Een vrouw met de grillige functietitel van "Minister van Stikstof" heeft de woede van onze boeren aangewakkerd. De regering verplicht hen tot vermindering van de uitstoot van stikstofoxide en ammoniak, zogenaamd om ambitieuze klimaatdoelstellingen te halen en accepteert de koelbloedige vernietiging van zo'n 30 procent van de veehouders. In plaats van begrip reageerden de autoriteiten op de benarde situatie van de boeren met politiegeweld.
Als zelfs de journalisten in de zaal het niet meer begrijpen… pic.twitter.com/hCiLdQjBhC They say it is because of the environment but in the same centence they say they wanna build houses and roads in those places 🤔 pic.twitter.com/1qvgD6ZiYc
De boerenprotesten in Nederland gaan door. Duizenden Nederlandse
boeren gaan al weken de straat op. Ze blokkeren wegen en verlammen
toegangswegen en distributiecentra. Kortom: ze vechten voor hun
voortbestaan – tegen onteigening. Aanleiding voor de protesten zijn de
plannen van de Nederlandse regering om de stikstofuitstoot met wel 95
procent te verminderen. Dat is althans de officiële versie - over de
werkelijke reden zometeen meer. Het Haagse wanbeleid zou het einde
betekenen voor zo'n 30% van onze boeren.
De rol van de internationale mainstream media is van bedenkelijk
niveau. Er zijn natuurlijk wel wat reportages geweest buiten
Nederland. Maar het nieuws wordt opvallend gedempt. En het is niet
moeilijk om te zien waarom. Het protest van de boeren is een
volksopstand tegen eco-tirannie, tegen de vastberadenheid van de
moderne elite om ‘schadelijke’ emissies te verminderen, zonder
rekening te houden met de gevolgen die dergelijke actie zal hebben
voor werkende en arme mensen. Voor de voormalige elite-consensus, voor
wie milieubewustzijn gelijk staat aan een religie, is de aanblik van
vervelende kleine mensen die rebelleren tegen groene dictaten te veel
om te verdragen. Dus ofwel demoniseren ze deze andersdenkenden, zoals
in ons rland gebeurt (daarbij geholpen door onze toonaangevende
media), ofwel negeren ze ze in de hoop dat ze weg zullen gaan, zoals
buiten Nederland gebeurt.
Het zijn boerenprotesten van ongekende omvang - acties die inmiddels
ook elders binnen de EU navolging beginnen te vinden. Christianne van der Wal,
minister van Natuur en Stikstof (en die binnen niet al te lange tijd
door de VVD gepositioneerd zal worden als nieuwe premier - althans,
dat is onze prognose), kreeg vorig jaar de opdracht om de
stikstofuitstoot eind 2030 met 50% te verminderen. Met haar plannen (waarvan
zij niet eens weet wat het wèrkelijk inhoudt) wil ze het einde van
veel Nederlandse boeren doorzetten. In de plannen staat dat boeren
vrijwillig afstand moeten doen van hun boerderij en daarvoor een
vergoeding krijgen – op voorwaarde dat ze garanderen dat ze nooit meer
terug zullen gaan naar de landbouw. Als ze het er niet mee eens zijn,
pakt de staat hun boerderij gewoon af. Daarvoor is al nieuwe wetgeving
in de maak. Dus de grote onteigening is al begonnen.
Het kabinet Kaag Rutte IV heeft zichzelf tot taak
gesteld de boeren te gronde te richten. Met hun op 10 juni
gepresenteerde stikstofplannen om de stikstofuitstoot te verminderen,
moet ongeveer 30% van de boeren hun bedrijf sluiten. In het magische
WEF-jaar 2030 moet de Nederlandse nationale stikstofuitstoot met 50%
zijn verminderd, op veel plaatsen tot 70% en in natuurgebieden tot
95%.
De harde Nederlandse maatregelen vatten samen hoe losgeslagen en
elitair de klimaatveranderingsideologie is geworden. Het was een verre,
onverklaarbare oligarchie die Nederland hielp om deze
levensgevaarlijke doelen op te dringen, namelijk het Europese Hof van
Justitie, dat in 2018 oordeelde dat Nederland harder moest optreden
tegen stikstofuitstoot. Die uitspraak werd bevestigd door de Hoge Raad
en zo werd door de eco-overlords bepaald dat het terugdringen van de
uitstoot voorrang moest krijgen op het recht van werkende mensen op
een goed inkomen.
Waarom wordt dit allemaal gedaan? Om planten te beschermen, zegt men.
Of zoals een rapport het zegt, is het probleem in ons land dat 'de
plantendiversiteit is afgenomen naarmate stikstofminnende grassen,
struiken en bomen erbij komen'. Misschien zijn we wel
klimaatontkennende monsters, maar we vinden dat het recht van mensen
op werk voorrang moet hebben op de uitkomsten van onzekere
rekenmodellen.
De implementatie van deze WEF/EU-regels (waarover zometeen meer) zorgde zoals gezegd voor
opschudding onder de boeren. Velen van hen worden gedwongen op te
geven door de overheid en ze worden aangemoedigd door de minister van
Natuur en Stikstof, die doodgewoon zei: "Het eerlijke antwoord is:
niet alle boeren kunnen doorgaan met hun boerderij". Aangezien
door de stikstofplannen soortgelijke problemen in andere landen kunnen
ontstaan, waardoor ook over de grens boeren ten onder gaan, kunnen we
gerust stellen dat Nederlandse boeren ook de straat op gaan voor hun
collega's in andere EU-landen en ook voor hen die vechten voor hun
bestaan.
Deze strijd is zwaar en wordt steeds harder. Er is nu een openlijke
machtsstrijd gaande tussen de boeren (en burgers) enerzijds, en de
staatsmacht, de politie en het leger enerzijds, maar ook de Europese
Commissie vanwege de "Green Deal" van de EU. En niet te vergeten ook
tegen de "Great Reset", aangezien WEF-marionetten al op grote schaal
in de regeringen van de lidstaten zijn geinfiltreerd (zoals
WEF-oprichter Klaus Schwab het zelf zei).
De acties zijn al een paar weken aan de gang. Het begon met het
verbranden van balen stro en mest die op openbare plaatsen werden
gedumpt. Toen werden wegen en autosnelwegen, zelfs een grensovergang
naar Duitsland, geblokkeerd met honderden tractoren. Ook in veel
steden werd door de blokkades de verkeersdoorstroming lamgelegd. Er
waren en zijn confrontaties tussen demonstrerende boeren en de politie.
Steeds meer boeren sloten zich aan bij de protesten en kregen ook
steun van de bevolking. Maar ook vissers sloten zich aan bij de
protesten en havens werden geblokkeerd. Inmiddels heeft de regering
zelfs het leger met gepantserde wagens naar de protestmarsen gestuurd,
begeleid door als burgers vermomde knokploegen van de politie (ook wel
Romeo's genoemd), en heeft de politie inmiddels zelfs met scherp (gericht)
geschoten op de demonstranten. Zelfs antiterroristische eenheden
worden al ingezet om de protesten te beëindigen en de
voedselvoorziening weer veilig te stellen. Er waren dagen dat verse
landbouwproducten schaars zijn in veel supermarkten (die veelal ten
aanzien van de boeren nooit hun verantwoordelijkheid hebben genomen
hen een eerlijke prijs te betalen voor geleverd voedsel). Inmiddels
hebben ook landbouworganisaties gezegd dat bemiddeling van de stikstofarchitect
Johan Remkes voor hen onacceptabel is. Onze premier denkt van niet.....
En dat allemaal vanwege de CO2-ecowetten en de stikstofregel, die veel
boeren dwingen hun boerderij op te geven - en opnieuw staat de
EU-commissaris Schrans Timmerfrans hier achter. Hij is de commissaris
voor de Green Deal van de EU. En in zijn plan staat hoeveel de
stikstofuitstoot per gebied in 2030 moet zijn verminderd en hoeveel
stallen er daardoor moeten worden gesloten.
In een bekend Duits online tijdschrift lazen we: "Dubbele "stikstof"-theorieën
dienen als een hefboom om een einde te maken aan de landbouw. Juiste
metingen worden niet eens gebruikt, alleen rekenmodellen. Deze
willekeurige modelberekeningen dienen als reden voor de noodzaak om de
landbouw te decimeren.'' Er wordt echter ook breed aangenomen dat de
stikstofreductie slechts als voorwendsel dient. Volgens de plannen van
genoemde EU-commissaris (die een paar jaar geleden serieus opriep tot
de afschaffing van monoculturele staten ("to erase") en de versnelling
van multiculturele diversiteit) worden in de hele EU landbouwgronden
braakgelegd - de ontmanteling van de boerenbedrijven dient dan ook
vooral om meer bouwgrond te creëren om vooral veiligelanders en
gelukszoekers te huisvesten.
Daarvan komen er per week meer dan 1.000 ons land binnen - daar valt
niet tegen op te bouwen.
Hoewel nog steeds beschreven als een vrijwillige vermindering, zeggen
de landbouwers dat ze niet het gevoel hebben dat de overheid begrijpt
hoe de dingen werken. Bureaucraten praten alsof boeren over de hele
linie veel meer kunstmest gebruiken dan ze nodig hebben.
Hoewel de beste praktijken altijd kunnen worden verbeterd, verspreiden
de meeste boeren geen kunstmest over hun velden zoals in de VS
gebruikelijk is.
Meststof is ofwel de duurste input voor boeren, afhankelijk van de gewassen en de schaal van de operatie.
De situatie in ons land is voor het milieu het minst belastend, en het
gebruik van kunstmest zal de kwaliteit van de grond alleen maar
verslechteren.
Nu komt dan de Nederlandse overheid, die
landbouwproducten niet meer zien als een belangrijk exportproduct maar
vooral
regels wil opleggen die de opbrengst voor boeren verlagen en de kosten
voor consumenten verhogen.
Maar wat zit er nu achter deze grote aanslag op de agrarische
middenklasse in ons land - afgezien van het landjepik waar goedkope
landbouwgrond wordt onteigend en duur verkocht aan projectontwikkelaars?
Waarom worden dergelijke plannen nagestreefd in de huidige, toch al
gespannen economische situatie, en in een land dat zich in het verleden
nooit druk heeft gemaakt over emissiegrenswaarden?
Om deze vraag te beantwoorden, moeten we eerst naar Brussel kijken,
waar de EU al heel lang werkt aan het realiseren van haar vermeende
klimaatdoelen. Het is echter duidelijk dat het dit niet nastreeft in het
belang van de EU-burgers of het milieu, maar in het voordeel van de
lobbyisten van 's werelds grootste industrieën, waaronder de landbouw-
en agrochemische sectoren.
Al in 2019 heeft de hoogste rechter in onsland, onder druk van de EU,
besloten dat de EU-stikstofnormen niet overschreden mogen worden, maar
zonder succes. Inmiddels is de druk echter flink opgevoerd. De Europese
Commissie, onder leiding van Ursula von der Leyen, heeft eind 2019 de
Green Deal aangenomen, die voorziet in een geleidelijke vermindering van
de uitstoot tot nul in 2050.
De maatregelen die nodig zijn om aan deze hoge eisen te voldoen, zullen,
zoals officieel wordt beweerd, geen beslissende bijdrage leveren aan het
redden van het wereldklimaat, maar zullen zeker meer dan 15.000
boerderijen in Nederland vernietigen. Als je weet dat Nederland
momenteel 's werelds op een na grootste exporteur van landbouwproducten
is, hoef je geen raketgeleetrde te zijn om te weten wie de door de
overheid opgelegde productieverlagingen zal goedmaken. De Verenigde
Staten, de grootste exporteur, hebben vier rundvleesreuzen - Cargill,
Tyson Foods, JBS en National Beef Packing - die wachten op een kans om
de failliete bedrijven over te nemen. Overigens behoren megageldmanagers
BlackRock en Vanguard in drie van deze vier tot de grootste
aandeelhouders.
De druk van deze lobbyisten zet in feite gewoon een trend voort die al
jaren aan de gang is, namelijk de steeds toenemende concentratie van
geld en marktmacht in steeds minder handen. In 2000 had Nederland nog
meer dan 100.000 boerderijen, in 2021 waren dat er nog 52.000.
Een blik op Brussel volstaat echter niet om de snelheid en ernst te
begrijpen waarmee de regering in Den Haag zich presenteert in het
dispuut met boeren. Maar een blik op Davos brengt meer licht in de
duisternis.
Het World Economic Forum (WEF) heeft zich in de afgelopen decennia
ontwikkeld tot één van de belangrijkste machtscentra van de mondiale
elite. Niet alleen ontmoeten de rijkste en machtigste mensen ter wereld
elkaar daar, sinds 1992 zijn er ook een groot aantal van de leidende
corporate bazen en politici van onze tijd opgeleid
geïndoctrineerd. Volgens WEF-oprichter Klaus Schwab is het WEF de
afgelopen jaren erin geslaagd om in "enkele van de belangrijkste
kabinetten ter wereld te infiltreren".
Het is bij weinig mensen bekend dat Mark Rutte niet alleen officieel
door het WEF als ‘contributor’ wordt vermeld, maar naast de Canadese
premier Justin Trudeau ook één van Klaus Schwabs favorieten is en bekend
is bij zijn organisatie en haar huidige agenda, de Great Reset. In dit
verband is de rol die hij in januari 2021 speelde op het virtuele
jaarcongres van het WEF bijzonder interessant. Daar ontstonden de Food
Innovation Hubs (centra voor innovatie in de foodsector).
Volgens het WEF is dit een belangrijk multi-stakeholderplatform dat
technologie en bredere innovatie wil gebruiken om lokale ecosystemen te
versterken terwijl het wereldwijde voedselsysteem verandert. Rutte
beloofde destijds om dit initiatief over meerdere jaren te financieren
en het mondiale coördinatiesecretariaat in Nederland op te zetten. De
rol van dit coördinerende secretariaat zal, volgens de officiële
verklaring, zijn "de inspanningen van de regionale centra te coördineren
en af te stemmen op mondiale processen en initiatieven zoals de UN
Food Systems Summit."
Voor wie en in wiens belang het secretariaat daadwerkelijk gaat werken,
wordt duidelijk als je kijkt naar de officiële partners van de
organisatie. Naast de Nederlandse overheid zijn dat o.a. de Rabobank,
Unilever, PepsiCo, Master Card en 's werelds grootste agrochemische
groep, Syngenta, dat in 2017 werd overgenomen door het Chinese
staatsbedrijf Chemchina.
Deze gebruikelijke verdachten zullen er waarschijnlijk niet voor zorgen
dat de honger in de wereld wordt beteugeld en dat verarmde kleine boeren
in Afrika, Azië en Zuid-Amerika, wier levensonderhoud jarenlang
systematisch is vernietigd door transnationale bedrijven, weer op de
been gebracht worden. Aangezien BlackRock en Vanguard de grootste
aandeelhouders zijn van Unilever, PepsiCo en Master Card, mag het weer
eens duidelijk zijn wie hier op de achtergrond aan de touwtjes trekken.
Maar er is nog een andere reden voor de enorme snelheid waarmee de
veehouders in Nederland worden uitgeroeid, die tot nu toe grotendeels
verborgen bleef voor het grote publiek. Het is de grootste omwenteling
op de wereldwijde vleesmarkt door de ontwikkeling van laboratoriumvlees.
Alle grote vleesproducenten in de VS doen momenteel de grootste
investeringen op dit gebied, en dat is geen wonder.
Als het mogelijk zou zijn om kunstmatig het vlees te produceren dat de
wereld nodig heeft, zou dat een goudkoorts in de industrie veroorzaken.
De kosten voor het fokken en verzorgen van de dieren, de weide en
stallen, voer, transport en slacht zouden allemaal worden geëlimineerd.
Het enige probleem op dit moment is dat massaproductie van
laboratoriumvlees nog niet marktrijp is.
Maar tal van start-ups zijn daar op de achtergrond mee bezig en het is
waarschijnlijk slechts een kwestie van tijd voordat het eerste
laboratoriumvlees - vergezeld van een wereldwijde campagne tegen de
intensieve veehouderij die door de vleesfabrikanten zelf wordt
aangestuurd - in de winkels komt.
In de beginfase zal het echter nog steeds duurder zijn dan regulier
vlees. Wat is er mooier dan dat een overheid als de onze ervoor zorgt
dat duizenden concurrenten op dit gebied op tijd failliet zijn gegaan...?
[Alle links, bronnen,
documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[9 juli 2022]
Afdrukken
Doorsturen