Door een lege fantasie van groeps-immuniteit na te jagen ontzeggen de autoriteiten menselijke populaties overal in de wereld de mogelijkheid om de gelaagde, populatiebrede resistentie tegen opeenvolgende SARS-2-stammen te ontwikkelen wat de basis vormt van het optimaal functioneren van ons eigen immuunsysteem. Zolang zij hun radicale en steeds krankzinniger campagne van vaccineren en het afnemen van burgerrechten blijven voortzetten, zal er niets verbeteren - integendeel: hun beleid dreigt een semi-permanente pandemische toestand te veroorzaken voor toekomstige generaties. Het menselijke ras zal almaar zwakker worden, terwijl de farmaceutische industrie jaar na jaar méér winsten binnenharken. Politici, medici en beleidsmakers weten dat - vandaar hun uitspraken dat covid nooit meer zal verdwijnen.
We hebben nu tien maanden massale vaccinatie gehad tegen SARS-CoV-2.
Er zijn wereldwijd bijna 7 miljard doses toegediend. Deze ongekende
campagne heeft Corona niet uitgeroeid; het heeft zelfs geen infecties
onderdrukt. In plaats daarvan zijn de casusstatistieken bijna overal
explosief gestegen. Hoewel de gevaccineerden enige tijd bescherming
lijken te genieten tegen ernstige gevolgen, betekent de torenhoge
overdracht dat de meeste landen per saldo weinig baat hebben gehad bij
de universele vaccinatiecampagnes.
De meest prangende vraag is simpelweg geworden: wat is er aan de hand?
We hebben een aantal verschillende mogelijkheden onderzocht.
We kunnen ons voorstellen dat alle virussen een optimaal niveau van
populatiebrede virulentie hebben - een voordelige mate van agressie
waarmee ze zich effectief kunnen verspreiden, terwijl ze hun gastheren
niet te snel te gronde richten.
Bepaalde Delta-substammen, die eerder werden gestraft voor hun
buitensporige agressie bij niet-gevaccineerde populaties, zijn
waarschijnlijk begunstigd door de vaccins, die de symptomen bij de
gevaccineerde mensen verminderen, zonder infectie gedurende meer dan
een paar maanden te voorkómen. De huidige vaccins verminderden de
gemiddelde virulentie van SARS-2 en het virus paste zich aan om de
vroegere, optimale balans te herstellen.
Maar het virus en zijn interacties met menselijke "gastheren" vormen
een complex systeem. In dergelijke systemen is het zeer
onwaarschijnlijk dat enig effect kan worden toegeschreven aan één
enkele oorzaak. De gegevens van Public Health England bieden
krachtige redenen om te vermoeden dat de vaccins de immuniteit tegen
SARS-2 via
Original Antigenic Sin in
gevaar kunnen brengen.
Dit is geen gekke internetfantasie, maar een welbekende beperking van
de menselijke immuniteit. Het is de belangrijkste reden dat
respiratoire virussen zoals griep steeds weer terugkeren. Ondanks
meerdere herinfecties onder de hele bevolking, zijn we nooit helemaal
immuun voor de griep, omdat het de strategie van griep is om gebruik
te maken van de manier waarop ons immuunsysteem leert.
De mechanismen van Original Antigenic Sin worden niet volledig
begrepen, maar we hebben een ruw idee van wat er zou kunnen gebeuren.
Wanneer een virus uw lichaam voor de eerste keer infecteert, drukken
als het ware uw naïeve geheugen-B-cellen in op specifieke
viruseiwitten of antigenen die aan hen worden gepresenteerd. Deze B-cellen
worden dan ofwel geheugen-B-cellen of plasmacellen. Voor altijd zijn
ze gespecialiseerd in het produceren van antilichamen tegen die
specifieke antigenen. Wanneer een licht gemuteerde vorm van het virus
arriveert, beginnen deze geheugen-B-cellen de antilichamen te
verspreiden die ze tijdens de eerste infectie leerden produceren. Deze
antilichamen binden zich aan meerdere epitopen op de virusdeeltjes, en
daarbij geven ze de langzamer bewegende naïeve B-cellen weinig kans om
nieuwe, gemuteerde viruskenmerken te leren kennen.
Original Antigenic Sin werd het meest invloedrijk beschreven door
Thomas Francis in 1960. Hij merkte op dat, ongeacht welke influenza A-stammen
er ook in omloop waren, proefpersonen de neiging hadden om dominante
antilichaamreacties te hebben op de stammen die in hun vroege
kinderjaren gangbaar waren:
"Het antilichaam van de kindertijd is grotendeels een reactie op… het
virus dat de eerste Type A-influenza-infectie van het leven
veroorzaakt. Naarmate de groep ouder wordt en daaropvolgende infecties
plaatsvinden, worden antilichamen tegen aanvullende virusfamilies
verkregen. Maar… het antilichaam dat het eerst wordt vastgesteld,
blijft dat deel van de bevolking zijn hele leven kenmerken.
De antilichaamvormende mechanismen zijn sterk geconditioneerd door de
eerste stimulus, zodat latere infecties met stammen van hetzelfde type
achtereenvolgens het oorspronkelijke antilichaam versterken om het te
allen tijde op het hoogste niveau in die leeftijdsgroep te houden. De
afdruk die door de oorspronkelijke virusinfectie tot stand is gebracht,
bepaalt de antilichaamrespons daarna. Dit hebben we de leer van de
original antigenic sin
genoemd."
Een belangrijk gevolg van deze conditionering in de kindertijd is dat
verschillende leeftijdsgroepen binnen de populatie overlappende of
gelaagde immuniteit hebben tegen verschillende influenzastammen. Dit
is een belangrijk, zij het subtiel aspect van onze bevolkingsbrede
immuniteit tegen influenza A. Het ziet er uit als in het schema:
Naarmate oudere groepen mensen sterven, sterft hun immuniteit voor
oudere stammen met hen af. Deze oude stammen, lang onderdrukt, worden
vervolgens gepositioneerd om terug te keren, want maar heel weinig
menselijke immuunsystemen onthouden ze meer. Francis geloofde dat dit
het mechanisme was dat ten grondslag lag aan de periodieke cycli van
pandemische griep.
De grieppandemie van 1957 bijvoorbeeld kenmerkte zich door een
griepstam waartegen alleen de oudste groepen mensen - die van in de 70
- specifieke antilichamen hadden. Toen deze "immunologische veteranen"
verdwenen, was dit oudere, lang onderdrukte type griep vrij om terug
te keren en een nieuwe pandemie te veroorzaken.
Concluderend stelde Francis voor dat geoptimaliseerde griepvaccins aan
kinderen zouden kunnen worden toegediend vóór hun eerste infectie. Hij
stelde zich vaccins voor die ontworpen waren om immuniteit te verlenen
tegen "bekende of verwachte terugkerende stammen" en hoopte dat "op
deze manier de erfzonde van infectie zou kunnen worden vervangen door
een aanvankelijke zegen van geïnduceerde immuniteit."
Strategische vaccinatie die immuniteit verleent tegen waarschijnlijke
toekomstige stammen is natuurlijk precies het tegenovergestelde van
onze huidige inspanningen om elke laatste levende mens meerdere
vaccinaties te geven tegen een uitgestorven stam van SARS-2.
Het bestaan van Original Antigenic Sin is bevestigd door generaties
van onderzoek en de literatuur staat vol met merkwaardige bevindingen.
Een belangrijke reden waarom griepprikken bijvoorbeeld niet werken, is
dat ze niet bij machte zijn om het volwassen immuunsysteem om te
buigen tegen nieuwe griepstammen. De meeste mensen die griepprikken
krijgen, zijn volwassenen, met een immuunsysteem dat al lang is
ingesteld op een infectie bij kinderen. Vandaar deze oude Lancet-casestudy
van griepuitbraken bij jongens in het Christ’s Hospital in Sussex in
de jaren zeventig:
"Bij elke uitbraak was het beschermende effect van geïnactiveerd
influenza-A-vaccin beperkt tot die jongens, die nog niet immuun waren,
die voor het eerst werden gevaccineerd met de meest actuele stam.
Hervaccinatie met dezelfde stam verhoogde de mate van bescherming niet,
en hervaccinatie met een latere stam gaf geen bescherming tegen een
daaropvolgende uitdaging."
Griepvaccins werken met andere woorden prima als je nog nooit griep
hebt gehad. Anders doen ze niets.
En denk eens na over deze opmerkingen, uit een artikel uit 2005 in
Nature Medicine:
"Het is vaak moeilijk om de antilichaamspiegels, de specificiteit en
de kwaliteit van de immuunrespons verder te verhogen bij personen die
herhaaldelijk zijn geïmmuniseerd door ofwel vaccinatie of herhaalde
blootstelling aan infectieuze agentia of kruisreagerende microbiële
antigenen.
Dit is een bijzondere zorg voor ouder wordende volwassenen in de
context van de antigene drift van het influenzavirus, gezien hun
jaarlijkse blootstelling aan antigenen van nieuwe maar verwante
influenzavarianten door infectie of vaccinatie. Na blootstelling aan
een nieuwe maar kruisreagerende antigene variant, kunnen dergelijke
individuen reageren door antilichamen te produceren die voornamelijk
zijn gericht tegen antigenen die kenmerkend zijn voor
influenzavirussen die tijdens eerdere epidemieën zijn aangetroffen."
De auteurs schrijven verder dat de "impact" van de Original Antigenic
Sin "op de bescherming verre van vastgesteld is", en wijzen op eerder
onderzoek dat aantoont dat de sterfte door alle oorzaken als gevolg
van griepprikken aanzienlijk is gedaald. Later werk heeft echter
aangetoond dat de vermindering van de sterfte door griepvaccins
grotendeels een illusie is van selectie-effecten. Om verschillende
redenen is het zo dat degenen die het meest waarschijnlijk aan
griep overlijden, veel minder kans dan gezondere groepen hadden om te
worden gevaccineerd.
Original Antigenic Sin is beroemd in verband met knokkelkoorts. Dit
wordt beschouwd als een extreem geval van het fenomeen, met "aanzienlijke
invloed op vaccinstrategieën". Hier zijn de conclusies onheilspellend
en vol implicaties voor onze eigen situatie: zodra een respons is
vastgesteld, is het onwaarschijnlijk dat herhaalde boosting de
reikwijdte ervan zal kunnen veranderen, wat betekent dat een
evenwichtige respons tegen de vier virusserotypen moet worden
vastgesteld met de eerste vaccindosis. Het gevaar is dat immuniteit
tegen één stam alleen kan leiden tot een blijvende verminderde
immuunrespons op de drie andere serotypes, waardoor de ziekte erger en
langer duurt.
Influenza infecteerde al generaties lang mensen voordat iemand op het
idee kwam van griepvaccins. Ondanks de inspanningen van de
volksgezondheidsautoriteiten overal in de wereld krijgen de meeste
mensen de griep voordat ze ooit zijn gevaccineerd, en dus hebben
griepprikken weinig kans om de bevolkingsbrede immuniteit tegen
influenza A te ondermijnen.
Het complexe systeem dat wordt gevormd door SARS-CoV-2 en de
interacties met het menselijke immuunsysteem wordt daarentegen
nauwelijks begrepen. Door een lege fantasie van groeps-immuniteit na
te jagen ontzeggen de autoriteiten menselijke populaties overal de
mogelijkheid om de gelaagde, populatiebrede resistentie tegen
opeenvolgende SARS-2-stammen te ontwikkelen die de basis vormt van
onze immuniteit tegen andere respiratoire virussen. Afgezien van de
minderheid die erin geslaagd is te herstellen van een natuurlijke
infectie voordat de vaccinateurs bij hen kwamen, zullen de meeste
mensen hun cruciale, primaire immuunrespons hebben die wordt
geconditioneerd door het spike-eiwit van SARS-2 in zijn vintage
2020-configuratie.
Het is bijna zeker dat deze immuniteit de antilichaamreacties op het
spike-eiwit van huidige en toekomstige varianten voor altijd zal
afzwakken. Mutante spike-eiwitten zullen in toenemende mate ontsnappen
aan door het vaccin verleende immuniteit, en doorbraakinfecties zullen
slechts een gedeeltelijke respons op de nieuwe epitopen opwekken. Voor
zover de gegevens er ook op wijzen dat de huidige vaccins de
immuniteit tegen andere viruseiwitten na de piek zullen afzwakken, zal
massale vaccinatie leiden tot steeds vluchtiger infectiegolven – in
ruil voor beperkte en vervagende bescherming tegen ernstige gevolgen.
Het gevaarlijkste om op dit moment te doen, zou zijn om kinderen te
vaccineren. Het virus vormt geen bedreiging voor hen, en als ze worden
geïnfecteerd door de nieuwe vormen van SARS-2 die zeker elke winter
zullen verschijnen, zullen we - via hen en de nog niet-gevaccineerden
- beginnen de gelaagde immuniteit te vestigen die de enige manier is
om op langere termijn met SARS-2 om te gaan. Zolang de vaccinateurs
hun radicale en steeds krankzinnigere campagne mogen voortzetten, zal
er echter niets verbeteren. Hun beleid dreigt inderdaad een semi-permanente
pandemische toestand te veroorzaken voor toekomstige generaties. Een
gestaag zwakker wordend menselijk ras - met een farmaceutische
industrie die jaar in jaar uit verzekerd is van toenemende winsten,
terwijl ze geen enkele aansprakelijkheid hebben voor de bijwerkingen
van de door hen ontwikkelde gentherapieën vaccins,
waarvan we nog maar het topje van de ijsberg hebben leren kennen.
[Alle links, bronnen,
documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[28 oktober 2021]
Afdrukken
Doorsturen
