De Verenigde Staten moeten hun militaire modernisering opvoeren om hun conventionele en nucleaire strijdkrachten te versterken en ervoor te zorgen dat ze klaar zijn voor de mogelijkheid van gelijktijdige oorlogen met China en Rusland, aldus een commissie van het Congres.
Een gelijktijdige oorlog met China en Rusland is een strategische
nachtmerrie waarvoor nuchtere Amerikaanse strategen zoals Henry
Kissinger de VS waarschuwen om koste wat het kost te vermijden, en het
is ook een onderwerp waar sommige Amerikaanse media de afgelopen jaren
steeds meer over praten. Op grond van de openbaar beschikbare
informatie heeft Washington dit onderwerp nooit eerder als een formele
politieke agenda aangepakt, omdat het zich zogenaamd bewust was van de
ernst ervan en de verschrikkelijke risico's die het met zich meebrengt.
Maar de publicatie van een rapport door een door het Amerikaanse
Congres benoemd tweeledig panel (zes Democraten en zes Republikeinen)
met de titel America's Strategic Posture overschreed deze ‘rode
lijn’ op 12 oktober.
Het centrale punt van het 145 pagina's tellende rapport (hier
te downloaden) is dat de VS hun militaire macht moeten
uitbreiden, vooral hun 'moderniseringsprogramma voor kernwapens', om
zich voor te bereiden op mogelijke gelijktijdige oorlogen met China en
Rusland. Het rapport wijkt met name volledig af van de huidige
Amerikaanse nationale veiligheidsstrategie om het ene conflict te
winnen en het andere af te schrikken, en van het huidige nucleaire
beleid van de regering-Biden. Het is geen fantasie onder het
Amerikaanse publiek, maar een serieuze strategische beoordeling en
aanbeveling in dienst van de beleidsvorming.
Het enige dat de Commissie ervan lijkt te hebben weerhouden een
onmiddellijke uitbreiding van de Amerikaanse kernwapenvoorraad aan te
bevelen, is dat het wapenproductiecomplex momenteel niet over de
capaciteit beschikt om dat te doen. De publicatie van America’s
Strategic Posture, The Final Report zal voor de meerderheid van de
landen in de wereld een verder bewijs zijn dat de kernwapenmachten
zich nooit zullen houden aan het mandaat van het non-proliferatieverdrag
voor nucleaire ontwapening.
Het twaalfkoppige panel dat het rapport schreef, werd door het
Amerikaanse Congres zorgvuldig uitgekozen uit grote denktanks en
gepensioneerde defensie- en veiligheidsfunctionarissen en voormalige
wetgevers. Dit rapport geeft de indruk dat een ‘strategische
nachtmerrie’ de Amerikaanse politieke agenda binnensluipt, maar in
Washington niet voor de nodige zorg en waakzaamheid heeft geleid, en
voor een groot deel werkt de Amerikaanse elitegroep, vertegenwoordigd
door het panel, er actief aan om te zorgen dat deze nachtmerrie
werkelijkheid wordt.
Een blik op de specifieke aanbevelingen van dit rapport zal rillingen
over de rug doen lopen van degenen die nog enige fundamentele
rationaliteit bezitten. Het rapport beveelt aan dat de VS meer
kernkoppen inzetten en meer bommenwerpers, kruisraketten, onderzeeërs
met ballistische raketten, niet-strategische kernwapens enzovoort gaan
produceren. Het roept de VS ook op kernkoppen in te zetten op
intercontinentale ballistische raketten (ICBM's) op het land en te
overwegen om wegmobiele ICBM's aan hun arsenaal toe te voegen, door
een derde scheepswerf op te richten die nucleair aangedreven schepen,
enz., kan bouwen.
De omarming door de Commissie van een Amerikaanse nucleaire opbouw
negeert de gevolgen van een waarschijnlijke wapenwedloop met Rusland
en China (in feite houdt de Commissie hier niet eens rekening mee en
stelt ook geen andere stappen voor dan een opbouw om het probleem aan
te pakken). Als de Verenigde Staten op de Chinese opbouw reageren door
het aantal ingezette kernkoppen en lanceerinrichtingen uit te breiden,
zal Rusland hoogstwaarschijnlijk op haar beurt reageren door het
aantal ingezette kernkoppen en lanceerinrichtingen uit te breiden. Dat
zou de nucleaire dreiging tegen de Verenigde Staten en hun bondgenoten
vergroten. China, dat al heeft besloten dat het meer kernwapens nodig
heeft om het bestaande Amerikaanse strijdkrachtenniveau (en dat van
Rusland en India) het hoofd te kunnen bieden, zou wel eens kunnen
reageren op de Amerikaanse en Russische uitbreidingen door zijn eigen
arsenaal nòg verder uit te breiden. Dat zou de Verenigde Staten
terugbrengen naar waar ze begonnen waren: ze zouden zich ontoereikend
voelen en te maken krijgen met toenemende nucleaire dreigingen.
Hoewel het rapport zegt dat de Commissie “vermeed specifieke
aanbevelingen voor de strijdkrachtenstructuur te doen” om
“beslissingen over specifieke materiële oplossingen aan de uitvoerende
macht en het Congres over te laten”, is de lijst met “geïdentificeerde
capaciteiten die verder gaan dan het bestaande programma van
registratie (POR) die nodig zullen zijn" weinig twijfel laat bestaan
over wat de Commissie denkt dat deze besluiten over de
strijdkrachtenstructuur zouden moeten zijn.
De Commissie concludeert dat de Verenigde Staten “nu moeten handelen
om aanvullende maatregelen en programma’s na te streven… die verder
gaan dan de geplande modernisering van strategische
leveringsvoertuigen en kernkoppen kunnen zowel kwalitatieve als
kwantitatieve aanpassingen in de strategische positie van de VS
omvatten.”
In het bijzonder beveelt de Commissie aan dat de Verenigde Staten de
volgende wijzigingen in hun strategische kernmacht “met urgentie”
moeten doorvoeren [onze context en commentaar hieronder toegevoegd]:
- Voorbereiden om enkele of alle hedge-kernkoppen van het land te
uploaden; [deze kernkoppen bevinden zich momenteel in opslag; het
verhogen van het aantal ingezette kernkoppen boven de 1.550 is
verboden door het Nieuwe START-verdrag (dat begin 2026 afloopt) en zou
er waarschijnlijk toe leiden dat Rusland ook het aantal ingezette
kernkoppen zou vergroten]
- Plan maken om de Sentinel ICBM in een MIRV-configuratie in te zetten;
[de Sentinel lijkt twee MIRV's te kunnen vervoeren, maar het
huidige plan vereist dat elke raket wordt ingezet met slechts één
enkele kernkop]
- Vergroot het geplande aantal ingezette langeafstandswapens; [de
Amerikaanse luchtmacht heeft momenteel iets meer dan 500 ALCM's en is
van plan 1.087 LRSO's te bouwen (inclusief testvluchtraketten), die
elk ongeveer $ 13 miljoen kosten]
- Vergroot het geplande aantal B-21 bommenwerpers en de tankers die
een uitgebreide strijdmacht nodig zou hebben; [de Amerikaanse
luchtmacht heeft gezegd dat zij van plan is minstens 100 B-21's aan te
schaffen]
- Verhoog de geplande productie van Columbia SSBN's en hun Trident-ballistische
raketsystemen, en versnel de ontwikkeling en inzet van D5LE2; [de
Amerikaanse marine is momenteel van plan om 12 SSBN's van de Columbia-klasse
te bouwen en een uitbreiding zou pas plaatsvinden nadat de 12e SSBN in
de jaren 2040 voltooid is]
- De haalbaarheid nastreven van het inzetten van een deel van de
toekomstige ICBM-troepenmacht in een wegmobiele configuratie; [historisch
gezien zijn alle pogingen om wegmobiele ICBM's in de Verenigde Staten
in te zetten niet succesvol geweest]
- Versnel de inspanningen om geavanceerde tegenmaatregelen tegen IAMD
van de tegenstander te ontwikkelen; en
- Start de planning en voorbereidingen zodat een deel van de
toekomstige bommenwerpersvloot in de status van continu alarm verkeert,
op tijd voor de datum van de B-21 Full Operational Capability (FOC). [Bommenwerpers
oefenen momenteel regelmatig het laden van kernwapens als onderdeel
van snelle startoefeningen. Het terugsturen van bommenwerpers om te
waarschuwen zou het besluit van president H.W. Bush in 1991 om
bommenwerpers uit paraatheid te brengen, terugdraaien. In 2021
verklaarde de plaatsvervangend stafchef voor strategische afschrikking
en nucleaire integratie van de Amerikaanse luchtmacht dat het
voortdurend paraat houden van de bommenwerpersvloot de strijdmacht zou
uitputten en niet voor onbepaalde tijd kon worden gedaan].
De Commissie lijkt te willen dat de Verenigde Staten hun
niet-strategische kernwapens in Europa versterken en beginnen met het
inzetten van niet-strategische kernwapens op het Indo-Pacific-gebied:
“Extra Amerikaanse nucleaire capaciteiten zullen nodig zijn in zowel
Europa als het Indo-Pacific-gebied om het nucleaire gebruik van
tegenstanders te ontmoedigen en de lokale conventionele superioriteit
te compenseren. Deze extra toonbare capaciteiten zullen inzetbaar,
overleefbaar en variabel in hun beschikbare opbrengstopties moeten
zijn.” Hoewel de Commissie niet expliciet de inzet van vanaf de grond
gelanceerde nucleaire capaciteiten of een nucleaire op zee gelanceerde
kruisraket voor de marine aanbeveelt, lijkt het duidelijk dat deze
capaciteiten deel zouden uitmaken van de logica van de Commissie.
Naar welke diepten van waanzin zinken de VS? De militaire uitgaven van
de VS zijn goed voor bijna 40% (!) van de totale defensie-uitgaven in
de wereld, en groeien al enkele jaren dramatisch en waarbij de
militaire uitgaven in 2023 naar verwachting 813,3 miljard dollar
bereiken, meer dan het bbp van de meeste landen, maar zelfs dat is
niet genoeg voor deze politici. Een dergelijk rapport vol geopolitiek
fanatisme en oorlogsbeelden, of het nu wel of niet daadwerkelijk een
‘gids’ voor de besluitvorming van Washington wordt, is gevaarlijk en
moet door alle vredelievende landen worden bestreden en tegengewerkt.
Over het geheel genomen lijkt het rapport geen beperkingen te erkennen
aan de defensie-uitgaven. Te midden van alle aanbevelingen van de
Commissie om het aantal strategische en tactische nucleaire systemen
te vergroten, wordt in het hele rapport vrijwel niets over de kosten
vermeld. Voor het vervullen van al deze aanbevelingen zou een
aanzienlijke hoeveelheid geld nodig zijn, en dat geld zou ergens
vandaan moeten komen.
Het rapport van de Commissie is over het algemeen opgebouwd rond het
vooruitzicht van Russische en Chinese strategische militaire
samenwerking tegen de Verenigde Staten. De Commissie waarschuwt tegen
‘het afwijzen van de mogelijkheid van opportunistische of
gelijktijdige agressie van twee grootmachten, omdat dit
onwaarschijnlijk lijkt’, en merkt op dat ‘het niet aanpakken hiervan
in de Amerikaanse strategie en strategische houding het perverse
effect zou kunnen hebben dat dergelijke agressie waarschijnlijker
wordt.’ De Commissie erkent echter niet dat het opbouwen van nieuwe
capaciteiten om deze zeer onwaarschijnlijke mogelijkheid aan te pakken
de wapenwedloop waarschijnlijk in een nog hogere versnelling zou
brengen.
Dat laatste blijft niet onopgemerkt op sommige Amerikaanse media: het
rapport negeert zoals hierboven gezegd de gevolgen van een
kernwapenwedloop. In feite lijkt het rapport hier helemaal geen
rekening mee te houden en worden er geen andere maatregelen
voorgesteld dan nucleaire expansie om dit probleem aan te pakken. Met
andere woorden: het is een roekeloze aanpak. Zowel China als Rusland
zijn kernmachten, en iedereen weet dat het uitlokken van een
confrontatie tussen kernmachten een krankzinnig idee is. Zelfs het
bevorderen van een nucleaire wapenwedloop onder de vlag van
‘afschrikking’ is een rampzalige stap terug in de geschiedenis. De
politieke elites van Washington, die de Koude Oorlog hebben meegemaakt,
moeten zich hiervan bewust zijn. Het feit dat een dergelijk absurd en
vals rapport in alle ernst door het Amerikaanse Congres wordt
gepresenteerd, is echter zowel surrealistisch als niet verrassend. Het
sluit aan bij de vertekende politieke sfeer in Washington vandaag de
dag.
De motieven achter deze overdrijving van bedreigingen en het creëren
van een oorlogszuchtige sfeer zijn zeer verdacht. De recente uitbraak
van het Israëlisch-Palestijnse conflict veroorzaakte een scherpe
stijging van de aandelen van de Amerikaanse defensie-industrie,
terwijl Amerikaanse defensie-industriebedrijven ook de grootste
begunstigden zijn geweest van het al langer bestaande conflict tussen
Rusland en Oekraïne. Het militair-industriële complex klampt zich als
een geopolitiek gedrocht parasitair vast aan de Amerikaanse
samenleving, manipuleert elke beweging ervan en dwingt Washington stap
voor stap om ideeën te introduceren en zich zelfs voor te bereiden op
ideeën die ooit als ‘onmogelijk’ werden beschouwd. De welvaart van het
Amerikaanse militair-industriële complex is gebouwd op bloed en lijken,
en draagt een oerschuld met zich mee. Het dienen van de belangen van
het Amerikaanse militair-industriële complex is onethisch.
De realiteit is dat dergelijke retoriek steeds politiek
aanvaardbaarder wordt in het huidige Washington, in het gehele Westen
trouwens. Het idee van ‘voorbereiding op mogelijke gelijktijdige
oorlogen met Rusland en China’, ooit een marginale fantasie, heeft
geleidelijk zijn weg gevonden naar de agenda van Washington en de NAVO,
wat zeer verontrustend is. Als Washington zelfs maar een klein deel
van de aanbevelingen in dit rapport zou overnemen, zouden de schade en
bedreigingen die het zou kunnen opleveren voor de wereldvrede
onmetelijk zijn en uiteindelijk een averechts effect hebben op het
Westen zelf.
Er is een oud Chinees gezegde: "Degenen die met vuur spelen, zullen
erdoor omkomen." Dit is iets wat Washington ter harte zou moeten nemen.
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[15 oktober 2023]
Afdrukken
Doorsturen
