VS: eerst kwestie Rusland oplossen, dan China aanpakken

De VS willen al jaren de wereldenergiemarkten domineren en een alliantie tussen Rusland en China voorkómen. Dat vergt een wijziging van de plannen nu het oorspronkelijke streven naar een Russische regimewisseling door middel van 'shock and awe'-sancties jammerlijk mislukt is. Een artikel over Amerikaans beleid, de EU en de nieuwe rol van Donald Trump.

Het streven van de heersende elite in de VS is al sinds jaar en dag dat zij hun aartsvijand China willen aanpakken - en politici in de EU zijn al zodanig gehersenspoeld dat ook zij dat land als een vijand beschouwen, als we tenminste de geluiden vanuit de westerse mainstream media mogen geloven.  Maar de Amerikanen kunnen ze nog niet zover krijgen om in hun strijd (via Taiwan) mee te gaan - hoewel het privéleger van de VS (de NAVO) zich al ter plekke heeft gevestigd.  China kan nog niet worden aangepakt gezien de stand van zaken met betrekking tot Rusland en wat er in Oekraïne gebeurt.  Zelfs mislukte leiders als Scholz en Macron zijn met betrekking tot China van mening dat ze eerst de kwestie Rusland-Oekraïne moeten oplossen.

De Amerikaanse heersende elite ziet absoluut een opkomende hegemonie in China met Rusland en ze zien in beide landen hun rivalen - eigenlijk de enige twee nu Washington met de EU heeft afgerekend - het oude continent zit in een zelfvernietigingsproces en de druk vanuit Washington zal snel toenemen om dat proces te versnellen.

Ten aanzien van Rusland is hun enige overgebleven strategie dat er toegewerkt moet worden naar een regimewisseling in Rusland - om daarna achter de Chinezen aan te gaan. Maar om Rusland te ontmantelen, om die regimewisseling te krijgen, zal men van goede huize moeten komen omdat de 'shock and awe'-sancties niet hebben gewerkt. De laatste geluiden vanuit Washington wijzen erop dat de Amerikanen proberen een recessie veroorzaken - paniek creëren. Een recessie kan leiden tot lagere energieprijzen - en energie is de kurk waarop het beleid van Poetin drijft en zijn oorlogsmachinerie draaiend houdt.

De laatste ontwikkeling in dit vaak ondoorgrondelijke beleid van de Verenigde Staten is dat zij geïnteresseerd zijn in het kopen van aandelen Nord Stream. Dit werd verklaard door de president van Wit-Rusland Alexander Loekasjenko. “Europa zal nergens heen gaan: nu is er een strijd om hulpbronnen, en hier worden hulpbronnen eenvoudigweg weggegeven. En er wordt gezegd dat de Amerikanen bereid zijn deel te nemen aan de aankoop van aandelen – wie had dat ooit gedacht – in Nord Stream. Ik hoorde ze het zeggen. Het is mogelijk. Laat ze het in godsnaam kopen', zei hij in een interview met de Belarussische tv-zender 1.

Alexander Loekasjenko herinnerde zich ook wat westerse politici zeggen. "Lees wat de toekomstige bondskanselier van Duitsland zegt: ‘Wij zijn geen kinderen. Wij weten wat goedkoop gas is.' Dat betekent dat ze goedkoop gas uit Rusland willen gaan kopen. Dat kan omdat de Amerikanen voor één lijn van de gaspijpleiding [de gereserveerde lijn van de Nord Stream-gaspijpleiding] geen tijd hadden om die daar op te blazen. Rusland zal 25 miljard kubieke meter langs deze lijn kunnen leveren", zei Loekasjenko.

In het najaar berichtten Amerikaanse media dat de Amerikaanse investeerder Stephen Lynch, die al twintig jaar zaken doet in Rusland, de Amerikaanse regering had gevraagd hem een ​​vergunning te geven om te bieden als Nord Stream 2 ter veiling zou worden aangeboden.

  Economedian zal binnenkort ingrijpende wijzigingen ondergaan.
  Daardoor zullen uitgebreide artikelen als deze voor 'gewone' bezoekers slechts gedeeltelijk beschikbaar zijn.
  Spoedig meer informatie over wat er allemaal op onze site zal veranderen. Red.
 

Eerder deze maand had Poetin bij Scholz gesuggereerd dat het laatste onbeschadigde deel van dit project weer in gebruik zou kunnen worden genomen als Duitsland helpt het Oekraïense conflict te de-escaleren in plaats van bij te dragen aan de escalatie ervan. Duitsland staat op de rand van een recessie, grotendeels vanwege de hoge energiekosten die zijn ontstaan ​​door de Amerikaanse druk om Rusland te sanctioneren. De Duitsers zijn gezien de miserabele staat van hun land geïnteresseerd in goedkope en betrouwbare energie.

Van de andere kant wordt verwacht dat Trump de Europese Unie onder druk zal zetten om zijn handelsoorlog tegen China te steunen. Dit zal al moeilijk genoeg zijn, vooral omdat China en de EU op het punt staan ​​hun geschil over elektrische voertuigen op te lossen en China de op één na grootste handelspartner van de EU is. Er is vrijwel geen kans dat ze hierin meegaan als ze in een recessie terechtkomen die wordt veroorzaakt door de economische neergang van Duitsland. Trump heeft er dus belang bij om een ​​deel van zijn goedkope Russische energie-importen te herstellen als stimulans.

Binnen één jaar zal de Nord Stream-gasleiding in gebruik (kunnen) worden genomen en zal het gas van Rusland naar Europa kunnen stromen. Dit zei de Servische president Aleksandar Vucic een paar dagen geleden in een interview met de Duitse krant Handelsblatt.
Het is al meer dan twee jaar geleden (op 26 september 2022) dat saboteurs de Nord Stream-gaspijpleidingen opbliezen. Eén leiding uit het tweede project was echter niet getroffen door de explosies en kan direct in bedrijf worden genomen. ‘Ik sta mezelf toe een voorspelling te doen: over uiterlijk een jaar is Nord Stream eigendom van een Amerikaanse investeerder en stroomt er gas via de pijpleiding van Rusland naar Europa. Onthoud mijn woorden. Eén jaar tot de lancering van Nord Stream”, merkte de Servische president op en benadrukte dat Duitsland dringend goedkoop aardgas nodig heeft om te overleven.

De Wall Street Journal meldde in november dat "Een financier uit Miami in stilte probeert de Nord Stream 2-gaspijpleiding te kopen" als deze wordt geveild in een Zwitserse faillissementsprocedure. De Amerikaanse zakenkrant beschreef hoe Stephen P. Lynch een geschiedenis heeft van zakendoen in Rusland en hij werd ook geciteerd als te zeggen dat "Dit een once-in-a-generation kans is voor Amerikaanse en Europese controle over de Europese energievoorziening voor de rest van het fossielebrandstoffentijdperk." Dat is waar, en het zou een sleutelrol kunnen spelen in een groot Russisch-Amerikaans compromis.

De VS zou - als dit werkelijkheid wordt - vervolgens (indirect) een deel krijgen via Lynch's eigendom van dit project, wat Amerika ook zou toestaan ​​om deze importen te stoppen als Duitsland te snel toenadering zoekt tot Rusland. Het is de Amerikanen een doorn in het oog dat Duitsland weigert om Oekraïne te blijven bewapenen of te betalen voor een groot deel van de wederopbouw nadat het conflict voorbij is. Maar Duitsland zou deze voorwaarden kunnen accepteren in ruil voor de onmiddellijke economische hulp die het zou kunnen bieden, terwijl Rusland - zo is de gedachte van de Amerikanen -  dankbaar zou kunnen zijn voor de extra begrotingsinkomsten die deze regeling zou kunnen opleveren.

De VS die eerst Nord Stream opbliezen, om het zich vervolgens toe te eigenen. Een ezel (de EU) stoot zich kennelijk wèl twee keer aan dezelfde steen...

Het is een imperfect compromis, maar het is desalniettemin een compromis, en het zou dienovereenkomstig een sleutelrol kunnen spelen in een groot Russisch-Amerikaans compromis over Oekraïne. Als Rusland geen bezwaar heeft tegen de controle van de VS over een deel van zijn energiestroom naar Duitsland (wat we ernstig betwijfelen) dan zou het ook geen bezwaar kunnen hebben tegen de verkoop van een deel van de cruciale mineralen die het uit door Oekraïne geclaimd gebied zou kunnen winnen aan de VS. Dit aanvullende compromis zou Trump ervan kunnen weerhouden het conflict te escaleren om controle te krijgen over die hulpbronnen, zoals Zelensky wil.

De Amerikanen redeneren als volgt: Rusland verkoopt (geloof het of niet) nog steeds nikkel en titanium aan de VS, ondanks hun voortdurende proxy-oorlog in Oekraïne, en India zou altijd kunnen dienen als een alternatieve doorvoer naar die markt, net zoals het dat doet voor de Europese energiemarkt nadat ze Rusland sancties hebben opgelegd (en Rusland de export van deze mineralen naar de VS verbiedt). Met dit in gedachten, zelfs als de EU niet akkoord gaat met Trumps handelsoorlogsplannen tegen China, zou de VS nog steeds wat strategische voordelen kunnen oogsten, hoewel het de deal misschien moet zoeken door middel van gefaseerde sanctieverlichting voor Rusland.

Daarin ligt het leidende principe achter dit Amerikaanse voorstel voor een groot Russisch-Amerikaans compromis. De complexe onderlinge afhankelijkheden tussen Rusland en het Westen verklaren waarom de hierboven genoemde 'politiek ongemakkelijke' handelsrelaties tot op de dag van vandaag nog steeds bestaan. Geen van beide partijen heeft de politieke wil om de ander volledig af te snijden, omdat dit wederzijds schadelijk zou zijn voor hun belangen.

Alle betrokkenen zouden het er dus over eens kunnen zijn dat het beter is om het onbeschadigde deel van de Nord Stream-pijpleidingen onder Amerikaans eigendom te herstellen (maar, nogmaals, dat zien wij niet gebeuren), terwijl ze dan ook een overeenkomst bereiken voor Rusland om een ​​deel van de waardevolle mineralen die het uit door Oekraïne geclaimd gebied haalt, aan de VS te verkopen - om Trump ervan te weerhouden het conflict te laten escaleren. Het extra voordeel is dat de VS de kans zou kunnen vergroten dat de EU gedeeltelijk voldoet aan de voorspelbaar komende eisen om China economisch onder druk te zetten, zelfs als het uiteindelijk toch weigert.

Er speelt natuurlijk meer mee.

Wij persoonlijk zien eerder een scenario van Trump die voor het einde van volgend jaar (om de kosten van Amerika voor het "beschermen van Europa" door Oekraïne te steunen tegen Rusland, te dekken en om de kosten van $ 130 miljard terug te verdienen) stappen zal ondernemen om de resterende Nord Stream-gaspijpleiding van Duitsland te kopen. Trump heeft gezegd dat Amerika zijn eigen sancties om gas van Rusland te kopen zal negéren en het als tussenpersoon (duur) zal verkopen aan Europese landen die het willen (of moeten). De Duitsche leiding van de EU (Von der Leyen) zal er danvast en zeker op aandringen dat alle Europese landen het kopen. Rusland zal er ons inziens nooit mee instemmen het aan Amerika te verkopen.

Trump zal ongetwijfeld degenen die zijn goedkoop verkregen gas niet willen kopen, straffen - maar als ze gas willen, zullen ze het van de Amerikanen moeten kopen en die geven de westerse vazalstaten weinig keus. Inderdaad, het is een beschermingspakket van een maffia-gangster.
We zeiden het in het begin van dit artikel: het Amerikaanse beleid is erop gericht dat de VS de wereldenergiemarkten domineren en een alliantie tussen Rusland en China moet worden voorkómen. De weg naar Amerikaanse energiedominantie is via oorlog in en door Oekraïne (op veilige afstand van het thuisland). Mike Pompeo (tijdens Trump I minister van Buitenlandse Zaken) wil ons laten geloven (middels een toespraak op 24 juni 2022) dat de oorlog in Oekraïne er één is die Rusland zocht, maar de realiteit is dat Washington al sinds ten minste 2008 aandringt op oorlog met Rusland.

Ondertussen probeert Trump de illusie te wekken dat hij de oorlog in Oekraïne snel kan beëindigen en daartoe 'pas-op-de-plaats'-voorstellen heeft gedaan. Maar enkele dagen geleden sloeg Sergej Lavrov, Poetins minister van Buitenlandse Zaken (van niveau  wereldklasse) de door Team Trump geopperde "vredesvoorstellen" van tafel. In principe is de Russische visie dat oproepen tot een "bevroren conflict" simpelweg geen voorstellen zijn voor een alomvattende, juridisch afdwingbare vredesovereenkomst - het type overeenkomst dat de Russen eisen sinds Poetins conceptverdragen in december 2021 werden gepubliceerd. Zonder een alomvattende vrede zullen de Russen er de voorkeur aan geven om door te gaan zoals het is, en te winnen op het slagveld - wat een belangrijke indicatie is van het allergrootste vertrouwen in de uitkomst. Zerohedge geeft hierover essentiële details.

Feit is (maar onze mainstream media en politici willen u anders doen geloven) dat de Verenigde Staten de echte partij zijn die oorlog voert tegen Rusland, maar de VS heeft zich "verstopt achter Oekraïne". Die schijnbare realiteit heeft de VS, tot op dit punt van de dreigende nederlaag van Oekraïne, toegestaan ​​om serieuze vredesvoorstellen te vermijden die ingaan op de zeer serieuze voorstellen die in Poetins ontwerpverdragen zijn gedaan.

De (door de Amerikanen aangestuurde) westerse pretentie is dat het aan Oekraïne is om te beslissen over vrede, terwijl de realiteit is dat Oekraïne niet meer is dan een proxy voor de VS, niet in staat om zelf oorlog te voeren en politiek niet in staat om zelf vrede te sluiten zonder Amerikaanse steun en/of goedkeuring. Dit alles werd definitief duidelijk toen de VS en het Verenigd Koninkrijk (in de persoon van Boris Johnson) eisten dat Oekraïne zich terugtrok uit een uiterst redelijke vredesovereenkomst tijdens de gesprekken in Istanbul. Nu dringen de Russen erop aan dat Trump degene moet zijn die concrete, serieuze voorstellen doet - geen "loze praatjes", geen "wegen naar nergens"( zie ons eerdere artikel). Het Westen saboteerde Russische vredesvoorstellen (die te goeder trouw waren), nu is het hun beurt. De Russische opstelling is dat zij het serieus menen, maar tegelijkertijd een weg naar de overwinning hebben en waar ze klaar voor zijn om op door te gaan.

Nu is Donald Trump aan zet. Iedereen die denkt dat, zodra de clownshow van Trump-benoemingen voorbij is, Trump zal toeslaan en de wereld de kunst van het Dealen zal laten zien, droomt. De Russen zullen de clownsvoorstellen direct afwijzen, als "loze praat". Maar dat betekent dat alle voorstellen die Trump vervolgens doet noodzakelijkerwijs concessies zullen lijken die uit zwakte zijn gedaan. Wat natuurlijk een nauwkeurige weerspiegeling is van de realiteit op de grond, maar het zal de VS - en Trump - onthullen als de verliezers. Dat zal het moment van de waarheid zijn voor Trump. Hij zal ofwel serieus moeten worden en verder moeten kijken dan retoriek, of zich moeten terugtrekken uit een mogelijke deal uit angst voor de westerse scheldpartijen die voortkomen uit elke eerlijke deal.

Kan Trump een echte deal verkopen? Het beste wat hij kan doen is slikken en precies doen wat de Russen eisen: een alomvattende vredesovereenkomst en een nieuwe veiligheidsarchitectuur bedenken. Het is het juiste om te doen, het is zeer haalbaar en de Russen zullen het toejuichen. En de vele Amerikanen die genoeg hebben van de westerse waanzin. Maar zo'n deal zal onvermijdelijk een einde aan sancties moeten omvatten, niet alleen een einde aan vijandelijkheden. Dit kan mogelijk worden als de Amerikaanse economie eindelijk in een recessie terechtkomt, waardoor de aandacht van het publiek wordt verlegd, maar het zal nog steeds een lastige politieke verkoop zijn voor Trump.

De heersende elite blijft extreem goed gefinancierd en zullen Trump genadeloos aan de schandpaal nagelen als een verliezer: Bidens rol zal grotendeels worden vergeten en zal zeker niet worden genoemd en eerlijkheid zal worden verwaarloosd. Het zal echte politieke moed vergen van Trump om door te gaan tegen dat soort aanvallen, en het zal zeker niet in 24 uur gebeuren. Trump heeft zichzelf in een hoek gepraat, grotendeels omdat hij, zoals altijd, niet bereid is zijn eigen fouten toe te geven. Het pad naar vrede zal niet gemakkelijker worden gemaakt door zijn benoeming van een groepje clowns, die niet geneigd zullen zijn om de media-aanvallen te doorstaan ​​ter wille van The Donald:

Deals vereisen eerlijkheid en vertrouwen. Als Trump ècht een expert is in deals maken dan zal dat zijn omdat hij al het bovenstaande onder de knie heeft. Wat zijn eigen mensen hem ook vertellen over de toekomstige vooruitzichten van de VS in welke oorlog dan ook, hij zal binnenkort de waarheid van de Russen horen. Feiten zijn lastige dingen en moeilijk te lang te verbergen.

De huidige situatie confronteert Trump met iets belangrijks: zijn innerlijke zelfbewustzijn om de waarheid van de Oekraïne-oorlogsrealiteit onder ogen te zien. Hij begrijpt waarschijnlijk de staat van het conflict (het Westen heeft flink verloren) aangezien hij een militaire academie-opleiding heeft gehad. En hij kent de onderhandelingstechnieken die in de hele zakelijke wereld worden gebruikt. Maar Trump moet ervoor kiezen om eervol te handelen met de overwinnaar, de Russische president Poetin, en zich te committeren aan welke overeenkomst hij ook sluit met Poetin namens de VS, Oekraïne en alle NAVO-partners.

Hij moet zijn ziel en zaligheid wijden aan een deal die gesloten kan worden om de oorlog te beëindigen, en deze verdedigen met zijn leven. Als Trump kan zien dat de geschiedenis hem beoordeelt op deze dreigende regeling om de oorlog te beëindigen, en zijn persoonlijke eer op het spel zet om de regeling door alle westerse partijen in het conflict af te dwingen, dan verdient Trump eer en respect. De vraag is: kan hij afstand doen van zijn bravoure en grote bek om het juiste te doen, om een ​​grotere reden dan zijn ego?






[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[1 januari 2025]

 

Afdrukken Doorsturen