Federal Reserve geeft weinig openheid van zaken

Het is inmiddels één van de onuitgesproken maar onveranderlijke regels op Wall Street: bij elke nieuwe bankencrisis zal de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, snel een noodhulpprogramma opstellen en dit voorzien van een afkorting van drie tot vier letters, zodat het opgaat in een alfabetische wirwar van eerdere reddingsprogramma's van de Fed.

De laatste iteratie kwam in het voorjaar van 2023 als reactie op een run op federaal verzekerde banken die door federale toezichthouders in bed waren beland met crypto en/of die zich tegoed hadden gedaan aan onverzekerde spaargelden. De Fed lanceerde snel het Bank Term Funding Program (BTFP) op 12 maart 2023.

BTFP sloot zich aan bij de talrijke herhalingen van de COVID-19-gerelateerde bailout-operaties van de Fed en de reddingsoperaties van de Fed in 2007-2010 met namen als Primary Dealer Credit Facility (PDCF), Commercial Paper Funding Facility (CPFF), Money Market Mutual Fund Liquidity Facility (MMLF), Term Asset-Backed Securities Loan Facility (TALF) enzovoort.

Het ene gigantische reddingsprogramma van de Federal Reserve dat geen bijnaam kreeg, was de repo-leningredding van de Fed in het laatste kwartaal van 2019. Door het noodleningsprogramma geen naam te geven, hoopte de Fed misschien dat de onaangename details ervan vergeten zouden worden. Dat programma voorzag in $ 19,87 biljoen (!) aan termijngecorrigeerde doorlopende leningen aan dezelfde megabanken op Wall Street die de Fed had gered in de crisis van 2007-2010.

Volgens de Dodd-Frank financiële hervormingswetgeving van 2010 moet de Federal Reserve het Senate Banking Committee en het House Financial Services Committee doorlopend op de hoogte houden van haar noodleningsprogramma's. Dit zijn echter kale rapporten. Afgelopen maandag heeft de Fed deze commissies bijvoorbeeld een bijgewerkt rapport over het Bank Term Funding Program verstrekt. De namen van de banken die leenden werden niet verstrekt; noch de huidige noch de cumulatieve leningbedragen die voor elke respectieve bank uitstonden werden verstrekt, enzovoort. Wat wel werd gedeeld, was dat per 31 juli 2024 "het totale uitstaande bedrag van alle voorschotten onder de BTFP $ 102.065.995.000 bedroeg."

U vraagt ​​zich waarschijnlijk af waarom van een ​​noodprogramma van de Fed om een ​​bankrun in het voorjaar van 2023 te stoppen, in de zomer van het jaar daarop nog steeds $ 102 miljard uitstaat. Het antwoord is dat hoewel de Fed op 11 maart 2024 stopte met het verstrekken van nieuwe leningen onder de BTFP, de leningen die het eerder had verstrekt een looptijd hadden van maximaal één jaar. Als de Fed bijvoorbeeld op vrijdag 8 maart 2024 nieuwe leningen zou verstrekken, zou de BTFP nog steeds openstaande saldi kunnen hebben tot 8 maart 2025. Dat zou betekenen dat een reddingsfaciliteit van de Fed die in maart 2023 is gecreëerd, twee jaar zou duren, wat in strijd is met de wettelijke taal van de Federal Reserve Act die vereist dat noodleningen door de Fed van korte duur zijn.
 

De grafiek hiernaast over het Bank Term Funding Program is gemaakt met behulp van gegevens die beschikbaar zijn bij de St. Louis Fed.  Het laat zien dat op 29 november 2023 de leningen van de BTFP waren gestabiliseerd op $ 113,9 miljard - wat suggereert dat de bankruns en paniek waren afgenomen. Maar toen, tussen 29 november 2023 en 24 januari 2024, explodeerden de leningen van de BTFP-noodfaciliteit met nog eens $ 53,9 miljard tot $ 167,8 miljard - een sprong van 47% in minder dan twee maanden.

Wat is er gebeurd dat de angst voor bankruns zich tot in het najaar van 2023 heeft uitgebreid? Zoals we al eerder berichtten zagen we in augustus 2023 meerdere waarschuwingen en downgrades van banken door de kredietbeoordelaars. De downgrade van de Amerikaanse schuld door Fitch hielp ook niet.

Op 17 november publiceerde het Institute for Policy Research van Stanford een studie met de titel: " Fragiel: waarom meer Amerikaanse banken het risico lopen op een run." De studie deed de volgende verontrustende bevindingen:

1. De recente daling van de waarde van bankactiva heeft de kwetsbaarheid van het Amerikaanse banksysteem voor runs op spaargelden van onverzekerde spaarders aanzienlijk vergroot.
2. De werkelijke marktwaarde van de activa in het Amerikaanse banksysteem ligt 2,2 biljoen dollar lager dan de nominale waarde van deze activa.
3. Een aanzienlijk aantal instellingen loopt het risico failliet te gaan als er een run op deze banken ontstaat door onverzekerde spaarders.
Zoals de bovenstaande grafiek verder aangeeft, staat er 17 maanden nadat de Fed zijn ‘nood’-BTFP-leningsfaciliteit initieerde nog steeds een uitstaand leenbedrag van $ 100,86 miljard open.

De Fed is perfect in staat om leningen te verstrekken aan individuele spaarbanken onder haar Discount Window. Dat is één van haar wettelijke rollen sinds haar oprichting – als kredietverstrekker in laatste instantie voor spaarbanken. Maar beginnend met de financiële crisis van 2008, zonder toestemming van het Congres, heeft de Fed willens en wetens besloten om haar rol uit te breiden naar het op doorlopende basis redden van de handelshuizen op Wall Street, zelfs zóver gaand om tientallen miljarden dollars naar hun handelseenheden in Londen te sluizen in 2008, volgens de overheidsaudit die in 2011 werd gepubliceerd.

We hebben het vaker gezegd en herhalen nog maar eens ons standpunt dat in de VS de Glass-Steagall Act in ere moet worden hersteld. Deze wet zou de grote casino-banken op Wall Street permanent scheiden van de federaal verzekerde banken.










[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[15 augustus 2024]

 

Afdrukken Doorsturen