De Slowaakse premier Robert Fico beweerde dat de discussies tussen de EU-leiders in Parijs maandag gericht waren op “alles doen om de oorlog voort te zetten”.
De oorlog in Oekraïne is zijn derde jaar ingegaan. Binnen de EU zijn
de steunbetuigingen overweldigegd. “Wij zullen aan uw zijde staan zolang
als nodig is”, verzekerden de vertegenwoordigers van de NAVO en de
Europese Unie afgelopen zaterdag. Maar de leiders die naar Kiev kwamen,
stonden met lege handen. De Franse president Emmanuel Macron (fanatiek
pleitbezorger van het World Economic Forum, net als onze eigen
demissionaire kabinet) heeft maandag enkele tientallen leiders
verwelkomd om de steun aan Oekraïne te bespreken. De bijeenkomst in
Parijs werd door de EU georganiseerd om solidariteit met Oekraïne te
tonen in een tijd waarin de steun voor Oekraïne in Europa en de
Verenigde Staten behoorlijk afneemt.
Een vooruitblik: 21 januari 2025: de Amerikaanse president Trump stopt
alle steun aan Oekraïne en stemt ermee in de annexatie van door
Rusland bezette gebieden te erkennen als voorwaarde voor vrede of
wapenstilstand. Wat gaan de Europeanen dan doen? Oekraïne ertoe
aanzetten te weigeren? De benen nemen? Dit scenario is meer dan alleen
maar een denkbeeldige visie.
Donald Trump zal de Republikeinse kandidaat zijn voor de
presidentsverkiezingen van november na zijn overwinning enkele dagen
geleden in de voorverkiezingen in South Carolina. De Hongaarse premier
Viktor Orban hoopt op zijn verkiezing en pleit publiekelijk voor een
dergelijk scenario. Hongarije en Slowakije breken het Europese front.
Beide landen weigeren wapens aan Oekraïne te leveren en eisen vrede.
Verreweg de meeste landen van de Europese Unie worden gerund door
‘vijanden’ van de Russische president Vladimir Poetin. Veel mainstream
media geven geen of marginaal catastrofale gebeurtenissen in Oekraïne
door, voorspellen een nederlaag voor Rusland, maar zijn wel zo
realistisch het onvermogen van de EU om de door Oekraïne gevraagde
wapens en munitie te leveren, te benadrukken, en houden een
defaitistisch gevoel in de EU in stand. Uit een onderzoek dat in
januari in twaalf EU-landen werd uitgevoerd in opdracht van de
Europese Raad voor Buitenlandse Betrekkingen (ECFR) blijkt dat
Europeanen pessimistisch zijn over de uitkomst van de oorlog. 20% van
de respondenten ziet een overwinning voor Rusland en 35% voorspelt
onderhandelingen over een compromis. Slechts 10% denkt dat een
overwinning voor Oekraïne mogelijk is.
Emmanuel Macron had afgelopen maandag “enkele tientallen Europese en
internationale leiders” in Parijs samengebracht om een discussie te
voeren over de aard en kenmerken van de hulp van de EU aan Oekraïne.
“We bevinden ons op een kritiek moment en vandaag moeten we onze
houding versterken, deze zichtbaarheid geven en ons meer inzetten,
maar ook geloofwaardigheid geven aan het feit dat Rusland niet kan
winnen in Oekraïne en dat het nu heeft besloten ons aan te vallen. We
moeten het feit accepteren dat we nieuwe acties moeten ondernemen en
daar gaan we over praten”, kondigde hij aan.
Behalve de Duitse bondskanselier Olaf Scholz, waren ook de Poolse
president Andrzej Duda en onze demissionaire premier Mark Rutte
aanwezig. Rutte is als de zoveelste rat bezig het zinkende Nederlandse
schip te verlaten en streeft ernaar de volgende secretaris-generaal
van de NAVO te worden. Duda, de Poolse president, verliest snel aan
populariteit en hij wordt geconfronteerd met een boerenopstand die
Oekraïne ervan weerhoudt goedkope maïs en tarwe naar de EU te
verschepen. De populariteit van de Duitse bondskanselier Scholz heeft
in Duitsland inmiddels een dieptepunt bereikt. Zijn steun bedraagt
momenteel 28% en kan nog verder dalen naarmate de greep van de
recessie op Duitsland groeit.
Nog nooit is er een politicus in de EU op het idee gekomen aan burgers
te vragen wat zij vinden van het EU-beleid om oorlog te voeren, indien
nodig. De vraag verdient het om in alle lidstaten van de Unie middels
een referendum gesteld te worden. Niemand binnen de politiek dacht (en
denkt) erover na, op een tweetal regeringsleiders van de EU na. Het
Europees nepparlement (dat onze volksvertegenwoordigers zouden moeten
zijn) heeft dit punt nooit besproken. Dit komt misschien niet door een
gebrek aan bewustzijn van het probleem. “We moeten ons voorbereiden op
oorlog en onszelf kunnen verdedigen. We moeten de Bundeswehr en de
samenleving hierop voorbereiden”, waarschuwde de Duitse minister van
Defensie Boris Pistorius. Dezelfde waarschuwing kwam van zijn Zweedse
tegenhanger, die er bij zijn landgenoten op aandrong zich op oorlog
voor te bereiden. Sindsdien zijn de posities in deze richting
vermenigvuldigd.
“Si vis pacem, para bellum”. De nieuwe generatie heeft deze Latijnse
uitdrukking niet op school geleerd. "Als men vrede wil moet men zich
op een oorlog voorbereiden." Het is een uitdrukking die door de
defensie-industrie innig wordt omarmd. De door Rusland gelanceerde
invasie verraste degenen die niet in een terugkeer naar de oorlog
geloofden (ondanks dat het door Poetin tevoren was aangekondigd,
indien de NAVO zijn voorstellen niet zou behandelen) en was een
wake-up call voor EU-politici, terwijl ze hun eigen zwakheden
ontdekten. De EU-landen zijn begonnen zich te herbewapenen (nadat zij
hun complete magazijnen hebben geleegd voor Oekraïne, en er nu niet
voldoende geleverd kan worden voor eigen 'gebruik'). Ze vinden het
maar ingewikkeld. De defensie-uitgaven van de lidstaten stijgen, maar
hun militaire capaciteiten zijn nog steeds erg zwak. De Amerikaanse
paraplu van de NAVO (in feite het privé-leger van Washington) had
grote landen als Duitsland ertoe aangezet hun interesse in hun
defensie te verliezen. Polen en de Baltische staten, landen in de
frontlinie tegen Rusland, hebben daarentegen inmiddels alles uit de
kast gehaald en de Scandinavische landen (die als niets van Rusland
hadden te vrezen) volgden. De NAVO roept op tot capaciteit om de
lasten te delen en de beweging is in gang gezet.
Putin issues a final warning to NATO in which he says there will be no winners! Meantime former CEO of Blackrock, no I mean Ratheon, oh my apologies I mean former Secretary General of NATO, Anders Fogh Rasmussen calls for Ukraine to join NATO. They literally want to start WWIII. pic.twitter.com/1FR0pkJ3VL
— Colette Murphy (@Iammurphycolet) February 27, 2024
Zatímco @P_Fiala jel do Paříže s jasnou vizí, že Ukrajinu je potřeba podporovat v jejím statečném boji proti Rusku, slovenský premiér si po summitu stěžuje, že se neřešil mír a vládla tam válečná atmosféra.
— Veronika Vrecionová (@vrecionova) February 26, 2024
Naprosto neskutečné, co Robert Fico předvádí! pic.twitter.com/DugUqYkn9Q
JUST IN - NATO chief Stoltenberg rebuffs Macron's comments: "There are no plans for NATO combat troops on the ground in Ukraine."
— Disclose.tv (@disclosetv) February 27, 2024
Macron says he can’t rule out sending Western troops to Russia.
— Canadian Patriot (@PPC4Liberty) February 27, 2024
These psychopaths are bringing us to the verge of WW3.
pic.twitter.com/gfz7KVVzd4
JUST IN - Germany's Scholz rejects Macron's comments: "There will be no ground troops from NATO or EU countries in Ukraine."
— Disclose.tv (@disclosetv) February 27, 2024
Vladimir Putin… “If Ukraine joins NATO, you won’t even have time to blink your eye when you execute Article 5”…🇷🇺🇺🇦 pic.twitter.com/5bLvTCd035
— शून्य (@Shunyaa00) February 27, 2024
Na zijn verkiezingsoverwinning eind vorig jaar is Fico een andere
prominente stem geworden tegen de onbeperkte steun aan Oekraïne in het
aanhoudende conflict met Rusland. Hij heeft de kant gekozen van de
minderheidsopvatting onder de Europese leiders van de Hongaarse
premier Viktor Orbán – een al lang bestaande criticus van het sturen
van wapens naar Kiev en een voorstander van een onmiddellijk
staakt-het-vuren en zo snel mogelijk vredesbesprekingen.
“Stop met het zinloos de dood insturen van honderdduizenden Oekraïense
soldaten, in de illusie dat je Poetin op zijn knieën zult dwingen”,
zei Fico eerder deze maand in een video op sociale media.
Inmiddels blijken er honderden, zo niet duizenden buitenlandse
‘vrijwilligers’ in Oekraïne te zijn, waarvan de grootste contingenten
afkomstig zijn uit Roemenië, Polen en Frankrijk, aangevuld met Britse,
Duitse en andere buitenlandse troepen. Er zijn ook grote aantallen
Amerikanen in Oekraïne, waaronder van de CIA, en sommigen zijn
omgekomen als gevolg van bombardementen of frontlinieacties.
“Vrijwilligers” worden blijkbaar goed betaald en sterk gesteund door
de Europese regeringen. Ze zijn grofweg in drie hoofdcategorieën te
verdelen: technisch geschoolde wapenoperatoren; inlichtingen- en
tactische adviseurs; en frontliniestrijders. Maar officieel zijn er
geen "boots on the ground" in Oekraïne.
Rusland beweerde dat het zo'n zestig Franse 'vrijwilligers' had gedood
toen het een hotel raakte dat als kazerne in Charkov werd gebruikt.
Frankrijk ontkende dat dit het geval was en schakelde vervolgens de
Russische ambassadeur in Parijs in om de Russen vermanend toe te
spreken voor het doden van Franse burgers. Op dezelfde manier hebben
Russische aanvallen op Patriot-batterijen, vliegvelden en
commandocentra het leven geëist van talloze buitenlandse ‘vrijwilligers’.
Ondertussen heeft de New York Times onthuld dat de VS minstens twaalf
CIA-stations exploiteren (veelal ook ondergronds) langs de Russische
grenzen. Deze inlichtingencentra helpen Oekraïne bij het identificeren
van doelen binnen Rusland, wat hun voornaamste doel is. Deze
inlichtingenoperaties zijn niet alleen gericht op het verschaffen van
daadwerkelijke militaire inlichtingen, maar houden zich ook bezig met
het opsporen van civiele en militaire doelen binnen het bereik van de
langereafstandswapens van Oekraïne. Daarnaast meldde de New York Times
dat de CIA de Oekraïense Special Forces Unit 2245 ondersteunt, die
wordt gebruikt voor commando-aanvallen binnen de Russische grenzen, en
een eenheid die bekend staat als het Vijfde Directoraat - dit zijn
moordcommando's die opereren op Russisch grondgebied en in Rusland
zelf. De Amerikanen zijn met dit soort activiteiten al tien jaar bezig
in Oekraïne. Dan zijn er toch nog mensen die het raar vinden dat
Rusland uiteindelijk tot de Speciale Militaire Operatie besloten heeft
(waarbij we de aard en omvang ervan buiten beschouwing laten).
Het is waarschijnlijk dat een drone-aanval waarbij een Russische
strategische atoombommenwerper werd vernietigd, gebaseerd was op
inlichtingen van de CIA (de aanval werd gerapporteerd door de Britse
inlichtingendienst). Rusland verloor een Tu-22M3 Backfire-bommenwerper
op de luchtmachtbasis Soltsy-2, 650 kilometer van de grens met
Oekraïne, en werd op 19 augustus vorig jaar getroffen door
langeafstands-kamikaze-drones. Het is opmerkelijk dat de aanval
gericht was op een bommenwerper die op dat moment mogelijk uitgerust
was geweest met kernwapens (één van de eigenschappen van het toestel).
De CIA-stations zijn ‘officieel’ geheim maar de Russen zijn er zeker
van op de hoogte, net zoals ze op de hoogte zijn van frequente
verkennings- en richtoperaties uitgevoerd door Amerikaanse, Britse,
Franse en andere vliegtuigen en drones boven internationale wateren in
de Zwarte Zee. Het groeiende aantal 'vrijwilligers' dat in Oekraïne
actief is, maakt het moeilijk voor de NAVO-landen om hun 'plausibele
ontkenning' te handhaven. Hoewel de NAVO-landen zeggen dat ze tegen
het sturen van troepen zijn, kan worden beweerd dat ze dat al hebben
gedaan.
Radoslaw Sikorski, de Poolse minister van Buitenlandse Zaken en de
ultieme Russische havik (samen met zijn vrouw), vertelde CNN dat de
geloofwaardigheid van de VS afhangt van de vraag of er nog eens 60
miljard dollar wordt uitgetrokken voor Oekraïne. Sikorski, die
bekendheid verkreeg door de VS te bedanken voor het bombarderen van de
Nord Stream-pijpleidingen (voordat hij de post op X verwijderde),
mocht de minister van Buitenlandse Zaken maandag persoonlijk bedanken
in Washington. Blinken plaatste op X dat ze spraken over hoe hun
partnerschap “blijft groeien”, wat meestal een nieuw
luchtverdedigingscontract voor de Amerikanen betekent.
Door tijdige onderhandelingen met Rusland opnieuw af te wijzen, hebben
de VS, de EU en de NAVO zichzelf in de hoek geduwd van een
onvermijdbare vernederende nederlaag, en de Oekraïners zullen zich
waarschijnlijk moeten voorbereiden op een overwinning van Rusland, hoe
schoorvoetend en vernederend dat ook zal zijn. Alleen dringt dat
allemaal nog niet tot de betrokkenen door..
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[27 februuari 2024]
Afdrukken
Doorsturen