$663 miljard aan contante activa verdwenen bij grootste banken VS

$663 miljard aan contante activa zijn verdwenen bij de grootste Amerikaanse banken




Volgens de publicatie van de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, over H.8-gegevens van 6 december jl. zijn de liquide middelen bij de 25 grootste Amerikaanse banken met maar liefst $ 663 miljard gedaald ten opzichte van hun piekniveaus op 15 december 2021. (Zie onderstaande grafiek afkomstig van de St. Louis Fed, die voortdurend wordt bijgewerkt.
(Plaats uw cursor op de FRED-grafieklijn hier om de wekelijkse dollarcijfers te zien.)

We moeten hierbij de kanttekening maken dat de liquiditeitsniveaus bij de grootste Amerikaanse banken gedurende meer dan twee decennia vóór de financiële crisis van 2008 redelijk vlak waren. Sindsdien vertonen de liquide middelen echter wilde schommelingen, eerst scherp stijgend en dan weer abrupt dalend.

Het zal Amerikanen geen troost bieden dat de wilde schommelingen in bovenstaande grafiek het product zijn van de centrale bank van de Verenigde Staten (meestal kortweg genoemd de “Fed”) die zich sinds december 2007 keer op keer heeft ingespannen om de handelshuizen op Wall Street – die sinds de intrekking van de Glass-Steagall Act in 1999 als federaal verzekerde banken worden gezien - te redden.

De eerste gigantische geldstroom van de Fed begon in december 2007 in het geheim en duurde tot ten minste juli 2010. De Fed vocht meer dan twee jaar lang voor de rechter om de namen van de banken en de 16 biljoen (!) dollar die ze leenden, geheim te houden voor het Amerikaanse volk. (Zie onderstaande grafiek van de GAO-audit.) Als we de dollar swap lines toevoegen die de Fed tijdens de financiële crisis beschikbaar stelde aan buitenlandse centrale banken, komt de geldstroom van de Fed op een nog duizelingwekkender bedrag van 29 biljoen dollar.

Op 21 juli 2011 publiceerde de onderzoeksafdeling van het Amerikaanse Congres, het Government Accountability Office (GAO), de allereerste overheidsaudit van de Federal Reserve. De audit kwam tot stand als resultaat van de vastberaden inspanningen van senator Bernie Sanders, die erin slaagde een amendement toe te voegen aan de Dodd-Frank-wetgeving voor financiële hervormingen van 2010, die een volledige audit verplicht stelde van hoeveel de Fed had uitgegeven aan het redden van de grootste banken op Wall Street.

Sanders gaf op de dag dat de bevindingen werden vrijgegeven een verklaring uit waarin hij het volgende zei:
“De eerste volledige audit van de Federal Reserve onthulde verbluffende nieuwe details over hoe de VS maar liefst $ 16 biljoen aan geheime leningen verstrekte om Amerikaanse en buitenlandse banken en bedrijven te redden tijdens de ergste economische crisis sinds de Grote Depressie... De Fed besteedde vrijwel alle activiteiten van hun noodleningsprogramma's uit aan particuliere contractanten zoals JP Morgan Chase, Morgan Stanley en Wells Fargo. Dezelfde bedrijven ontvingen ook biljoenen dollars aan Fed-leningen tegen bijna nul procent rentetarieven. In totaal waren ongeveer tweederde van de contracten die de Fed toekende om zijn noodleningsprogramma's te beheren, no-bid-contracten. Morgan Stanley kreeg het grootste no-bid-contract ter waarde van $ 108,4 miljoen om te helpen bij het beheer van de Fed-bailout van AIG.”

De bailout-operatie van de Fed voor verzekeringsmaatschappij AIG was in feite een nauwelijks verhulde reddingsoperatie voor de grootste banken op Wall Street. Zij ontvingen van AIG 100 cent per dollar voor de derivatentransacties (credit default swaps) die AIG aan de banken verschuldigd was en die zij anders niet hadden kunnen betalen.

De realiteit is dat de bailout-operatie van de Federal Reserve van 2007-2010 door Wall Street werd bedacht, door Wall Street werd gerund voor zijn eigen voordeel en werd gecontroleerd in duistere achterkamertjes bij de Federal Reserve Bank of New York – die letterlijk eigendom is van de grootste banken op Wall Street.
(Zie ons artikel van 20 november 2019: New York Fed heeft in 2 maanden tijd $ 3 biljoen naar Wall Street gesluisd.)

Een heel vergelijkbaar scenario speelde zich af tijdens de repo-crisis in het laatste kwartaal van 2019, toen de Fed méér biljoenen dollars in de grootste banken van Wall Street pompte. Die crisis ging over in de COVID-19-pandemiecrisis van 2020 en daarna, die de noodleningprogramma's van 2008 door de Fed nieuw leven inblies, plus een heleboel nieuwe. En dan was er nog de noodrespons van de Fed op de bankenpaniek in het voorjaar van 2023, waar we de tweede, derde en vierde grootste bankfaillissementen in de Amerikaanse geschiedenis zagen, plus een run op onverzekerde deposito's in het hele bankenlandschap.

De Fed definieert contante activa als “kluisgeld, contante items die nog geïnd moeten worden, saldi die verschuldigd zijn door spaar-instellingen en saldi die verschuldigd zijn door Federal Reserve Banken.” Zoals de grafiek hierboven laat zien, zijn de contante activa bij de 25 grootste banken gekelderd van $ 2,163 biljoen op 15 december 2021 tot $ 1,5 biljoen op 4 december van dit jaar – een daling van $ 663 miljard.

Waar gaat al dat geld naartoe? Aangezien een groot deel van wat deze federaal verzekerde grootste banken vandaag de dag doen, handel is, vermoeden we – maar we kunnen het niet met zekerheid zeggen – dat het geld deels wordt gebruikt om contant onderpand te plaatsen op de tientallen biljoenen dollars aan derivatentransacties die door een handvol van deze superbanken worden aangehouden.

Laten we eens kijken naar een ander vreemd tijdperk van liquide middelen die bij de megabanken in rook opgingen. Op 8 april 2015 stonden de liquide middelen op $ 1,398 biljoen bij de 25 grootste Amerikaanse banken volgens Fed-gegevens van die tijd. Op 18 september 2019 waren de liquide middelen gedaald tot $ 759 miljard, een daling van 45,7%.

De volgende grafiek laat zien hoe de Fed in het najaar van 2019 op deze geldcrisis reageerde door biljoenen dollars aan noodleningen ter waarde van 100% te verstrekken aan Amerikaanse en buitenlandse banken.

                                        Fed's Repo-leningen aan grootste leners, Q4 2019, gecorrigeerd voor looptijd van lening

Toen de namen van de banken die deze biljoenen dollars aan goedkope leningen van de Fed hadden ontvangen twee jaar later eindelijk door de Fed werden bekendgemaakt, was er een complete nieuwsstop in de mainstream media.

De financiële crisis van 2008 was de ergste economische crisis in de VS sinds de Grote Depressie van de jaren 30. Het duurde zes jaar voordat banen zich herstelden; meer dan 10 miljoen Amerikanen raakten in armoede; en meer dan 6 miljoen gezinnen verloren hun huis door executie. En toch is het Amerikaanse Congres er niet in geslaagd de Fed te hervormen onder zowel Democratisch als Republikeins leiderschap in het Witte Huis.

                                 GAO-gegevens over de noodleningsprogramma's van de Fed tijdens de financiële crisis van 2007-2010

 













[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[17 december 2024]

 

Afdrukken Doorsturen