Het coronabeleid van de Nederlandse demissionaire regering is tot nu toe gebaseerd op een weddenschap die niet lijkt te werken: het uitbannen van corona door massale en voortdurende vaccinaties. Tijd om de standpunten te herzien.
Oostenrijk wil als eerste land in Europa de verplichte
coronavaccinatie invoeren. Vanaf februari 2022 zou iedereen in het
land zich moeten laten vaccineren, tenzij er gezondheidsredenen tegen
zijn. Anders volgt er een bestuurlijke boete. Dit besluit van de
regering in Wenen samen met de hoofden van de deelstaten werd
vrijdagochtend bekend gemaakt in verband met een vierde lockdown voor
de gehele bevolking. De sluitingen zouden vanaf aanstaande maandag
moeten gelden.
Vaccinatieweigeraars die niet onder de te definiëren uitzonderingen
vallen, dreigen met sancties te worden bedreigd: administratieve
sancties zijn denkbaar, "bij meerdere overtredingen kan de zaak ook
strafrechtelijk relevant worden", zegt Maria Kletecka, lid van de bio-ethiek
commissie, lezen we in de Vorarlberger Nachrichten. Ook voor
constitutioneel deskundige Peter Bußjäger van de Universiteit van
Innsbruck zouden boetes mogelijk zijn, die volgens de jurisprudentie
van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) proportioneel
moeten zijn. "Dat kunnen misschien een paar honderd euro zijn."
Het jachtseizoen is begonnen, de jacht op niet-corona-gevaccineerde
mensen is in een stroomversnelling geraakt en is inmiddels in volle
gang. Wie deze injecties tegen Covid-19 om goede redenen niet wil
hebben wordt nog meer dan nu al het geval is door de dictatoriale
mangel gehaald. Vrijheden die gevaccineerde en genezen mensen (2G) en
degenen die negatief getest zijn (3G) terugkregen als een daad van
genade en voor hun dapperheid als een daad van beloning, worden nu
weer ingetrokken waarbij met de vinger gewezen wordt naar de "schuldigen":
de vaccinweigeraars. De autoriteiten weigerden hen de derde G. Met de
negatieve sneltest hadden ze nog toegang tot binnenevenementen zoals
restaurants, hotels, concerten, theaters, bioscopen, discotheken,
conferenties en meer. Nu worden ze in Oostenrijk gemarginaliseerd.
Besmettingsgevaar voor gevaccineerde en genezen mensen? Hadden
politici en artsen deze bevolkinsgroepen sinds het begin van de
vaccinatie en het daaropvolgende herstel de burgers niet in slaap
gesust (of in ieder geval de indruk gewekt) dat iedereen die was
ingeënt of hersteld niets te vrezen had van het virus?
Ze waarschuwden in ieder geval niet voor een dergelijke
besmettingskans. En ze hebben eerder ook niet ervoor gewaarschuwd hoe
snel het vaccinatie-effect wegebt en verfrissende injecties
("boosters") op de loer liggen. En hoe vaak kan van de gevaccineerde
(en genezen?) burgers nog worden verwacht dat ze "boosteren"? We
weten nu dat echt iedereen besmet kan zijn - in ieder geval degenen
die zijn ingeënt, degenen die zijn genezen, degenen die negatief
hebben getest of degenen die positief zijn getest. En dan ook nog de
helemaal gezonde.
Want waarom zouden ze onderworpen moeten worden aan de totale
vrijheidsberoving? Waarom zouden ze zich in ieder geval niet vrij
kunnen bewegen als een medisch rapport of de dokter bevestigt dat ze
gezond zijn? Omdat ze die gezondheid elke dag kunnen verliezen? Omdat
ze elke dag besmet kunnen worden? Omdat je elke dag corona of wat dan
ook kunt krijgen? Dus elke dag bevindingen verzamelen? Dus elke dag
naar de dokter gaan? En waarom al die dictaten alleen bij corona, maar
niet ook bij andere besmettelijke ziekten die vaker voorkomen en meer
mensen treffen? Wat een onzin, wat een waanzin.
Ook het volgende valt op: eerder werd vooral de 3G-regel geroemd.
Gevaccineerd, genezen of getest. Maar al te vaak was 3G eigenlijk "nul-G"
omdat er onvoldoende werd gecontroleerd. Dat kan inderdaad zo zijn,
maar welke zekerheid is er dat dit niet ook met 2G zal gebeuren? Of
met 1G?
Daarom lijkt het voorstel van o.a. de Christenunie logischer: dan zou
in de toekomst iedereen getest moeten worden, dat wil zeggen degenen
die zijn ingeënt, degenen die zijn hersteld en degenen die niet zijn
ingeënt. En gezonde nog meer. Er zijn dus steeds meer uitgebreide en
ongebreidelde controles nodig om de voorschriften van het demissionair
kabinet geen farce te laten worden. Daar heb je personeel voor nodig.
Als je neemt wat al beschikbaar is mislukt het gedeeltelijk of
volledig voor je voorheen andere taken. Als je het verhoogt, leidt het
tot nog meer onproductieve banen en opgeblazen bureaucratie - trouwens
waar haal je al die mensen vandaan?. Wat de demissionaire
bewindslieden doen is onwerkelijk en avontuurlijk. Of ze streven
andere belangen na die niet de onze zijn.
Weer anderen negeren de regels en nodigen expliciet "4G" uit, d.w.z.
iedereen die hersteld, gevaccineerd, getest en gezond is. De vierde G
zou ook kunnen staan voor "gezond verklaard door de huisarts".
Eerder schreven wij hier het volgende over:
"Je bent ziek of je bent gezond. In beide gevallen is een test zinloos.
Als je ziek bent, ga je naar de huisarts. Een test hoeft niet te
bevestigen dat je gezond bent. Volgens de fabrikant zijn de PCR-testen
sowieso ongeschikt en is bewezen dat ze misleidend zijn. Dit
elimineert ook de basis voor massale vaccinaties die mensen worden
opgedrongen. Ondertussen komen ze neer op verplichte staatsvaccinaties,
alsof de politieke leiding nooit bij hoog en bij laag had gezworen dat
die er natuurlijk nooit zouden komen.
Engineered testing is engineered vaccinateren geworden. Als dit testen
stopt, stopt het misleiden met zowel degenen die positief testten als
geïnfecteerde, maar niet zieke mensen. Dan kunnen de artsen, de media
en de statistici zich volledig concentreren op het extreem kleine
aantal mensen dat echt symptomatisch is. Dit aantal ligt in het
promillebereik van de totale bevolking. Ook deze (aanvankelijk
besmettelijke) coronapatiënten komen meestal niet in het openbaar.
Daardoor is (en was) het daadwerkelijke besmettingsgevaar zo laag dat
er geen medisch verantwoorde reden is (en was) voor de grootschalige
vaccinatiecampagne - tenzij er politieke en/of commerciële motieven
achter zitten."
Terug naar de jacht op de niet-gevaccineerde. Met steeds meer ideeën
en middelen worden ze onder druk gezet. De politieke leiding in ons
land ontwijkt de directe verplichte vaccinatie voor iedereen alleen op
een puur formele manier, maar drijft mensen, samen met gehoorzame
medische professionals, tot steeds agressiever vaccineren. Deze
indirecte dwang wordt geleidelijk stap-voor-stap een directe dwang. De
Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa heeft op 27 januari
2021 in resolutie 2361 besloten dat niemand gedwongen mag worden tot
vaccineren.
In paragraaf 7.3.1 en 7.3.2 staat onder meer:
"Er moet voor worden gezorgd dat burgers worden geïnformeerd dat
vaccinatie niet verplicht is en dat niemand onder politieke, sociale
of andere druk wordt gezet om zich te laten vaccineren als ze dat niet
willen. Er moet voor worden gezorgd dat niemand wordt gediscrimineerd
omdat ze niet zijn ingeënt vanwege mogelijke gezondheidsrisico's of
omdat ze niet willen worden ingeënt.”
U vindt het volledige document
hier.
Weliswaar hoeven de lidstaten zich niet aan deze resoluties te houden
omdat ze er niet juridisch bindend voor zijn, maar ze hebben wel
politieke betekenis. Dit ook voor zover ze gebaseerd zijn op het
Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens - en vooral omdat de EU
op het internationale toneel op dit verdrag aandringt wanneer zij
schendingen van de mensenrechten in andere landen aan de kaak stelt.
Het huidige debat in ons land over de vaccinatiestatus van individuen
en de bevolking wordt, net als het hele discours over het coronabeleid,
gekenmerkt door misverstanden, tegenstrijdigheden, (herroepen)
besluiten en foutieve aannames. De verwarring heeft niet in de laatste
plaats te maken met het feit dat de demissionaire regering tot op de
dag van vandaag heeft geweigerd een langetermijnstrategie te
ontwikkelen om Sars-CoV-2 aan te pakken.
Tot nu toe was het coronabeleid van de het demissionaire kabinet
slechts gebaseerd op één gok die nu niet lijkt te werken: een
oplossing door massale vaccinatie. Het ongedifferentieerde en asociale
lockdown-beleid van afgelopen winter kon alleen of helemaal niet
worden gerechtvaardigd als een “tijdwinst” totdat er vaccins
beschikbaar waren – hoewel het aan het begin van het lockdown-beleid
onduidelijk was of er überhaupt wel effectieve vaccins zouden komen.
Inmiddels is
bijna 85 procent van alle 18-plussers
in ons land ingeënt. Helaas blijkt echter - zoals we hierboven al
schreven - dat de beschermende werking van de vaccinatie na verloop
van tijd afneemt en gevaccineerde mensen het virus kunnen doorgeven en
ernstig ziek kunnen worden, waardoor de vaccinatie geen steriele
immuniteit biedt. Om een einde te maken aan de (ongrondwettelijke)
indirecte verplichte vaccinatie en de misleidende discussie hierover,
moeten nu vier punten worden overwogen.
1. We naderen het punt waarop degenen die nog niet zijn ingeënt naar
alle waarschijnlijkheid ook niet meer worden gevaccineerd - tenzij er
goedkeuringen komen voor "klassieke - echte - geïnactiveerde vaccins".
2. Het 2G-model betekent - in aanmerking nemende dat burgerlijke
vrijheden dienen te worden gerespecteerd - niets anders dan indirecte
verplichte vaccinatie en hebben weinig epidemiologische zin. Dan zou
er een gratis 1G-model moeten komen: getest (en geldig voor iedereen).
3. Vaccinatie moet een vrije keuze zijn en deze moet uiteindelijk (ook
en vooral door politici en medici) worden geaccepteerd.
4. Het feit dat er in de winter waarschijnlijk een probleem zal zijn
met de ziekenhuiscapaciteit heeft minder te maken met de
niet-gevaccineerden en meer met het feit dat
a) de vaccinatie zich niet houdt aan wat werd beweerd;
b) een volledig misplaatst beleid alles op uitsluitend vaccinatie
heeft ingezet;
c) er vele jaren door diverse kabinetten met de botte bijl is ingehakt
op de gezondheidszorg en het medisch personeel;
d) vaccins geen permanente en (bijna) volledige bescherming bieden.
De laatste twee punten vormen het echte schandaal: na het uitbreken
van wat naar verluidt de ergste pandemie in honderd jaar zou zijn, had
het eerste doel van de regering moeten zijn om de
ziekenhuiscapaciteiten uit te breiden in plaats van toe te kijken
terwijl ze worden verminderd. Het is even onbegrijpelijk dat er tot op
heden geen betrouwbare gegevens zijn over het aantal mensen dat al
besmet is met Sars-Cov-2. In plaats van een volledig misplaatste en
onverantwoorde discussie te voeren over vaccinaties voor kinderen en
adolescenten, moet het eindelijk mogelijk zijn om in te schatten
hoeveel mensen al besmet zijn en dus al een natuurlijke
immuunbescherming hebben, die volgens alle bevindingen uitgebreider en
meer permanent bescherming bieden dan vaccinaties.
Ten aanzien van het belangrijkste punt - de vrije beslissing om
gevaccineerd te worden - zijn er nog een paar basisopmerkingen die
leiden tot de kern van het probleem en onbegrip van het gevoerde
coronabeleid. Voorstanders van de (indirecte) verplichte vaccinatie -
oftewel de tegenstanders van een door de Grondwet beschermde vrije
beslissing - halen heel vaak het "solidariteitsargument" of "externe
beschermingsargument" aan. Blijkbaar wint dit argument paradoxaal
genoeg pas terrein als blijkt dat de vaccins geen blijvende en (bijna)
volledige bescherming bieden.
Maar zelfs als
a) de door de vaccins geboden bescherming lager is dan aanvankelijk
door de farmaceutische bedrijven werd beweerd - of in de loop van de
tijd afneemt - en het risico op ernstige ziekten bij de algemene
bevolking weer toeneemt en een nog hogere vaccinatiegraad mogelijk zou
kunnen bijdragen aan minder ziekenhuisopnames; en
b) het klopt dat gevaccineerde personen dezelfde viral load kunnen
hebben als niet-gevaccineerde personen, maar minder vaak besmet raken
en korter besmettelijk zijn, is dit niet voldoende is om de
lichamelijke integriteit aan te tasten (de Grondwet). Dit zou alleen
gerechtvaardigd kunnen zijn als a) kudde-immuniteit kan worden bereikt
met de vaccinaties, b) er geen ernstige bijwerkingen zijn en c) de
gevolgen op lange termijn duidelijk zijn. En zelfs dan is het nog maar
de vraag of de staat kan ingrijpen in de integriteit van het lichaam.
We konstateren een totaal vervormde risicoperceptie bij de
bewindslieden. We moeten ons herinneren wat ooit het doel van alle
maatregelen was: het voorkómen van overbelasting van het
gezondheidssysteem ("flatten the curve"). Dit doel is ongetwijfeld
legitiem. Maar zoals nu blijkt, zijn de vaccinaties maar gedeeltelijk
geschikt om dit te bereiken, omdat ze waarschijnlijk geen volledige en
blijvende bescherming kunnen bieden. En daarom lijkt kudde-immuniteit
(waar onze demissionaire premier Mark Rutte in eerste instantie
naartoe wilde werken) gezien de huidige stand van kennis ook bij een
nog hogere vaccinatiegraad niet mogelijk. Vaccinatie van de hele
bevolking is ook niet nodig - niet alleen omdat het slechts
gedeeltelijk geschikt is om het doel te bereiken, maar ook omdat een
overbelasting van het gezondheidssysteem ook zou kunnen worden
voorkómen door de ziekenhuiscapaciteit uit te breiden en andere
middelen voor preventie en bescherming van risicogroepen aan te wenden.
De afgelopen anderhalf jaar hebben de politiek, medici en de
mainstream media echter de suggestie gewekt dat het virus voor
iedereen even gevaarlijk is, of dat het risico afhangt van de
vaccinatiestatus. Deze volledig vertekende risicoperceptie maakt een
rationele discussie over de risico's van Sars-CoV-2 en een aangepast
en passend beleid tot op de dag van vandaag bijna onmogelijk. Hoewel
het een bekend feit is, is het bijna taboe geworden om het te zeggen:
in feite vormt het virus vooral voor ouderen een ernstig gevaar. Punt.
In principe gaat het om het volgende: het legitieme doel van het
inperken van grondrechten met betrekking tot corona kan alleen zijn om
te voorkómen dat het zorgstelsel overbelast raakt, maar niet om
infecties in het algemeen te voorkómen. Omdat dit laatste a) niet
haalbaar is en b) alleen kan worden bereikt ten koste van menselijk
contact en totale bewaking, dat wil zeggen ten koste van vrijheid en
gezondheid. Het centrale, maar tot op de dag van vandaag onderdrukte
uitgangspunt waarop alle overwegingen moeten worden gebaseerd, is
daarom: het virus zal endemisch worden en de overgrote meerderheid -
zo niet iedereen - zal vroeg of laat besmet raken met Sars-CoV-2.
"ZeroCovid" moet daarom eindelijk worden erkend en geaccepteerd als
fictie: het virus zal blijven en we moeten ermee leren leven. En in
plaats van alles te focussen op vaccinaties, zou de focus nu ook
moeten liggen op bestaande therapieën, alternatieve medicijnen (bijvoorbeeld
ivermectine) en nieuwe in ontwikkeling. Je zou van een regering
verwachten dat die alles uit de kast haalt om haar burgers te
beschermen tegen het virus, en alle mogelijkheden zou onderzoeken,
maar helaas: niet die van ons.
Kortom: Iedereen die zichzelf wil beschermen, kan en moet zichzelf
beschermen. Op korte termijn moeten er door het totale falen van de
overheid inzake ziekenhuiscapaciteiten opnieuw restricties komen zoals
een thuiswerken (en niet "zoveel mogelijk, alstublieft"). Maar
geleidelijk moet de aanpak van Sars-CoV-2 een zelfbepaalde en
individuele beslissing en risicobeoordeling worden. En op de lange
termijn moeten we streven naar levensomstandigheden met minder angst,
armoede, stress en betere lucht en gezonder voedsel, evenals het
verbeteren van de ziekenhuiszorg - in plaats van de rode loper uit te
rollen voor biopolitieke controleregimes in plaats van Big Tech en Big
Pharma.
Met het oog op het falen van onze eigen regering en die die van landen
als China of Singapore, maar ook Italië of Frankrijk, moet de vraag
worden gesteld of die zich sinds het begin van de pandemie minder
hebben bekommerd om de bescherming van de gezondheid dan om de
uitbreiding van digitale controleregimes. Van de nieuwe "oude"
regering met dezelfde nieuwe "oude" kneuzen moet dan ook worden geëist
dat bij haar aantreden alle maatregelen meteen worden ingetrokken -
met name de koppeling van grondrechten aan de (digitale) identificatie
van de gezondheidstoestand van de burgers.
De terugkeer naar het "oude normaal" zou er als volgt uit moeten zien:
Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen bescherming tegen corona,
niet de staat. Zo is het ook met andere mogelijke ziekten. Vrijheid
omvat persoonlijke verantwoordelijkheid.
Vrijheid ziet er als volgt uit: iedereen die verwacht zichzelf met
vaccinatie te moeten beschermen, moet kunnen worden gevaccineerd.
Degenen die de vaccinaties wantrouwen of vermijden omdat ze vertrouwen
op hun natuurlijke immuunbescherming, of om andere redenen (bijvoorbeeld
een heel herkenbare: geen vertrouwen in de regering) kunnen de
vaccinatie weigeren zonder ervoor te worden vervolgd. Iedereen,
gevaccineerd of niet-gevaccineerd, is vrij om andere mensen te mijden
of afstand van hen te houden als ze bang zijn voor besmetting.
Iedereen is ook vrij om het mondkapje te gebruiken om zichzelf te
beschermen.
Een verplichte vaccinatie waar het demissionaire kabinet eigenlijk
graag naartoe werkt, direct of indirect, is niet vereist, is
disproportioneel en in strijd met de grondwet.
[Alle links, bronnen,
documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[20 november 2021]
Afdrukken
Doorsturen
