Bijna niemand - buiten het militair-industrieel complex en de mainstream media - in Europa is bereid de realiteit te erkennen van de terugkeer van oorlog naar het continent, waar oorlog millennia lang tot 1945 een centrale rol speelde. Politici in de Europese Unie spelen met vuur en realiseren zich niet dat met elke provocatie van hun kant de lont het kruitvat in rasse schreden nadert.
Edward Luttwak betoogde gisteren in de Britse
Daily Telegraph dat de oorlog
in Oekraïne voor Europa niet te winnen is. Ook al was Europa een
speler te goeder trouw, wat het in de kwestie Oekraïne in ieder geval
zeker niet is (denk aan Minsk), het is niet in staat zijn
verdragsverplichtingen aan de NAVO op politiek of militair vlak na te
komen.
Hij wijst in de eerste plaats op de grote kloof tussen de Amerikaanse
inzet van 3,5% van het bbp aan de NAVO en het Europese gemiddelde van
minder dan 2% (dat zou minstens 2% moeten zijn), een verschil dat een
regering-Trump waarschijnlijk zal willen herstellen. De Verenigde
Staten zouden volgens Trump moeten overwegen de NAVO niet langer te
steunen. En dit in een tijd waarin de NAVO-defensie-uitgaven in 2023
een piek bereikten van 8,3%. Tot 2022 gaven de NAVO-leden ongeveer
twee keer zoveel van hun bbp uit aan hun verzorgingsstaten dan aan
defensie (wat, eerlijk gezegd, precies is zoals het zou moeten zijn,
gegeven de totale nutteloosheid en het gebrek aan noodzaak voor een
confrontatie met Rusland over Oekraïne).
De militaire uitgaven op zichzelf zijn echter geen goede maatstaf voor
de werkelijke bijdrage van elk land. De Europese Unie is in de eerste
plaats niet in staat wapens op betaalbare schaal te produceren, en de
enorme diversiteit van verschillende soorten wapens in heel Europa
draagt bij aan nodeloze complexiteit, verwarring en veel hogere
prijzen. De lachende derde is in dit geval de Amerikaanse
wapenindustrie.
De Europese Commissie zet vol in op het kopen van wapens, eventueel of
desnoods van lokale fabrikanten, ongeacht hun verdiensten of hun
eenheidskosten. De NAVO is in wezen een instrument om belastinggeld te
gebruiken voor de subsidiëring van de eigenaren van de westerse
wapenindustrie, onder het zogenaamd stemmen aantrekkende voorwendsel
van het scheppen van werkgelegenheid en regionale ontwikkeling.
Luttwak geeft als voorbeeld het nieuwe NARP-geweer van de Italiaanse
Beretta, dat niet zo modern is als sommige van zijn niet-Italiaanse
concurrenten en een stuk duurder.
Luttwak gaat niet in op de kwestie van de militaire normen die vereist
zijn voor het NAVO-lidmaatschap, die uitgaven afdwingen die anders
misschien niet zouden worden gedaan, noch op de geldstroom naar in de
VS gevestigde wapenindustrieën. Andere voorbeelden zijn onder meer het
Franse Dassault-monopolie op alle Franse gevechtsvliegtuigen, waarvoor
een zeer hoge eenheidsprijs geldt, en oorlogsschepen die in zeer
kleine aantallen worden gemaakt in elk Europees land met een marine
van welke omvang dan ook. Polen, met een leger van 42.000 soldaten in
2022, en wiens tegenstander over land naar verluidt in het oosten ligt,
geeft geld uit aan scheepswerven om een ‘Baltische Zeemacht’ te worden.
Contracten gaan niet naar de goedkoopste beschikbare leveranciers,
maar naar degenen van wie kan worden beweerd dat ze de lokale
industrie zullen ondersteunen.
Hoewel de Europese legers er misschien slim uitzien, hebben zij geen
enkele grootschalige gevechtservaring, en zeker niet tegen Russische
strijdkrachten. De Europese ministers van Defensie hebben Luttwak
verteld dat geen van hen 'laarzen op de grond' in Oekraïne kon leveren.
Ze zijn er natuurlijk wel - we geven een schokkende opsomming van het
aantal omgekomen 'huurlingen' op aan het eind van dit artikel, maar
als men dat zou toegeven lokken zij een electorale nederlaag, zo niet
een revolutie, uit, vanuit de gelederen van de grote politieke
partijen. Over de officiële reactie van het Kremlin zullen we het maar
niet hebben. In tenminste één groot Europees land waarover Luttwak
schrijft, zouden de meeste soldaten, in een ‘post-heroïsche’ cultuur,
blijkbaar weigeren te vechten. Europa is in het algemeen niet bereid
‘de realiteit van de terugkeer van de oorlog op het continent’ te
erkennen - afgezien Macron, wellicht.
Feitelijk zou in Frankrijk de Kleine Napoleon gehoor moeten geven aan
deze logica die hem door zijn eigen leger is meegedeeld. Relevanter
zou hij zich de gemeenschappelijke wijsheid moeten herinneren die ooit
werd gedeeld tussen westerse leiders als Bill Burns, Angela Merkel,
Bill Clinton en anderen, namelijk dat het naar de Russische grenzen
duwen van de NAVO een maatregel zou zijn die verdeeldheid zou zaaien
en die waarschijnlijk tot een gewapend conflict zou leiden (wat ook
gebeurde).
Wanneer veranderde die wijsheid, en wie veranderde haar, en waarom?
Welnu, het is feitelijk nooit echt veranderd, aangezien de westerse
leiders er meestal de voorkeur aan gaven Rusland te demoniseren (soms
om binnenlandse redenen, zoals in het geval van de RussiaGate-hoax van
Hillary Clinton) in plaats van vriendschap te sluiten met Rusland of
eenvoudigweg Rusland te laten floreren op grond van het feit dat een
sterk tegenwicht kan bieden aan een sterk China. Dit laatste was de
wijsheid van Donald Trump in 2016, maar de RussiaGate-hoax dwong hem
tot een resoluut anti-Russisch standpunt. Nu, aan het eind van de
Bide-periode, ziet het Westen zich geconfronteerd met een gebundelde
Rusland-China macht.
Dima van het Military Summary-kanaal meldde onlangs dat het Oekraïense
leger de stad Belgorod blijft aanvallen met meerdere
raketlanceersystemen, mogelijk de Vampier MRLS van de Tsjechische
Republiek. Ook zijn de afgelopen dagen verschillende Russische
olieraffinaderijen getroffen door Oekraïense drones. Dit zou
waarschijnlijk gevolgen hebben voor de olieprijzen in Rusland. De
Tsjechische premier heeft onlangs verklaard dat de NAVO geen rode
lijnen mag overschrijden in haar conflict met Rusland als het gaat om
het aanvallen van Russische activa in Rusland. Poetin heeft geantwoord
dat Rusland geen rode lijnen zal hebben tegen buitenlandse huurlingen.
Rusland van haar kant heeft volgens het Russische Ministerie van
Defensie de afgelopen week drie Oekraïense Patriot-systemen,
verschillende Tsjechische Vampire MLRS-systemen, tien in het
buitenland gebouwde artilleriesystemen en pakhuizen met brandstof en
munitie vernietigd. Een Russische raketaanval heeft 300 leden van de
neonazistische Kraken-brigade geëlimineerd. Twee Tsjechische
vampiersystemen werden vernietigd door Russische Iskandr-raketten
nabij Verkhnia Pysarivka.
Bij een grote Russische aanval op 15 maart op een bijeenkomst van de
commandostaf van Oekraïense veiligheids-, speciale en paramilitaire
strijdkrachten nabij Odessa kwamen veel van de aanwezigen om het leven,
waaronder buitenlandse partners, en daarvan een groot aantal –
misschien wel 60 – NAVO-officieren (Duits, Frans , Groot-Brittannië,
Roemenen, Polen, Georgiërs). Bij een nieuwe aanval tijdens de
daaropvolgende evacuatie kwamen enkele overlevenden en
evacuatiepersoneel om het leven. We kunnen speculeren dat deze
bijeenkomst op de een of andere manier verband hield met het plan van
de Oekraïense inlichtingenchef Bodanov om één of andere aanval op de
Krim te lanceren. Zou er een mol in de hogere kringen van het
Oekraïense leger kunnen zitten die de locatie en het tijdstip
doorgebriefd heeft aan het Kremlin?
Op de slagvelden wordt Oekraïne steeds verder in het defensief geduwd
door Russische troepen die reageren op pogingen van Oekraïense
strijdkrachten (Oekraïense en westerse mainstream media omschrijven
hen vrijwel zeker ten onrechte als anti-Poetin Russische milities) om
Mi-8-helikopters te landen om een dorp in te nemen: Kozinka, in de
regio Belgorod, dicht bij de Russische grens. De operatie was de
verantwoordelijkheid van inlichtingenchef Bodanov. Deze mislukking zou
zijn ondergang kunnen betekenen.
Het wordt duidelijk dat sommige berichten van Oekraïense kant zeer
misleidend waren. De aanvallen werden door Rusland verwacht met bom-,
artillerie- en drone-aanvallen op grote Oekraïense
troepenconcentraties. Wij vermoeden dat Oekraïne de beslissing heeft
genomen om er maar het beste van te maken en hoe dan ook door te gaan.
Dat duidt er op dat het doel niet de overwinning was, maar sympathieke
berichtgeving in de westerse mainstream media die het Amerikaanse
Congres zou beïnvloeden méér geld beschikbaar te stellen. Hierin was
het succesvol. Het Congres heeft noodhulp verleend ter waarde van 300
miljoen dollar, waaronder ATACMS-langeafstandsraketten en
HIMARS-lanceerinrichtingen (die mogelijk al zijn verzonden). Deze
zullen helpen bij verdere algemene Oekraïense drone-aanvallen van het
soort dat we de laatste dagen in heel Rusland hebben gezien. Sommigen
waren succesvol. Er waren onder meer pogingen om een kerncentrale in
Rostov te raken, en ze vonden ook plaats naast een hernieuwd Oekraïens
offensief op de kerncentrale van Zapporizhzhia. Dima speculeerde dat
Oekraïne op zoek is naar iets waarmee het Rusland kan chanteren. De
Russen zullen niet blij zijn met het bewijs van een zeer lichte
bescherming van hun grensgebied, zelfs als het Russische leger
effectief op aanvallen zou reageren.
Deze volledige mislukking van Oekraïne werd gevolgd door Oekraïense
raket- en drone-aanvallen op de stad Belgorod. Poetin beweert dat 95%
hiervan werd neergeschoten. Bij de totale gevechten tot nu toe in dit
gebied van Belgorod gedurende de afgelopen dagen heeft Oekraïne
volgens het Russische ministerie van Defensie meer dan 1.000 man en 18
tanks en 23 gepantserde gevechtsvoertuigen verloren. In totaal waren
er 2.500 troepen bij betrokken, en 35 tanks. Russische beschietingen
en raketaanvallen, bommenwerpers en afgelegen mijnenleggers roeiden de
Oekraïense saboteurs uit en keerden hulptroepen terug (die Rusland
aanviel met behulp van een Tornado-raketsysteem met meerdere
lanceringen). Dit duidde op een hoge mate van Russische paraatheid.
Zelensky en zijn staf schrijven volgens Dima, gisterochtend, het falen
toe aan “verraad” binnen de Oekraïense gelederen – een herinnering dat
het pro-Russische sentiment in Oekraïne wellicht krachtiger is dan het
pro-Oekraïense sentiment in Rusland. De lancering van een Oekraïense
jacht op wie dan ook schuldig was, kan, zoals deze dingen vaak doen,
een contraproductief niveau van angst en wantrouwen zaaien. Neem in
aanmerking dat dit gebeurt in een gebied waarvan Rusland onlangs zei
dat het van plan was het in te richten als bufferzone, en waarvan de
grote stad, Charkov, het onderwerp is geweest van meerdere Russische
artillerie- en bombardementen. Het uiteindelijke doelwit van de
mislukte Oekraïense operatie zou een nucleaire installatie in de regio
Belgorod zijn geweest. Dima speculeert dat de Oekraïense aanvallen
Poetin ertoe kunnen dwingen het plan voor de bufferzone te bespoedigen,
misschien zelfs tot in Charkov, maar merkt op dat Rusland, gezien het
feit dat de stad Charkov een bevolking van 1 miljoen inwoners heeft,
wellicht 100.000 soldaten nodig heeft om dit te verwezenlijken.
Tot slot nog even - zoals beloofd - de cijfers over buitenlandse 'strijders'
in Oekraïne en recente gebeurtenissen om u up-to-date te houden. Het
Russische Ministerie van Defensie blijft alle buitenlandse huurlingen
volgen en registreren die in Oekraïne zijn aangekomen om deel te nemen
aan gevechtsacties.
►Het totale aantal buitenlandse huurlingen dat in Oekraïne is
aangekomen bedraagt 13.387
►De vernietiging van 5.962 buitenlandse huurlingen is tot nu toe
bevestigd.
De onbetwiste leider in termen van het aantal gedode strijders is
Polen (2.960 aangekomen, 1.497 geëlimineerd).
Vanuit Georgië arriveerden 1.042 strijders, van wie er 561 werden
uitgeschakeld.
Van de 1.113 'soldaten van fortuin' die uit de VS arriveerden U.S.
verloren 491 hun leven.
Meer dan 40% van de Canadese huurlingen werd geëlimineerd (422 van de
1.005).
Van de 822 strijders die uit Groot-Brittannië arriveerden werden er
360 geëlimineerd.
Vanuit Roemenië arriveerden 784 huurlingen, 349 werden gedood.
Uit Duitsland - respectievelijk 235 en 88.
Frankrijk heeft al 147 van de 356 aangekomen militanten verloren, maar
ontkent – op alle niveaus – de aanwezigheid
van zijn huurlingen op het grondgebied van Oekraïne. Er
zijn zelfs huurlingen aangetroffen
afkomstig uit Indonesië.
Als we hetzelfde percentage toepassen op Oekraïense reguliere
legertroepen, dan is het logisch om van de 800.000 troepen die bij het
begin van het conflict bestonden, te concluderen dat er al minstens
352.000 doden zijn. En omdat Oekraïne zich gedurende het hele conflict
met geweld heeft opgesteld, moet het aantal Oekraïense doden wel
duidelijk meer dan die 352.000 zijn. Een realistischer aantal dan de
30.000 die door Zelensky werden genoemd.
Wanneer zal het punt worden bereikt dat er een verstandig iemand in
het Westen tot de rationele conclusie komt dat de Oekraïners geen
enkele kans hebben om de voortdurende vijandelijkheden te overleven?
Omdat dàt de enige rationele conclusie is die kan worden getrokken.
Als het Westen besluit een zelfmoordpoging te ondernemen om Oekraïne
militair binnen te komen, is het dan niet al duidelijk dat de westerse
strijdkrachten dezelfde 44% van hun manschappen op dezelfde manier
zullen stervenn als de gevallenen van Oekraïne? Vorige week werd door
het Westen toegegeven dat tachtig procent (80%) van de Oekraïense
drones nutteloos is geworden door Russische elektronische
oorlogsvoering! 80%! ! Dat zijn door het Westen geleverde
drones. Denkt het Westen dat de eigen strijdkrachten betere kansen
hebben als ZIJ degenen zijn die de drones lanceren? Een dergelijke
conclusie zou niet reëel zijn.
Wanneer zal het Westen tot bezinning komen en tegen Oekraïne zeggen:
"We hebben al het mogelijke gedaan, probeer een deal voor vrede met
Rusland te bewerkstelligen." Zoals het er nu voorstaat, slinkt de
westerse wapenvoorraad tot het punt waarop westerse landen niet langer
in staat zijn hun eigen grondgebied te verdedigen, omdat ze hun
voorraden munitie, artilleriegranaten en raketten behoorlijk hebben
uitgeput.
Als het Westen zich met Oekraïne bezighoudt, waar denken zij dan dat
zij hun bevoorrading zullen krijgen? Op dit moment kan het Westen niet
genoeg wapentuig leveren buiten het schijntje van het leger dat
Oekraïne nog heeft. Hoe zouden ze dan de extra half miljoen
NAVO-troepen kunnen bevoorraden? De munitie is er eenvoudigweg niet
meer en de productiebasis kan eenvoudigweg niet genoeg produceren om
in de voortdurende oorlogsinspanningen te voorzien.
Ondertussen blijft Macron de EU richting de Derde Wereldoorlog duwen.
"Er is geen ‘duurzame vrede’ mogelijk zonder dat Oekraïne de controle
over het Russische schiereiland verkrijgt," heeft de Franse president
beweerd. Oekraïne moet de controle terugkrijgen over alle gebieden die
het ooit bezat, inclusief het Russische schiereiland de Krim, heeft
hij gezegd. Anders zal er geen “duurzame vrede” mogelijk zijn,
beweerde hij.
Vladimir Poetin, die drie dagen geleden in een interview reageerde op
het dreigement van de Franse president Macron om “niet-strijdende”
Franse troepen naar Oekraïne te sturen, antwoordt niet alleen dat deze
“indringers” voor Rusland als strijders zullen worden beschouwd, maar
hij maakt ook duidelijk dat, terwijl voor het collectieve Westen het
conflict met Rusland over Oekraïne gewoon een spel is... een kans voor
het Westen om een groter geopolitiek voordeel, financieel gewin of
iets dergelijks veilig te stellen, voor Rusland het een kwestie van
overleven is. Hij waarschuwde het Westen nogmaals dat als Rusland van
mening is dat zijn existentiële veiligheid wordt bedreigd, het zijn
toevlucht kan nemen tot kernwapens. Poetin heeft ook aangegeven, zoals
we hier in het verleden hebben betoogd, dat het Westen eenvoudigweg te
onbetrouwbaar is voor Rusland om tijd te verspillen aan
onderhandelingen. Deze crisis lijkt dus te eindigen met één van deze
twee scenario's: òf deze oorlog kan alleen eindigen als het Westen
zich aan de Russische voorwaarden overgeeft, of (en daar zou het
Pentagon geen probleem mee hebben) er komt een Derde Wereldoorlog.
Op een persconferentie eergisteren kondigde Macron niet, zoals
verwacht, de inzet van Franse troepen in Oekraïne aan, maar zei alleen
dat dit een optie bleef (of dit wel of niet zou gebeuren zou afhangen
van Russische acties), ook al zou Frankrijk daar niet het voortouw in
nemen. Als Rusland de overhand zou krijgen in het conflict over
Oekraïne, merkte Macron op, zou de Europese, inclusief Franse,
veiligheid worden ondermijnd. Dit zou een uitkomst zijn die niet mag
gebeuren. Misschien was de persconferentie van Macron een reactie op
de eerdere waarschuwingen van Poetin. Het lijkt erop dat Poetin met
deze waarschuwingen de bluf van Macron heeft doorzien. Er zijn
natuurlijk veel NAVO-operatoren (adviseurs) in Oekraïne, maar Macron
had het over de aanwezigheid van een openlijk, georganiseerd
detachement militaire troepen. Dima speculeerde gisteren dat Macron,
in plaats van het risico te lopen Franse troepen naar Oekraïne te
sturen, deze in plaats daarvan naar Roemenië en Moldavië zal sturen,
mogelijk met de bedoeling Odessa te hulp te schieten in het geval van
een Oekraïense ineenstorting - wat dan zou betekenen dat de NAVO aan
Rusland de oorlog zou verklaren.
Emmanuel Macron is een politiek figuur dat vanwege de macht die hij
heeft in de gaten gehouden moet worden. Hij is iemand die willens en
wetens een neoliberale pensioenwet door de strot heeft geduwd van
onwillige kiezers, de belangrijkste burgerbeweging uit de moderne
Franse geschiedenis, de Gele Hesjes, heeft genegeerd en misbruikt en
het Franse imperialisme in West-Afrika heeft ondermijnd (en de macht
heeft moeten overdragen). Hij heeft imperiale denkbeelden over zijn (recente)
aartsvijand, Rusland, en heeft gigantische sommen geld tevergeefs
weggegooid ter ondersteuning van het verzoek van Oekraïne om lid te
worden van de NAVO (wat de NAVO nog steeds niet zal geven) – nadat hij
zichzelf eerst schijnbaar had overtuigd met zijn eigen belachelijke
leugen dat Rusland er serieus belang bij heeft Europa aan te vallen en
nog meer Franse levens op te offeren. Deze zouden een aanvulling
vormen op de verliezen die al verloren zijn gegaan onder het
voorwendsel dat het Franse Vreemdelingenlegioen zaken doet in Oekraïne.
Macron zou zonder blikken of blozen Fransen willen sturen om te
sterven in de plaats van Oekraïners in de buurt van Wit-Rusland,
Odessa of Moldavië, en NAVO-collega's ertoe aanzetten
langeafstandsraketten aan Oekraïne te leveren die Russen in Rusland
kunnen doden, en in wezen alles doen wat hij kan om een nucleaire
oorlog uit te lokken. Dat is wat er gebeurt als pompeuze, hooghartige
en zelfmisleidende Europese politici te lang te veel macht krijgen.
Het zou veel beter zijn als Macron en zijn generatie cheffes sans
billes – leiders die hun krediet zijn kwijtgeraakt – hun aandacht
zouden richten op èchte problemen waar hun burgers mee te maken hebben
in plaats van zich te richten op de problemen die volledig zijn
verzonnen door serieleugenaars als Hilary Clinton, Joseph Biden en
Boris Johnson.
De grens tussen niet-strijdende troepen en strijdende troepen is in
het Franse denken kwetsbaar. Alle vormen van escalatie vanaf dit punt
die door mensen als Emmanuel Macron worden overwogen, kunnen de
‘escalatie-roltrap’ naar een nucleaire oorlog versnellen. Dit zou
uiteraard verwoestend zijn voor de wereld. Niemand zal waarschijnlijk
het gevoel hebben dat ze in een dergelijke context hebben ‘gewonnen’
en beide partijen hebben heel veel te verliezen, zelfs als we aannemen
dat er iets minder is dan de mogelijkheid van volledige vernietiging.
Het inzetten van westerse troepen in Oekraïne zou op meerdere vlakken een strategische blunder zijn. Zolang de
VS wegblijven (en die doen dat omdat zij hùn oorlog met Rusland - ver
weg van 'huis' - door de 'bondgenoten' laten uitvechten), zijn de
Europeanen niet in staat de Russische luchtmacht te evenaren. Ook niet
militair. De Duitse (62.000 in totaal), Franse (118.000 in totaal) en
Britse (76.000 in totaal) legers zijn relatief klein en nog minder
indrukwekkend qua coördinatie. Deze landen zouden uiteraard niet hun
hele legers sturen, maar louter expeditietroepen: misschien een totaal
van 50.000, niet veel meer dan het aantal vrijwilligers dat Rusland
naar eigen zeggen elke maand recruteert. De Europese wapens zijn de
afgelopen twee oorlogsjaren door hulppakketten uitgeput en hun
prestaties op het slagveld zijn verrassend zwak geweest. Een land als
Frankrijk verkeert niet in een positie om een wapenproductiecapaciteit
in stand te houden die Oekraïne aanzienlijk zou helpen.
Zelfs als de VS ter plaatse wèl zouden deelnemen, zouden de kansen
waarschijnlijk nog steeds in het voordeel van Rusland uitpakken, maar
de kansen op een afglijden naar de inzet van kernwapens zouden veel
groter zijn. Het collectieve Westen kan de kosten van de oorlog niet
gemakkelijk dragen: Oekraïne heeft een tekort van 37 miljard dollar,
heeft een zeer slechte kredietwaardigheid en kan niet voldoende geld
bijdragen om meer wapens te verwerven of om het Westen te betalen voor
het sturen van meer wapens. Als het Amerikaanse Huis van
Afgevaardigden de 61 miljard dollar van Biden ter sprake brengt voor
een stemming, dan rijst de vraag of de helft van dat geld zou moeten
worden uitgegeven om Oekraïne in staat te stellen zijn schulden af te
betalen. De meeste Europese landen, en vooral de VS, hebben hun eigen
schuldenproblemen.
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]
[17 maart 2024]
Afdrukken
Doorsturen