Goud heeft dit jaar historische hoogtepunten bereikt, nadat de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, historische verliezen heeft gerapporteerd.
Volgens gegevens van de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve
(kortweg: Fed), heeft zij sinds 28 september 2022 voor het eerst in
haar geschiedenis op consistente wijze geld verloren. Op de laatste
rapportagedatum van 10 april bedroegen deze verliezen in totaal $162,9
miljard. De maandelijkse verliezen variëerden tot nu toe in 2024 van
een hoogtepunt van $13,4 miljard in januari tot $5,5 miljard in maart.
We hebben het niet over niet-gerealiseerde verliezen op de
schuldbewijzen die de Federal Reserve op haar balans heeft staan en
die ze heeft verworven in het kader van haar verschillende
kwantitatieve versoepelingsprogramma's. (De Fed markeert de winsten of
verliezen op deze effecten niet om ze op de markt te brengen op basis
van het feit dat ze van plan is ze tot de vervaldatum aan te houden.)
We hebben het over reële operationele verliezen die de Fed ervaart
door het verdienen van ongeveer
2 procent rente op haar $6,97 biljoen
aan grotendeels laagrentende schuldbewijzen, terwijl ze 5,4% blijft
uitbetalen aan de grootste banken op Wall Street (en andere banken die
lid zijn van de Federal Reserve) voor de reserves die zij bij de Fed
aanhouden; 5,3% rente die het land betaalt op reverse repo-transacties
met de Fed; het oogverblindende dividend van 6% dat de Fed uitkeert
aan aangesloten aandeelhoudersbanken met activa van $10 miljard of
minder; en de 6% op het rendement op de 10-jarige staatsobligaties op
de meest recente veiling voorafgaand aan de dividenduitkering aan
banken met activa groter dan $10 miljard.
Er vindt een interessante marktactie plaats, parallel aan de groeiende
operationele verliezen van de Federal Reserve. De goudprijs heeft dit
jaar historische nieuwe hoogtepunten bereikt. Van een futureskoers van
ongeveer $2.050 begin maart, heeft goud de afgelopen dagen de grens
van $2.400 overschreden, wat dramatisch beter is dan de prestaties van
de S&P 500 dit jaar. (Grafiek goudprijs op de termijnmarkt)
Goud beweegt doorgaans omhoog als er sprake is van inflatie,
financiële instabiliteit of geopolitieke dreigingen. De Amerikaanse
oorlog tegen Rusland die door de Oekraïners wordt uitgevochten en de
crisis in het Midden-Oosten zorgen voor veel geopolitieke dreigingen.
De inflatiedruk is nog niet volledig bedwongen. De
Financial Stress Index van
het Office of Financial Research laat echter een negatieve
waarde van -1,6 zien, wat betekent dat er geen grote financiële
dreiging aan de horizon ligt. Dat zegt eigenlijk niet zo gek veel,
omdat opgemerkt moet worden dat genoemde Index de ergste financiële
crash in 2008 sinds de Grote Depressie pas voorspelde toen deze zich
al uitbreidde.
In
een notitie van vorige week
merkte de internationale investeringsbank UBS de volgende factoren op
die van invloed zijn op de goudprijs:
“De rally tot nu toe is gedreven door kopers die traditioneel geen materiële aankopen hebben gedaan, terwijl de gebruikelijke ETF-kopers (ETF = Exchange Traded Funds) nettoverkopers zijn gebleven. In feite staan de ETF-posities op het laagste punt in vier jaar. Een combinatie van marktzorgen – waaronder het sanctioneren van op USD gebaseerde activa, de angst voor devaluatie van de CNY [Chinese munt] en hernieuwde inflatierisico’s – heeft de solide vraag van centrale banken en Aziatische investeerders ondersteund. Uit voorlopige gegevens blijkt dat de centrale banken in januari en februari ongeveer 64 ton goud hebben gekocht en dat China 132 ton goud heeft geïmporteerd uit Zwitserland, een belangrijke 'goudverwerker'. We verwachten dat deze kopers, die minder prijsgevoelig zijn, de komende maanden goud zullen blijven accumuleren.”
“Ondanks de beweringen van huidige en voormalige functionarissen van
de Federal Reserve, hebben de operationele verliezen van de Fed en de
ongerealiseerde renteverliezen de manier waarop de Fed het monetaire
beleid voert, al veranderd. Als de Fed in het verleden de rente wilde
verhogen of de reserves van de aangesloten banken wilde verkleinen,
verkocht ze SOMA-effecten (System Open Market Account). Maar
vandaag de dag, nu de marktwaarde van de SOMA-effecten ongeveer 1
biljoen dollar lager is dan hun boekwaarde, zou de verkoop van deze
effecten enorme ongerealiseerde mark-to-market-verliezen onmiddellijk
omzetten in daadwerkelijke contante verliezen. Om te voorkómen dat
dergelijke gênante verliezen gerapporteerd worden, heeft de Fed zich
ertoe verbonden deze effecten aan te houden tot ze vervallen... om
verliezen te 'vermijden', waardoor de monetaire beleidsopties worden
beperkt.
Het officiële plan van de Fed is om de omvang van haar balans te
verkleinen door haar SOMA-obligaties in de loop van de tijd te laten
aflopen. Maar als de rentetarieven hoog blijven, zullen de
ongerealiseerde marktwaardeverliezen van de Fed systematisch
veranderen in operationele verliezen, omdat de Fed meer zal blijven
betalen om haar effecten te financieren dan het rendement dat zij op
SOMA-effecten krijgt. De operationele verliezen van de FRB’s [Federal
Reserve Banken] zouden nog lange tijd kunnen aanhouden.”
“Zolang het publiek en de financiële marktdeelnemers vertrouwen blijven houden in de ongedekte deposito's van de FRB, kunnen FRB's [Federal Reserve Banken] miljarden aan rente- en dividendbetalingen blijven betalen terwijl ze met verlies opereren, technisch diep insolvent zijn en met tekorten aan activa. Geholpen door een impliciete garantie zullen de belastingbetalers de last dragen van het accumuleren van verliezen van de Federal Reserve die verborgen zijn door het boekhoudbeleid van de Federal Reserve en niet zijn opgenomen in de gerapporteerde overheidstekortstatistieken.”
“In 2011 besloot de Fed eenzijdig om niet-standaard boekhoudpraktijken
over te nemen die operationele verliezen boeken als een 'negatieve
verplichting' in haar H.4.1-publicaties en als een 'uitgesteld actief'
in haar gecontroleerde financiële overzichten.
[De Fed schreef
destijds:]
‘In het onwaarschijnlijke scenario waarin de gerealiseerde verliezen groot genoeg waren om te resulteren in een algeheel netto-inkomensverlies voor de reservebanken, zou de Federal Reserve nog steeds aan haar financiële verplichtingen voldoen om de bedrijfskosten te dekken. In dat geval zouden de overmakingen aan de Schatkist worden opgeschort en zou een uitgestelde activa op de balans van de Federal Reserve worden opgenomen.
Helaas voor de Fed is het ‘onwaarschijnlijke scenario’ werkelijkheid
geworden. Ongeacht de gebruikte naam dient de rekening voor
uitgestelde activa om het fundamentele onveranderlijke feit te
verbergen dat operationele verliezen het kapitaal van de Fed hebben
opgeslokt.
Volgens het unieke boekhoudbeleid van de Fed verminderen operationele
verliezen het gerapporteerde totale kapitaal van de Federal Reserve
niet. De geaccumuleerde verliezen op de 'uitgestelde activa'-rekening
stellen de Fed in staat hetzelfde saldo op de kapitaalrekening te
rapporteren, ongeacht hoe groot de geaccumuleerde verliezen zijn.
Zelfs als het 100 keer zijn kapitaal zou verliezen, oftewel 4,3
biljoen dollar, zou de Fed nog steeds melden dat het over een positief
kapitaal van 43 miljard dollar beschikt. Soortgelijke creatieve
‘regulatory accounting’ is niet meer gebruikt door financiële
instellingen sinds de jaren tachtig, toen het werd gebruikt om falende
spaargelden en leningen te ondersteunen.”
[Alle links, bronnen, documenten en meer informatie uitsluitend voor abonnee's]