De Zuid-afrikaanse miljardair Elon Musk heeft de Amerikaanse veiligheidsstaat lang van technologie voorzien om zijn eindeloze oorlogen voort te slepen.
Ten aanzien van miljardair Elon Musk constateren we twee verschillende
kampen: we zien hoe mensen Elon Musk prijzen voor zijn slappe poging
om Twitter "open" te gooien, en anderen vinden het een open riool
waarvan zij verwachten dat als er geen censuur meer wordt uitgeoefend
er allerlei rotzooi op gegooid gaat worden. Elon Musk is geen redder,
een heilige van het Amerikaanse First Amendment, zoals veel te veel
mensen geloven. Twitter is gewoon zijn nieuwste speeltje, maar wel een
waar hij een winstgevend medium wil maken. Uiteindelijk zal er bij
Twitter niet gek veel veranderen, behalve dan dat hij er geld voor
terug wil zien. Het zal - naast een haast onmisbaar medium voor wat
betreft de nieuwsvoorziening - vooral een beerput van overdreven
politieke onzin blijven, een echokamer van slecht geïnformeerden en
ronduit gehersenspoelde mensen.
Daar komt nog bij dat een groot aantal beroemdheden publiekelijk het
socialemediaplatform verlieten uit protest tegen de voorgestelde
aankoop van $ 44 miljard. Dit leek voor veel mensen met een vrije
meningsuiting alleen maar te bevestigen dat de miljardair een
afvallige buitenstaander was met een missie om het internet te redden
van de autoritaire elitecontrole (ondanks het feit dat hij geld leent
van de regeringen van Qatar en Saoedi-Arabië in om dit te doen). Musk
heeft bewust dit beeld van zichzelf gecultiveerd: een echte Tony
Stark-figuur die voor zichzelf denkt en geen deel uitmaakt van de
gevestigde orde. Maar achter deze zorgvuldig geconstrueerde façade is
Musk nauw verbonden met de Amerikaanse nationale veiligheidsstaat en
dient hij als een van hun belangrijkste zakenpartners. Kortom, Elon
vormt geen bedreiging voor de machtige, diepgewortelde elite: hij is
één van hen.
We hebben nogal wat moeite met de persoon Elon Musk. Hij geeft
Oekraïne de mogelijkheid om door te gaan met hun weigering om over een
vredesakkoord met Rusland te onderhandelen. Hoe langer deze
onverzettelijkheid voortduurt, hoe dichter de grote wijzer bij het
thermonucleaire middernacht op de Doomsday Clock zal komen.
We hebben het over Starlink, Musk's SpaceX internet-satellieten in een
lage baan om de aarde. Musk, wiens fortuin met naar schatting $ 230
miljard méér is dan twee keer het bruto binnenlands product van
Oekraïne, heeft veel positieve publiciteit gekregen voor het doneren
van duizenden Starlink-terminals aan het land, waardoor de mensen weer
online kunnen komen na de strijd tegen het platleggen van internet in
een groot deel van het land. Starlink is een internetservice waarmee
mensen met terminals verbinding kunnen maken met een van de meer dan
2.400 kleine satellieten in een lage baan om de aarde. Veel van deze
satellieten zijn gelanceerd door Musk's SpaceX-technologiebedrijf.
Het Pentagon zal blij zijn met Starlink. Ze helpen de
communicatie-inspanningen op het slagveld te vergroten.
Musk vroeg het Pentagon om te betalen voor zijn technologie, maar dit
sloeg nergens op. Half oktober trok hij een financieringsaanvraag in.
Hij stelt nu gratis antennes en toegang tot zijn
internetsatellietsysteem ter beschikking.
Nadat Musk had voorgesteld dat Oekraïne de realiteit onder ogen ziet
en aan de onderhandelingstafel schuift over een vredesakkoord met
Rusland, kreeg hij van Andrij Melnyk, de voormalige ambassadeur van
Oekraïne in Duitsland, te horen dat hij "op moest houden", waarmee hij
de ondankbaarheid en het ondiplomatieke gedrag van de Oekraïners aan
het licht bracht. Zelenskyy en de regering van na de staatsgreep
verwachten dat de Amerikaanse belastingbetaler en Elon Musk een
onbeperkte hoeveelheid geld in een rattenhol blijven gooien.
Volgens de mainstream oorlogspropagandamedia (in dit geval de Daily
Beast, ook bekend als Newsweek), waren de suggesties van Musk om een
einde te maken aan het conflict "ongevoelig" en kwamen "in Ruslands
achtste maand van niet-uitgelokte oorlog tegen Oekraïne, met een
vleugje Russische propaganda, wat vragen opriep over waarom Musk, een
CEO - geen diplomaat of politicus - zelfs maar een rol zou spelen in
de oorlog." Dit soort bevooroordeelde "reportages" levert zakelijke "journalisten"
vast wel lovende woorden op op Twitter.
Duizenden onschuldige burgers die zijn omgekomen bij het eindeloze
bombardement van Donbas door neonazistische artillerie zijn in de ogen
van het Westen niet de moeite waard om te bespreken. Voor de
mainstream media mogen alleen neocon-diplomaten, politici en
draaideur-generaals op televisie en het internet hun zegje komen doen.
Met andere woorden, zogenaamde "progressieven" blijven het sturen van
tientallen miljarden dollars naar gedocumenteerde neonazi's en
etnische schoonmakers in Oekraïne steunen. De mainstream media hebben
deze wrede moordenaars omgevormd tot patriottische strijders tegen een
kwaadaardig rijk, laat staan dat het niet veel werk kost om de
waarheid over ultranationalisme in Oekraïne te ontdekken.
De meeste mensen zullen natuurlijk het echte verhaal van Oekraïne,
zijn samenwerking met nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog, of hoe de
CIA na de oorlog moorddadige ultranationalisten tegen de Sovjet-Unie
bleef gebruiken, niet kennen. Het is niet moeilijk om te zeggen dat de
meeste mensen waarschijnlijk ook niet weten dat de Amerikaanse
regering en dan vooral haar ministerie van Buitenlandse Zaken een
bloedige Maidan-coup hebben georganiseerd en gesteund die een
democratisch gekozen president ten val bracht.
Elon Musk staat centraal in de huidige oorlog en levert technologie
die wordt gebruikt om Russen te doden, waardoor zijn voorstel voor een
vredesakkoord niet alleen betwistbaar maar ook hypocriet wordt.
Starlink is geen oplossing voor de massamarkt. Elke terminal – die in
feite een kleine, draagbare schotelantenne is – heeft een duidelijk
beperkt bereik en is alleen nuttig in hyperlokale situaties. Mykhailo
Fedorov, de Oekraïense minister van Digitale Transformatie, schatte
dat de 10.000 Starlink-terminals ongeveer 150.000 mensen in staat
stelden om online te blijven.
Zo'n klein aantal mensen dat de apparaten gebruikt, doet de
wenkbrauwen fronsen. Wie is belangrijk genoeg om zo'n apparaat te
krijgen? Zeker alleen hoogwaardige individuen zoals spionnen of
militaire agenten. Dat de Starlinks een militair doel dienen, is nu
niet duidelijk. Sterker nog, in een kwestie van weken is Starlink een
hoeksteen van het Oekraïense leger geworden, waardoor het Russische
troepen kan blijven aanvallen via drones en andere hightechmachines
die afhankelijk zijn van een internetverbinding. Een functionaris
vertelde aan The Times of London dat hij Starlink "moet" gebruiken om
vijandelijke troepen aan te vallen via warmtebeeldcamera's.
De beruchte nazi-groep Azov-bataljon gebruikt naar verluidt ook de
technologie van Musk. Zelfs in een ondergrondse grot onder de
staalfabriek van Mariupol hadden Azov-strijders toegang tot internet
en konden ze communiceren met de buitenwereld, en ze deden zelfs
video-interviews van onder de grond. In 2015 probeerde het Amerikaanse
Congres een bepaling toe te voegen aan de Amerikaanse militaire hulp
aan Oekraïne, waarin werd bepaald dat er geen steun naar Azov kon gaan
vanwege hun politieke ideologie. Dat amendement werd later verwijderd
in opdracht van Dave Tremper, directeur van Electronic Warfare bij het
Pentagon, Tja, sinds de Operatie Paperclip na de Tweede Wereldoorlog
hebben de Amerikanen wel iets met het nazisme....
In feite heeft Musk het Pentagon en de nationale veiligheidsstaat lang
van technologie voorzien om zijn eindeloze oorlogen voort te slepen.
Het bedrijf van Musk heeft miljarden dollars aan contracten gekregen
om spionagesatellieten te lanceren voor spionage, drone-oorlogsvoering
en ander militair gebruik.
In 2018 werd SpaceX bijvoorbeeld gekozen om een $ 500 miljoen
Lockheed Martin GPS-systeem in een baan om de aarde te blazen. Terwijl
woordvoerders van de Amerikaanse luchtmacht de civiele voordelen van
de lancering uitspeelden, zoals een grotere nauwkeurigheid voor GPS-apparaten,
is het duidelijk dat deze apparaten een sleutelrol spelen in
wereldwijde bewaking en aanhoudende drone-oorlogen. SpaceX heeft ook
contracten gesloten met de Amerikaanse luchtmacht om zijn
commandosatelliet in een baan om de aarde te brengen, met de Space
Development Agency om volgapparatuur de ruimte in te sturen en met het
National Reconnaissance Office (NRO) om zijn spionagesatellieten te
lanceren. Deze satellieten worden gebruikt door alle "big five"
bewakingsinstanties, inclusief de CIA en de NSA. SpaceX is net zo
belangrijk geworden voor de Amerikaanse oorlogsmachine als meer
bekende bedrijven zoals Lockheed Martin en Boeing.
Zonder het bedrijf van Musk zouden de VS niet in staat zijn om zo'n
invasief programma van spionage en drone-oorlogsvoering over de hele
wereld uit te voeren. Rusland en China zijn steeds meer op hun hoede
voor deze macht en zij zijn dan ook druk bezig om anti-satelliettechnologieën
te ontwikkelen om het alziende oog van SpaceX tegen te gaan. Toch
blijft Musk zelf profiteren van de algemene perceptie dat hij geen
deel uitmaakt van het systeem.
Vanaf het begin in 2002 heeft SpaceX altijd zeer dicht bij de
nationale veiligheidsstaat gestaan, met name de CIA. Misschien wel de
meest cruciale schakel is Mike Griffin, die destijds de president en
COO was van In-Q-Tel, een door de CIA gefinancierd durfkapitaalbedrijf
dat nieuwe bedrijven wil koesteren en sponsoren die zullen samenwerken
met de CIA en andere veiligheidsdiensten, hen uit te rusten met
geavanceerde technologie. De "Q" in de naam is een verwijzing naar "Q"
uit de James Bond-serie - een creatieve uitvinder die de spion
voorziet van de nieuwste futuristische technologie.
Griffin was vrijwel vanaf de eerste dag bij Musk en vergezelde hem in
februari 2002 naar Rusland, waar ze probeerden voor een lage prijs
intercontinentale ballistische raketten te kopen om Musk's bedrijf te
starten. Musk was van mening dat hij tegenstanders aanzienlijk kon
ondermijnen door tweedehands materiaal en kant-en-klare componenten te
gebruiken voor lanceringen. De poging mislukte, maar de reis zorgde
voor een duurzame samenwerking tussen het paar, waarbij Griffin ten
strijde trok voor Musk en hem consequent steunde als een potentiële
"Henry Ford" van de raketindustrie. Drie jaar later zou Griffin hoofd
van NASA worden en later een hogere functie bekleden bij het
Amerikaanse ministerie van Defensie.
Bij NASA bracht Griffin Musk binnen voor vergaderingen en verzekerde
de grote doorbraak van SpaceX. In 2006 kende NASA het bedrijf een
raketontwikkelingscontract van $ 396 miljoen toe - een opmerkelijke "gok"
in de woorden van Griffin, vooral omdat het nog nooit eerder een raket
had gelanceerd. Zoals National Geographic het uitdrukte, zou SpaceX "zonder
NASA nooit zijn gekomen waar het nu is." En Griffin was essentieel
voor deze ontwikkeling. Toch verkeerde SpaceX tegen 2008 opnieuw in
moeilijkheden. Het bedrijf werd gered door een onverwacht
NASA-contract van $ 1,6 miljard voor commerciële vrachtdiensten. Dus
vanaf het begin werd SpaceX gevoed door overheidsinstanties die het
bedrijf als een potentieel belangrijke bron van technologie zagen.
Net als Henry Ford ging Musk de autobranche in en kocht Tesla Motors
in 2004. En net als Henry Ford heeft hij nogal controversiële meningen
gedeeld. In 2019 suggereerde hij bijvoorbeeld dat het verdampen van de
ijskappen van Mars via een reeks nucleaire explosies de planeet
voldoende zou kunnen opwarmen om menselijk leven te ondersteunen. Als
dit werd gedaan, zou het misschien niet eens zijn ergste misdaad tegen
de ruimte zijn. Tijdens een publiciteitsstunt in 2018 schoot hij een
Tesla de ruimte in met een SpaceX-raket. Hij steriliseerde het
voertuig echter niet voordat hij dit deed, wat betekent dat het bedekt
was met aardse bacteriën - micro-organismen die waarschijnlijk
dodelijk zullen zijn voor elk buitenaards leven dat ze tegenkomen. In
wezen is de auto een biologisch wapen dat een einde kan maken aan het
leven op elke planeet dat hij tegenkomt.
Naast de miljarden aan overheidscontracten die de bedrijven van Musk
hebben binnengehaald, hebben ze ook vergelijkbare aantallen ontvangen
in overheidssubsidies en stimulansen. De belangrijkste daarvan is
Tesla, dat enorm profiteert van complexe internationale regels rond de
productie van elektrische voertuigen. In een poging om de CO2-uitstoot
te verminderen, hebben regeringen over de hele wereld een systeem van
kredieten voor groene voertuigen ingevoerd, waarbij een bepaald
percentage van de output van elke fabrikant emissievrije voertuigen
moet zijn. Tesla produceert alleen elektrische auto's, dus voldoet
gemakkelijk aan de vereisten.
Het systeem stelt Tesla echter ook in staat om hun overtollige
kredieten te verkopen aan fabrikanten die deze quota niet kunnen halen.
In een competitieve markt waar elke fabrikant bepaalde doelen moet
halen, zijn deze kredieten hun gewicht in goud waard, en netto Tesla
miljarden winst per jaar. Bijvoorbeeld, alleen al tussen 2019 en 2021
heeft Stellantis, eigenaar van de merken Chrysler, Fiat, Citroën en
Peugeot, bijna $ 2,5 miljard uitgegeven om van Tesla Amerikaanse en
Europese groene kredieten te verwerven. Zoals we al vaker schreven is
CO2 niet echt een bedreiging voor de planeet, maar een middel om veel
geld binnen te harken... letterlijk en figuurlijk luchthandel. Dit
bizarre en zelfvernietigende systeem verklaart enigszins waarom Tesla
volgens marktkapitalisatie meer waard is dan Toyota, Volkswagen,
Mercedes-Benz, BMW, GM, Ford, Honda, Hyundai, Kia en Volvo samen.
Terwijl de 50-jarige zakenman zichzelf presenteert als een
buitenbeentje in de wetenschap - een daad die hem talloze fans over de
hele wereld heeft opgeleverd - laat een nadere inspectie van zijn
carrière zien dat hij zijn fortuin op een veel meer orthodoxe manier
heeft verdiend. Ten eerste door rijk geboren te worden, vervolgens
door het groot te maken als een dotcom-miljardair, en ten slotte,
zoals zoveel anderen, door te hangen aan de enorme overheidstiet.
De nabijheid van SpaceX tot zowel het Amerikaanse leger als de
nationale veiligheidsstaat markeert het als een belangrijk radertje in
de machine van het Amerikaanse Rijk, waardoor Washington kan spioneren,
bombarderen of staatsgreep plegen tegen wie het wil. Het is om deze
reden dat zoveel van de hysterie, zowel positief als negatief, over
Musk's aankoop van Twitter misplaatst is.
Elon Musk gaat Twitter niet redden of vernietigen, want hij is geen
kruistochtrebel die het establishment uitdaagt: hij maakt er integraal
deel van uit.
[Alle links, bronnen,
documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[2 november 2022]
Afdrukken
Doorsturen