Vandaag op ons blog even bijpraten over het Europese beleid en zaken rond de Oekraïne-oorlog van de afgelopen week. De Europese Unie heeft zichzelf met haar sancties op een dood spoor gemanoeuvreerd. Rusland heeft weinig last van de westerse olie-sancties. Von der Leyen ging naar Kiev – naar de oorlog. Samen met buitenlandse vertegenwoordiger Borrell bezocht ze de plaats van het bloedbad in Boetsja. En de NAVO beweert een wereldmacht te zijn.
Your fight is our fight. Europe is on your side.
Bij het bezoek aan de steenrijke Oekraïnse president Zelensky beloofde
de voormalige Duitse rampenminister van Defensie opnieuw razendsnel
toetreding tot de EU. Ze legde tegen Zelensky ook uit dat "jouw strijd"
ook "onze strijd" is - dus kennelijk vecht de EU mee met het in oorlog
verkerende land?
This is the message I brought to President @ZelenskyyUa and the Ukrainian people yesterday in Kyiv. pic.twitter.com/UvWtm26Iww
NAVO-secretaris-generaal Stoltenberg is nog verder gegaan - hij heeft
gezworen de Russische troepen terug te dringen met westerse hulp. De
NAVO wordt een oorlogspartij, ook al wil ze dat niet toegeven. Het
breidt de strijd ook uit naar de hele wereld. Japan en Zuid-Korea
werden ook voor het eerst uitgenodigd voor de bijeenkomst van de
ministers van Buitenlandse Zaken in Brussel – naast Georgië, Finland
en Zweden, die binnenkort zouden kunnen deelnemen.
Stoltenberg verklaarde dat de NAVO zich meer dan ooit met China moet
bemoeien. Want China's (neutrale) standpunt over de oorlog in Oekraïne
heeft bewezen dat het een "probleem wordt voor de westerse veiligheid".
De NAVO gaat de wijde wereld in – is de Derde Wereldoorlog misschien
toch in Oekraïne begonnen?
De NAVO speelt dus een steeds belangrijkere rol in deze oorlog. Hoewel
het militaire bondgenootschap officieel geen partij is bij de oorlog,
neemt het in de oorlog in Oekraïne steeds meer coördinerende taken op
zich. Dat is dan de officiële kant van het verhaal. Officieus
verschijnen er steeds meer berichten dat er hevige strijd plaatsvindt
rond de gigantische staalfabriek bij Azovstal. Het is een uitgebreid
complex waarvan de nazi's tijdens WOII een soort "bunker" met
ondergrondse gangen in gebruik hadden genomen. Azovstal ligt aan de
rand van Marioepol en onderzoeksjournalisten (niet mainstream media)
vermoeden dat er zich duizenden leden van het
Azov-bataljon in het complex
bevinden, inclusief (soms hooggeplaatste) NAVO-instructeurs uit
verschillende landen (waaronder Frankrijk). Hierover meer in ons
huidige Economedian weekend magazine.
Tijdens een bijeenkomst van de NAVO-ministers van Buitenlandse Zaken
in Brussel kwamen verschillende landen overeen om ook zware wapens te
gaan leveren. Tsjechië heeft al gevechtstanks naar Oekraïne verscheept,
zeiden NAVO-diplomaten. Ook wil Duitsland onderzoeken hoe het land
intensiever en meer gecoördineerd kan worden ondersteund, zei minister
van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock.
Op de speciale top enkele weken geleden waren de geallieerden veel
gereserveerder. Destijds was de grootste zorg dat de NAVO bij de
oorlog betrokken zou kunnen worden. Nu sprak NAVO-ijzervreter Jens
Stoltenberg zich uit voor meer actie. Na het bloedbad in Boetsja gaat
het om "het terugdringen van de binnenvallende troepen", zei hij.
Volgens Stoltenberg is het eerder gemaakte onderscheid tussen
defensieve en offensieve wapens achterhaald. De 30 geallieerden zouden
ook voorbereid moeten zijn op een langere inzet. De oorlog kan dus nog
wel "vele maanden of zelfs jaren" duren...
Het Westen (lees: de Verenigde Staten) voert ook een totale financiële
oorlog tegen Rusland, lezen we in de Financial Times. De dollar wordt
gebruikt als een "wapen" om de Russische centrale bank uit te
schakelen. Men zou ook kunnen spreken van willekeur en diefstal. Wat
vooral pervers is, is dat de VS Rusland failliet willen laten gaan -
terwijl het land genoeg reserves heeft die het Westen blokkeert!
Inmiddels heeft de Europese Unie Rusland al vier reeksen sancties
opgelegd. Ze zouden massiever en preciezer zijn dan ooit tevoren. Maar
tot nu toe hebben de "precisiewapens" hun doel gemist. De oorlog in
Oekraïne duurt voort, wreder en dodelijker dan ooit. De economie in
Rusland is enigszins hersteld - de roebel is bijna terug op het
vooroorlogse niveau. En behalve de VS, Groot-Brittannië en Japan doet
bijna niemand mee - China heeft zojuist de "eisen" van de EU in de
prullenbak gegooid.
Een vijfde pakket sancties was dus nodig. Officieel wordt het
gerechtvaardigd met het bloedbad van Boetsja. De gruweldaden mogen
niet onbeantwoord blijven, zei Von der Leyen. Maar in werkelijkheid
was de nieuwe sanctieronde al enige tijd van tevoren voorbereid. Het
volgt een Amerikaans draaiboek voor economische oorlogsvoering; alles
is tot in detail overeengekomen met Washington - waar de èchte leiding
van de Europese Unie gevestigd is. De VS en de EU wachtten gewoon op
een gunstige gelegenheid om de sanctie-duimschroeven verder aan te
draaien.
Dit keer moet ook het laatste taboe eraan geloven - energie. De VS
hebben weken geleden een embargo ingesteld op gas en olie uit Rusland,
en nu zullen Duitsland en de EU volgen. Maar ook de vijfde
sanctieronde staat niet onder een goede gesternte. Duitsland,
Oostenrijk en Hongarije verzetten zich. Een importstop voor gas uit
Rusland willen ze niet steunen, want dat zou de binnenlandse economie
schaden. Er zijn ook problemen met de olie. Uiteindelijk kon er alleen
overeenstemming worden bereikt over een invoerverbod voor steenkool -
en dan nog alleen in stukjes en beetjes.
Maar zelfs dit verbod verandert niets aan de oorlog. De kolenhandel is
voor Rusland goed voor slechts vier miljard euro per jaar, wat niet
echt een beslissende factor is voor de oorlog. Zelfs exportverboden op
kaviaar en wodka maken bij de Russen de pis niet lauw.
Ondanks het door de VS geleide verbod op de invoer van Russische olie,
dat ook door enkele van Washingtons bondgenoten zal
moet worden ingevoerd, zal Russische olie in aanzienlijke hoeveelheden
blijven stromen naar verschillende toonaangevende olie-importerende
landen, wat zal bijdragen aan het algemene wereldwijde aanbod en wat
de olieprijzen zal beïnvloeden. In termen van oliehandel is het dus
onjuist om aan te nemen dat alle circa 11 miljoen vaten per dag
(barrels per day - bpd) van de Russische olievoorziening op de een of
andere manier uit de wereldwijde vraag/aanbod-matrix zijn verwijderd
en dat dit de olieprijsmatrix zal aanscherpen ten gunste van verdere
winsten. Dit werd onlangs benadrukt door de Russische vice-premier en
voormalig minister van Energie, Alexander Novak, en ondersteund door
de huidige belangrijkste olie-importeur, China, en het land dat ook
meer Russische olie koopt, India.
In opmerkingen van verschillende Russische persbureaus erkende Novak
dat de nieuwe door de VS geleide sancties tegen Russische olie zorgen
voor "nieuwe uitdagingen in verband met verstoringen van de
toeleveringsketen, de verzekering van schepen die onze producten
vervoeren en met financierings- en betalingsproblemen." Hij voegde er
echter aan toe: "Deze problemen worden momenteel opgelost... en
klanten zijn blij om het [de Russische ruwe olie] te kopen." Het is in
deze context passend om op te merken dat zelfs met de korting van meer
dan 30 dollar per vat die momenteel wordt toegepast op de Russische
benchmark voor ruwe olie uit de Oeral in vergelijking met Brent,
Rusland nog steeds méér per vat verdient dan het deed voordat het
Oekraïne binnenviel.
Er zijn ook nog drie andere factoren die Novaks optimistische kijk op
de vooruitzichten voor de Russische oliesector verklaren. Ten eerste
is Rusland al lang in staat om zeer goede winsten te maken op al zijn
olie, namelijk $ 40 per vat Brent. Dit is een belangrijke reden waarom
het blij was dat Saudi-Arabië in 2020 opnieuw een gedoemde
olieprijsoorlog tegen de Amerikaanse schaliesector te lanceren door
overproductie - om de prijzen te drukken, aangezien Saudi-Arabië zou
kunnen overleven als de olie gemiddeld verkocht zou worden voor ten
minste 40 dollar per vat Brent, tijdens de conflictperiode (omdat het
schaliegas uit de markt zou prijzen), en ten tweede: Rusland kon
vrolijk toekijken hoe een van zijn concurrenten op het gebied van ruwe
olie, Saoedi-Arabië, zijn eigen economie vernietigde (met een
break-even Brent-prijs van US $ 84 op dat moment), en het een
verstoring veroorzaakte in een andere Russische concurrent op de
oliemarkt (en eeuwige geopolitieke aartsvijand), de V.S.
De tweede reden is dat, ondanks de op de Amerikaanse dollar gerichte
sancties tegen Rusland, het land al zijn binnenlandse uitgaven in
roebels betaalt, dus de beschikbaarheid van Amerikaanse dollars of de
wisselkoers tussen de Amerikaanse dollar en de Russische roebel is in
dit opzicht van geen belang. Dat gezegd hebbende, is het een zeer
slimme zet om importeurs van Russisch gas uit 'onvriendelijke landen'
Russisch gas te laten betalen in roebels, aangezien het de Russische
munteenheid ondersteunt, wat een positief psychologisch effect heeft
op degenen die geld in die munteenheid ontvangen. En ten derde zal
Rusland hoe dan ook niet verstoken zijn van Amerikaanse dollars of
andere harde valuta, aangezien het zeker kan rekenen op aanhoudende
massale olie-, gas- en andere handel met China en India.
Vladimir Poetin zal het vijfde sanctiepakket al met al net zomin
overtuigen als de vier pakketten ervoor. Tegelijkertijd werkt het
energie-embargo als een wig in Europa, zoals blijkt uit het steeds
bitterder wordende debat. De EU heeft zichzelf op een dood spoor
gemanoeuvreerd.
[Alle links, bronnen,
documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[10 april 2022]
Afdrukken
Doorsturen