Koersk - update 18 augustus 2024

Inleiding

Kiev beweert dat haar eenheden meer dan 32 kilometer op Russisch grondgebied zijn opgerukt en 74 nederzettingen en steden met een oppervlakte van ongeveer 1000 vierkante kilometer hebben ingenomen. Ook zijn er meer dan 100 Russische krijgsgevangenen meegenomen.

Moskou heeft op zijn beurt de inval erkend, maar zei woensdag dat het leger de grens heeft gestabiliseerd en actief vecht om de controle over die betwiste gebieden te veroveren. Ondertussen is de mist van de oorlog neergedaald en is er geen officiële bevestiging van het aantal slachtoffers of daadwerkelijke territoriale winsten door Oekraïne.

In dit artikel komen de volgende aspecten aan de orde:
- Betrokkenheid van de NAVO
- Het doel van de inval
- Het terroristisch karakter van de inval
- Oekraïne is NAVO-proxy.
Verder onze week-update (alleen beschikbaar voor abonnee's), met o.a.
- "Onderhandelingen onmogelijk" (Poetin)
- Rusland introduceert antiterreuroperatie
- Gaat de VS de ooit zo geweldige Z(elensky) vervangen?
- Oekraïner beschuldigd van Nord Stream-aanval
- Westen keurt terroristische aanslagen op Koersk goed
- Oekraïense drones komen Wit-Rusland binnen
- Kerncentrale Zaporozhye


Betrokkenheid van de NAVO
De woordvoerder van het Witte Huis, Karine Jean-Pierre, beweerde dat de VS niet op de hoogte was van de plannen van Oekraïne om de Russische regio Koersk binnen te vallen , maar dat is ongeloofwaardig, aangezien het onmogelijk is dat de inlichtingendiensten er geen flauw benul van hebben gehad, laat staan ​​dat ze waarschijnlijk hebben deelgenomen aan de voorbereidingen. Poetin bevestigde zelfs tijdens een bijeenkomst op maandag met hooggeplaatste regeringsfunctionarissen over deze crisis dat Oekraïne de proxy van het Westen is om oorlog te voeren tegen Rusland.

Ook Pat Ryder, woordvoerder van het Pentagon, verklaarde desgevraagd dat de Verenigde Staten niet op de hoogte waren van de plannen van de Oekraïense strijdkrachten om de regio Koersk binnen te vallen. De gevechtscapaciteit van de Oekraïense strijdkrachten is volledig afhankelijk van de middelen van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO). De Verenigde Staten voeren openlijk satelliet- en elektronische inlichtingen uit over Russisch grondgebied in het belang van Kiev.

Zelfs als Oekraïne de Amerikaanse kant niet op de hoogte zou stellen van zijn bedoelingen in de regio Koersk, zou het een aanzienlijk groter volume aan inlichtingen in deze richting moeten aanvragen. De Verenigde Staten konden dit niet missen en wij moeten geloven dat zij er niet in slaagden de juiste conclusies te trekken? Vergeet niet dat het primaire doel van inlichtingen is om informatie te verzamelen en conclusies te trekken.

In deze context is een rapport van de New York Times opmerkelijk. De auteur beweert dat Kiev de operatie “in het geheim voor iedereen” voorbereidde, waarbij een “beperkte kring” betrokken was. Met andere woorden, Oekraïne was de Amerikaanse inlichtingendienst te slim af, met bijna bovenmenselijke vermogens, wat een flinke reputatieschade toebrengt aan de inlichtingencapaciteiten van de Verenigde Staten.

Onlangs schreef de New York Times soortgelijke bovenmenselijke vermogens toe aan de Israëlische inlichtingendienst, wat suggereert dat het hun versie is van de moord op Hamas-politiek leider Ismail Haniyeh. Het lijkt erop dat de Amerikaanse publicatie een groot contract heeft om illegale acties in verschillende landen te legitimeren.

Het ontkennen van betrokkenheid bij het Russisch-Oekraïense conflict is een bekend verhaal van de Verenigde Staten. Ze beweerden eerder dat ze Kiev niet hadden gemachtigd om Amerikaanse wapens te gebruiken voor aanvallen op internationaal erkend Russisch grondgebied. Talrijke video's uit de regio Koersk bevestigen echter het gebruik van Amerikaanse uitrusting door Oekraïense troepen.

Elke organisatie, zelfs die veel kleiner en eenvoudiger dan de NAVO, moet verantwoording afleggen over hoe ze haar middelen gebruikt. Dit houdt in dat er een eerste budgetplan wordt opgesteld waarin de beoogde uitgaven worden geschetst, gevolgd door rapporten waarin wordt beschreven hoe fondsen en middelen daadwerkelijk zijn gebruikt. Het tart het gezond verstand om te denken dat de VS vele miljarden aan uitrusting en wapens aan de NAVO zou leveren zonder zich ook maar iets aan te trekken van hoe die middelen uiteindelijk worden gebruikt.


Het doel van de inval
De Russische president Vladimir Poetin heeft de inval veroordeeld als een “grootschalige provocatie.” Het Oekraïense ministerie van Buitenlandse Zaken zegt op zijn beurt dat het hier niet gaat om het vasthouden van grondgebied, maar om het stoppen van langeafstandsraketaanvallen door Rusland op Oekraïne vanuit de regio Koersk door daar een “bufferzone” te creëren. Hoe de invasie ondermeer in zijn werk ging meldt ons de Financial Times (zie kader).

Oekraïense troepen hebben - naar eigen zeggen - ongeveer 1000 vierkante kilometer slecht verdedigd Russisch grondgebied ingenomen. De totale landmassa van Rusland is meer dan 17 miljoen vierkante kilometer, wat betekent dat Oekraïne nu 0,00588% van Rusland "controleert". Ter vergelijking: Russische troepen bezetten momenteel ongeveer 20% van Oekraïne en het mislukte Oekraïense offensief van afgelopen zomer laat zien hoe moeilijk het voor Oekraïne zal zijn om deze gebieden te heroveren.

Hoewel Oekraïne dus zegt dat het niet de bedoeling is om veroverd land in Rusland te houden, kan men zich afvragen wat het doel van de inval is. Het is misschien bedoeld om de Russische leider Vladimir Poetin te shockeren over de kwetsbaarheid van Rusland, maar eerdere invallen of aanvallen op Rusland en de Krim hebben dat al aangetoond.

Het uitvoeren van offensieve operaties is meestal veel duurder in personeel en materieel dan in de verdediging, dus is het de moeite waard voor Oekraïne om troepen van toch al dunne verdedigingslinies af te leiden om een ​​riskant offensief te beginnen met alleen vage voordelen? Het Russische offensief boekt al vooruitgang en omdat Rusland Oekraïne in aantal en wapens overtreft, hoeft het zijn aanvalstroepen in Oekraïne misschien niet te ontdoen van hun wapens om Russisch grondgebied te verdedigen. Oekraïne wil misschien wel Russisch grondgebied bezetten om uiteindelijk het door Oekraïne bezette Russische grondgebied te ruilen voor het door Rusland bezette Oekraïense land in eventuele onderhandelingen over een wapenstilstand, maar Oekraïne loopt het risico om omsingeld te worden door superieure troepen.

Eerder lijkt ons de inval in Koersk gebaseerd te zijn op de (westerse) veronderstelling dat Oekraïne de dunbemande grensverdediging van Rusland kan uitbuiten om grote stukken land in te nemen, waaronder (en in het bijzonder) de kerncentrale van Koersk, in de eerste 48-72 uur, waardoor Moskou voor een voldongen feit zou staan dat zou kunnen worden gebruikt als onderhandelingsmiddel om snel een staakt-het-vuren af ​​te dwingen en mogelijk zelfs het toneel te bereiden voor vredesbesprekingen op Oekraïense voorwaarden (die als Washington even doordenkt Poetin nooit zou accepteren). Maar Rusland lijkt de pogingen van de AFU om zijn eerste bruggenhoofd aanzienlijk uit te breiden te hebben gedwarsboomd, en Oekraïne mist de capaciteit op lange termijn om zelfs het bescheiden gebied te behouden dat het momenteel betwist.

Pogingen om de Koersk-enclave open te houden, zullen Oekraïne waarschijnlijk geen strategische voordelen opleveren en vereisen een enorme, aanhoudende investering in troepen en materieel. Dit kan de Oekraïense verdediging (ook elders) verzwakken en onbedoeld kansen creëren voor Russische troepen in de Donbas-regio van Oekraïne.

Militair gezien was de invasie door Oekraïne (van Koersk) een grote strategische blunder, die de nederlaag ervan zal versnellen. De belangrijkste bepalende factor voor succes in een uitputtingsoorlog is de verhouding tussen slachtoffers en ruilhandel, niet het veroveren van grondgebied, waar westerse commentatoren geobsedeerd door zijn.

De verhouding tussen slachtoffers en ruilhandel in het Koersk-offensief is om twee redenen beslissend in het voordeel van Rusland. Ten eerste heeft het relatief weinig Russische slachtoffers veroorzaakt, omdat het Oekraïense leger effectief onverdedigd gebied heeft overrompeld. Ten tweede, toen Moskou eenmaal op de hoogte was van de aanval, zette het snel een enorme luchtmacht in tegen de oprukkende Oekraïense troepen, die zich in het open veld bevonden en gemakkelijk aan te vallen waren. Het is geen verrassing dat de aanvallende troepen veel soldaten en een groot deel van hun uitrusting verloren.

Om het nog erger te maken, heeft Kiev eersteklas gevechtseenheden van de frontlinies in Oost-Oekraïne verwijderd — waar ze hard nodig zijn — en ze onderdeel gemaakt van de Koersk-aanvalsmacht. Deze zet zorgt ervoor dat de toch al scheve verhouding tussen slachtoffers en ruilhandel op dat cruciale front nog verder in het voordeel van Rusland kantelt. Het is geen wonder — gezien het dwaze idee van de Koersk-inval — dat de Russen verrast werden.

De meeste geïnformeerde Amerikaanse strategen hadden Oekraïne eerder geadviseerd om in het defensief te blijven om zijn troepen te behouden en zo een strategie van "lange oorlog" te hanteren. Het is ook niet duidelijk of zo'n symbolische zet het makkelijker zal maken om vrede te onderhandelen. Tenslotte is dit nog een stap in de onverstandige richting van algemene escalatie - maar gezien de ontwikkelingen in de VS, waar steeds meer mensen tegen de Amerikaanse inbreng in Oekraïne zijn - zou het maar zo kunnen zijn dat de VS juist die escalatie opzoeken.


Terroristisch karakter van de inval
Voor degenen die het niet weten: in de zomer van 1943 werd er een grote tankslag uitgevochten in Koersk. Dit zal nog steeds in het collectieve geheugen van de mensen in het gebied gegrift staan. De Duitsers vielen vanuit het noorden en zuiden aan richting Koersk in een poging tot 'tangbeweging' - maar ze faalden. De Duitsers zullen zich ook de mislukking van het Koerskoffensief (Operatie Citadel) 'herinneren'. Zowel de Russen als de Duitsers zullen een déjà vu -gevoel hebben met betrekking tot de beweging van Duitse tanks richting Koersk.
De ooit zo grote Z(elensky), die weer groot wilde worden, heeft gezegd dat 'de Koerskcatastrofe het einde van Poetins heerschappij zal markeren' . Abraham Lincoln zei ooit, als reactie op de opschepperij van generaal Joe Hooker over het bereiken van Richmond, 'de kip is de wijste van alle dierlijke scheppingen omdat ze nooit kakelt totdat het ei is gelegd'.

Er is veel bezorgdheid geweest over deze laatste Koersk-operatie, het terroristische karakter ervan en het feit dat het kon gebeuren. Er is veel bewijs dat burgers het doelwit zijn geweest en dat er chemische wapens zijn gebruikt, waaronder hexachloorethaan dat is afgevuurd via 155mm cluster MLRS-munitie. Koersk, samen met Belgorod en Bryansk, vallen onder CTO, wat betekent dat Rusland de inval van Oekraïne beschouwt als een terroristische daad die is uitgevoerd door een terroristische staat.
De Oekraïners en buitenlandse huurlingen die deelnemen, worden behandeld als terroristen, samen met degenen die het hebben georganiseerd, waaronder het regime in Kiev en westerse inlichtingendiensten zoals de CIA of MI6. Westerse leiders steunen deze actie en tonen daarmee hun gekwalificeerde verzet tegen terrorisme - wanneer terreurdaden als gunstig voor hen worden gezien, keuren ze terrorisme goed en keuren ze het alleen af ​​als het hen niet ten goede komt. Er is geen consistentie of principe betrokken bij dit pragmatisme.

Velen maakten zich zorgen dat de inval zou kunnen slagen in zijn vermeende doel om de kerncentrale van Koersk te veroveren, maar het lijkt er niet op dat dit nu zal gebeuren.
Denk aan de standaardtactiek van Poetin's Specile Militaire Operatie van meer dan 2 jaar:
- laat de aanval zich vormen, laat de aanval doorgaan.
- vang de voorste speer en stop hem. Raketten en luchtaanvallen op de achterkant verscheuren de aanvallende colonnes.

De Russen lieten de aanval toe zodat deze kon worden verzwakt, ze stopten hem en raakten de achterkant, waarbij ze het eerste echelon afsneden van elke tweede of derde. Zij vernietigden een geïnstalleerd Oekraïens commandohoofdkwartier met Iskanders, doodden 15 bevelvoerende officieren en stuurden hun elite killer special forces, Akhmat, ex-Wagner en de Donetsk-groep op de aanvallers af, nu afgesneden en in kleine DRG-maraudergroepen verdeeld die zich verstopten in huizen, achter boomrijen en in smalle bosranden.In tegenstelling tot berichten in de westerse mainstream media - die allemaal van de daken schreeuwen dat de Oekraïense 'strijders' steeds meer vooruitgang boeken - laat informatie binnen de inlichtingendiensten zien dat de Russen bijna alle eerste echelons hebben gedood en bijna alle voertuigen en pantservoertuigen van die groepen hebben vernietigd. Op sommige plaatsen was het een kalkoenschietpartij voor drones, bommenwerpers en helikopters.

Door de inval te kwalificeren als een terroristische daad hebben de Russen alle Oekraïeners in het Koersk-gebied als terroristen bestempeld en ze zullen geen toevluchtsoord of respijt krijgen. Dit verandert ook de relatie met iemand in Kiev. Oekraïne zal door Moskou wettelijk worden gemarkeerd als een terroristische organisatie, niet langer als een natiestaat.


Oekraïne is NAVO-proxy
Een onderwerp dat we steeds weer tegen komen (en dat door het Westen wordt ontkend - alhoewel) is dat Oekraïne een proxy-oorlog voert voor de NAVO (lees; de Verenigde Staten). De door de VS geleide westerse mainstream media heeft sinds het begin van Poetin's Speciale Militaire Operatie volgehouden dat hij (Poetin) zogenaamd krankzinnig is omdat hij Oekraïne beschouwt als een NAVO-proxy, wiens nauwe militaire banden met dat expliciet anti-Russische blok een serieuze bedreiging vormen voor de nationale veiligheidslijnen van zijn land.
Hun perceptiemanagers breidden vervolgens hun gaslighting-operatie uit om de speciale operatie van Rusland in diskrediet te brengen op de valse basis dat deze wordt aangestuurd door zogenaamd "imperialisme" en niet door zelfverdediging.

Elk van de talloze informatieoorlogsproducten die ze sindsdien hebben gemaakt, werd al eerder ontmaskerd als frauduleus door niemand minder dan de Oekraïense minister van Defensie Alexei Reznikov, die tijdens een optreden op de nationale televisie begin 2023 toegaf dat zijn land inderdaad een NAVO-proxy is. In zijn eigen woorden: "Vandaag pakt Oekraïne [de] dreiging (van Rusland) aan. We voeren vandaag de NAVO-missie uit, zonder hun bloed te vergieten. We vergieten ons bloed, dus verwachten we dat ze wapens leveren."

Reznikov's beschrijving van de relatie tussen Oekraïne en de NAVO komt perfect overeen met Merriam-Webster's definitie van een proxy. Hun officiële website informeert lezers dat "een proxy kan verwijzen naar een persoon die gemachtigd is om voor een ander te handelen of het kan de functie of autoriteit aanwijzen om in de plaats van een ander te dienen." De objectief bestaande militair-strategische dynamiek van het Oekraïense conflict in combinatie met Reznikov's openhartige bekentenis laten daarom geen twijfel bestaan ​​over het feit dat Oekraïne per definitie een proxy van de NAVO is.

Deze hoge ambtenaar had waarschijnlijk niet de bedoeling om het "officiële verhaal" van zijn beschermheren in diskrediet te brengen, omdat ze honderden miljarden van hun door de belastingbetaler verstrekte vermogen aan Oekraïne herverdeelden en zo alles te rechtvaardigen wat president Poetin zei over waarom hij de speciale operatie van Rusland begon. Wat er lijkt te zijn gebeurd, is dat Reznikov zijn kalmte verloor nadat hij gefrustreerd raakte toen de NAVO Kiev niet alle wapens gaf die het eiste, vandaar dat hij toen de boel verklapte in een poging om druk op hen uit te oefenen.

Deze emotionele reactie op de druk die op zijn kant wordt uitgeoefend door de militair-industriële beperkingen van de NAVO, waar de New York Times in november 2022 over berichtte en die daarom niet langer door de main stream media ontkend kan worden, zorgde ervoor dat hij uiteindelijk zijn mond voorbij praatte. Als hij kalm was gebleven zoals hoge ambtenaren geacht worden te doen, vooral degenen die het leger van hun land leiden zoals hij, dan had hij nooit toegegeven dat Oekraïne een proxy van de NAVO is uit wanhoop om het land zo te dwingen Kiev alles te geven wat het eist.

De gemiddelde persoon in het door de VS gedomineerde Westen is volgens ons nooit op de hoogte gebracht van wat hij heeft gezegd, aangezien het in het belang van die media (en politici) is om alle berichtgeving over dit beschamende incident te onderdrukken, maar degenen die vertrouwen op alternatieve media zullen er ongetwijfeld weet van hebben. Wat ze dan moeten doen, is dit "politiek ongemakkelijke" nieuws doorgeven aan zoveel mogelijk mensen om hen te bewijzen dat ze de hele tijd door hun regering en de mainstream media zijn voorgelogen.










[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[18 augustus 2024]

 

Afdrukken Doorsturen