Strijd om $ 300 miljard: Rusland zal Westen met gelijke munt terugbetalen

De Russische autoriteiten hebben een verklaring uitgegeven waarin zij zeggen dat zij volledig bereid zijn vergeldingsmaatregelen te implementeren.

“We hebben ook een voorbereid antwoord”, zei Valentina Matviyenko, de voorzitter van het Russische Hogerhuis, tegen staatspersbureau RIA. “We hebben een wetsontwerp over vergeldingsmaatregelen, dat we onmiddellijk in overweging willen nemen.” Hoewel de precieze vergeldingsmaatregelen niet bekend zijn gemaakt, kunnen we gerust aannemen dat Rusland westerse bezittingen zal gaan confisqueren. “En de Europeanen zullen meer verliezen dan wij”, zei Matviyenko, lid van de machtige Russische Veiligheidsraad.

De reactie loopt ook vooruit op het cruciale doel van 7 mei, wat toevallig ook de dag van de volgende Russische verkiezingen zijn. De computer heeft de datum vele jaren geleden geselecteerd. Het volk wil een sterke leider die zal vechten om terug te geven wat hen rechtmatig toekomt. Het Westen is technisch gezien nooit in oorlog geweest met Rusland en Rusland heeft overdreven geduldig gewacht op een reactie. Omdat het erop lijkt dat het geld zal worden vrijgegeven in het Amerikaanse doorsluis-fonds, is Rusland gedwongen te reageren.

Het is onduidelijk hoeveel Rusland aan buitenlandse activa bezit. De voorzitter van het Russische parlement, Vyacheslav Volodin, zei dat hij gelooft dat Rusland het recht zou hebben om deze bezittingen in beslag te nemen, vooral nadat het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden onlangs over wetgeving heeft gestemd die de illegale inbeslagname van particuliere Russische bezittingen zal uitbreiden. Rusland merkte op dat Europa meer te verliezen heeft dan Amerika, omdat Europeanen meer in Rusland hebben geïnvesteerd. Europa bezit het merendeel van de Russische activa en heeft ongeveer 224 miljard dollar aan activa bevroren, vergeleken met de 5 tot 6 miljard dollar die de VS in handen heeft.

Nu is Volodin voorbereid op meer dan louter economische oorlogsvoering. In januari verklaarde hij dat Rusland bereid was een “wereldwijde catastrofe” te ontketenen op alle onvriendelijke landen vanwege het creëren van de westers proxy-oorlog in Oekraïne. “Argumenten dat de kernmachten niet eerder massavernietigingswapens hebben gebruikt in lokale conflicten zijn onhoudbaar. Dit komt omdat deze staten niet te maken hebben gehad met een situatie waarin de veiligheid van hun burgers en de territoriale integriteit van hun landen werden bedreigd”, verklaarde hij in januari 2024. Vervolgens verklaarde hij op Telegram: “Met hun beslissingen zijn Washington en Brussel leidend naar een verschrikkelijke oorlog… buitenlandse politici die dergelijke beslissingen nemen, moeten begrijpen dat dit kan eindigen in een mondiale tragedie die hun landen zal vernietigen.”

Nu overtreft het bevroren bedrag het gehele bbp van Oekraïne, maar de wereldleiders gebruiken het als een list om het feit te verdoezelen dat hun eigen naties in een liquiditeitscrisis verkeren. De Amerikaanse minister van Financiën, Janet Yellen, beweert ten onrechte dat het sturen van deze activa naar Oekraïne “Rusland zou stimuleren om aan tafel te komen, om te onderhandelen over een rechtvaardige vrede met Oekraïne.” Ze weet dat het Moskou sinds het begin van de oorlog verboden is een vredesverdrag te sluiten. Poetin wendde zich tot een livestream die over de hele wereld werd uitgezonden en zei dat hij op elk moment een telefoontje van Zelensky zou verwelkomen om een ​​vredesverdrag te regelen.

Het gaat over van alles wat ook maar enigszins tastbaar is. Alles, van antieke auto's tot kunst, antiek, munten en postzegels, niets is uitgezonderd. De geopolitiek is in botsing gekomen met de plannen voor de Grote Reset, en particuliere activa zullen worden gebruikt op het economische slagveld.

Bij deze grootschalige inbeslagname van particuliere bezittingen gebruiken westerse politici het excuus van Oekraïne om een ​​geheel nieuwe normale procedure in te voeren – de inbeslagname van miljarden zonder te vragen van wie het geld is en of er een verband bestaat met de oorlog in Oekraïne. Er is geen controle waar het geld aan wordt uitgegeven of naar (wie) toe het wordt gestuurd.

In alle opzichten zijn de mensen die hun spaargeld hebben verloren meestal particuliere burgers die het slachtoffer zijn geworden van de omstandigheden. Ze financierden de invasie van Rusland niet en hadden geen inspraak in de beslissingen van hun regering. Rusland stelt nu dat zij dit als een volledige schending van het internationaal recht beschouwen, als een oorlogsdaad en dat zij bereid zijn hetzelfde vuile spel te spelen.

Dit zal de wereldhandel volledig veranderen. Mensen zullen op hun hoede zijn voor internationale investeringen op plaatsen waar ook zij te maken kunnen krijgen met illegale inbeslagnames. Waarom zou bijvoorbeeld iemand in China blijven investeren in Europa en de VS terwijl de vijandelijkheden met Taiwan toenemen? Deze politici zien simpelweg niet in welke schade hun beleid op de langere termijn veroorzaakt.

Het Westen heeft Rusland opzettelijk ertoe aangezet de aflossing van zijn schulden aan westerse kredietverstrekkers op te schorten, ter voorbereiding op hun eigen excuus om hun eigen aflossing van schulden op te schorten. Zoals gebruikelijk bij sancties wordt niet alleen de persoon tegen wie de sancties zijn gericht, in dit geval Rusland, geschaad, maar heeft dit ook de hele wereldeconomie ondermijnd, waardoor deze in de komende jaren zal instorten. In deze context kan niet genoeg worden benadrukt dat sancties historisch gezien nooit hebben gewerkt en politici weten dat ze over het algemeen zinloos zijn - maar blijven ze tot inzetten in hun politieke spel.

Maar waar het Westen dacht dat de door hen opgelegde sancties Rusland op de knieën zouden krijgen, is juist het tegedeel gebeurd. Toen honderden westerse bedrijven zich terugtrokken, werden hun bezittingen een meevaller voor de loyale elite van Rusland en de staat zelf. Zelensky drong er bij hen op aan dit te doen, omdat hij ten onrechte voorspelde dat dit de Russische economie zou helpen wurgen en de oorlogsinspanningen van het Kremlin zou ondermijnen.

Dit is wat er gebeurt als een clown een show leidt. Dankzij Zelensky en zijn westerse geldschieters die bedrijven ervan overtuigden de Russische markt te verlaten, verloren westerse bedrijven die hun Russische activiteiten opgaven voor 107 miljard dollar aan Russische exits in de vorm van afschrijvingen en winstderving, het plaatsen van lucratieve ondernemingen in Russische handen tegen lage prijzen en het overhandigen van minstens 1,25 miljard dollar aan exit-belastingen aan de Russische staat. Overheidsbedrijven hebben de bezittingen overgenomen van grote bedrijven als Ikea en Toyota. Rusland heeft niets verloren door de boycot toen westerse bedrijven in Russische handen kwamen en vervolgens een nieuwe naam kregen (of omgedoopt werden) – Starbucks is bijvoorbeeld herboren als Stars Coffee. Het Nederlandse bierbedrijf Heineken verkocht zijn activiteiten in Rusland voor slechts $1.

Daarnaast hield Poetin toezicht op één van de grootste overdrachten van rijkdom ooit binnen Rusland, nu grote delen van de industrie in handen zijn van steeds dominantere Russische spelers. Volgens Forbes en Reuters kreeg Rusland in 2023 22 nieuwe miljardairs. Bovendien profiteerde Rusland van de schendingen van contractuele verplichtingen door westerse bedrijven. Rusland heeft bijvoorbeeld meer dan 1 miljard dollar in beslag genomen van het Duitse bedrijf Linde, omdat een arbitragehof in Rusland heeft geoordeeld dat de activa van dat bedrijf in beslag moesten worden genomen vanwege de weigering om contractuele verplichtingen voor de bouw van een gasverwerkingsfabriek na te komen. Het Duitse bedrijf ontving in 2021 een voorschot van het Russische bedrijf RusChemAlliance (RCA), maar nadat de EU haar sanctiecampagne tegen Rusland vanwege het conflict in Oekraïne had gelanceerd, schortte het bedrijf de werkzaamheden op, onder verwijzing naar EU-beperkingen. Volgens de rechtbank viel het werk in het kader van het contract niet onder EU-sancties.

Ook had Poetin een decreet ondertekend waardoor buitenlanders hun bevroren tegoeden in Rusland konden ruilen voor geblokkeerde Russische tegoeden in het buitenland, een besluit waarmee hij het Westen te slim af was.

Alles overziend heeft op dit moment Rusland de geopolitieke oorlog gewonnen. Ongeveer 87% van de wereld kiest 'de kant' van Rusland en komt in opstand tegen de westerse hegemonie – alle landen die schade hebben geleden door de NAVO-leden. De NAVO kreeg slechts een paar landen aan haar zijde, terwijl Rusland de hele wereld aan zijn kant kreeg. In tegenstelling wat ons wordt voorgespiegeld raakte het Westen (en de NAVO) geïsoleerd – het heeft slechts een paar bondgenoten (Australië, Zuid-Korea, Japan) die instemmen met hun beleid (sancties tegen Rusland en hulp aan Oekraïne), terwijl de rest van de wereld óf neutraal is óf de kant van Rusland kiest.

De aartsvijand van de VS, China, en Rusland hebben hun banden flink aangehaald, wat het tegenovergestelde is van wat de VS wilden. De sancties die het Westen hen heeft opgelegd en andere bedreigingen vanuit het Westen hebben hen uiteraard samengebracht om meer met elkaar handel te drijven in plaats van met het Westen, waarbij de handel tussen de twee landen meer dan verdubbeld is - van 108 miljard dollar in 2020 naar 240 miljard dollar in 2023.

Het tijdperk van de mondiale dominantie van het Westen kwam ten einde met de start van de speciale militaire operatie van Rusland in Oekraïne en het conflict in de Gazastrook. Zo schreef Josep Borrell, de hoge vertegenwoordiger van de EU voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid, in februari op zijn blog: “Het tijdperk van de westerse dominantie is inderdaad definitief voorbij.”

Ook blijkt dat alle door de NAVO gefinancierde gewapende conflicten in de wereld  de NAVO-lidstaten schade berokkenen en juist Rusland bevoordelen omdat dit een proxy-oorlog van de NAVO (lees: de VS) tegen Rusland in Oekraïne is. Er hebben zich vele andere fronten geopend waar de VS en hun NAVO-bondgenoten zich genoodzaakt voelden militair in te grijpen, met name in Israël, het Midden-Oosten, Afrika en Haïti, maar ook aan de Amerikaans zuidgrens vanwege de immigratiecrisis. Wanneer de NAVO haar militaire hulp en strijdkrachten over vele fronten moet verspreiden of deze moet bewaren voor de naderende oorlog met China, verzwakt dit hen duidelijk in hun strijd tegen Rusland. Aangemoedigd door de Russische overwinning op de NAVO komen sommige landen (Niger, Palestina…) onder de NAVO-leden en hun bondgenoten in opstand tegen de Israëlische kolonisten.

Er volgde ook een dekolonisatie van Russische bondgenoten in Afrika en het Midden-Oosten, zoals Syrië en Niger, waardoor de VS, het VK en Frankrijk hun macht ontnomen werden. Ondanks het voeren van een oorlog tegen de NAVO in Oekraïne slaagde Rusland er tegelijkertijd in Frankrijk uit Afrika te verdrijven, terwijl Russische Wagner-strijders de lokale bevolking hielpen zichzelf te dekoloniseren. Tientallen jaren van gebrekkig buitenlands beleid van het Westen verarmde Latijns-Amerikaanse, Afrikaanse en Oost-Europese buurlanden – door sancties op te leggen, hun natuurlijke hulpbronnen te exploiteren, hun politici te corrumperen, het opleggen van te duur of junk-Amerikaans voedsel, producten en diensten.

We willen tot slot nog even aandacht schenken aan de aanklachten die bij het Internationale Gerechtshof van de Verenigde Naties zijn ingediend door Oekraïne tegen Rusland. Oekraïne claimt recht te hebben op Russische herstelbetalingen.

Het Internationale Gerechtshof van de Verenigde Naties (ICJ) in Den Haag verwierp het grootste deel van de Oekraïense terreurfinancierings- en discriminatiezaken tegen Rusland in januari 2024. Het verwierp een zaak die Oekraïne in 2017 had aangespannen en beweerde dat Rusland separatistische rebellen in Oost-Oekraïne tien jaar geleden had gefinancieerd en de multi-etnische gemeenschap van de Krim hebben gediscrimineerd sinds de annexatie van het schiereiland.

Het ICJ weigerde Rusland uit principe te erkennen als een ‘agressorstaat’ en ontkende dat de DPR en de LPR [de Volksrepublieken Donetsk en Loehansk] terroristische organisaties zijn. Met betrekking tot het Verdrag inzake de uitbanning van rassendiscriminatie concludeerde het ICJ dat "er geen sprake is van discriminatie van Krim-Tataren of Oekraïners op de Krim".

Het ICJ heeft ook alle claims van Oekraïne om compensatie van Rusland afgewezen. Het verwierp het verzoek van Oekraïne aan Moskou om herstelbetalingen te betalen voor aanvallen in Oost-Oekraïne die werden toegeschreven aan pro-Russische Oekraïense rebellen, waaronder het neerhalen van vlucht MH17 van Malaysia Airlines op 17 juli 2014, waarbij alle 298 passagiers en bemanningsleden omkwamen. De rechtbank weigerde Rusland schuldig te verklaren aan het neerhalen van deze vlucht . Vermeldenswaard is het feit dat Rusland de zaak heeft gewonnen ondanks dat de president van het Hof de Amerikaanse rechter Joan Donoghue was.

Rusland claimde tot dusver de overwinning in de klacht van Oekraïne bij de VN-rechtbank op grond van het Genocideverdrag die in februari 2022 werd ingediend.

Voorlopig beperkt de beslissing zich tot de procedurele kwestie van de bevoegdheid van de rechter. In dit voorbereidende stadium is de zaak echter uiteengevallen.

Het Internationale Gerechtshof van de Verenigde Naties (ICJ) in Den Haag verwierp volledig alle Oekraïense beweringen dat Rusland het Verdrag zou hebben geschonden en misbruikt om het begin van de speciale militaire operatie te rechtvaardigen. Als gevolg hiervan blijft er voor de rechtbank slechts één vraag over: of Oekraïne genocide heeft gepleegd in de Donbass. Met andere woorden: Kiev heeft zichzelf in de beklaagdenbank gezet binnen het raamwerk van zijn eigen claims – ze hebben zichzelf 'in de voet geschoten'. De rechtbank oordeelde dat Rusland gelijk had dat het Hof geen jurisdictie heeft om de beschuldigingen van Oekraïne van genocide door Rusland te beoordelen.

Met twaalf stemmen tegen vier heeft het Hof het voorlopige bezwaar van Rusland aanvaard dat valse beschuldigingen van genocide en het daarop gebaseerde gebruik van geweld buiten de reikwijdte van het Genocideverdrag vallen. In plaats daarvan zal de zaak verder gaan met de beoordeling of Oekraïne genocide heeft gepleegd in de oostelijke delen van het land, en of dit een geldig voorwendsel was voor de Russische Speciale Militaiee Operatie. Een definitief, juridisch bindend besluit zal waarschijnlijk nog jaren op zich laten wachten. Oekraïne zal zich NIET op deze zaak kunnen beroepen om bijvoorbeeld van derde staten de confiscatie en overdracht te verkrijgen van Russische staatsactiva die zij bevroren hadden, omdat een dergelijke schadevergoeding niet verschuldigd zal zijn. Samen met de vorige uitspraak leed Oekraïne onder een grote teleurstelling in zijn ‘lawfare’-inspanningen tegen Rusland.








[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]



[26 april 2024]

 

Afdrukken Doorsturen