EU druk op weg democratie uit te bannen

Onder het mom van het ‘verdedigen van de democratie’ (tegen Rusland) hakken de Europese elites in feite in op wat er nog over is van de democratie – terwijl ze ons naar de rand van een nucleaire holocaust slepen.


Over "Het Schild voor de Europese democratie'

Het Europees nepparlement heeft een nieuwe stap gezet in hun voortdurende inspanningen om de informatiestroom online te controleren door de oprichting goed te keuren van een nieuwe commissie die belast is met de bestrijding van wat zij omschrijft als buitenlandse inmenging en desinformatie.

De commissie, die het Schild voor de Europese democratie wordt genoemd, werd aangekondigd als een waarborg voor democratische processen, maar het initiatief heeft aanleiding gegeven tot ernstige zorgen over onlinecensuur. De oprichting van de commissie is een voorstel van de Europese Commissie voor de periode 2024-2029 en zal naar verwachting komend jaar operationeel zijn.

Tijdens een plenaire zitting in Straatsburg kreeg het besluit krachtige steun: 441 leden stemden vóór, 178 tegen en 34 onthoudingen.

Hoewel aangekondigd als een maatregel om de democratie te beschermen, hebben critici zich lange tijd afgevraagd of dergelijke vèrgaande bevoegdheden het risico lopen afwijkende meningen te onderdrukken onder het mom van het bestrijden van desinformatie. De Europese Commissie kennende is het volgens ons geen vraag maar een feit.

Het mandaat van de commissie strekt zich uit tot het doorlichten van online platforms, inhoud gegenereerd door kunstmatige intelligentie en zogenaamde ‘hybride’ bedreigingen – brede categorieën die mogelijk legitieme politieke uitingen of alternatieve opvattingen kunnen omvatten.

De speciale commissie "Schild voor de Europese democratie", bestaande uit 33 leden, zal een mandaat van twaalf maanden vervullen. De samenstelling ervan, die zal worden bepaald door de fracties in het Europees nepparlement, zal eind januari bekend worden gemaakt. De reikwijdte van de verantwoordelijkheden omvat het herzien van bestaande wetten op potentiële zwakke punten die kunnen worden uitgebuit en het aanbevelen van hervormingen.


Censuur in het Westen

Sceptici stellen dat deze aanpak zou kunnen leiden tot een toename van de regeldruk op digitale platforms, wat vragen oproept over de vrijheid van meningsuiting en transparantie in de besluitvorming.

Ons inziens zijn de twee meest fundamentele en belangrijke vrijheden:
- vrijheid van godsdienst en/of spirituele overtuigingen
- vrijheid van gedachte en meningsuiting (twee kanten van dezelfde medaille).

In het westerse land waar de vrijheid van meningsuiting het grootste goed is (en is vastgelegd in de Grondwet) vinden we bekende voorvechters van dit recht:

Benjamin Franklin verwoordde het perfect:
- “Zonder vrijheid van gedachte kan er zoiets als wijsheid niet bestaan ​​- en zoiets als openbare vrijheid niet zonder vrijheid van meningsuiting.”
- "Vrijheid van meningsuiting is een belangrijke pijler van een vrije regering. Wanneer deze steun wordt weggenomen, wordt de grondwet van een vrije samenleving ontbonden en wordt op de ruïnes ervan tirannie opgericht."
- “Wie de vrijheid van een natie wil omverwerpen, moet beginnen met het onderdrukken van de vrijheid van meningsuiting.”
- “Republieken ontlenen hun kracht en vitaliteit aan een volksonderzoek naar het handelen van de magistraten.”

En dan is er nog deze accurate inschatting van George Washington:
- “Want als mensen worden verhinderd hun gevoelens te uiten over een kwestie die de meest ernstige en alarmerende gevolgen kan hebben, die de overweging van de mensheid kunnen uitnodigen, dan is de rede voor ons van geen nut; de vrijheid van meningsuiting kan ons worden ontnomen, en stom en stil kunnen we, als schapen, naar de slachtbank worden geleid.”

Thomas Jefferson had veel te zeggen over de vrijheid van meningsuiting en met name het belang van een vrije pers. Hier is een korte maar krachtige verklaring van Jefferson:
- “De rede en het vrije onderzoek zijn de enige effectieve middelen tegen dwaling.”

We zijn het trouwens helemaal eens met Voltaire, die de juiste houding had ten opzichte van de vrijheid van meningsuiting:
- “Ik ben het misschien niet eens met wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen tot de dood verdedigen.”

Laten we eens naar het omgekeerde kijken: wat gebeurt er als de vrijheid van meningsuiting niet wordt toegestaan ​​of beperkt door de overheid?
- “Beperking van vrije gedachte en vrije meningsuiting is de gevaarlijkste van alle subversies. Het is de enige on-Amerikaanse daad die ons het gemakkelijkst kan verslaan.” - VS Supreme Court Justice William O. Douglas
- "Als een regering zich eenmaal heeft gecommitteerd aan het principe om de stem van de oppositie het zwijgen op te leggen, kan ze maar één kant op, en dat is het pad van steeds repressievere maatregelen, totdat ze een bron van terreur wordt voor al haar burgers en een land creëert waar iedereen in angst leeft." - VS president Harry Truman

Helaas gaan (ook in de Verenigde Staten en) de meeste andere westerse landen de paden op waartegen president Truman waarschuwt. Censuur en fascisme groeien als kool in de VS, Canada, het VK, ons eigen Nederland, Duitsland, Frankrijk, Japan, Australië, Nieuw-Zeeland en andere zogenaamde 'vrije' landen. Censuur en flagrante onderdrukking van de vrijheid van meningsuiting worden uitgevoerd door westerse regeringen en mondiale bedrijven die samen in bed liggen, daarbij geholpen door de meeste mainstream media. Totalitarisme, dat hand in hand gaat met censuur en fascisme, schiet ook wortel en verspreidt zich als een kanker in westerse landen. De weg naar tirannie en totalitarisme begint en eindigt met het onderdrukken van de vrijheid van denken en spreken.

Westerse landen hebben tientallen wetten en regels aangenomen en tientallen instanties opgericht, bedoeld om iedereen die corruptie en desinformatie aan de kaak stelt en ingaat tegen 'officiële verhalen' te censureren, in diskrediet te brengen of zelfs juridisch aan te vallen. Deze wetten, regels en instanties zijn ontworpen om alle waarheidsgetrouwe, feitelijke informatie te blokkeren die in strijd is met officiële verhalen en agenda's. Het angstaanjagende is dat te weinig burgers van deze landen zich ervan bewust zijn. Zou dat de reden kunnen zijn dat de kwaliteit van het onderwijs tientallen jaren achteruit is gegaan? We denken dan aan wat Maximilien Robespierre gezegd heeft: “Het geheim van de vrijheid ligt in het opleiden van mensen, terwijl het geheim van tirannie ligt in het onwetend houden van hen.”

Het zou verklaren waarom regeringen hun best doen om zoveel feitelijke informatie voor mensen te verbergen, en vrije en onbelemmerde communicatie en meningsuiting als zulke afschuwelijke 'misdaden' beschouwen.

Hoe censuurwetten worden aangenomen:
- Stap 1: Verklaar een existentiële bedreiging voor de democratie en de mensenrechten
- Stap 2: Beweer dat de oplossing de democratie en de mensenrechten zal beschermen
- Stap 3: Voer snel en gezamenlijk antidemocratische, antimensenrechtencensuur in


Wilt u bewijs dat westerse landen afglijden naar fascisme en totalitarisme? Laten we eens kijken naar het schokkende aantal wetten, regeklingen en acties die door westerse regeringen en hun cohorten in het onderwijs en de private sector zijn gefabriceerd om afwijkende meningen en vrije meningsuiting het zwijgen op te leggen.

Verenigde Staten
- Het DHS Censuuragentschap had een vreemde eerste missie: het verbieden van toespraken die twijfel zaaien over de verkiezingsevenementen van 'Red Mirage, Blue Shift'.
- Het Centrum voor Buitenlandse Kwaadaardige Invloed (FMIC).
- Het programma voor subsidie ​​voor gerichte gewelds- en terrorismepreventie (TVTP).
- Het “ Censuur-Industrieel Complex” bestaande uit overheidsinstanties, universiteiten, denktanks en bedrijven die samenwerken om informatie te censureren en controleren.
- De overheid financiert AI-tools voor bewaking en censuur op het internet.
- De Digital Platform Commission Act (DPCA) zou feitelijk een 'Ministerie van Waarheid' creëren, genaamd de Federal Digital Platform Commission.
- Het 'Virality Project' van Stanford University bedreigt burgerlijke vrijheden. Het project, voorheen bekend als het Election Integrity Partnership, werkte samen met de federale overheid en sociale media om ‘misinformatie’ te censureren.
- Het Stanford Internet Observatory is een centraal knooppunt in de enorme inspanning om alles te censureren om al het nieuws buiten te de deur te houden waarvan de Amerikaanse overheid heeft besloten dat het publiek het niet ma horen.
- 'Big Tech' voert censuur uit in het klimaat-‘oplossingen’-debat
- Nieuwe documenten onthullen een 'samenzwering' van het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Veiligheid om het Eerste Amendement te schenden en zich met verkiezingen te bemoeien.
- Uit verklaringen van hoorzittingen van de Commissie Justitie van het Huis van Afgevaardigden over de bewapening van de federale overheid: "Het afgelopen jaar heeft de Subcommissie voor de bewapening van de federale overheid verschillende rapporten gepubliceerd waarin gedetailleerd wordt beschreven hoe de overheid a) burgers lastigvalt en intimideert om ongewenste standpunten de kop in te drukken, b) desinformatie en propaganda gebruikt om valse verhalen te verspreiden en c) beschermde uitingen censureert met behulp van derden."
- Het Center for Countering Digital Hate (CCDH), een invloedrijke non-profitorganisatie, werkte naar verluidt samen met sociale-mediaplatforms en het Witte Huis om censuur toe te passen.
- Het Center on Democracy, Human Rights, and Governance (DRG) van het Amerikaanse agentschap voor Internationale Ontwikkeling (USAID) heeft een interne 'Disinformation Primer' opgesteld waarin wordt onthuld dat de overheid van plan is censuurinitiatieven te promoten. "Wat we hebben geleerd is dat er honderden keren verschillende instanties binnen de federale overheid naar de verschillende platforms zijn gegaan en hen hebben opgedragen bepaalde soorten uitlatingen te verwijderen."
- De voorzitter van de American Medical Association (AMA) is tegen vrije meningsuiting.

Europese Unie (EU)
Uit westerse media:
- “U moet zich grote zorgen maken over de Digital Services Act .”
- “In Europa is een draconische nieuwe wet van kracht geworden die wereldwijd een extreme censuur van het internet instelt”
- “ Jacob Mchangama, een Deense historicus, luidde de alarmbel over de Digital Services Act , en zei dat het plan een geval zou zijn van het ‘geneesmiddel’ dat erger is dan de kwaal.”
- “De Gestapo heeft huizen in het nieuwe normale Duitsland doorzocht als onderdeel van de derde Europese actiedag tegen haatmisdrijven.”
- “Censuur gaat in overdrive: 'Europees Democratisch Schild' verwijdert online content . De zogenaamde Weimardriehoek, een informele samenwerking tussen Berlijn, Parijs en Warschau, heeft de EU gezamenlijk opgeroepen om meer te doen om buitenlandse invloed en desinformatie te bestrijden”
- "De Europese Commissie is van mening dat haatzaaiende uitlatingen en haatmisdrijven bijzonder ernstige misdaden zijn vanwege hun schadelijke impact op fundamentele rechten, op individuen en op de maatschappij als geheel, en ondermijnen de fundamenten van de EU." Dit is gaslightingpropaganda en totale onzin. De EU en EC willen gewoon een wettelijke basis om alle geschreven of gesproken meningen of informatie die ze niet leuk vinden, te blokkeren.

Verenigd Koninkrijk
- De Britse wet op online veiligheid maakt vrije meningsuiting een misdrijf.
- Schotland: De Hate Crime and Public Order Act 2021 illustreert hoe deze wetten een hellend vlak creëren voor de criminalisering van meningsuiting, omdat steeds meer meningsuiting wordt verboden.

Frankrijk
In Frankrijk werd midden in de nacht een nieuwe wet aangenomen die het strafbaar stelt om kritiek te leveren op mRNA-injecties (mRNA-producten worden op frauduleuze wijze op de markt gebracht als ‘covid-vaccins’).

Duitsland
“Duitsland kondigt vèrgaande plannen aan om de meningsuiting, het reizen en de economische activiteiten van politieke dissidenten te beperken, om zo de ‘gedachte- en spraakpatronen’ van haar eigen bevolking beter te kunnen controleren.
- Op 18 november 2023 heeft het Duitse parlement een nieuwe wet aangenomen waarin de zogenaamde 'Infectie Beschermings Wet' wordt herzien. Deze wet geeft de overheid formeel de bevoegdheid om alle gewenste edicten uit te vaardigen onder het mom van bescherming van de volksgezondheid.
- De baas van de Duitse binnenlandse inlichtingendienst verdedigt zijn pogingen om de ‘gedachten- en spraakpatronen’ van burgers te controleren en schetst het nieuwe vergrijp van ‘systematische delegitimering van het staatsgedrag.’

Verenigde Naties
- "Wij bezitten de wetenschap en de wereld zou dat moeten weten." De VN en het Wereld Economisch Forum (WEF) geven toe dat ze zoekresultaten censureren en Big Tech en influencers betalen om de publieke opinie te beïnvloeden.
- Het WEF en de VN hebben herhaaldelijk opgeroepen tot censuur, digitale ID’s en kunstmatige intelligentie.
- Er zijn nog diverse andere wetten, regels en instanties die bestaan ​​of in de maak zijn, die bedoeld zijn om iedereen te censureren die corruptie aan de kaak stelt en zich verzet tegen valse verhalen of de agenda's van speciale belangengroepen.


Over censuur

De propaganda en verkooppraatjes van overheden en bedrijven die censuur toepassen, zijn dat al deze maatregelen "bedoeld zijn om mensen te beschermen tegen schadelijke mis- en desinformatie." Alleen naïeve of goedgelovige mensen geloven dat. Deze verkooppraatjes zijn een totale leugen.
Nee, de ware doelen van al dit soort censuur zijn
- om mensen zoveel mogelijk blind, doof en onwetend te houden over wat er werkelijk aan de hand is
- om mensen te overtuigen van valse verhalen die in het voordeel zijn van degenen die de verhalen verzinnen
- om mensen valse “oplossingen” te verkopen voor bedreigingen die in de eerste plaats zijn gefabriceerd door degenen die de “oplossingen” aanbieden (een machine die voortdurend winst/macht genereert)
- om steeds meer controle en machtsovername door regeringen te bewerkstelligen
- om waarheidsgetrouwe gegevens en informatie te onderdrukken, en om verzet te bieden tegen corruptie en criminaliteit bij de overheid en het bedrijfsleven. “De wereld wordt meer bestuurd door valse verhalen, verborgen agenda’s, desinformatiecampagnes en gaslightingpropaganda dan door rationeel, rechttoe rechtaan bestuur en feitelijke, waarheidsgetrouwe informatie en data. Het uiteindelijke doel en de doelstelling van zulke operaties [valse verhalen] is dat degenen die ze uitvoeren hun financiële en politieke macht en invloed enorm vergroten.”

Wie zit hierachter? Wie genereert valse verhalen? Wie verzint oplossingen voor bedreigingen die in de eerste plaats al verzonnen zijn - met als enig doel oplossingen te verkopen? We blijven maar in cirkeltjes ronddraaien.... De hoofdschuldigen zijn degenen die op verschillende manieren worden gelabeld als globalisten, globale elites, een nieuwe wereldorde, een liberale wereldorde en soortgelijke termen. We zouden ze kunnen samenvatten onder de noemer globale oligarchen. De realiteit is dat globalisme de intentie is van een klein aantal extreem rijke, machtige en invloedrijke individuen om zoveel mogelijk van de wereld te controleren en ervan te profiteren. Hun doel is simpel: controle over de rijkdom, de hulpbronnen en de bevolking van de wereld. Wat dat betreft gaan de Verenigde Staten in overdrive: kijk maar eens wie het er in dat land (en de wereld) in januari voor het zeggen krijgen.

De ongelooflijke hoeveelheid moeite die overheden, bedrijven en internationale organisaties doen om de waarheid te censureren en te onderdrukken is enorm. De hoeveelheid desinformatie en gaslightingpropaganda die door deze zelfde entiteiten wordt gegenereerd om hun valse agenda's te pushen is verbijsterend.


Samenvattend

Het beloofde Democracy Shield is een merkwaardig idee dat weerspiegelt hoe vervormd beleidsdebatten over Europese democratie zijn geworden. Het impliceert dat de kwetsbaarheid van Europese democratie voornamelijk de schuld is van externe actoren en te vinden is in acties die online worden gevoerd. Toch zijn er al enige tijd zorgen onder democratiegroepen dat de focus op dergelijke kwesties enigszins kortzichtig en onevenwichtig wordt.

Nu burgers zich bewust worden van deep fakes en dergelijke, is de 'piekkwetsbaarheid' voor desinformatie misschien voorbij. Online desinformatie, gerichte advertenties en soortgelijke beïnvloedingsoperaties bepalen de uitslagen van verkiezingen niet en zorgen ervoor dat relatief weinig mensen naar een andere partij gaan; het grotere probleem van de democratie is het lage aantal burgers dat zich überhaupt bezighoudt met politieke content, of deze nu accuraat is of niet. Geen enkel cybersecurityschild kan het probleem van desinformatie oplossen, omdat het uit zoveel bronnen komt en zo wijdverspreid is geworden.

Natuurlijk is een robuuste verdediging nodig tegen desinformatie en kwaadaardige beïnvloedingsoperaties, maar dit ene probleem heeft een ongelooflijk onevenredig grote hoeveelheid interesse en middelen gekregen in vergelijking met alle andere uitdagingen voor de Europese democratie. Bijna alle fora, topconferenties en dialogen die ogenschijnlijk over democratie gaan, besteden tegenwoordig het grootste deel van hun tijd aan online desinformatie en besteden doorgaans weinig aandacht aan de andere essentiële veranderingen die nodig zijn voor democratische vernieuwing, zoals het opbouwen van effectievere politieke partijen, het versterken van parlementen, het openen van lokale overheden voor effectievere democratische verantwoording of het proactief helpen van maatschappelijke organisaties.

Hoewel de aanvallen van externe actoren zeker verontrustend zijn, zijn de meeste bronnen van Europese democratische malaise intern. Dit geldt zelfs in het beperkte domein van desinformatie: het meeste nepnieuws over Europese verkiezingsdebatten komt van binnenuit de EU zelf. En als we het breder bekijken, zijn het mainstreamleiders als Von der Leyen en anderen die de afgelopen jaren de burgerlijke vrijheden hebben ondermijnd. Democratiegroeperingen beschuldigen hen er zelfs van dat ze maatregelen gebruiken die zogenaamd gericht zijn op buitenlandse invloedsoperaties om kritische stemmen in eigen land te smoren.

De focus van leiders op digitale regulering lijkt soms ontworpen om de lastige politiek van democratische vernieuwing naar boven te halen; debatten over het tegengaan van desinformatie kunnen vreemd apolitiek aanvoelen. Terwijl experts nadenken over de digitale gereedschapskisten die nodig zijn om cyberverdediging preventief te laten werken, voelt de toon van dergelijke gesprekken een wereld verwijderd van de botsing van politieke ideologieën en machtsstrijd die de democratische politiek vormgeven – of zouden moeten vormen.

De agenda voor het tegengaan van desinformatie biedt Europese leiders een handige afleiding van dergelijke problemen. Het heeft een kwaliteit van technische oplosbaarheid die middelen aantrekt op een manier die de diepere structurele problemen van de democratie niet doen. Het risico is dat middelen nu steeds meer worden gepompt in toch al oplopende budgetten voor cyberveiligheid en defensieministeries en weg van het geduldige werk van het opbouwen van bottom-up democratische capaciteit binnen Europa en ook in andere landen. Dit is van belang, omdat het laatstgenoemde werk uiteindelijk nuttiger is om samenlevingen toe te rusten om met desinformatie om te gaan, maar toch zakt het weg op de lijst van Europese prioriteiten.

De toenemende angst voor een extreemrechtse opleving is terecht en verdient uiteraard topprioriteit. Maar er is kritische aandacht nodig dat mainstream politici deze bezorgdheid niet gebruiken om de aandacht af te leiden van hun eigen democratische tekortkomingen. Het voorstel van de führerin van de Europese Commissie kijkt naar het oppervlakkige niveau van deze problemen en niet naar de grondoorzaken ervan. Als er een Democratieschild nodig is, is het er één die Europese burgers beschermt tegen hun eigen elites.

 













[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[24 december 2024]

 

Afdrukken Doorsturen