Credit Suisse overnamekandidaat door hedgefonds Archegos?

Toen Bill Hwang, oprichter van het Archegos-hedgefonds, dat $ 30 miljard heeft verloren, zijn bedrijf die naam gaf, wist hij waarschijnlijk niet dat het gemaakt was voor grote dingen. Archegos is een Grieks woord dat leider betekent of iemand die leidt zodat anderen kunnen volgen.

Tot voor kort nog onbekend, effent dit geïmplodeerde hedgefonds de weg voor wat er zal gebeuren met de derivatenmarkt van $ 1,5 biljoen. Wij waarschuwen al jaren voor de derivatenbel. Archegos heeft net de lont aangestoken en als de voortekenen niet bedriegen gaat binnenkort deze hele markt exploderen.

Eerder meldden we al dat Archegos technisch gezien een family office was om gunstige wettelijke redenen. Maar in elk opzicht kunnen we het als een hedgefonds beschouwen.

Warren Buffett noemde eens derivaten een financieel massavernietigingswapen, en hij heeft volkomen gelijk. Hebzuchtige bankiers hebben inmiddels derivaten omgezet in een zelfvernietigend kernwapen. Archegos laat de wereld zien dat een onbekend klein hedgefonds kredietlijnen van $ 30 miljard of meer kan krijgen, wat snel leidt tot besmetting en oncontroleerbare verliezen. En als de weddenschappen van het hedgefonds verkeerd gaan, zullen niet alleen investeerders al hun geld verliezen, maar zullen de banken die de massale leveraged speculatie van Archegos meedogenloos hebben gefinancierd, vele miljarden van hun aandeelhoudersgeld verliezen.

Dit heeft natuurlijk geen invloed op de bonussen van de bankiers, die pas worden gekort als de bank failliet gaat. Denk aan de Lehman-crisis in 2008. Zonder een enorm bailout-pakket van de centrale banken zouden Morgan Stanley, Goldman Sachs, JP Morgan, enz. ook zijn omgevallen. En toch waren de bonussen bij deze banken dit jaar hetzelfde als het jaar ervoor. Het is natuurlijk een grote schande en het toont de ergste kant van het kapitalisme. Maar zoals Gordon Gekko zei in de film "Wall Street" - Greed is Good!
Nou, als het allemaal voorbij is, is het misschien niet zo goed als menigeen denkt dat het is.

Derivaten harken al decennia lang geld binnen voor de grote investeringsbanken. Tegenwoordig vindt vrijwel alle handel plaats in de vorm van derivaten. Zeer weinig portefeuilles bestaan uit de onderliggende instrumenten. In plaats daarvan wordt alles, van aandelenportefeuilles, ETF's, goudfondsen, enz. verhandeld met behulp van derivaten of synthetische instrumenten. De rente- en valutamarkten bestaan ook allemaal uit derivaten. Zo bestond de portefeuille van Archegos uit total return swaps.

Zoals we in het geval van Archegos hebben gezien, zijn de verliezen onmiddellijk en onherstelbaar wanneer derivaten imploderen en de onderliggende effecten tegen elke prijs door de prime broker worden verkocht. Besmetting werd dit keer echter voorkómen, omdat alle banken verlies leden. Maar dat zal de volgende keer niet het geval zijn, als niet alleen tientallen miljarden aan derivaten imploderen, maar zelfs een veelvoud daarvan.

Voorstanders van derivaten, waaronder uiteraard alle zakenbanken en de BIS (Bank for International Settlements) in Bazel, zullen stellen dat de netto derivatenpositie slechts een fractie is van de bruto positie, die wordt geschat op minimaal $ 1,5 biljoen. Natuurlijk is de nettopositie na verrekening theoretisch veel kleiner, maar als tegenpartijen falen, blijft bruto bruto. En dat is wat we de komende tijd waarschijnlijk zullen zien.

Archegos is een heel goed voorbeeld van wat de wereld op een veel grotere schaal gaat zien - $ 1,5 biljoen zal niet stilletjes wegvloeien. De banken zijn er dit keer in geslaagd de besmetting te stoppen, maar als de hel losbreekt zullen ze het niet meer kunnen.

Wanneer de grootste financiële zeepbel in de geschiedenis uiteenspat, zal het financiële systeem met zware schulden, geleid door de implosies van het derivatenmonster van $ 1,5 biljoen, verlamd raken doordat de waarden van aandelen, obligaties en onroerend goed gewoon in een rookwolk zullen verdampen. De wereld zal dan beseffen dat al het gedrukte geld en al het krediet dat deze activa ondersteunde NUL waard was, wat sommigen van ons al jaren weten. Ondanks de hersenkronkels van de Keynesianen en de MMT-rotzooi-theorieën moet geld dat uit het niets wordt gecreëerd altijd NUL waarde hebben. En wanneer de wereld er achter komtt dat schulden NUL waard zijn, zullen ze wakker worden uit hun zoete dromen en beseffen dat de kunstmatige rijkdom die ze hebben opgebouwd op een leugen was gebaseerd.

Velen zullen beweren dat veel activa nog steeds waarde zullen hebben, of het nu gaat om een solide bedrijf of om een commercieel gebouw van hoge kwaliteit met goede huurders. Dat klopt, zolang het bedrijf geen schulden heeft en/of zijn schulden kan aflossen met de inkomsten.
Hetzelfde geldt voor met vreemd geld gefinancierd commercieel vastgoed. Bakstenen en cement hebben weinig waarde als ze geen inkomsten genereren. Als de huurders de huur niet kunnen betalen, zal de bank de leningen opvragen en het gebouw gedwongen verkopen.

In een wereld met een schuld van $ 300 biljoen, worden de meeste activa zwaar door vreemd geld gefinancierd. Debiteuren zonder winst of inkomen komen snel in gebreke en de bank wordt eigenaar van grote activa die in waarde ineenstorten. De banken kunnen het zich niet veroorloven om deze activa vast te houden en zullen ze verkopen in aanhoudende noodverkopen. Op dat moment zullen maar heel weinig mensen liquide en verhandelbare activa hebben. En externe financiering zal niet langer bestaan.

Vandaag de dag is de schuldenzeepbel groter dan ooit in de geschiedenis. Maar dat niet alleen, het is de eerste keer ooit dat een schuldenlast wereldwijd zal instorten.

Elke uithoek van de wereld bevindt zich in dezelfde situatie - Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Europa, Afrika, China, Japan en zelfs Rusland. Sommige landen, zoals China, kunnen hun schulden misschien intern beheren, maar elk land ter wereld zal eronder lijden als het financiële systeem implodeert en de wereldhandel instort.

Misschien wel de grootste economische ineenstorting in de geschiedenis tot nu toe is de val van het Romeinse Rijk geweest, een gebeurtenis die geleidelijk optrad, maar de laatste val van Rome was in het jaar 476 toen de Germaanse leider Odoacer Romulus Augustulus uitschakelde. Vanaf dat moment zou er geen Romeinse keizer meer vanuit Rome regeren.

De late 5e eeuw wordt beschouwd als het begin van de Dark Ages, die 900 jaar duurde tot de Renaissance of de late 14e eeuw. Andere historici definiëren het als een periode van 500 jaar. De donkere tijd was een periode van culturele en economische achteruitgang. Maar er was duidelijk neergang die 900 jaar duurde. Veel gebieden bloeiden veel eerder weer op.

Dus of we een langere periode van achteruitgang zullen zien na de huidige economische en financiële bubbels, zal alleen bekend zijn bij toekomstige historici. Wat echter zeker is, is dat een implosie van schulden en rijkdom van de omvang waarmee de wereld nu wordt geconfronteerd, verwoestende gevolgen zal hebben voor vooral onze kinderen en kleinkinderen. Maar of het nu 50 jaar of 500 jaar zal duren, alleen de geschiedenis zal het laten zien.

Hefboomwerking van hedgefondsen is alleen mogelijk met de volledige medewerking en steun van grote banken. Archegos had eersteklas relaties met Goldman Sachs, Morgan Stanley, Nomura en Credit Suisse (over deze bank zometeen meer). Deze banken breiden miljarden dollars aan handelslijnen uit om hedgefondsen in staat te stellen te profiteren van niveaus die niet alleen hedgefondsen in gevaar brengen, maar ook de banken zelf en uiteindelijk het financiële systeem. Zwitserse banken waren vroeger een bastion van voorzichtigheid en conservatisme, maar nu lopen ze voorop bij het nemen van risico's.

Zwitserland heeft een groot probleem met de omvang van zijn banksysteem, dat 5 keer het Zwitserse bbp is. Bij een grote besmetting is het Zwitserse financiële systeem dus te groot om te redden. Het bijkomende probleem is de Zwitserse Nationale Bank - SNB - die het grootste hedgefonds ter wereld is, met activa van 1 biljoen Zwitserse francs (US$ 1,1 biljoen), wat neerkomt op 145% van het Zwitserse bbp. Ter vergelijking: de balans van de Federal Reserve is 27% van het bbp van de VS.

Het grootste deel van de balans bestaat uit valutaspeculatie en wordt aangehouden in dollars en euro's. De SNB heeft ook grote posities in Amerikaanse technologieaandelen - $ 8,5 miljard in Apple, $ 6 miljard in Microsoft, $ 5,2 miljard in Amazon en veel meer. Het Zwitserse banksysteem is dus niet alleen te groot voor het land, maar de Zwitserse Nationale Bank is ook buitengewoon kwetsbaar voor een daling van de dollar en de euro plus Amerikaanse technologieaandelen.

Dit kon allemaal niet kunnen gebeuren aan het eind van de jaren zestig en zeventig, maar als zowel de Zwitserse Nationale Bank als de commerciële banken hun posities met derivaten en valutaspeculatie tot het uiterste opblazen, loopt het hele Zwitserse financiële systeem gevaar. Niemand zou grotere activa mogen aanhouden in een nationaal banksysteem dat zo kwetsbaar ("opgeblazen") is als het Zwitserse.

Met Credit Suisse gaat het steeds slechter, zowel wat betreft risicobeheer als wat betreft verliezen. In het vierde kwartaal van 2015 verloor het concern 6 miljard Zwiteserse francs door afschrijvingen en handelsverliezen. Eind 2016 stemde CS ermee in om $ 5,3 miljard te betalen om een onderzoek van het Amerikaanse ministerie van Justitie naar valse hypotheekverkopen te beëindigen.



Vorig jaar moest CS nog eens $ 680 miljoen moeten betalen in verband met Amerikaanse hypotheekbewijzen. In 2021 heeft CS $ 450 miljoen afgeschreven op zijn investering in het York Capital hedgefonds. Er wordt een uiteindelijk enorm verlies van $ 4,7 miljard verwacht van het ingestorte Greensill Capital. En de meest recente ramp voor Credit Suisse is Archegos. De verliezen bedragen vele miljarden.

Het is duidelijk dat de hoogte van de verliezen die de CS heeft geleden niet alleen pech is. Het is gebaseerd op incompetentie, gekoppeld aan een niveau van hebzucht dat het succes van individuen beloont en tegelijkertijd de bank en het systeem in gevaar brengt. Hoewel Credit Suisse de afgelopen jaren al meer dan $ 20 miljard heeft verloren, heeft deze eens zo eerbiedwaardige Zwitserse bank waarschijnlijk nog veel meer te "bieden". Wat het management ook uitlegt, het heeft weinig betekenis, aangezien dat management geen idee lijkt te hebben van het werkelijke risicobeeld van de bank. Wat in ieder geval zeker is: de ramp met Archegos en Credit Suisse is slechts het topje van de ijsberg.

Credit Suisse is slechts één van die banken die onaanvaardbare bedragen verliezen lijden. Nomura, Morgan Stanley, Goldman Sachs en nog een paar andere gokkers. Credit Suisse is dus duidelijk niet de enige bank die deze schaamteloze weddenschappen doet. De hele bankwereld verkeert in dezelfde situatie. En door de totale onderlinge afhankelijkheid van het financiële systeem zullen gezonde banken ook niet overleven.

Al deze casino's die zichzelf banken noemen, doen elke dag weddenschappen die de bank in gevaar brengen. In een ordelijke en gecontroleerde markt verdienen ze enorme sommen geld voor zichzelf, maar als het tij keert en ze de markt niet meer in hun voordeel kunnen manipuleren, ontstaan er schokgolven van verliezen. Het is niet de vraag òf die plaatsvinden, maar wannéér...

Als de aandelen- en obligatiemarkten tegelijkertijd dalen, zal het onderpand van banken niet eens het niveau van een uitverkoop halen. En zo zal de derivatenmarkt voor altijd verdwijnen, of in ieder geval voor vele, vele jaren. Iedereen die gelooft dat zijn tegoeden bij een bank veilig zijn, zou moeten dit heroverwegen. We hebben het niet alleen over geld, maar ook over alle waardepapieren die de bank als bewaarder aanhoudt. Onder druk zal de bank deze activa gebruiken als onderpand voor haar handelsleningen. Dit is vaker voorgekomen, zoals in de jaren 2007-2008.

Als u uw vermogen in het financiële systeem stopt is als het in een tijdbom gestopt wordt waarvan de klok al loopt. Het is slechts een kwestie van tijd voordat alles explodeert. We vinden onszelf geen pessimist, en ook geen onheilsprofeet. We analyseren gewoon de risico's  en kijken vervolgens naar de mogelijke gevolgen als er iets misgaat.

Wij denken dat de risico's vandaag groter zijn dan ooit tevoren. En denk alsjeblieft niet dat meer waardeloze schulden in de vorm van MMT, QE etc. het probleem zullen oplossen. Het zal de explosie alleen maar groter maken.

We beloofen het nog over Credit Suisse te hebben. Geen protest, geen verontwaardiging, geen gedoe van de centrale bank en de overheid. Back to normal: dat was de situatie bij Credit Suisse op de dag na de grote cijfer-orgie met betrekking tot de implosie van het hedgefonds Archegos.

En dan te bedenken dat de nummer 2 van Zwitserland de helft van haar kapitaal op het spel had gezet. Volgens de Wall Street Journal (WSJ) had Credit Suisse 20 miljard openstaan in het Archegos-debacle. CS-baas Thomas Gottstein heeft dit een paar dagen geleden tijdens de conference call niet ontkend. De bank wilde geen “exacte cijfers” bevestigen, alleen dat ze één van de drie grote brokers was en “zowel long- als shortposities hadden”, zei hij.

Aangenomen moet dus worden dat de informatie van de Wall Street Journal klopt en dat Credit Suisse de lieve som van 20 miljard dollar daadwerkelijk in gevaar heeft gebracht - bij één enkele klant. En wat voor één. Een Koreaan die groot en rijk geworden was in de Verenigde Staten, maar daarna op een dwaalspoor ging. De autoriteiten legden hem een tweecijferige miljoenenboete in dollars op wegens handel met  voorkennis.

De grote Zwitserse bank plaatste met haar family office de helft van haar kapitaal op deze financier. Je vraagt je toch af of ze bij de Zwitserse bank wel alles op een rijtje hebben.....

Nu doet iedereen in de financiële wereld net alsof dit soort dingen kan gebeuren. "Family offices laten cijfers niet zien zoals andere hedgefunds", zei topman Gottstein toen hij werd ondervraagd door de mainstream media. Hoe hadden ze bij Credit Suisse kunnen weten dat de Koreaan voor miljarden aan leningen bij andere banken had uitstaan voor zijn aandelen? Met andere woorden, deze bank heeft misschien wel miljarden in  andere dergelijke "geïnvesteerd" zonder te weten met wie ze feitelijk zaken doen. Maar de bankiers begrijpen het bedrijf en hoe! De politiek en het bedrijfsleven kenden ook de risico's van derivaten al lang en keken in stilte toe. Aangenomen mag worden dat sommigen van hen aanzienlijk hebben geprofiteerd. Geen wonder dat iederee in de bancaire sector wijselijk zijn mond houdt.

Wat kunnen we hier nu van leren?

Credit Suisse vergokte snel netto 5 miljard Zwitserse francs met één enkele klant; op het hoogtepunt had de bank een totaal risico van 20 miljard dollar. En nu wordt er gezegd dat je nooit bent uiegeleerd in het bankwezen. Het lijkt wel of de Zwitsers het hebben over een commerciële opleiding.

Blijkbaar vindt iedereen het de moeite van het vermelden niet waard. Bern, d.w.z. de Zwitserse regering, is momenteel bezig met vaccinaties en terrasopeningen, de toezichthouder Finma stuurt een paar rechercheurs naar de Paradeplatz. En de centrale bank zwijgt. De ultieme geldschieter, die verantwoordelijk is voor systeemstabiliteit op de Zwitserse financiële markt, zou alle top CS-ers bij zich moeten roepen. En dan vooral in het openbaar hierover spreken. Gottstein, Rohner dus. En snel een beetje, dat zou daadkracht uitstralen. Het gaat tenslotte om het grootste financiële schandaal in Zwitserland van de afgelopen 40 jaar.

Niets van dat alles. De SNB heeft zich nog niet uitgesproken. Credit Suisse wankelt. Deze bank is een overnamekandidaat geworden. Volgens een hooggeplaatste Zwitserse bankier legt iedereen die misschien CS wil overnemen, het concern momenteel onder het vergrootglas. Wat is er van waarde te vinden binnen het concern, wat zou snel moeten worden afgestoten - dat zouden de overwegingen kunnen zijn.

Het kopen van Credit Suisse zou geen probleem zijn voor grote Amerikaanse banken. In een jaar verdien je meer dan CS nu kost op de beurs. Een paar dagen geleden was het 22 miljard, de Partners Group legt 34 miljard op de toonbank. Maar de bankgiganten van Wall Street hebben geen investment banking activiteiten van CS nodig. De Zwitsers zijn daardoor aantrekkelijker voor Europese financiële instellingen. Een Société Générale in Frankrijk of een grote Spaanse bank zou de gehavende bank van de Paradeplatz in het vizier kunnen hebben.

De situatie is dramatisch, Zwitserland is zich daar helemaal niet van bewust. "Als een nieuwe man van buiten niet snel het roer overneemt, dan komt Credit Suisse in vreemde handen terecht, of ze verkopen hun laatste tafelzilver", aldus de gesprekspartner. Het is ongelooflijk hoe de mainstream media weer snel tot de orde van de dag zijn overgegaan en de politiek en de centrale bank blijven zwijgen. "Een grote bank gaat naar knoppen, en niemand huilt."

Het aandeel Credit Suisse kostte de afgelopen week iets meer dan 9 francs. Sinds het begin van het jaar heeft het aandeel bijna een vijfde van zijn waarde verloren, terwijl de UBS Valor met 11 procent is gestegen. Aanstaande vrijdag zullen de aandeelhouders de Portugees Antonio Horta-Osorio kiezen om de Zwitser Urs Rohner op te volgen als nieuwe president. Horta-Osorio maakte carrière bij het Engelse Lloyds, een klassieke retailbank. Hij heeft van investment banking geen kaas gegeten.

Dat blijft een centrale activiteit bij Credit Suisse. CEO Thomas Gottstein wilde deze week niets horen over een radicale inkrimping, zoals UBS 10 jaar geleden deed na een handelsverlies. Destijds ging het om ongeveer 2 miljard francs aan verliezen.

Het zogenaamde Leveraged Finance Exposure steeg bij de investeringsbank van Credit Suisse van januari tot eind maart van 8,4 naar 10,2 miljard US dollar. Ten opzichte van het eerste kwartaal van 2020 is de plus 39 procent. Het laat zien dat CS zijn handelsrisico niet heeft verminderd, maar vergroot. De vraag is of er nog meer explosieven afgaan.

In het financiële centrum van Zürich gaat het gerucht dat cliënten van de bank hun geld zouden opnemen bij Credit Suisse. Dat zou niet verwonderlijk zijn na de dubbele crash - naast het hedgefonds heeft Credit Suisse nog steeds te maken met het Greensill-faillissement.

Gottstein en zijn CFO David Mathers benadrukten dat de bank in maart in alle sectoren nieuw geld ophaalde. Informatie over april is nog niet beschikbaar, het is "te vroeg om daar wat over te zeggen", zei Gottstein.

De situatie is nijpend. Gottstein en Mathers stelden de Raad van Bestuur voor om nieuw kapitaal ter grootte van 1,7 miljard francs op te halen, wat met intemming werd ontvangen. Nu is Credit Suisse wanhopig op zoek naar investeerders die hun geld op de bank willen zetten. De financiële media in Zwitserland melden "dat vorig jaar CS ongeveer 1 miljard francs aan bonussen uitgekeerd had bij zijn investeringsbank. En zal dat voor 2021 iets minder zijn? Van de 2 miljard francs aan vers kapitaal die CS daadwerkelijk nodig zou hebben om zijn bedrijf te handhaven en te voldoen aan de wettelijke vereisten, zal bijna de helft als bonus in de zakken van investeringsbankiers gaan."
Gottstein gaat met plezier door met het verdelen van inkomsten en dus gaat pak 'm beet 50% van de middelen van de nieuwe kapitaalverhoging, die dringend nodig zijn om de balans te stabiliseren, in de zakken van de investeringsbankiers.

Dat gebeurt allemaal een week voor de algemene vergadering. Wat is dit voor een bedrijf waarbij de situatie zich praktisch elke dag opnieuw wijzigt en dat met hoge frequentie noodmaatregelen moet voorleggen aan de eigenaren?

Niet alleen Credit Suisse lijkt ten dode opgeschreven, maar het hele wereldwijde financiële systeem is zijn hoogtepunt voorbij...

Zoals we al meerdere keren in de geschiedenis hebben gezien worden steeds weer dezelfde fouten gemaakt en verwacht men elke keer een ander resultaat.  Ja, het is ècht waar: hebzucht tast de hersenen aan. En dit hele concept van voortdurende groei en een valutalandschap dat niet door enige vorm van waarde wordt ondersteund, werkt alleen omdat bijna iedereen er nog in gelooft, het toestaat en het actief ondersteunt. Wie hier elke keer op wijst wordt als complottheoreticus in een hoek gezet.

En dat hele derivaten-casino is niets anders dan een zwarte doos, waarbij het allemaal draait om weddenschappen op enorme sommen geld die x keer hoger zijn dan het Zwitserse bbp (en dat van de rest van de wereld - want het is een wereldwijd probleem). Hebzucht, hebzucht naar geld, honger naar macht en verlangen naar erkenning. De "deskundigen" die dergelijke risico's nemen zijn gevangen in een machtswaanzin en verkopen mensen en bedrijven zonder enige scrupules.

We hoeven alleen maar de geschiedenisboeken open te slaan om erachter te komen wat er nog meer kan gebeuren... en nee, niet alles is deze keer anders, alleen veel extremer dan in alle voorgaande gevallen... maar het belangrijkste is dat de muziek blijft spelen op de zinkende stoomboot.




[Bovenstaand artikel verscheen eerder in ons weekend-magazine]