De voorzitter van de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, Jerome Powell, zit gewoon te liegen en bedriegen tijdens een hoorzitting van het Conges over de bailoutprogramma's voor Wall Street. Maar zoals verwacht (want: corrupte politici) blijft het zonder gevolgen.
Gisteren heeft de Amerikaanse House Select Subcommissie over de
Coronavirus-crisis om 14.00 uur lokale tijd een hoorzitting
bijeengeroepen om getuigenis te ontvangen van de voorzitter van de
Federal Reserve, Jerome Powell. De titel van de
hoorzitting was
"Lessons Learned: The Federal Reserve's Response to the Coronavirus
Pandemic."
Tijdens de openingsverklaring van Powell zei hij het volgende: "Onze
instrumenten voor noodleningen vereisen de goedkeuring van de Treasury
en zijn alleen beschikbaar in ongebruikelijke en urgente
omstandigheden, zoals die veroorzaakt door de crisis. Veel van deze
programma's werden ondersteund door financiering uit de CARES-wet. Die
faciliteiten boden essentiële ondersteuning tijdens een zeer moeilijk
jaar en zijn nu gesloten."
Powell zit hier weer eens voor de zoveelste keer te liegen. Het is
feitelijk onjuist dat de Fed-voorzitter zegt dat hij alleen
noodleningen kan verstrekken met goedkeuring van de Treasury. Maanden
voordat er ergens ter wereld sprake was van COVID-19, verstrekte de
Federal Reserve voor honderden miljarden dollars per week aan
noodrepo-leningen aan de handelshuizen op Wall Street.
De noodleningen gingen in op 17 september 2019 – vier maanden vóór het
eerste gemelde geval van COVID-19 in de Verenigde Staten. Tegen 27
januari 2020 bedroegen de lopende cumulatieve leningen van de Fed om
de overmoed van Wall Street te redden een verbazingwekkende $ 6,6
biljoen.
De Federal Reserve heeft deze leningen verstrekt zonder enige
goedkeuring of toezicht van het Congres. Ondanks de beloften van
Powell aan de Senaatscommissie voor het bankwezen dat de Fed een
volledig rapport zou verstrekken over de noodzaak van deze noodhulp
aan de banken van Wall Street, heeft het publiek nog geen enkel
rapport hierover van de Fed gezien.
Bovendien leek Powell gisteren de indruk te wekken dat de pandemische
bailout-programma's van de Federal Reserve zijn beëindigd. Hoewel de
programma's die met geld van de CARES Act worden gefinancierd, zijn
gestopt met het verstrekken van nieuwe leningen, blijkt uit de
wekelijkse H.4.1-balans van de Fed van vorige week dat zij de volgende
saldi in haar verschillende noodhulpprogramma's aanhield:
Liquiditeitsfaciliteit voor salarisbeschermingsprogramma, $ 87,32
miljard; Commercial Paper Funding Facility, $ 8,55 miljard;
Bedrijfskredietfaciliteiten, $ 25,85 miljard; faciliteiten voor het
MKB, $ 30,56 miljard; Gemeentelijke liquiditeitsfaciliteit, $ 10,73
miljard; TALF, $ 4,76 miljard; Liquiditeitsswaps van de centrale bank,
$ 500 miljoen.
De Commercial Paper Funding Facility, de Corporate Credit Facilities,
TALF II en de Central Bank Liquidity Swaps zijn beslist programma's
die Wall Street veel meer helpen dan de doorsnee middenstander.
Een ander probleem is dat de Fed de Primary Dealer Credit Facility (PDCF)
blijft weergeven als "open" in haar H.4.1-rapport - zij het met een
huidig saldo van nul. Datzelfde programma werd gebruikt om in het
geheim 8,95 biljoen (!) dollar aan cumulatieve leningen aan banken van
Wall Street te verstrekken voor, na en tijdens de financiële crash van
2008. Drie banken kregen tweederde van die 8,9 biljoen dollar:
Citigroup, 2,02 biljoen dollar; Morgan Stanley $ 1,9 biljoen; en
Merrill Lynch, $ 1,77 biljoen. Let wel: biljoen met een b, dus duizend
miljard!).
Hoewel de Fed maandelijkse rapporten heeft uitgebracht met daarin de
namen van de ontvangers van sommige van haar reddings-programma's,
heeft ze geweigerd de namen of bedragen in dollars van de ontvangers
van leningen in het kader van de volgende vier programma's openbaar te
maken: de reddingsoperaties voor repo-leningen; de Primary Dealer
Credit Facility (PDCF); de financieringsfaciliteit voor handelspapier
(CPFF); en de Money Market Mutual Fund Liquidity Facility (MMLF).
Sectie 1103 van de Dodd-Frank-wetgeving inzake financiële hervorming
van 2010 vereist dat de Federal Reserve de namen van de ontvangers en
de bedragen in dollars van haar noodfinancieringsfaciliteiten op grond
van artikel 13, lid 3, aan het publiek verstrekt een jaar nadat de
faciliteit is beëindigd of twee jaar nadat de kredietverlening is
beëindigd of gestopt, wat het eerst komt. Het feit dat de PDCF-, CPFF-
en MMLF-faciliteiten nog steeds worden vermeld als lopende programma's
op de wekelijkse H.4.1-balans van de Federal Reserve, suggereert dat
het nog jaren kan duren voordat het publiek te weten komt waar deze
miljarden dollars naartoe zijn gegaan - als zij het ooit te weten
komen.
De voorzitter van de subcommissie die de hoorzitting van gisteren
hield, congreslid James Clyburn (D-SC), opende de hoorzitting met een
licht negatieve beoordeling van hoe de Fed tijdens de pandemie namens
het Amerikaanse volk had gepresteerd. Clyburn zei dat ondanks het feit
dat het Congres 500 miljard dollar onder de CARES-wet aan de Fed had
toegewezen voor noodleningen, de twee belangrijkste programma's die de
Fed had opgezet om de MKB, staten en gemeenten te helpen, "beperkt in
hun effectiviteit" waren.
De kritiek "beperkt in hun effectiviteit" stond ver af van de
beoordeling die Clyburn vorige maand over deze twee programma's had
gemaakt. Voor degenen onder ons die zich de brief (uit ons artikel van
7 mei) kunnen herinneren die Clyburn aan Fed-voorzitter Powell had
gestuurd, was het duidelijk dat Clyburn tijdens deze hoorzitting om de
een of andere reden geen klappen ging uitdelen. De brief van 7 mei
merkte op dat 200.000 bedrijven hun deuren hadden gesloten terwijl de
Fed faalde en in de brief beschreef hij de specifieke mislukkingen van
twee van de kritieke programma's van de Fed als volgt:
“Het Main Street Lending Program, aangekondigd op 9 april 2020, was de
enige leningsfaciliteit van de Fed die bedoeld was om kleine en
middelgrote bedrijven rechtstreeks te ondersteunen. Geplaagd door
vertragingen verstrekte het Main Street Lending Program zijn eerste
leningen pas in juli 2020, meer dan drie maanden na de lancering.
Tegen het einde van het programma had de Fed 1.830 leningen verstrekt
voor in totaal slechts 2,8 procent van het beschikbare kapitaal...
De Fed heeft op 8 april 2020 de gemeentelijke (Municipal Liquidity
Facility) liquiditeitsfaciliteit opgericht om leningen aan staats- en
lokale overheden te ondersteunen. In het besef dat hulp aan staats- en
lokale overheden van cruciaal belang is voor economisch herstel, hebt
u eerder erkend dat in de jaren na de Grote Recessie 'ontslagen bij
staats- en lokale overheden en gebrek aan personeel in die tijd op de
economische groei wogen'. Aan het einde van het programma had de
gemeentelijke liquiditeitsfaciliteit echter slechts $ 6,3 miljard van
haar leencapaciteit van $ 500 miljard geleend, waarschijnlijk vanwege
de hoge rentetarieven en korte terugbetalingsperiode van de faciliteit,
die veel rechtsgebieden mogelijk heeft afgeschrikt."
Wat is er tussen 7 mei en 22 juni gebeurd waardoor Clyburn zo
terughoudend was om de Federal Reserve tijdens deze hoorzitting te
bekritiseren? Verbaasde hearing-watchers (waar wij onszelf ook toe
rekenen vanwege de opmerkingen die vaak terloops worden gedaan) kregen
daarop antwoord toen congreslid Maxine Waters (D-CA), een lid van deze
geselecteerde subcommissie en de voorzitter van het machtige Financial
Services Committee, aan het einde van de hoorzitting van gisteren
opdook om uitbundige lof te uiten voor Powells inspanningen tijdens de
pandemie. Waters zei het volgende:
“Ik werk nu al geruime tijd met voorzitter Powell en ik was zo blij
met de manier waarop hij werkte, zelfs met de minister van financiën
[Steven Mnuchin] tijdens de pandemie. En natuurlijk nu met Yellen, die
nú onze minister van Financiën is. De twee werken heel goed samen en
ik was erg blij aan het begin van deze pandemie dat ze allebei zeiden:
"Je moet groot uitpakken, je moet groot denken." En dat is vrij
ongebruikelijk voor een Fed-voorzitter die meestal oplettendrs en
voorzichtiger is met, u weet wel, uitgaven. Ik ben ook erg blij met de
manier waarop hij zoveel faciliteiten heeft geopend en geïnitieerd.
Sommige begrijp ik nog steeds niet..."
Het vrouwelijke congreslid Waters lijkt het punt te missen: het grote
geld van de Federal Reserve ging naar handelshuizen van Wall Street in
programma's die speciaal waren ontworpen zodat leden van het Congres
ze nooit zouden kunnen ontrafelen. De laatste keer, tijdens de
financiële crisis van 2008, vocht de Federal Reserve jarenlang voor de
rechtbank tegen mediakanalen, waarbij de Fed weigerde de namen en
dollarbedragen bekend te maken van waar het geld naartoe ging. Toen
het Government Accountability Office (GAO) in juli 2011 eindelijk de
gedetailleerde gegevens van zijn audit vrijgaf, bracht het kantoor van
senator Bernie Sanders een persbericht uit waarin het volgende stond:
"De eerste complete audit van de Federal Reserve bracht
oogverblindende nieuwe details aan het licht over hoe de VS maar
liefst $ 16 biljoen aan geheime leningen verstrekte om Amerikaanse en
buitenlandse banken en bedrijven te redden tijdens de ergste
economische crisis sinds de Grote Depressie....
De Fed heeft vrijwel alle operaties van haar noodleningprogramma's
uitbesteed aan particuliere contractanten zoals JP Morgan Chase,
Morgan Stanley en Wells Fargo. Dezelfde bedrijven ontvingen ook
biljoenen dollars aan leningen van de Fed tegen een rente van bijna
nul. In totaal betrof ongeveer tweederde van de contracten die de Fed
toekende voor het beheer van haar noodleningenprogramma's no-bid-contracten.
Morgan Stanley kreeg het grootste no-bid contract ter waarde van $
108,4 miljoen om te helpen bij het beheren van de bailout-operatie van
AIG door de Fed."
In het persbericht werd Sanders als volgt geciteerd: "De Federal
Reserve moet worden hervormd om te voorzien in de behoeften van
werkende gezinnen, niet alleen van CEO's op Wall Street."
Het is tragisch dat, ondanks twee ongekende bailout-operaties door de
Federal Reserve van Wall Street in 2007-2010 en opnieuw in 2019-2021,
de Federal Reserve nog steeds moet worden hervormd. En wanneer
congreshoorzittingen zoals die van gisteren worden gehouden om de
acties van de Amerikaanse centrale bank te onderzoeken, blijkt dat ze
ernstig tekort schieten bij het achterhalen van de waarheid.
[Alle links, bronnen,
documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[23 juni 2021]
Afdrukken
Doorsturen
