NordStream-aanslagen: sabotage of
oorlogsverklaring?
Seymour Hersh heeft weer van zich doen spreken omdat hij heeft onthuld
dat de Amerikaanse marine, de CIA en de Noorse marine verantwoordelijk
waren voor de sabotage van Nord Stream 1 en 2. Het kan waar zijn - en
misschien niet - maar een beetje graven in de achtergrond en banden
van Hersh bevestigen ons vermoeden dat miljardair George Soros in deze
zaak op de achtergrond een vinger in de pap heeft. Amerikaanse
regeringsfunctionarissen juichten de Amerikaanse terreurdaad tegen hun
eigen westerse bondgenoten, waaronder Duitsland, toe.
Er is bij ons weten geen andere journalist die het werk en de
nalatenschap van Seymour Hersh kan evenaren – bijvoorbeeld Watergate,
de moordaanslagen van de CIA, de My Lai slachting, Abu Ghraib, de
False Flag van chemische wapens in Syrië, de dood van Bin Laden en nu
dan de Amerikaanse aanval op Nord Stream 1 en 2.
Dat was natuurlijk 50 jaar geleden en sindsdien is er veel veranderd.
Onze leiders zijn alarmerend comfortabel geworden door de bijna
grenzeloze macht van de inlichtingengemeenschap om die te benutten
voor rauwe politieke doeleinden, en anti-oorlog zijn is op de een of
andere manier veranderd in een "alt-rechts" of "pro-Poetin"-standpunt.
Misschien onverwachts werd de berichtgeving van Hersh als een beetje
vervelend ervaren en werd zijn reputatie als journalist onder vuur
genomen.
De reactie van de meeste mainstream media in het Westen op de
onthullingen van Hersh volgt hetzelfde script met één nieuwe
toevoeging: een luidruchtige ontkenning waarbij het onderzoek van
Hersh wordt toegeschreven aan de overpeinzingen van een oude man die
ze niet allemaal meer op een rijtje heeft. Voor hen komt het enige
nieuws dat ze delen over de oorlog van het Westen tegen Rusland uit
Oekraïense en NAVO-bronnen. Alles wat niet overeenkomt met het
officiële verhaal is Russische propaganda of zijn
samenzweringstheorieën die worden gepropageerd door mensen als "Poetin-fans".
Als de westerse mainstream media echte journalistiek zouden bedrijven,
zouden ze serieuze vragen stellen. Immers, als de Leider van de Vrije
Wereld opzettelijk dit vitale stuk energie-infrastructuur heeft
vernietigd waarvan veel van zijn vazalstaten in de NAVO en de EU
afhankelijk zijn, kijken we naar het grootste nieuwsbericht sinds
9/11. Kijk eens hoe de Amerikaanse regering bij monde van haar
woordvoerder reageert op kritische vragen van een journalist, en let
op de lichaamstaal van die woordvoerder en de pogingen de journalist
het woord te ontnemen.
Hersh is ook het levende bewijs van de degeneratie van de
onderzoeksjournalistiek. Tien jaar geleden zou zijn recentste stuk op
de voorpagina van de New York Times hebben gestaan. Dat is niet langer
het geval. Hij is een paria omdat hij zich niet zal overgeven aan de
dwang van de Deep State om te liegen, om de corruptie te beschermen
die de basis vormt van Washington, DC en Wall Street.
Onze bevindingen van de afgelopen dagen bevestigen het rapport van
Seymour Hersh dat de VS (en Noorwegen) achter de sabotage van de Nord
Stream-pijpleiding zaten. Het voornaamste argument - los van de
inhoudelijke informatie van Hersh - is dat als Poetin en hoge
Russische functionarissen hadden gezegd wat Biden en hoge Amerikaanse
functionarissen hebben gezegd over hoezeer ze de Nord Stream-pijpleidingen
haatten en hoe geweldig het zou zijn dat ze werden "gestopt", elk lid
van de westerse maintream media Rusland de schuld zouden geven van de
sabotage, en aan de kritiek zou nooit een einde komen.
Het inmiddels verzamelde bewijs op basis waarvan we de conclusie
kunnen trekken dat de VS achter deze aanval zaten, lijkt veel op het
bewijs dat is verzameld door 9/11 samenzweringsanalisten, behalve dat
het bewijs nu veel sterker is en dat Amerikaanse functionarissen - en
zelfs president Biden - in gewoon Engels toegeven dat zij het zouden
doen.
De Amerikaanse regering heeft met klem haar betrokkenheid bij de
vernietiging van de Nord Stream-projecten ontkend, maar de manier
waarop zij doet doet ons vermoeden dat Hersh in de roos heeft
geschoten. Het feit ook dat de westerse mainstream media (enkele
uitzonderingen daargelaten) zwijgen over het artikel van een toch met
een Pulitzer-prijs beloonde onderzoeksjournalist is ook veelzeggend.
Over Hersh' bron
Blijkbaar kwam de bron van Hersh naar buiten met zijn verhaal omdat
hij/zij bezorgd was over de escalatie van de betrokkenheid van de NAVO
bij het conflict in Oekraïne, suggereren ingewijden.
“Als de bron van Hersh gelijk heeft – en we hebben geen reden om aan
de bron te twijfelen – dan heeft de uitvoerende macht onder Biden
eenzijdig besloten oorlog te voeren tegen Rusland”, aldus een
betrokkene. “Afgezien van de overduidelijke dwaasheid van een
dergelijke beslissing, zijn er veel juridische problemen, zoals het
niet informeren van het Amerikaanse Congres. Het is ironisch dat de
bazen van de militaire dienst – die het jarenlang als hun primaire
taak beschouwden om [toenmalige Amerikaanse president Donald] Trump
onder controle te houden, inclusief het voeren van clandestiene
gesprekken met Chinese tegenhangers achter Trump’s rug om – geen alarm
sloegen toen Biden besloot om Nord Stream 2 op te blazen.”
Als verantwoordelijke onderzoekers verder zouden graven dan zouden ze
zien dat "de geheime operatie de energieprijzen duidelijk aanzienlijk
heeft verhoogd ten nadele van talloze burgers en bedrijven wereldwijd
en waarschijnlijk ten voordele van energiebedrijven, vooral met
inbegrip van Burisma (gezien de Biden-familiebanden met het Oekraïense
energiebedrijf en de beruchte oligarchie van het land). “We weten we
nu dat geloofwaardige beschuldigingen van corruptie met betrekking tot
betalingen aan de familie Biden tijdens de presidentscampagne van 2020
werden onderdrukt in de mainstream media en op sociale media, terwijl
duidelijk belachelijke beschuldigingen intens werden aangewakkerd
tegen Trump en tegen Rusland”, zei een analist van Wall Street.
Over Seymour Hersh
De journalistieke carrière van Hersh begon in 1969 met een
uiteenzetting van de My Lai-bloedbaden en de doofpotaffaire in
Vietnam. Zijn verhalen hebben presidenten, de CIA, de Mossad, Irak,
Iran en zelfs de vader van Ghislaine Maxwell, Robert Maxwell, in eem
amder daglicht gezet. Tijdens het overgrote deel van zijn ambtstermijn
schreef hij voor The New Yorker.
Terwijl Hersh lasterlijke artikelen heeft geschreven over Bush, Obama
en Clinton iis zijn bondgenootschap beslist liberaal geweest gedurende
het grootste deel, zo niet zijn hele carrière. Het is merkwaardig dat
hij überhaupt voor een partijlidmaatschap zou kiezen.
En toch – Hersh heeft banden met Soros' Center for Investigative
Reporting. En The New Yorker wordt vermeld als een
dochteronderneming van Soros-organisaties, samen met The Washington
Post, kranten van Hearst en USA Today, om er maar een paar te noemen
Om de zaak nog wat verwarrender te maken heeft Bellingcat, een
propagandist van de CIA, verklaard dat Hersh staat voor "slordige
journalistiek". Het is opmerkelijk dat de oprichter van Bellingcat,
Eliot Higgins, een vroegtijdige schoolverlater in het Verenigd
Koninkrijk die zijn baan verloor en begon te doen alsof hij een
internationale inlichtingenexpert was, deze uitspraak heeft gedaan.
Hersh beschimpen lijkt ver boven zijn miveau - uiteindelijk sloot de
CIA Higgins in haar armen voor gebruik in hun propagandacampagnes.
Dit zou de CIA op gespannen voet zetten met "George Soros’" waardoor
wij het vermoeden hebben (maar niet meer dan dat) dat Soros de bron
zou kunnen zijn van de lekken via de media. Sommigen menen dat de
lekken pure CIA-propaganda zijn, wat leidt tot de vraag waarom de CIA
informatie over zichzelf zou lekken die dan ook nog in hun nadeel was?
Een geldige reden binnen een griezelige reden voor scepsis is dat de
sabotage als een handschoen zou passen in de gedaante van het World
Economic Forum - voor de eliminatie van regeringen ter voorbereiding
op een One World Stakeholder Investment.
Scott Ritter is een voormalige inlichtingenofficier die journalist is
geworden en als journalist ook conservatieve informatie heeft
verstrekt. Ritter en Hersh hebben allebei geschreven voor of zijn
geïnterviewd over Democracy NOW – een Open Society, extreem
linkse nieuwsmedia van de Ford Foundation. Uiteindelijk kwam Ritter
aan de verkeerde kant van de Clintons terecht en werd hij het
onderwerp van zaak die hem twee jaar gevangenisstraf opleverde.
Hersh is meedogenloos geweest in zijn vernietigende stopzetting van
MkUltra, binnenlandse spionage en de chemische en biologische
oorlogsvoeringsprogramma's van de Amerikaanse regering uit de jaren
zestig! En nog een andere eigenaardigheid: Geoffrey Cowen was één van
de bronnen van Hersh bij het rapporteren over het My Lai-bloedbad.
Cowen, een door Clinton aangestelde medewerker van de CIA met een rol
bij Voice of America, en directeur van de Annenberg School for
Journalism, is nauwelijks een onbevooroordeelde deskundige.
Bijtend en arrogant gaf Hersh openheid over samenzweringen. Zijn
verschuiving van reguliere hits naar een pro-Russische houding ten
aanzien van de Nord Stream-sabotage valt beslist niet goed bij het
Amerikaanse militaire complex dat we het Pentagon noemen. Maar het is
niet de eerste keer. Hersh betwistte Obama's bewering dat hij Osama
bin Laden had uitgeschakeld en ontkende het verhaal van de CIA dat
Assad chemische wapens gebruikte. Plots werd hun droomjournalist
verbannen door Politico, Slate, The Guardian, Vox, LA Times en vele
andere mediabedrijven.
Hersh is de enige journalist die de Sam Adams Award heeft ontvangen,
die jaarlijks wordt uitgereikt aan voormalige
inlichtingenfunctionarissen die ondanks de gevolgen opkomen voor
integriteit - inderdaad, de klokkenluiders. Edward Snowden is ook zo'n
klokkenluider. Geeft de onderscheiding aan dat Hersh daadwerkelijk in
de inlichtingenafdeling van het leger of dat hij ook voor de CIA heeft
gewerlt? Het zou zo maar kunnen.
Ervan uitgaande dat Hersh en Ritter hebben besloten dat waarheid en
integriteit belangrijker zijn dan politiek en vooringenomenheid,
hebben we geen reden om te twijfelen aan de bewering van Hersh dat
NordStream in feite een Amerikaans/Noorse sabotage was. Gezien de
illustere carrière die de CIA heeft genoten als een malafide
misleidingsbureau, blijft het een vreemde gedachte dat Soros versus de
CIA werkt of dat George Soros de CIA regeert. In dat geval lekt Soros
doelbewust informatie om "regeringen’ en hun respectieve reputaties te
vernietigen". Hierover aan het slot van dit artikel nog een opmerking.
Waarom Noorwegen?
“[NAVO-secretaris-generaal] Stoltenberg (die
in het najaar aftreedt
hoewel de
NAVO wil dat hij tot april 2024 aanblijft) is een van de redenen. Een
andere reden is de bekwaamheid (uitmuntendheid) van onze speciale
eenheden van de marine”, is de mening van de Noorse
onderzoeksjournalist en inlichtingenveteraan Geir Furuseth. Furuseth
gelooft dat slechts een paar Noorse politici en officieren op de
hoogte waren van de vermeende geheime operatie van Washington.
"Noorwegen heeft zeer ervaren militair personeel, vooral in verband
met onderwater- en marineoperaties", verkondigde Wall Street-analist
en onderzoeksjournalist Charles Ortel. "De betrokkenheid van Noorwegen
is natuurlijk, hoewel het hoogst onverstandig lijkt. Een andere reeks
vragen betreft waarom de regeringen van Zweden en Denemarken bereid
waren om mee te spelen, aangezien ze op hoog niveau over dit plan
werden geïnformeerd," aldus Hersh.
Hersh onthulde dat "de Noren zich bij de Amerikanen voegden en erop
aandrongen dat sommige hoge functionarissen in Denemarken en Zweden in
algemene termen moesten worden ingelicht over mogelijke
duikactiviteiten" in hun respectieve territoriale wateren. Hij
specificeerde echter, daarbij verwijzend naar zijn bron, dat wat
Zweedse en Deense functionarissen "werd verteld en wat ze wisten, met
opzet anders was".
Opmerkelijk genoeg startten Duitsland, Denemarken en Zweden na de
sabotage afzonderlijke onderzoeken naar de aanval. Zweden was naar
verluidt de eerste die het geplande gezamenlijke onderzoeksteam
verliet; Denemarken volgde. Dus stond Duitsland niets anders te doen
dan de zaak zelf te onderzoeken.
Europese staten nodigden Russische onderzoekers niet uit om deel te
nemen: in die tijd verspreidden de westerse media actief de ongegronde
veronderstelling dat Moskou de pijpleidingen zelf had opgeblazen.
Bovendien heeft geen van de Europese landen hun bevindingen openbaar
gemaakt. Waarom heeft Zweden of een andere betrokken regering hun
onderzoek niet openbaar gemaakt? Deze geheimhouding ondermijnt alle
westerse geloofwaardigheid!
Het lijkt verdacht dat Zweden, Denemarken en Duitsland hun kaarten
dicht bij de borst blijven houden. Het enige dat Europese onderzoekers
en functionarissen tot nu toe hebben toegegeven, is dat er geen bewijs
is dat Rusland zijn eigen pijpleidingen heeft vernietigd. Moskou had
geen motief om dit te doen, terwijl verschillende internationale
actoren geïnteresseerd waren in het vernietigen van de Russische
aardgasinfrastructuur in de Baltische staten, erkenden zelfs de
Amerikaanse mainstream media, eraan toevoegend dat de waarheid over de
echte boosdoener misschien nooit aan het licht zal komen. De bom van
Hersh lijkt te hebben bewezen dat de westerse mainstream media het bij
het verkeerde eind hebben.
De rol van Duitsland
Ondertussen komt Duitsland naar voren als de grote verliezer in dit
verhaal, aldus de Amerikaanse onderzoeksjournalist Mahncke. "Duitsland
zou extreem boos moeten zijn op de VS, maar wil niets zeggen omdat
Duitsland in feite een vazalstaat is die, net als alle westerse landen,
volledig afhankelijk is van Amerikaanse veiligheidsgaranties", aldus
de journalist. “De realiteit is dat de VS de leiding hebben over de
westerse landen. De bijdragen van de VS aan Oekraïne overtreffen die
van andere landen met een factor 20 of meer. Dus als de VS besluiten
om de pijpleiding op te blazen, zal iedereen meedoen, ongeacht wat hun
eigen mening is.”
Niet alleen de industriële basis van Duitsland werd voor de bus
gegooid, ook het Amerikaanse establishment deed er alles aan om de
Russisch-Duitse betrekkingen te ondermijnen, aldus Imelda Ibanez,
specialist in de geschiedenis van de Russische diplomatie en
buitenlands beleid van de Staatsuniversiteit van Sint-Petersburg.
“Over het algemeen was de [Nord Stream] sabotage een terroristische
aanslag tegen de alliantie tussen Duitsland en Rusland, die vele jaren
geleden werd gevormd en die de Verenigde Staten in geopolitieke termen
wilden voorkomen, omdat het potentieel dat zou worden gegenereerd door
beide partijen de Verenigde Staten zou hebben verzwakt', voerde Ibanez
aan, daarbij verwijzend naar de de opdeling in twee niet-overlappende
structuren, die van "maritieme" en "continentale" machten zoals die is
beschreven door de Britse geostrateeg Halford Mackinder in het begin
van de 20e eeuw.
De poging om het Russisch-Duitse partnerschap te vernietigen, omvat
ook duistere symboliek met betrekking tot het besluit van Berlijn om
Leopard 2-tanks naar Oekraïne te sturen, 82 jaar nadat de Panters en
Tijgers van nazi-Duitsland dood en verderf brachten in de USSR.
Washington zou de arm van Berlijn hebben verdraaid om de gepantserde
voertuigen naar Kiev te sturen.
Of de VS en de Europese landen binnenkort een uitgebreid onderzoek
zullen starten naar het sabotagecomplot dat door Hersh is ontdekt, is
zo goed als onmogelijk. Het lijkt er echter op dat de Pulitzer-prijswinnende
verslaggever de potentiële boosdoeners niet los laat. "Men gaat ervan
uit dat ik klaar ben met rapporteren..... niet dus," zei Hersh onlangs.
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]