Om iets te begrijpen van de activiteiten van de centrale banken in de wereld is enig inzicht in wat de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, allemaal aan het uitspoken is, onontbeerlijk. Zo heeft de huidige financiële crisis weinig te maken met het coronavirus, het is vooral de kapstok waar de financiële sector haar eigen problemen aan kan ophangen.... om vervolgens maximaal te profiteren van het geld van de belastingbetalers. Vandaag hier het bewijs dat de financiële crisis vier maanden vóór het coronavirus wereldnieuws werd, pas goed begon.
De centrale banken in de wereld vormen een web van intriges, wat
alleen al blijkt uit het feit dat de laatste dagen de ene na de andere
centrale bank òfwel de rente (verder) heeft verlaagd, òfwel met
maatregelen "tegen de coronacrisis" komt. De spin in dat web is
uiteraard de Amerikaanse Federal Reserve.
De Amerikaanse minister van Financiën Steve Mnuchin en de experts van
Wall Street zorgen keer op keer dat zij overal in het (mainstream)
nieuws komen en herhalen - ook keer op keer - de mantra dat "dit in
niets lijkt op de laatste financiële crisis". Daarbij proberen zij (en
andere banken en politici, daarbij welwillend geholpen door de reguliere
media, de schuld van alle nieuw aangekondigde maatregelen te geven aan
het coronavirus. Maar in termen van het privatiseren van winsten en het
socialiseren van verliezen door bankiers is dit precies zoals het ging
ten tijde van de laatste financiële crisis in 2007/2010.
De huidige financiële crisis heeft een specifieke begindatum: 17
september 2019. Op die dag begon de Federal Reserve voor het eerst
sinds de laatste financiële crisis honderden miljarden dollars per
week naar de handelshuizen van Wall Street te pompen. Dat programma,
dat "repo-leningen" wordt genoemd, is nu goed voor meer dan $ 9
biljoen aan cumulatieve leningen aan Wall Street tegen supergoedkope
leentarieven. Het eerste artikel dat we schreven over dat Fed-programma
dateert van
18 september 2019 en is
getiteld: "Balans van de FED stijgt met $ 253 miljard, staat nu op $
4.000 miljard".
17 september 2019 was bijna vier maanden voordat het eerste overlijden
als gevolg van het coronavirus op 11 januari 2020 in China werd gemeld
en vijf maanden vóórdat het eerste overlijden op 28 februari 2020 in
de Verenigde Staten werd gemeld.
Een half uur vóór middernacht lokale tijd in de VS gisteren rolde de
Board of Governors van de Federal Reserve stiekempjes nog een reeks
reddingsmaatregelen uit die het sinds zondagavond heeft aangekondigd
om het decennium van Wall Street's omgaan met speculatieve schulden,
derivaten, aandeleninkopen, obscene beloningen en seriële misdaden,
aan te pakken.
Elk van de door de Fed aangekondigde programma's is identiek of bijna
identiek aan de programma's die de Fed tijdens de financiële crisis
van 2007-2010 heeft uitgevoerd. Als dit werkelijk “niets is zoals toen”
tijdens de laatste financiële crisis, waarom zou de Federal Reserve
dan dezelfde maatregelen nemen om de huidige, nieuwe crisis te stoppen?
De waarheid is dat (centrale) bankiers nationale noodsituaties niet
verloren zullen gaan. Het zal zoveel mogelijk gelden richting de
financiële sector doorsluizen, terwijl de aandacht van het publiek is
gericht op een nationale crisis.
Het laatste bailoutprogramma van Wall Street dat gisteravond door de
Fed is bekendgemaakt, wordt de Money Market Mutual Fund Liquidity
Facility genoemd en zal "ongedekt en gesecureerd handelspapier" van
geldmarktfondsen kopen, ogenschijnlijk om te voorkómen dat hun
marktwaarde binnen het geldmarktfonds daalt en de waarde van het fonds
keldert, wat zou betekenen dat beleggers minder van de hoofdsom zouden
terugkrijgen dan ze erin hebben gestoken.
Het komt zelden voor dat een geldmarktfonds in de VS "breaking a buck"
doorstaat', wat betekent dat hij onder $ 1,00 per aandeel handelt.
Verschillende grote fondsen hebben tijdens de laatste financiële
crisis van 2007-2010 veel geld verdiend en hebben een run op
geldmarktfondsen veroorzaakt. De Fed creëerde een zeer vergelijkbare
faciliteit als de huidige in die periode: de door activa gedekte
Commercial Paper Money Market Mutual Fund Liquidity Facility (AMLF),
die liep van 19 september 2008 tot 1 februari 2010. Net als toen vindt
de Fed het prima dat "filialen en agentschappen van buitenlandse
banken" onder het programma kunnen lenen, evenals banken van Wall
Street en hun trading-eenheden.
Dit is de vierde reïncarnatie van faciliteiten die tijdens de Wall
Street-crisis van 2007-2010 door de Federal Reserve zijn gecreëerd. De
eerste was het hierboven beschreven repo-leningenprogramma. Dinsdag
zei de Federal Reserve dat ze de Commercial Paper Funding Facility (CPFF)
en de Primary Dealer Credit Facility (PDCF) oprichtte. Beide
faciliteiten waren actief tijdens de laatste financiële crisis. Dit
keer zei de Fed dat beide programma's "de kredietstroom naar
huishoudens en bedrijven zouden ondersteunen".
Echter, zó beschreef de diepgaande studie van het Levy Economics
Institute de werking van het CPFF de laatste keer:
“In totaal namen 120 unieke instellingen deel aan deze faciliteit. De
tien grootste kredietnemers (die elk meer dan $ 20 miljard leenden)
zijn goed voor 64,3% ($ 473,9 miljard) van alle leningen... Het
gecumuleerde totaal onder het CPFF was $ 737,07 miljard. Piekleningen
vonden plaats tijdens de eerste week van de activiteiten [beginnend op
7 oktober 2008] voor $ 144,59 miljard, en het grootste uitstaande
bedrag vond plaats op 22 januari 2009 voor $ 348,176 miljard.”
Het CPFF-programma is op 1 februari 2010 beëindigd.
Helaas is er weinig bewijs dat het CPFF Amerikaanse huishoudens en
bedrijven heeft geholpen. Volgens het onderzoek van het Levy Economics
Institute waren de grootste proiteurs van het programma buitenlandse
banken en de zinkende Titanic van de verzekeringswereld, het concern
AIG, dat zichzelf in de minnares van Wall Street had veranderd door
als tegenpartij te dienen voor de risicovolle derivaten van Wall
Street zonder te reserveren voor verliezen .
AIG werd op 16 september 2008 door de Amerikaanse regering
genationaliseerd en kreeg een financiële steun van 185 miljard dollar
van de overheid.)Sindsdien is weer een beursgenoteerd bedrijf geworden;
het heeft nog steeds een aanzienlijke blootstelling aan derivaten van
Wall Street; en zijn aandelenkoers is fors teruggelopen.
De op drie na grootste lener onder het CPFF was Hudson Castle, een
firma die door de New York Times werd beschreven als het "alter ego"
van Lehman Brothers dat werd gebruikt om "investeringen uit de boeken
te halen". Lehman Brothers stortte in en ging op 15 september 2008
failliet.
Top tien CPFF-leners van 7 oktober 2008 tot 1
februari 2010. Bron: Levy Economics Institute met gebruikmaking van
gegevens van de Federal Reserve.
De PDCF was nog erger in het niet helpen van Amerikaanse
huishoudens of kleine bedrijven en was exponentieel groter dan de CPFF.
Lees hierover
ons artikel van gisteren.
[19 maart 2020]
