EU weer stap dichter bij Sovjet Unie 2.0

Vandaag hebben we het erover hoe de Europese Unie het ergste massasurveillanceregime ooit in het Westen wil creëren . Samenzwering? Sciencefiction? Nee, het is het doel van een wet die wordt voorgesteld door de Europese Commissie.

Chatcontrol is een probleem dat al jaren in de Europese Unie speelt, aangezien de EU blijft proberen maatregelen in te voeren die gericht zijn op realtime monitoring en censuur van alle soorten online communicatie, niet alleen chatberichten, onder het mom van het voorkómen van CSAM (child sexual abuse material) en sexual grooming (pogingen van kindermisbruikers om minderjarigen te misleiden en te misbruiken via internet, enz.). Hoewel er aanzienlijke bezorgdheid was dat het wetsvoorstel zou worden aangenomen vanwege sterke voorstanders zoals Belgische en Zweedse politici, werkte een coalitie van mensen met verschillende achtergronden, waaronder experts op het gebied van cryptografie en beveiliging, privacy- en mensenrechtenactivisten, operators van berichtendiensten en politici, samen om zich tegen de maatregel te verzetten.

De campagne was in eerste instantie succesvol waardoor een stemming die in juni gepland stond bij de Raad van Europa moest worden uitgesteld omdat het onwaarschijnlijk was dat er een meerderheid zou worden gehaald. Maar voorstanders wisten niet van opgeven en er is een nieuw voorstel gemaakt.

De Raad van Europa zal eind dit jaar stemmen over een EU-richtlijn die een einde zal maken aan de end-to-end-encryptie van elektronische berichten. Europese wetgevers implementeren een manier om end-to-end-encryptie te omzeilen om - zo is de officiële lezing - de verspreiding van materiaal over seksueel misbruik van kinderen aan te pakken – wat sommige activisten de ‘Chat Control’-wet noemen. End-to-end communicatie zorgt ervoor dat als je met iemand communiceert, het bericht alleen zichtbaar is voor het ontvangende apparaat en het verzendende apparaat het betreffende bericht kan ontsleutelen of zien.

Even een toelichting hoe chat-controle werkt. Of het nu gaat om een ​​sms-bericht of een videogesprek, onze online interacties worden gecodeerd wanneer ze onze computers en smartphones verlaten en naar de ontvanger worden verzonden. Er zijn manieren om opzettelijk kwetsbaarheden in het coderingsalgoritme of de netwerkinfrastructuur zelf te introduceren, zodat derden, zoals wetshandhaving, kunnen 'afluisteren', en het is niet onmogelijk om codering te kraken met brute kracht (een mogelijkheid die zal toenemen naarmate quantumcomputers en andere technologieën in de praktijk worden gebruikt), maar op dit moment is het voor een derde partij in principe onmogelijk om correct gecodeerde communicatie te ontcijferen.

Daarom moet het belangrijkste strijdtoneel, als 'ingrijpen' gewenst is (dus bijvoorbeeld door de politie), zich op het apparaat bevinden vóór de codering. Dit komt omdat mensen de inhoud moeten bekijken, dus de gegevens moeten op een bepaald moment op het apparaat zijn gedecodeerd. Het basismechanisme van chatcontrole is om de fabrikanten van berichten-apps en -apparaten te verplichten om kunstmatige intelligentie te gebruiken om afbeeldingen en berichten te scannen vóórdat ze worden gecodeerd, ze te controleren in overheidsdatabases met bekende illegale afbeeldingen, enz., en verdachte afbeeldingen te melden aan wetshandhaving. Aangezien dit vóór de codering zou worden gedaan, zou end-to-end-codering feitelijk zinloos zijn. De in wezen dezelfde maatregelen worden soms omgedoopt tot client-side scanning of upload moderatie.

De nieuwe EU-regels waarover dus gestemd zal worden, zullen internetproviders en ontwikkelaars van internet-apps verplichten het verkeer te scannen op foto's en video's waarin kindermisbruik te zien is, deze te verwijderen en deze vervolgens aan de Europese Commissie te melden. Om dit te doen moeten bedrijven de volledige end-to-end-encryptie verwijderen.

Wat chatcontrole zal brengen is letterlijk George Orwell's "1984"-stijl van een massasurveillancemaatschappij, die vertrouwen zal laten instorten door een enorm gat te slaan in het crypto-communicatie-ecosysteem dat kan worden uitgebuit door criminelen en schurkenstaten. Afgezien van het feit dat het een ernstige inbreuk op de privacy is, is dit type censuur notoir ineffectief in het voorkómen van kindermisbruik in de eerste plaats. Er zijn te veel zogenaamde false positives, die dergelijke afbeeldingen detecteren die noch kinderpornografie noch iets anders zijn.

Degenen die chatcontroletechnologie proberen te verkopen, beweren dat de hit rate meer dan 80% of 90% is. Volgens de documenten die zijn vrijgegeven als reactie op het FOI-verzoek is dit echter slechts een bewering van de industrie en kan het niet voor waar worden aangenomen, aangezien ze weigeren details over de technologie of testgegevens te verstrekken, laat staan ​​onafhankelijke verificatie. Bovendien is het niet ongebruikelijk dat grote berichtenservices meer dan 100 miljard berichten per dag uitwisselen. Zelfs als de nauwkeurigheidsgraad werkelijk 99% zou zijn, zouden een miljard berichten nog steeds false positives zijn. Dat zou de rechtshandhaving achterlaten met een enorme hoeveelheid misinformatie waardoor er weinig tijd is om echte 'leads' te volgen en echte kinderen te redden. En aangezien het alleen illegaal is om chatcontroles te negéren, zullen echte zedendelinquenten illegale encryptiediensten, etc. straffeloos gebruiken. Alleen het wetgetrouwe publiek zal ze niet kunnen gebruiken.

Bovendien zou het doelwit, zodra een mechanisme als chatcontrole is ingesteld, niet beperkt blijven tot kinderpornografie. Als bijvoorbeeld URL's met dissidente documenten worden aangemerkt als (voor bijvoorbeeld de overheid) 'schadelijke content', kunnen dissidenten die ernaar verwijzen, worden opgepakt. Of, in werkelijkheid, zouden in plaats van een oppakactie, volkomen onschuldige mensen worden opgepakt in de surveillance door 'verdachte' gecodeerde afbeeldingen en URL's te ontvangen. In plaats van het gevaar voor slachtoffers van kindermisbruik te verminderen, zou de chatcontrolebenadering de online veiligheid van iedereen in gevaar brengen.

Naast de goede wil om kinderen op internet te beschermen, worden er teksten voorgesteld die zouden leiden tot het einde van end-to-end-encryptie , wat enorme gevolgen zou hebben voor iedereen die internet gebruikt:
- Schending van het geheim van elektronische correspondentie - er wordt een manier voorgesteld om de veilige communicatie van persoonlijke berichten in programma's voor de uitwisseling van dergelijke berichten en in het algemeen op internet te onderbreken.
- Schending van het brongeheim in de journalistiek - wanneer er geen veilige communicatie is - is er geen vertrouwen tussen de partijen.
- Schending van de privacy van documenten die worden opgeslagen in clouddiensten - wanneer er een manier is om de gecodeerde verbinding te verbreken, is er ook een manier om toegang tot dergelijke documenten toe te staan.
– Schending van bedrijfsgeheimen – hoeveel worden er via gecodeerde kanalen uitgewisseld?
– Schending van de fundamentele rechten die zijn vastgelegd in de handvesten van de Verenigde Naties en de Europese Unie.
- En last but not least: een schending van de rechten van slachtoffers van seksueel geweld die deze maatregel zegt te beschermen; de vertrouwelijke communicatiekanalen voor hulp zullen worden vernietigd.

De meeste online communicatie-apps zoals Viber, Facebook Messenger, Skype, WhatsApp, Signal en Telegram gebruiken end-to-end-codering. Deskundigen herinneren er echter aan dat wetshandhavingsautoriteiten zelfs nu al deze toepassingen kunnen dwingen toegang te verlenen tot persoonlijke communicatie, ook al is deze gecodeerd. Een voorbeeld hiervan is de arrestatie van Telegram-oprichter Pavel Durov in Parijs en de zaak tegen hem.

In 2013 onthulde klokkenluider Edward Snowden, destijds een medewerker van de Amerikaanse National Security Agency, dat de dienst op illegale wijze honderdduizenden online gebruikers afluisterde, ondanks dat hun berichten versleuteld waren. De reden is dat Microsoft een maas in de wet had gecreëerd voor de National Security Agency om de privécommunicatie van Skype-gebruikers te scannen en te lezen.

Door systematisch 500 miljoen mensen te monitoren, kunnen we er niet voor zorgen dat kinderen geen slachtoffer meer zijn van geweld.  Waarom zouden we geen middelen investeren om het fenomeen daadwerkelijk te bestrijden in plaats van 500 miljoen onschuldige burgers als criminelen in de gaten te houden? Of zijn we volgens de Europese Commissie misschien allemaal potentiële pedofielen?

Op het gevaar af dat we als complottheoretici worden afgeschilderd is het antwoord heel eenvoudig: het doel is niet om kindermisbruik te bestrijden, maar om encryptie uit te bannen. Em dat de Europese Unie alles van u wil weten vinden we terug met de geplande invoering van de digitale vaccinkaart (die al ruim vóór de covid-pandemie gepland was).

Het is geen toeval dat de Europese Unie haar strategie slechts enkele maanden na de 5 Eyes aankondigde. 5 landen (Verenigde Staten, Canada, Verenigd Koninkrijk, Nieuw-Zeeland en Australië) hebben een internationale overeenkomst ondertekend ter bestrijding van online kindermisbruik. Deze leden van de 5 Eyes hebben jarenlang de politiek gepusht om de uitbreiding van versleutelde communicatie te beperken. Omdat ze daar niet in slagen, proberen ze nu met alle middelen encryptie te omzeilen via technologische en juridische hulpmiddelen, zoals die welke Apple in 2022 voorstelde (NeuralHash).

Het is dan ook geen toeval dat er in november 2020, vlak na de aankondiging van de Europese strategie, een verklaring van de Raad van de EU uitkwam met de titel ‘Veiligheid door encryptie en veiligheid ondanks encryptie’, waarin encryptie werd omschreven als een obstakel voor de vervolging van misdrijven. En ook is het geen toeval dat het nieuwe Europese Centrum nauw verbonden zal zijn met Europol, dat al enkele jaren geen geheim maakt van zijn anti-cryptografie agenda. Het is onmogelijk om de convergentie van intenties niet te zien.

Net zoals terrorisme in 2001 voor politici de Amerikaanse Patriot Act rechtvaardigde, één van de ergste wetten op het gebied van massasurveillance van de afgelopen 20 jaar, is kinderpornografie vandaag de dag het paard van Troje om het Westen richting een wereldwijd surveillancesysteem te duwen.  Chatcontrol zal ook een afschrikwekkend effect hebben op end-to-end encryptie. Leveranciers zullen moeten kiezen tussen het beschermen van de privacy van gebruikers of het beschermen van zichzelf tegen boetes. Wat denkt u dat ze zullen kiezen?

Tot slot: het is niet alleen de overheidscensuur zelf, zoals chatcontrole, waar we bang voor zijn. Het is ook de zelfcensuur die het veroorzaakt. Wanneer mensen het gevoel hebben dat ze worden gemonitord, beginnen ze zichzelf te censureren. Uiteindelijk zullen zelfs privé-interacties, zoals rondhangen en praten, onder het toezicht van 'zelfbewaking' komen te staan, wat uiteindelijk zal leiden tot zelfregulering van gedachten, laat staan ​​spraak. Als je wordt beroofd van privégesprekken, word je fundamenteel beroofd van de vrijheid van meningsuiting, en ondermijn je uiteindelijk de basis van de democratische samenleving. Het zegt genoeg over wat de Europese Unie geworden is: de vroegere Sovjet Unie in westerse kleren (uitspraak van Michail Gorbatsjov).








[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[15 september 2024]

 

Afdrukken Doorsturen