Pact voor de Toekomst van de VN voorspelt
weinig goeds
Tijdens de brute machtsbewinden van Jozef Stalin van 1929 tot 1953,
werden miljoenen mensen opgesloten in een systeem van
Sovjet-dwangarbeiderskampen genaamd "de Goelag". Nog geen eeuw later
bedreigt een nieuwe vorm van "goelag" Amerikanen en de vrijheid
wereldwijd — een digitale goelag opgelegd door een wereldwijde
surveillancestaat met verplichte digitale identificatie.
Inleiding
De Verenigde Naties zijn bijeen gekomen om over een reeks pacten te
onderhandelen tijdens de zogenaamde
Summit of the Future. Het doel,
in de woorden van de VN en haar topfunctionarissen, is om het raamwerk
te creëren voor een nieuw one-world “systeem” dat is afgestemd op het
digitale tijdperk in een geherstructureerde wereld.
De voorbereidende werkzaamheden begonnen in 2015 met het rapport
Confronting the Crisis of Global Governance van de Commissie voor
Mondiale Veiligheid, Justitie en Bestuur. De commissie, die werd
voorgezeten door de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse
Zaken Madeleine Albright en de Nigeriaanse VN-diplomaat Ibrahim
Gambari, adviseerde om een Wereldconferentie over mondiale
instellingen te houden wanneer de VN in 2020 haar 75-jarig jubileum
vierde. Het doel was om het VN-systeem te hervormen om het beter
toegerust te maken om effectief te reageren op "nieuwe bedreigingen en
kansen". Tegelijkertijd werd begonnen met het ontwikkelen van "global
governance innovations".
De commissie werd gesteund door het Nederlandse instituut The Hague
Institute for Global Justice en de in Washington gevestigde
denktank Stimson Center. Stimson, die een zeer centrale rol
heeft gespeeld in het voorbereidende werk, vertegenwoordigt de
wereldwijde corporatocratie (World Economic Forum - WEF, Council on
Foreign Relations - CFR) en internationale rijke stinkerds
filantropie (Carnegie, Rockefeller, Ford, Gates, etc.). Het pact is
onderdeel van hun voortdurende pogingen tot een wereldverovering.
Madeleine Albright, een protégé van Columbia-professor Zbigniew
Brzezinski (medeoprichter van de Trilateral Commission met
David Rockefeller, was een 'ideale' keuze. Als lid van Trilaterale
Commissie en de Council on Foreign Relations bestond er geen twijfel
over welke belangen zij diende. Vijf jaar later, midden in een
pandemie die bedoeld was als een “triggerende gebeurtenis”, een
testcase om te kijken hoever men kan gaan om burgers bepaalde kanten
op te kunnen duwen, werden de toekomstige prioriteiten van de
VN-organisatie besproken tijdens de VN-vergadering “Building the
Future We Want, The UN We Need”.
De boodschap van het pact is dat we ons in een ‘wereldwijde
transformatie’ bevinden, waarbij een groeiend aantal wereldwijde
catastrofale risico’s de wereld volledig uit elkaar dreigen te
scheuren. De bedoeling is dat dit nieuwe multilaterale wereldsysteem
“toekomstige generaties beschermt” en de utopische Agenda 2030 van de
Verenigde Naties met zijn zeventien duurzaamheidsdoelen implementeert.
Volgens het pact kan dit alleen worden gerealiseerd als de
CO2-uitstoot drastisch wordt verminderd om de temperatuurstijging
onder de 1,5 graden Celsius te houden. De klimaatwaanzin is al lange
tijd de spil van de globalistische agenda.
Het pact wordt verkocht met de belofte dat armoede en honger zullen
worden uitgeroeid, dat gelijkheid zal worden bevorderd, dat alle
gemarginaliseerde groepen een stem zullen krijgen, dat mensenrechten
zullen worden gerespecteerd, dat vrede zal worden gehandhaafd en dat
de planeet zal worden gered van vernietiging. Het enige wat we hoeven
te doen is al onze rechten en bevoegdheden over te dragen aan de
heersende (westerse) elite!
Pact van de Toekomst
Hoe ze het ook proberen te verbloemen met eufemistische modewoorden –
door beloften te spuien over vrede, meer gelijkheid en een wereld die
inclusiever, efficiënter en veerkrachtiger zal zijn: dit nieuwe
systeem is geen vriend van de vrijheid. Men probeert een nieuwe ronde
van marxisme op wereldschaal in te voeren en heeft als doel ons te
dwingen tot bindende 'afspraken', namelijk via het Pact van de
Toekomst, het Global Digital Compact en de Verklaring
van Toekomstige Generaties.
In het exposé wordt opgemerkt dat er geen wettelijke bevoegdheid is
voor afgevaardigden om te stemmen over één van de verdragen waarover
wordt onderhandeld – het zogenaamde Pact voor de Toekomst, de
Verklaring voor Toekomstige Generaties, het Global Digital Compact of
wat VN-secretaris-generaal António Guterres 'Onze Gemeenschappelijke
Agenda' noemt.
Volgens de zonet genoemde Declaration for Future Generations,
“moeten huidige generaties verantwoordelijk handelen om de behoeften
en belangen van toekomstige generaties te beschermen”. Deze belangen
omvatten “dringende klimaatactie”, het reageren op demografische
trends en het versterken van zorgstelsels met “billijke” toegang tot
vaccins en andere gezondheidsproducten.
Met andere woorden: ons leven heeft behoefte aan wereldwijde
voorschriften, zodat we de generaties die nog geboren moeten worden
niet in gevaar brengen. Volgens de verklaring zal de stem van
toekomstige generaties worden vertegenwoordigd door een 'gezant voor
toekomstige generaties', terwijl de maatregelen om de toekomst te
beschermen elke vijf jaar door een vergadering op hoog niveau zullen
worden geëvalueerd. Onze alarmbellen gaan rinkelen als we lezen dat de
Trilaterale Commissie een centraal knooppunt in de mondiale
corporatocratie is die zowel het ‘pact’ heeft gepland als de rol van
‘beheerders’ van de planeet op zich wil nemen.
Summit of the Future
De Summit of the Future was een topconferentie van de Verenigde Naties
op hoog niveau in New York City, met “actiedagen” op 20 en 21
september. De top had tot doel het “Pact voor de Toekomst” aan te
nemen. Op zondag 22 september ondertekenden de Verenigde Naties het
Pact for the Future. De VN ondertekenden ook twee aanvullende
documenten, het Global Digital Compact en de Declaration on Future
Generations. Het betekent een belangrijke stap in de richting van het
machtigen van de VN om een wereldregering te zijn. De voltooiing van
de doelen van het Pact voor de Toekomst vereist “nationale
betrokkenheid, implementatie en verantwoording”. Dit moet worden
gezien als een indicatie dat individuele natiestaten nu hun nationale
budgetten en wetten zullen gebruiken om de doelen van het Pact af te
dwingen. De soevereiniteit van de landen zal dan stapsgewijs worden
afgebouwd.
Terwijl de overgrote meerderheid van de lidstaten van de VN vóór het
pact stemde, stemde een klein aantal landen tegen het document, waaronder Iran,
de Russische Federatie, Wit-Rusland, de Democratische Volksrepubliek
Korea, Nicaragua, Soedan en Syrië. Vijftien landen onthielden zich van
stemming. De VN merkt op dat het Pact voor de Toekomst slechts de
laatste stap is in een lange reeks stappen richting een wereldregering,
of, zoals zij dat liever noemen, ‘mondiaal bestuur’.
Dit Pact voor de Toekomst lijkt eerder een pact met de duivel te zijn.
Binnen de Pact of the Future-‘overeenkomst’ zijn bijvoorbeeld enkele
van de verklaarde doelen ‘het transformeren van het mondiale bestuur’
en ‘het nieuw leven inblazen van het multilaterale systeem’. Zoals het
er nu voorstaat, zal deze overeenkomst de manier waarop de VN
functioneert ingrijpend veranderen, waaronder het geven van grotere
bevoegdheden aan de secretaris-generaal van de VN om mondiale
noodsituaties uit te roepen, digitale ID-initiatieven te implementeren
en andere mondiale technologische mechanismen. Het is ook
vermeldenswaard dat het concept van de ‘overeenkomst’ ook melding
maakt van een ‘nieuw begin in het multilateralisme’. Zoals we weten
worden dystopische realiteiten die ons dichter bij een
‘één-wereldregering’ brengen, verhuld door eufemismen als deze.
De 4e herziene versie van het Pact voor de Toekomst is nu beschikbaar
op de website van de Verenigde Naties. Het werd van 13 tot en met 16
september 2024 onder de "stilteprocedure" geplaatst. Het is niet
bekend of een land "de stilte heeft verbroken" door bezwaar te maken
tegen een deel van het document.
Pact voor de Toekomst Revisie #4 (officieel):
https://www.un.org/sites/un2.un.org/files/sotf-pact-for-the-future-rev.4.pdf
Stilteprocedure:
https://www.un.org/sites/un2.un.org/files/sotf-co-facs-letter-on-rev.4.pdf
Let op:
Leiders van VN-lidstaten (ook onze ongekozen premier Schoof) hebben de
top bijgewoond om hun "onwrikbare toewijding" aan de VN, haar handvest,
haar principes en haar Agenda 2030
Sustainable Development Goals
te bevestigen. Ze hebben toegezegd zich te onderwerpen aan alle
VN-agentschappen, waaronder de Wereldgezondheidsorganisatie en het
Internationaal Gerechtshof. Dit alles is ontworpen om ons te bewegen
naar wat de VN een "vernieuwd multilateraal systeem noemt dat beter
gepositioneerd is om het leven van mensen positief te beïnvloeden."
We moeten onszelf afvragen: wanneer heeft het VN-‘systeem’ ooit een
positieve impact gehad op ons leven?
Over het Pact voor de Toekomst zei de VN op haar website: “Dit
uitvoerbare document zal worden onderhandeld en goedgekeurd door
landen tijdens de top van september 2024, waardoor een veerkrachtigere
mondiale gemeenschap voor huidige en toekomstige generaties wordt
bevorderd.”
Deelnemers: onder meer vertegenwoordigers van verschillende
VN-agentschappen, geselecteerde niet-gouvernementele organisaties,
geselecteerde bedrijven en industrieën, geselecteerde
vertegenwoordigers van universiteiten en onderzoeksinstellingen,
geselecteerde gemeenten, regionale overheden en lokale autoriteiten.
Inderdaad: vooral veel 'geselecteerd'.
Eé van de belangrijkste acties in het pact is “Het versterken van de
internationale respons op complexe wereldwijde schokken”. Dit verwijst
naar gebeurtenissen die “ernstig verstorende en nadelige gevolgen
hebben voor een aanzienlijk deel van de landen en de wereldbevolking.”
De secretaris-generaal wordt daarom gevraagd om ‘protocollen te
ontwikkelen voor het bijeenroepen en operationeel maken van
noodplatforms, gebaseerd op flexibele benaderingen om te reageren op
een reeks van verschillende complexe mondiale schokken.’
Er moet echter rekening worden gehouden met “nationaal eigenaarschap
en toestemming, rechtvaardigheid, solidariteit en partnerschap”. In de
praktijk betekent dit dat lidstaten
verantwoordelijk zijn voor de
uitvoering van maatregelen op hun eigen grondgebied. Het platform
is niet bedoeld om permanent te zijn, maar volgens het
beleidsoverzicht van het Noodplatform kan de opdracht worden verlengd
als dat nodig wordt geacht.
Tegelijkertijd, net als tijdens de pandemie, creëren de crises kansen
voor de multi-actornetwerken die bijeen zullen worden geroepen om de
huidige "schok" het hoofd te bieden. Dit zal ongetwijfeld plaatsvinden
in nauwe samenwerking met de strategische partner van de VN, het World
Economic Forum, en de mondiale ondernemingen. Zoals WEF-directeur
Börge Brende in januari in Davos tegen António Guterres zei: “We
kijken ook erg uit naar uw Summit of the Future in september, en u
kunt op ons en onze volledige steun rekenen.” Dat zegt ons al
voldoende. Zodra de protocollen van kracht zijn, zal het
waarschijnlijk niet lang meer duren voordat de wereld te maken krijgt
met een nieuwe complexe wereldwijde schok. In het beleidsoverzicht
worden zeven denkbare complexe schokken opgesomd. Het kan ons inziens
in verband worden gebracht met een mogelijke wereldwijde financiële
crash en een bijbehorende wereldoorlog.
Diep in de ingewanden van dit document bevindt zich het kleine
juweeltje, dat van lidstaten verlangt dat zij de VN-‘overeenkomsten en
resoluties’ in hun nationale wetgeving opnemen:
“[De lidstaten zullen] de betrokkenheid van de Verenigde Naties bij de
nationale parlementen in de intergouvernementele organen en processen
van de Verenigde Naties verdiepen, in overeenstemming met de nationale
wetgeving, onder meer door voort te bouwen op de inspanningen van de
Verenigde Naties en de Interparlementaire Unie om parlementariërs te
betrekken bij het behoud van steun voor de implementatie van relevante
VN-overeenkomsten en -resoluties.”
Guterres, de onbeschaamde Portugese socialist die de VN leidt, zegt:
"We kunnen geen toekomst voor onze kleinkinderen opbouwen met een
systeem dat door onze grootouders is opgebouwd."
Ze hebben het dus over het afschaffen van de huidige wereldorde, die
gebaseerd is op soevereine natiestaten, en over de overstap naar een
nieuwe orde. Een orde die volledig geïntegreerd is onder een
gecentraliseerde machtsstructuur en volledig digitaal is, voor
maximale controle over de massa. Daartoe bespreken de Verenigde Naties
openlijk hoe ze de soevereiniteit van alle lidstaten zullen afpakken.
Ze geloven dat landen hun soevereiniteit moeten opgeven voor alles wat
ze als een noodgeval beschouwen om hun doel voor de Nieuwe Wereldorde
te bereiken. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft de VN
geholpen bij het ondermijnen van de individuele nationale
soevereiniteit onder de premisse dat het voor utilitaire doeleinden
is. Deze niet-gouvernementele, niet-gekozen entiteiten proberen
openlijk alle mensenrechten te verwijderen. Deze groepen worden
gesteund door miljardairs als Bill Gates, die graag de volgende
pandemie willen beginnen om als excuus te gebruiken om nationale
autoriteit af te schaffen.
Digitale Transformatie
Eén van de grootste zorgen over de "overeenkomsten" is "digitale
transformatie", de dreiging van wereldwijde
surveillancestaatmechanismen die zouden worden opgelegd via digitale
ID en wereldwijde technologie, evenals het verstoren van mogelijke
toepassingen van kunstmatige intelligentie in zowel militaire als
niet-militaire domeinen. Een nadere blik onthult een netwerk van
schaduwindustrieën die samenwerken met de overheid om een wereldwijde
infrastructuur en digitaal raamwerk te creëren dat een wereldwijde
surveillancestaat bekrachtigt - zoals we in de inleiding van dit
artikel al schreven: een digitale goelag.
Hierover een verduidelijking: stel u voor dat uw locatie, reispatronen,
vaccinatiestatus, medische geschiedenis, sociale media,
berichtenverkeer, financiële transacties en meer worden gevolgd,
getraceerd en bewaakt om uw unieke digitale identiteit op te bouwen.
Stel u verder eens voor dat u wordt buitengesloten van uw bankrekening,
reisapps of socialemediaplatforms omdat u zich niet houdt aan de
‘normen’ die worden opgelegd door een globalistische organisatie als
de VN, of dit nu in naam is van de ‘volksgezondheid’, ‘misinformatie/desinformatie’
of een hele reeks andere zorgen, zoals religieuze of politieke
overtuiging. Net zoals degenen onder ons die de COVID-prik weigerden,
niet naar bepaalde landen konden reizen of zelfs niet in bepaalde
restaurants konden eten tijdens de pandemie, zou een digitale goelag
onze vrijheid op meer persoonlijke manieren aantasten die van invloed
zijn op het dagelijks leven. Een digitale goelag die wordt opgelegd
via initiatieven voor digitale ID's zou het mogelijk maken dat
individuen in feite digitaal worden 'gevangen' omdat ze zich niet
houden aan een willekeurige set globalistische normen.Natuurlijk zou
het eindspel, in naam van de ‘digitale transformatie’ en de
‘onderlinge verbondenheid’, in feite betekenen dat niet-conforme
individuen worden uitgesloten van deelname aan de burgermaatschappij
of van het overleven in de moderne wereld.
Wereldleiders en partners in de publieke en private sector zijn bezig
de macht te concentreren door middel van de top. Bovendien heeft de
Chinese Communistische Partij een grote invloed op de onderhandelingen
en biedt ze richtlijnen voor internationale surveillance en het
wereldwijde overheidskader. Hoewel het momenteel niet 'verplicht' is,
heeft de CCP al een sociaal kredietsysteem ingesteld dat gebruikmaakt
van een reeks databases om een "sociale kredietscore" toe te kennen
aan individuen met beloningen en straffen die overeenkomen met hoge of
lage scores.
Over het Wereldwijd Digitaal Compact van de VN het volgende: de vierde
herziene versie van dit Global Digital Compact is NIET gepubliceerd op
de officiële website van de Verenigde Naties. Naslag is te vinden op:
Global Digital Compact revisie #4 (niet officieel):
https://static1.1.sqspcdn.com/static/f/1080111/28663562/1725441590387/GDC+rev4_27+August+silence+pocedure3.pdf?token=qNgwK8nCP5XZj3n%2By7EFxZh2nAE%3D
Global Digital Compact Revisie #3 (officieel) - de derde herziening is
de laatste versie die openbaar is gemaakt:
https://www.un.org/techenvoy/sites/www.un.org.techenvoy/files/general/GDC_Rev_3_silence_procedure.pdf
Let op:
Van iedereen wordt verwacht dat ze een biometrische digitale ID hebben
die hen niet alleen markeert als burgers van hun eigen land, maar ook
als wereldburgers. Afwijkende meningen of niet-goedgekeurde uitingen
van de werkelijkheid worden afgedaan als 'misinformatie' of 'desinformatie'
en weggestopt in het geheugen. Daders van dergelijke niet-goedgekeurde
informatie worden gecontroleerd op feiten en gestraft door het Systeem,
dat wordt aangestuurd en gehandhaafd met het meest efficiënte middel:
kunstmatige intelligentie. Straffen omvatten het buitengesloten worden
van iemands bankrekening, het niet kunnen doen van bepaalde aankopen,
het niet kunnen instappen in een vliegtuig of metro of rijden op de
openbare weg. Dit is de toekomst volgens de zelfbenoemde heersers van
de wereld bij de VN.
Over de Verklaring over toekomstige generaties (definitieve herziene
tekst - er is geen consensus bereikt)
https://www.un.org/pga/wp-content/uploads/sites/108/2024/09/The-Declaration-on-Future-Generations-as-at-9-September-2024.pdf
Let op (google vertaald):
https://www.un.org/pga/wp-content/uploads/sites/108/2024/09/Letter-to-the-PGA-from-the-DFG-Co-Facilitators-9-September-2024.pdf
Er zijn twee hoofdstukken in het concept Pact of the Future-document:
een hoofdstuk over wetenschap, technologie, innovatie en digitale
samenwerking, en een hoofdstuk over jongeren en toekomstige generaties.
Het concepthoofdstuk over jongeren en toekomstige generaties bouwt
voort op de UNESCO-verklaring over verantwoordelijkheden jegens
toekomstige generaties uit 1997.
Geregeerd door de wetenschap
Concreet gaat het hier om de vestiging van een technocratische
heerschappij van experts, waarbij een “wetenschappelijk” priesterschap
de grenzen van onze acties zal bepalen en ons “beschermt” tegen
wereldwijde schokken. Wetenschap zal vaker worden gebruikt om
beslissingen te verankeren.
Maar het is allemaal gebaseerd op een “wetenschap” die niet in twijfel
getrokken of onderzocht mag worden. In plaats daarvan vormt het een
absolute waarheid. Het is “De Wetenschap”, wetenschap als dogma, in
plaats van een methode. Dit is waar onderzoekers zoals directeur Johan
Rockström van het Potsdam Instituut en zijn raamwerk over de
planetaire grenzen in beeld komen. Volgens zijn team van loyale
wetenschappers heeft de mensheid al zes van deze negen grenzen
overschreden en heeft daarom een stevige hand nodig om in de juiste
richting te worden geleid. Rockström heeft als adviseur tijdens het
beleidsproces veel invloed gehad door zijn co-voorzitterschap van The
Climate Governance Commission.
De secretaris-generaal van de VN heeft al een wetenschappelijke raad
opgericht die bestaat uit zeven ‘eminente wetenschappers’ en een groep
hoofdwetenschappers van VN-agentschappen, waaronder ‘pandemie-expert’
Jeremy Farrar, sinds 2023 hoofdwetenschapper bij de WHO, en
klimaatwetenschapper Jürg Luterbacher van de WMO.
Farrar speelde een prominente rol tijdens de C-19-pandemie als
directeur van de Wellcome Trust (opgericht in 1936 door farmaceut
Henry Wellcome, oprichter van Burroughs Wellcome, één van de
voorlopers van GlaxoSmithKline). Farrar werd onlangs op de lijst van
gezondheidsgiganten van Time Magazine bestempeld als “pandemiebeschermer”.
Luterbacher heeft daarentegen meegewerkt aan een artikel over hoe het
AI-programma Climinator (!) kan worden gebruikt om de factchecking van
beweringen over klimaatverandering te automatiseren.
Patrick Wood, hoofdredacteur van Technocracy.News, zegt dat het Pact
voor de Toekomst een eed van trouw aan de VN zal zijn. Loyaliteit
wordt gedefinieerd als “de trouw van een vazal of feodale huurder aan
zijn heer.” Wood voegt toe dat "deze nationale leiders geen vrije
agenten zijn, maar zich gedragen alsof ze lid zijn van een sekte, die
zichzelf pijn doet. De VN mengt het toverdrankje dat vrijwillig wordt
geconsumeerd, waardoor ze wereldburgers/slaven worden. Als de VS de VN
niet meer zou financieren, zou het als een kaartenuis in elkaar vallen."
Er zal dan ook weinig goeds voortkomen uit deze globalistische
conferentie in New York.
Volgend jaar is het 80 jaar geleden dat de Verenigde Naties werden
opgericht. Het is er niet altijd kommer en kwel:
In de conferenties die voorafgingen aan de oprichting van
de VN onderhandelden de geallieerde overwinnaars van de Tweede
Wereldoorlog om zichzelf een permanent lidmaatschap van de
Veiligheidsraad en vetorecht te geven. Maar de wereld ziet er vandaag
de dag heel anders uit dan in 1945. De vijf permanente leden zijn niet
langer allemaal bondgenoten en het ledenaantal van de VN is
aanzienlijk gegroeid van 51 oorspronkelijke leden naar 193 leden
vandaag de dag.
Naarmate de VN groeide, werden er ook meer leden aan de
Veiligheidsraad toegevoegd. In 1963 werd het aantal leden uitgebreid
van 11 naar 15. Maar het aantal permanente leden is niet veranderd. En
terwijl ze in 1945 bijna de helft van de wereldbevolking en 10% van de
lidstaten vertegenwoordigden, is dat respectievelijk gedaald tot
ongeveer een kwart en 2,5%.
De kwestie van het vetorecht van de Veiligheidsraad kwam ter sprake
tijdens het opstellen van het Pact voor de Toekomst. In
een eerdere versie van het ontwerp-pact
werd gesteld dat lidstaten “een collectieve en vrijwillige
overeenkomst tussen de permanente leden van de Veiligheidsraad
aanmoedigen om af te zien van het gebruik van het vetorecht wanneer de
Veiligheidsraad van plan is actie te ondernemen om genocide, misdaden
tegen de menselijkheid of oorlogsmisdaden te voorkomen of te stoppen.”
Maar deze paragraaf werd bij een
latere herziening verwijderd.
Niet alleen heeft dit cruciale orgaan er niet voor gezorgd dat burgers
worden beschermd, maar die taak wordt ondermijnd door het feit dat
alle vijf permanente leden van de Veiligheidsraad ervan worden
beschuldigd massale wreedheden rechtstreeks te hebben begaan of te
hebben geholpen. China wordt ervan beschuldigd genocide en misdaden
tegen de menselijkheid te hebben gepleegd tegen de Oeigoerse etnische
minderheid. Rusland wordt ervan beschuldigd oorlogsmisdaden, misdaden
tegen de menselijkheid en genocide te hebben gepleegd in Oekraïne.
Zowel China als Rusland leveren wapens aan regimes in Syrië en
Myanmar, die beide worden beschuldigd van het plegen van massale
wreedheden. De Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk
– de drie permanente westerse leden van de raad – hebben vooral op het
Afrikaanse continent huisgehouden. Daarnaast hebben zij Israël
bewapend en blijven dit doen. Israël wordt ervan beschuldigd genocide,
oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid te hebben gepleegd
in Gaza en de Westelijke Jordaanoever.
Dergelijke medeplichtigheid ondermijnt de autoriteit van de
Veiligheidsraad als VN-orgaan dat belast is met het nemen van
maatregelen om massale wreedheden te voorkómen en erop te reageren.
Bovendien hebben de vijf permanente leden zoals gezegd vetorecht, in
tegenstelling tot de 10 roulerende niet-permanente leden van de raad.
Dit betekent dat wanneer één van de permanente leden 'nee' stemt op
een resolutie van de Veiligheidsraad, deze niet wordt aangenomen.
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[27 september 2024]
Afdrukken
Doorsturen
