Amerikaanse volk verloor hier ook wat transparantie. Een meer uitgebreide boekhouding moet nog worden voltooid. Het zou niet alleen geld omvatten dat al dan niet goed is besteed, maar ook de telling van de gewonden, degenen die ledematen hebben verloren en de enorme psychologische tol van decennia van oorlog tegen strijders en niet-strijders en hun families."

De nieuwe cijfers komen nadat de Amerikaanse senatoren Bernie Sanders en Ro Khanna afgelopen donderdag in een opiniestuk in de Washington Post betoogden dat de terugtrekking zou moeten aanzetten tot nadenken over "de enorme kosten" van bijna twee decennia van oorlog en stellen de VS in staat om "opnieuw te focussen op diplomatie als ons eerste instrument voor buitenlands beleid".

Patricia Gossman, directeur Azië bij Human Rights Watch, merkte vrijdag op dat de aankondiging van Biden "de vrees heeft gewekt dat verdere onveiligheid belangrijke winsten op het gebied van mensenrechten kan uithollen waardoor Afghanen, met name vrouwen en meisjes, meer vrijheden en beter onderwijs en gezondheid hebben kunnen genieten. De Amerikaanse regering moet zich committeren aan het verstrekken van essentiële financiering en diplomatieke steun om die verworvenheden te behouden en uit te breiden, en aandringen op een einde aan misbruik tegen burgers."

Wat Biden niet toegaf, is dat de Verenigde Staten en haar bondgenoten, met al hun geld en vuurkracht, niet in staat waren om de Taliban te verslaan, die momenteel ongeveer de helft van Afghanistan beheersen en in de komende maanden nog meer controle zullen krijgen zonder een staakt-het-vuren. Biden gaf evenmin toe dat de Verenigde Staten en haar bondgenoten in twee decennia niet in staat waren om een stabiele, democratische, populaire regering of een bekwaam leger in het land op te bouwen.

Benjamin en Davies merkten ook op dat "terwijl Biden door sommigen aan de schandpaal wordt genageld omdat hij te snel terugtrok, de waarheid is dat hij een deadline van 1 mei voor terugtrekking van Amerikaanse troepen schendt waarover nauwgezet werd onderhandeld onder de regering van Trump", en anticiperend op die Amerikaanse schending heeft de Taliban ertoe aangezet te weigeren deel te nemen aan 10 dagen durende vredesbesprekingen onder leiding van de Verenigde Naties die - althans gepland - op 24 april in Istanboel zouden moeten beginnen.

Het is nog maar de vraag of de VN de komende maanden een manier zal vinden om de strijdende partijen in Afghanistan bij elkaar te brengen en een staakt-het-vuren en een werkbaar vredesproces op basis van machtsdeling tot stand te brengen",  Na zoveel decennia van oorlog en intens lijden, waarvan een groot deel door de Verenigde Staten en haar bondgenoten is gepleegd, heeft het Afghaanse volk een einde aan deze oorlog hard nodig.

Een onderbelicht punt is het feit dat Afghanistan op dit moment de grootste producent en exporteur van opium in de wereld is, met een marktaandeel van een slordige 92% procent in de wereldwijde opiumhandel. Maar waar liever over gezwegen wordt is het feit dat het Amerikaanse leger zich het bewaken van de Afghaanse papavervelden heeft toegeëigend, en zoals u weet wordt van papaver opium  afgeleid. Het leger bewaakt deze papaverteelt, en weet op deze manier miljarden dollars veilig te stellen voor Wall Street, de CIA, MI6, en diverse andere groepen.

11 september 2001 was voor de Amerikaanse president George W. Bush het startsein voor o.a. zijn "War On Terrorism". Voor deze datum was het land Afghanistan een onbetekende speler in de wereldwijde teelt van papaver (dat wordt gebruikt voor de productie van o.a. illegale heroïne en morfine van farmaceutische kwaliteit. De Taliban hadden de papavervelden zelfs actief vernietigd in het kader van een poging om het land van deze schadelijke plant te bevrijden. Dat valt te lezen in een artikel van 16 februari 2001 in de Pittsburgh "Post-Gazette", onder de kop "De opiumproductie van de natie is vrijwel uitgeroeid".
 



Na de aanslagen van 9/11 viel het militair-industriële complex van de VS Afghanistan snel binnen ("War On Drugs") en begonnen zij het herstel van de papaverindustrie van het land te vergemakkelijken. De Taliban hadden in eerste instantie die opium-productie uitgeband omdat ze erkend wilden worden als officiële regering. Maar ze werden door vrijwel niemand erkend en toen de heroïneprijzen door de afgenomen productie in de wereld fors stegen werd het lucratief om weer papaver te gaan verbouwen. En - zoals gezegd - nadat de Amerikanen in 2001 waren binnengevallen, schoot de heroïneproductie weer omhoog.

Een rapport dat vorig jaar door de Washington Post werd gepubliceerd - The Afghanistan Papers: A secret history of the war - bevestigde wat velen al wisten over de oorlog tegen opium in Afghanistan: het was een duizelingwekkende, kostbare mislukking. Wat velen toen ook al lang vermoedden, werd nu bevestigd door vrijgegeven documenten: drie Amerikaanse presidenten, het Amerikaanse leger en de Drug Enforcement Administration (DEA) wisten dat de drugsoorlog een complete mislukking was, maar zij logen voortdurend. Jaar na jaar werd het Amerikaanse publiek ten onrechte verteld dat er vooruitgang werd geboekt met strategieën om papaver uit te roeien, drugsproducerende laboratoria te vernietigen en het Afghaanse drugsgebruik te beteugelen.

De Taliban werd ook steeds vaker een "narcoterroristische organisatie" genoemd om aanhoudende publieke steun voor de "War On Drugs" te kunnen blijven voeren. Maar door de VS gesteunde politieke krachten in het land, waaronder de Afghaanse regering, profiteerden ook van drugsgeld. Corruptie is een kenmerk van een drugsoorlog in elk land - van de bewaker die wordt omgekocht aan de Mexicaanse grens tot het internationale banksysteem dat bewust drugsgeld witwast. Business as usual.

Net als de "War On Drugs". De Amerikaanse DEA versterkte er haar aanwezigheid en nam deel aan militaire invallen met Afghaanse en Amerikaanse Special Operations-troepen, terwijl de CIA - een organisatie met een lange geschiedenis van corruptie - machtige Afghaanse drugshandelaren financierde die informanten werden.

De "War On Drugs" in Afghanistan heeft gewone Afghanen heeft verarmd en tegelijkertijd een kleine groep drugsbaronnen en politici, particuliere contractanten, een internationale kliek van drugsstrijders, drugsbestrijdingsagentschappen en de wapenindustrie behoorlijk verrijkt.

Joe Biden heeft gezegd dat hij van plan is om alle reguliere Amerikaanse gevechtstroepen terug te trekken uit Afghanistan vóór de verjaardag van de aanslagen van 11 september 2001 dit jaar. Het feit dat hij het niet heeft over niet-reguliere gevechtstroepen doet vermoeden dat de Afghanen voorlopig nog niet af zijn van de westerse inmenging in hun land.




[Alle links, bronnen, documenten e.d. zijn uitsluitend voor abonnee's]



[18 april 2021]

 

Afdrukken Doorsturen