Canada beschuldigt India van moord op Sikh-leider

De woedende controverse over de vermeende betrokkenheid van de Indiase regering bij de moord op de Sikh-loodgieter en religieus activist Hardeep Singh Nijjar in het verre Canada neemt toe. Maar er spelen grote belangen mee in dit diplomatieke gevecht.



Het radioprogramma Bureau Buitenland ging vanmiddag ondermeer over het volgende:
"Ruzie India & Canada over moord Sikh-leider escaleert.
In India groeit de boosheid op Canada. Dat heeft alles te maken met de beschuldiging aan het adres van India. Dat land zou achter de moord zitten op een Canadees-Indiase Sikh-leider. Intussen escaleert de diplomatieke ruzie tussen beide landen."

Eerder meldde de NOS al dat de 45-jarige Hardeep Singh Nijjar in juni werd doodgeschoten door gemaskerde mannen. Dat gebeurde in de buurt van een sikh-tempel in de stad Surrey in Brits-Columbia (Canada). Trudeau wijst met een beschuldigende vinger naar India, dat achter de aanslag zou zitten.

Het nieuws over deze gebeurtenis haalt bij ons de mainstream media zo goed als niet, wat we ons enigszins kunnen voorstellen, maar we willen even laten zien dat "kleine" berichten vaak grotere gevolgen kunnen hebben, en dat zo'n topje van een ijsberg verhult dat er onder water nog heel wat verborgen is.

De woedende controverse over de vermeende betrokkenheid van de Indiase regering bij de moord op Sikh-loodgieter en religieus activist Hardeep Singh Nijjar in het verre Canada neemt toe. In het besef dat Indiase elites uiterst gevoelig zijn voor westerse kritiek, breidt Canada, met stevige Amerikaanse steun, de draaikolk van de controverse snel uit in een spiraal die zich naar buiten toe uitbreidt naarmate dede tijd verstrijkt.

Wat het Nijjar-dossier betreft vertelde een Canadese functionaris die bekend was met de zaak aan Associated Press dat de aantijgingen van premier Justin Trudeau tegen de Indiase regering-Modi gebaseerd waren op surveillance van Indiase diplomaten in Canada, inclusief inlichtingen verstrekt door een “belangrijke bondgenoot” die lid is van de beruchte Five Eyes, het geheime inlichtingennetwerk van de Angelsaksische landen – Australië, Groot-Brittannië, Canada, Nieuw-Zeeland en de VS. Hierbij is het interessant dat Groot-Brittannië moeite deed om afstand te nemen van Trudeau’s tirade, terwijl een Canadese bron aan Reuters had verteld dat Canberra en Washington “zeer nauw” samenwerkten om bewijsmateriaal te onderzoeken dat wees op mogelijke Indiase betrokkenheid bij de moord op Nijjar.

De Canadese premier Justin Trudeau introduceerde tijdens zijn meeslepende persconferentie in de marge van de zitting van de Algemene Vergadering van de VN in New York, afgelopen donderdag (en dit keer niet geschminkt als Zwarte Piet), gedomineerd door de gevolgen van de moord op Nijjar, drie punten en die zijn:
1. Hij heeft de Indiase premier in het oog van de storm gesleept door te verwijzen naar zijn "directe en openhartige gesprek" met Modi;
2. Hij beweerde dat Canada “opkomt voor de op regels gebaseerde orde”;  en
3. Hij introduceerde de redenering die Trudeau over het vinden van een gemeenschappelijk relationeel systeem tussen India’s vermeende schending van de Canadese soevereiniteit onder het internationaal recht en de Russische invasie van Oekraïne.

Trudeau heeft daarmee veel stof tot nadenken achtergelaten. In principe erkennen Ottawa en Washington publiekelijk dat zij samen optrekken. (De laatste tijd is Trudeau netjes in de plaats van Boris Johnson geglipt als de sterkste voorstander van de Amerikaanse proxy-oorlog in Oekraïne.) En niet alleen dat, de Amerikaanse gezant in Ottawa, David Cohen, heeft sindsdien onthuld dat “gedeelde inlichtingen onder Five Eyes-partners” aanleiding waren voor Trudeau’s (aanstootgevende) beschuldiging afgelopen maandag over de betrokkenheid van Indiase agenten bij de moord op Nijjar.

Cohen voegde hieraan toe: “Er was veel communicatie tussen Canada en de Verenigde Staten hierover. We hebben de hele tijd zeer nauw overlegd met onze Canadese collega’s – en niet alleen met hen overlegd, maar ook met hen gecoördineerd – over deze kwestie. En vanuit ons perspectief is het van cruciaal belang dat het Canadese onderzoek doorgaat, en het zou belangrijk zijn dat India bij dit onderzoek met de Canadezen samenwerkt. We willen dat er verantwoording wordt afgelegd, en het is belangrijk dat het onderzoek zijn beloop heeft en tot dat resultaat leidt.”

En dan zijn er ook nog de implicaties van de gekalibreerde opmerkingen van Jake Sullivan, de nationale veiligheidsadviseur van het Witte Huis, en minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken op opeenvolgende dagen na Trudeau’s persconferentie, die zorgvuldig afgewogen moeten worden.

Een belangrijk aspect van de persconferentie van Sullivan was dat hem werd gevraagd commentaar te geven op de benadering van de regering-Modi van de Nijjar-zaak, die vergelijkbaar was met het recente Indiase beleid, namelijk dat Delhi de vitale belangen van Amerika uitdaagt – “economische agressie… zij [de regering-Modi] ] heeft een deal gesloten met 18 landen om geen dollars te gebruiken voor handel. India staat op een Amerikaanse watchlist voor diefstal van intellectueel eigendom van Amerikaanse bedrijven. India is een onderdeel geweest... is een onderdeel van de BRICS.” Daar komt de aap uit de mouw.

Sullivan antwoordde dat “wanneer we zorgen hebben over India, of het nu gaat om kwesties die verband houden met de watchlist die u beschrijft of anderszins, we deze zorgen duidelijk maken. En we verdedigen de Amerikaanse belangen, zoals we dat met elk land ter wereld doen. Maar het idee – de North Star van deze regering – is: als je een bedreiging vormt voor de veiligheid, de welvaart of het fundamentele gevoel van eerlijkheid van het Amerikaanse volk, zullen we actie ondernemen om dat te verdedigen. Ik denk dat onze staat van dienst op dat vlak – in meerdere landen… vrij duidelijk is… Ongeacht het land zullen we opstaan en onze basisprincipes verdedigen. En we zullen ook nauw overleggen met bondgenoten als Canada bij het voortzetten van hun wetshandhavings- en diplomatieke proces.”

Simpel gezegd hanteert de regering-Biden inderdaad een holistische kijk op het buitenlands beleid van andere landen, in dit specifieke geval op de regering-Modi.

Blinken bevestigde ook dat de VS "coördineert" met Canada en zoekt naar "verantwoording", terwijl hij benadrukt dat "het belangrijk is dat het onderzoek zijn beloop heeft en tot dat resultaat leidt."  Interessant genoeg noemde Blinken dit een geval van "transnationale repressie", iets dat de VS "zeer, zeer serieus" neemt en ook het "internationale systeem" betreft. Canada heeft een reputatie altijd de oren te laten hangen naar de VS. We denken dan bijvoorbeeld aan het vreemde geval van Huawei's vicevoorzitter Meng Wanzhou op Vancouver Airport op 1 december 2018. De miljardair-erfgename werd op brute wijze gearresteerd op basis van een voorlopig Amerikaans uitleveringsverzoek wegens fraude en samenzwering om fraude te plegen. Maar in augustus 2021 trok de uitleveringsrechter de regelmatigheid van de zaak in twijfel en uitte hij “grote moeite om te begrijpen” hoe het door de Amerikanen gepresenteerde dossier de beschuldiging van criminaliteit ondersteunde. Op 24 september 2021 bereikte het Amerikaanse ministerie van Justitie een akkoord en op 1 december 2022 (vier jaar na dato) heeft de presiderende rechter de aanklachten tegen Meng afgewezen..... op verzoek van de VS.

Blinken sprak na een bijeenkomst eerder op de dag in New York met zijn QUAD-collega's, waaronder de Indiase minister van Buitenlandse Zaken Jaishankar. Quad staat in dit geval voor Quadrilateral Security Dialogue (QSD), maar dus beter bekend als Quad - een strategische veiligheidsdialoog tussen Australië, India, Japan en de Verenigde Staten. Er bestaat geen twijfel over de timing van de Canadese aanval op het Indiase establishment van het buitenlands en veiligheidsbeleid na de moord op Hardeep Singh Nijjar. Het piekte in de nasleep van de G20-top, die getuige was van een verpletterende diplomatieke nederlaag voor de VS tegenover de wereldgemeenschap, waar het gastland India vakkundig navigeerde om elke negatieve verwijzing naar Rusland in het slotdocument van de gebeurtenis te ondermijnen. Dezelfde top waar Trudeau zijn Indiase gastheren beledigde door in Fawlty Towers een smoezelig hotelletje een kamer te boeken, in plaats van te verblijven in een speciaal voor hem ingerichte Very-VIP hotelkamer.


Het gesprek wordt om twee redenen belangrijk. In de eerste plaats bestaat er onder de Indiërs in het algemeen een (zelfzuchtige) misvatting dat Washington, gezien de bereidheid van de VS om India aan boord van de Indo-Pacifische karavaan te krijgen, India niet zal mishagen, wat op zijn beurt Canada zou isoleren. Maar wat de regering-Biden nu heeft gedaan, is ervoor zorgen dat de hele Five Eyes-veiligheidsalliantie – Australië, Groot-Brittannië, Canada, Nieuw-Zeeland en de VS – op één lijn staat met Trudeau. Dit is een harde boodschap met grote gevolgen.
In de tweede plaats volgde de persconferentie van Blinken op zijn “openhartige en constructieve gesprekken met de Chinese vice-president Han Zheng – waaruit blijkt dat zij [de VS en China] zullen blijven zoeken naar manieren om samen te werken aan kwesties waar vooruitgang hun gemeenschappelijke inspanningen vereist, terwijl ze hun concurrentie op verantwoorde wijze zullen beheren (aldus Blinken).

Kennelijk is de simplistische veronderstelling van Delhi dat de VS India beschouwen als "tegenwicht" voor China, bla, bla, een zeer gebrekkige inschatting van de politiek van de grootmachten, grenzend aan naïviteit, ook al wordt zij aangemoedigd door de westerse mainstream media. De naïviteit bereikte zijn hoogtepunt in de onhandige poging van India om Washington te sussen door Biden uit te nodigen als hoofdgast bij de viering van de Dag van de Republiek in januari, en door tegelijkertijd als kers op de taart een QUAD-top in Delhi te houden!

Dommer dan dat kan de Indiase regering niet reageren. De regering-Biden probeert China tegenwoordig het hof te maken met de bedoeling president Xi Jinping zó ver te krijgen dat de Chinese dictator (woorden van BIden) de VS bezoekt en instemt met een topontmoeting met Biden, waar laatstgenoemde met het oog op de verkiezingen van november 2024 graag goede sier mee wil maken.

Hier achter schuilt een wanhopige poging om China ertoe te bewegen Rusland ervan te overtuigen in te stemmen met een dialoogproces in Oekraïne, om zo de militaire nederlaag van de NAVO te voorkómen tijdens de viering van haar 75-jarig jubileum in juli volgend jaar in Washington, dat door het Witte Huis wordt gechoreografeerd als een triomfantelijk moment (voor het transatlantische leiderschap van het Biden-presidentschap).

Al met al tilt de Nijjar-affaire het deksel op van de acute tegenstellingen in het buitenlandse beleid van India. De aannames die ten grondslag liggen aan de op China gerichte koers van het buitenlands beleid blijken misleidend te zijn; het "westerse"’ traject is op een doodlopende weg beland; het ijverig gepropageerde, meer dan levensgrote mondiale beeld van India blijkt een luchtspiegeling te zijn; het buitenlands beleid dat gebaseerd was op persoonlijkheidscultus en opportunisme in plaats van op rationele en consistente principes afgestemd op de wereld in transitie, werd gehavend; en, het allerbelangrijkste, de overmoed in de Indiase diplomatie kwam als een boemerang terug.

De Nijjar-affaire brengt een existentieel dilemma met zich mee. Door zich over te geven aan het Amerikaanse dictaat zal India een surrogaatstaat worden en een lachertje in het Zuiden. De Indiërs zullen het niet goedkeuren. Integendeel, het negéren van het dictaat zal enorme gevolgen hebben. Vergis u niet, Five Eyes had een bloederige geschiedenis tegen de Sovjet-Unie; in het tijdperk na de Koude Oorlog heeft het Hongkong vrijwel gedestabiliseerd en is het vandaag de dag een actieve speler in Myanmar en Thailand in de buurt van India. De intrede ervan op het subcontinent is onheilspellend.

Het is best mogelijk dat India achter de dood van Nijjar zat. Landen plegen met regelmaat buitengerechtelijke executies, waaronder (vooral) de Verenigde Staten, die hun eigen burgers hebben vermoord. Israël is hier bijzonder berucht om, omdat het verschillende Palestijnse agenten in vreemde landen heeft gedood. Of India Nijjar werkelijk heeft vermoord, doet er echter niet toe. De echte reden dat Canada zijn relatie met India vernietigt is simpel: de BRICS. India komt te dicht bij de rivalen van het Westen, China en Rusland – en dergelijke allianties kunnen de Amerikaanse hegemonie wereldwijd bedreigen. Met andere woorden: Nijjar wordt gebruikt als wig-kwestie om India te waarschuwen: onze zin doen, of anders....

Binnen een week is wat een onderzoek naar een moordzaak leek te zijn, verstrikt geraakt in de "op regels gebaseerde orde" en de werking van het "internationale systeem" – en de BRICS. Dat is een dramatische escalatie die wijst op onvrede tussen de Amerikaanse en Indiase regering.


Samenvattend:

Volgens Reuters werkte Canada “zeer nauw” samen met de Amerikaanse inlichtingendiensten om de moord op Nijjar te onderzoeken. In wezen betekent dit dat Washington zijn zegen gaf aan Trudeau om de betrokkenheid van de Indiase regering te beweren. Trudeau bevestigde dit zelfs tegenover de pers. Maar let op: dit is geen lichte kwestie: Canada telt 1,9 miljoen Indiërs (5% van de bevolking), van wie de overgrote meerderheid geen Sikh is. Trudeau zou de politieke steun van de Indo-Canadezen kunnen verliezen door India te vervreemden. Natuurlijk heeft hij geen keus; als de CIA aanklopt, moet Canada zonder vragen te stellen gehoorzamen.

India, Rusland en China zijn stichtende leden van de BRICS-alliantie, die een reële bedreiging vormt voor de Amerikaanse dominantie. India en Rusland onderhouden goede betrekkingen, en de Indiase premier Modi heeft een neutraal standpunt ingenomen over het conflict van Poetin met Oekraïne. Hoewel de betrekkingen tussen China en India gespannen zijn, zijn de twee landen steeds sterkere banden gaan ontwikkelen (ondanks beweringen van de westerse mainstream media over het tegendeel). Zoals we al eerder heb gezegd proberen de BRICS de Amerikaanse dollar in de wereldhandel uit te dagen.

Het Trudeau-India-Nijjar-schandaal heeft alles te maken met geopolitiek en economie, waarbij de Sikh-separatisten er middenin zitten. Het zal fascinerend zijn om te zien hoe dit uitpakt. Het is duidelijk dat Canada de Amerikaanse soldaat is die naar een chaotisch slagveld wordt gestuurd – en de Canadezen lijken dit niet te begrijpen.

Wat de VS van India verwachten op het gebied van "verantwoording" is in feite niets minder dan een ontmanteling van de nationale veiligheidsstaat waar India de afgelopen negen jaar in is getransformeerd.



[bijgewerkt 27 september]



[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[25 september 2023]

 

Afdrukken Doorsturen