Het Amerikaanse Congres hield vorige week een
hoorzitting over de bailout-activiteiten van de Federal Reserve op de
Repo-mark. De mainstream media schrijven er weinig over. De
repo-kredietcrisis: de sluipmoordenaar.
De Bank voor Internationale Betalingen (BIS)
kennen we vooral van een recent rapport waarin de inzet van negatieve
rentetarieven en opkoopprogramma's door centrale banken sterk wordt
verdedigd. Gisteren publiceerde de "bank der centrale banken" een
rapport met explosieve informatie. Voor wie het althans wil lezen.
Gisteren schreven we over de hoorzittingen van
het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden die de
titel hebben meegkregen: "Toezicht op prudentiële regelgevers: zorgen
voor de veiligheid, deugdelijkheid, diversiteit en
verantwoordingsplicht van depotinstellingen?" We volgen die
hoorzittingen - die ondermeer gaan over de bailout van 2019 aan banken
van Wall Street waarvan de namen geheim gehouden worden - op de voet.
Het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden houdt hoorzittingen die de
titel hebben meegkregen: "Toezicht op prudentiële regelgevers: zorgen
voor de veiligheid, deugdelijkheid, diversiteit en
verantwoordingsplicht van depotinstellingen?" Dat vraagteken aan het
eind doet vermoeden dat er nogal wat twijfels bestaan over het (niet)
handelen van toezichthouders. En terecht.
Sinds 17 september van dit jaar heeft de New York Fed meer dan $ 3
biljoen gepompt in doorlopende leningen aan handelshuizen op Wall
Street. Iedereen tast in het duister welke instellingen het geld krijgen en
waaròm ze het krijgen. De vraag die gesteld kan worden is of wat de
Fed aan het uitspoken is, wel legaal is.
Sinds 17 september van dit jaar heeft de New York Fed meer dan $ 3
biljoen gepompt in doorlopende leningen aan handelshuizen op Wall
Street, zonder te vermelden welke instellingen het geld krijgen en
waaròm ze het krijgen. De Federal Reserve Bank van New York heeft wat
uit te leggen over de niet-gerapporteerde handelsverliezen van Morgan
Stanley.
De Europese Commissie wordt vanaf vandaag geleid door de Duitse Ursula
von der Leyen. Binnen die Commissie is er - zegt men - eenheid en
vastberadenheid, vooral op het gebied van militarisering. EU als
militaire grootmacht: het stond van tevoren al vast, immers: je kunt
Ursula von der Leyen wel uit het ministerie van Defensie krijgen, maar
het ministerie van Defensie niet uit Ursula von der Leyen.
Frankrijk is het eerste EU-land dat een uitgebreid programma voor
gezichtsherkenning lanceert. Vanaf het einde van het jaar kan de
technologie worden gebruikt. Gegevensbeschermers zien hierin vooral de
eerste stap naar een Big Brother-maatschappij.
De Duitse Ursula von der Leyen is Füherin van de EU-commissie. Een
slechte grap, we weten het, maar (vooral) Merkel en Macron hebben
opnieuw de overhand gekregen. De leden van het Europees nepparlement
blijken uiteindelijk gewoon clowns te zijn die buigen voor wat de
staatshoofden hun voorleggen. Von der Leyen op haar beurt wil
genderpariteit voor haar commissieteam. Meer noodzakelijk zou een
quotum zijn voor niet-veroordeelde criminelen en miljonairs zonder
belangenconflicten. De EU: voorportaal van het Vierde Rijk.
Vorige week publiceerde de Amerikaanse Federal Reserve de notulen van
de Federal Open Market Committee bijeenkomst van 29-30 oktober. Hierin
staat dat de FOMC leden grepen hun zorgen uitten over plannen hoe op
de lange termijn om te gaan met de honderden miljarden dollars
wekelijks die de New York Fed in de overnacht- en termijnrepomarkten
worden gepompt. De zorgen gaan over de vraag of de Fed moreel risico
creëert en/of dat de banken "een ongewenst hoog liquiditeitsrisico
nemen".
We hebben nieuws voor de Fed: allebei is het geval. Dat gebeurde al
toen de Fed voor $29 biljoen (!) aan een obscure verzameling banken
gaf, van 2007-2010. De FOMC-notulen van de Fed onthulden ook dat men
zich zorgen maakt over "de kans dat deelname aan repo-operaties van de
Federal Reserve gestigmatiseerd zou kunnen worden..." en we moeten het
de Fed nageven: zij hebben een stigmaprobleem... In dit artikel wordt
de enome repo-ui van alweer een schil ontdaan.
Vrijwel niemand in de Verenigde Staten wil dat Michael Bloomberg volgend jaar president wordt.
Maar de waanzinnige miljardair en de voormalige burgemeester van New York City kan het niet schelen, hij gaat van start met een zinloze, tot mislukken gedoemde ijdelheidscampagne en
besteedt maar liefst $ 34 miljoen aan een nationale reclamecampagne die het bestaande record voor een politieke campagne breekt. Hij gáát voor de beste president die er te koop is.
De Israëlische minister-president Benjamin Netanyahu is
officieel aangeklaagd wegens fraude, corruptie, omkoping en bedrog.
Dat heeft de Israëlische procureur-generaal afgelopen week bekendgemaakt. Aanklager
Avichai Mandelblit wilde de aanklacht formaliseren voordat een derde
verkiezing dit jaar wordt aangekondigd. De premier weerspreekt alle
aantijgingen.
De goede bedoelingen van onze koningin ten spijt
is "Financial Inclusion", waarvoor zij zich namens de Verenigde Naties
inzet, vooral een programma van de elite, waarbij gestreefd wordt naar
een wereldwijde cashloze samenleving, en waarbij elke wereldburger
voorzien is van een biometrisch identificatienummer. Voorvechter Bill
Gates wil namelijk dat van iedereen alle gangen nagegaan kunnen worden,
en het is dan ook geen wonder dat de grote financiële spelers, zoals
bijvoorbeeld PayPal, hartstochtelijke deelnemers zijn aan dit
programma. Big Brother komt met rasse schreden dichterbij!
We kunnen het elke keer wel opnieuw herhalen, en dat doen we dan ook
regelmatig, maar tot dusverre heeft in het Amerikaanse Congres nog
geen enkele hoorzitting plaatsgevonden om te onderzoeken waarom de New
YorkFed voor het eerst sinds de financiële crisis opnieuw de laatste,
ultieme geldschieter van Wall Street is geworden. Vergeet niet dat de
$ 3 biljoen aan supergoedkope leningen niet naar commerciële banken is
gegaan om de algehele economie te ondersteunen; de honderden miljarden
dollars per week gaan naar de "primary-dealers" van de Fed, de
handelshuizen op Wall Street. Maar misschien dat het Amerikaanse
Congres over dit onderwerp begin december uit de vroeg ingetreden
winterslaap ontwaakt.
De Federal Reserve van New York heeft nu in een periode van 63 dagen
meer dan $ 3.000 miljard doorgesluisd naar niet nader genoemde
handelshuizen op Wall Street, om een liquiditeitscrisis te
vergemakkelijken die nog niet op geloofwaardige wijze door de Fed is
verklaard. Bovendien heeft de Fed een nieuw programma voor de aankoop
van activa gelanceerd, waarbij elke maand $ 60 miljard aan Amerikaanse
schatkistpapier wordt gekocht. Gebaseerd op de voortdurende escalatie
van zijn plannen, lijkt het de grenzen te testen van wat het publiek
zal tolereren. We dachten dat het tijd was om de vraag te beantwoorden:
wie is precies de eigenaar van de New York Fed en zijn magische
geldtap die met een druk op de knop miljarden dollars in banken van
Wall Street kan pompen.
Facebook beweert dat gebruikers zich aanmelden omdat ze
gepersonaliseerde advertenties willen zien, en privacy-activist Max
Schrems is het daar niet mee eens - en wint meestal rechtszaken door
dit soort (GDPR-)argumenten.
Terwijl de Federal Reserve in New York $ 3 biljoen in de repomarkt pompt,
profiteren de twee megabanken van Wall Street Morgan Stanley en
Goldman Sachs van het lenen in het kortingsvenster van de Fed. Beetje
bij beetje worden de acties van de Fed, wel zeker quantitative easing,
ondanks het feit dat de Fed geen enkele zinnige mededeling daarover
doet, ontrafeld.
De voorzitter van de Federal Reserve Jerome Powell zegt dat er
doorlopend forensisch werk gaande is ten aanzien van de
liquiditeitscrisis. Mooie woorden, maar de werkelijkheid is dat de Fed
geen idee heeft wat er precies aan de hand is - of het althans in
ieder geval niet wil vertellen.
De Federal Reserve heeft een grote leugen voor het Congres gecreëerd
met betrekking tot haar repo-leningen, waardoor politici lekker op hun
handen kunnen blijven zitten, terwijl de Federal Reserve in New York
de vrijheid van informatie blokkeert door te weigeren openheid van
zaken te geven.
Sinds 17 september pompt de Federal Reserve honderden miljarden
dollars in super goedkope leningen naar handelsbedrijven in Wall
Street onder het mom dat het repo-leenstelsel moet blijven draaien.
Sinds die tijd is er geen enkele Congres-hoorzitting meer geweest om
de vraag te beantwoorden waarom dit voor het eerst sinds de financiële
crisis nodig is.
Het zegt veel over de competentie en integriteit van het Amerikaanse
Congres en de federale toezichthouders dat 11 jaar na de grootste
financiële crash in de VS sinds de Grote Depressie, de grootste banken
op Wall Street nog steeds "niet veilig genoeg" zijn.
